Rasa pszczół bafkast: opis i opieka

Bakfast Bee otrzymała swoją nazwę w związku z pochodzeniem angielskim - po raz pierwszy pszczoły pojawiły się w tym samym opactwie. Rasa dzisiejsza jest jedną z najpopularniejszych wśród pszczelarzy, pomimo wysokich kosztów.

Opis

Jak wyglądają, zdjęcie:

Gatunki rasy Bakfasts mają wiele cech, które odróżniają je od innych przedstawicieli rodziny pszczół. Wyróżniają się nie tylko swoimi funkcjami wizualnymi, ale także produktywnymi, tak szanowanymi przez pszczelarzy.

Wygląd zewnętrzny

Masa pracującej pszczoły Bakfast wynosi około 115 miligramów, a niezbadana macica może ważyć około 200. Gatunki rasy mają lekko wydłużone, spuszczające się z ciałem.

Kolor pszczół Bakfast można wyznaczyć jako ciemnożółty, żółty brązowy. Nogi są znacznie ciemniejsze, prawie czarne. Przeciwnie, skrzydła są stosunkowo lekkie.

Rozmiary rasy proboscis nie osiągają więcej niż 7 milimetrów.

Wydajność

Rasa słynie z wydajności, która praktycznie niezależna od okoliczności.

Istnieje jednak wiele funkcji w sezonie letnim: wciąż jest:

• W okresach średniej łapówki rodzina nadal zwiększa siłę;
• W okresach silnej łapówki (na przykład Linden, Escard, Sunflower) macica jest nieco ograniczona do pszczół;
• Jednocześnie potomstwo w rodzinach często zdarza się nawet jesienią, co przedłuża okres produkcji.

Macica Bakffff jest bardzo żyzna, a późną wiosną można je wysiewać do 2 tysięcy komórek dziennie. Pod tym względem rasa charakteryzuje się tworzeniem dużych rodzin.

Ponadto rasa Bakfast jest w stanie skutecznie wykorzystać zarówno słabe, jak i silne łapówki rozciągnięte w czasie. Pszczelarz musi maksymalnie zwiększyć siłę rodziny. Jeśli łapówki są zbyt słabe, pszczoły powinny być wyposażone w górną opatrunek.

Postać

Jedną z wizytówek rasy jest spokój. Nie mają tendencji do atakowania osoby bez powodu, są spokojni w badaniu ula.

Do kontaktu z ula nie ma ekstremalnej potrzeby dymu, rękawiczek i siatki. Ale jeśli nie było doświadczenia w komunikacji z rasą, przynajmniej pierwsze kilka razy powinno zostać sprawdzone z ich użyciem.

Bakfast pszczoły wolą unikać kontaktu podczas sprawdzania ula, szczególnie przy złej pogodzie. Zwykle spadają.

To bardzo pracowita rasa - noszą pyłki od wczesnego rana do wieczora. Bakfast pszczoły mogą nadal działać nawet w niskiej temperaturze, do dziesięciu stopni ciepła.

Preferencje klimatyczne

Bakfast pszczoły nie lubią niskich temperatur, więc hodowanie rasy na obszarach o zimnym klimacie jest irracjonalne. Owady tolerują wietrzną pogodę i dobrze zwiększoną wilgotność. Można to wytłumaczyć faktem, że kraj pochodzenia tych pszczół jest deszczowa Anglia.

Bakfast dobrze dostosowuje się do zmiany miejsca zamieszkania: dostosowali się do regionu Rosji Środkowej. Owady działają od kwietnia do początku jesieni, aż temperatura powietrza spadnie poniżej 10 °.

W klimacie subtropikalnym i tropikalnym nie ma ostrego podziału na sezon zajęć na świeżym powietrzu i zimowe wakacje, ponieważ rośliny miodowe kwitną przez cały rok.

Zachowanie rodzinne

Bakfasts tworzą duże rodziny. Ich gniazda są zwarte, spód mieszkania jest czysty, nie ma nadmiaru propolisu, Parch jest zbierany na osobnej ramie.

W przypadku tej rasy rój jest nietypowy, ale zauważono zjawisko jako kradzież. Każda rodzina ma swój własny zapach, za pomocą którego owady rozróżniają się. Wszyscy nieznajomi lecące do ula są zniszczeni.

Pszczoły robotnicze zajmują się domem, strzeżcie go, buduj plaster miodu, zbieraj nektar, karmią potomstwo. Bębny niezbędne do krycia z pszczołą pojawiają się przed kolekcją miodu.

Mogą mieć geny dowolnej rasy, które stanowią zagrożenie podziału znaków skalnych w następnych pokoleniach.

Potomstwo jest zawsze umieszczane na dolnym poziomie ula. Pszczoły początkowo odnoszą się agresywnie do nowej macicy, ale potem się do tego przyzwyczaiły i zaczynają się tym dbać.

Kiedy wydajność pszczoły jest zmniejszona, osoby pracujące ją zabijają: żądło lub zmiana.

Kolekcja miodu i narzekanie

Wielkość kolekcji miodu zależy bezpośrednio od zgromadzonej siły rodzin pszczół, łapówek i architektury Hive (multi-hood, habry).

Nomadus znacznie zwiększa ilość otrzymanego miodu, ale bez tego zawsze jest ich mnóstwo.

Aby pszczoły Bakfast pokazały się w całej swojej chwale podczas kolekcji miodu, w żadnym wypadku nie możesz ograniczyć wzrostu liczby osób. Nie zaleca się również stosowania takich pszczelarzy, takich jak wybór zapieczętowanego potomstwa i podział rodzin prowadzących do ograniczenia wzrostu rodziny.

W sezonie letnim prawie cała praca pszczelarza sprowadza się do instalacji budynków pomocniczych i pompowania miodu. Charakterystyczną cechą pszczół Bakfast podczas kolekcji miodu jest również niewielka produkcja propolis.

Dla rasy praktycznie nie ma charakterystyki. Na przykład, ponad pięć lat treści przewoźnika w stanie roje się, tylko kilka rodzin może przejść, co jest dobrym wskaźnikiem.

Inne funkcje

Charakterystyczne cechy pszczół Bakfast obejmują szybkie usunięcie pracujących osób - nie 20, ale 19 dni.

Istnieją trzy odmiany Bactory, dla których jest charakterystyczny:

• wczesny;
• przeciętny;
• Późne wiązanie.

Ponadto istnieje wiele linii i hybryd rasy, które różnią się między sobą:

• Stabilność pszczół w kierunku chorób wirusowych i varroatozy;
• okresy chwiejów macicy (od późnej jesieni do początku września);
• okresy maksymalnej produkcji miodu (dla niektórych linii maksymalna wydajność miodu spada wczesną wiosną, dla niektórych - jesienią) itp. P.

W tej chwili znalezienie absolutnie rasowych przedstawicieli rasy jest dość trudne.

Plusy i wady rasy

Niedopuszczalne zalety rasy pszczół Bakfast obejmują następujące przepisy:

• Wytrzymałość. Pszczoły mogą pracować od wczesnego rana do późnego wieczora.
• Płodność. Rodziny pszczół rosną szybko, zwiększając liczbę prawie w progresji geometrycznej.
• Długość życia. Macica tej rasy może żyć przez około pięć lat, nie tracąc swoich cech.
• Zmienność. W zależności od regionu, w którym działa na pasie, możesz wybrać optymalną linię rasy.
• Wygoda. Pszczoły wolą znajdować się na wyższych poziomach ula i przechowują nabyte - w dolnej części. Zatem kolekcja miodu nie jest trudnym zadaniem.
• Czystość. Ula po pszczołach Bacafast zawsze pozostaje czyste, ponieważ rasa słynie z czystości.
• Dobre usposobienie. Rasy nie wykazują agresji osobie bez istotnych powodów. Szczególnie spokojny charakter jest odpowiedni dla początkujących w pszczelarstwie.
• Zrównoważony rozwój. Bakfast pszczoły rzadko są poddawane chorobom.
• Bez wzrostu. Osoby absolutnie nie są skłonne do rozwoju, a jeśli wejdą do tego stanu, to jest to niezwykle rzadkie.
• Kolekcja miodu. Pszczoły dają ogromną ilość miodu w porównaniu z ich braćmi, co czyni je bardzo atrakcyjnym wyborem do produkcji miodu na skalę przemysłową.

Jednak wady rasy mają również:

• Słaby odporność na mróz. Pomimo zdolności pszczół do kontynuowania pracy nawet w przypadku reżimu niskiej temperatury, nie jest konieczne nazywanie ich mrozu.
• Trudności w selekcji. Bakfast jest jedną z najtrudniejszych ras do hodowli. Z półtora tysięcy królowych tylko 30 będzie czystymi rasami odpowiednimi na sprzedaż.
• Słabość znaków. Nabycie macicy pszczół Bakfast poniżej nieuchronnie prowadzi do faktu, że nowe pokolenia pszczół stanie się bardziej agresywne i „bardziej leniwe”.
• Ograniczenia. Wybór zapieczętowanego lęka i podziału rodzin nie ma zastosowania w stosunku do pszczół tej rasy, jeśli pszczelarz chce otrzymać wystarczającą ilość miodu.
• Zwiększona uwaga. Im więcej rodziny, tym więcej uwagi potrzebujesz owadów. W przeciwnym razie rozpocznie się osłabiająca łapówka.
• Pierzga. Podobnie jak w opłaty za większą liczbę wyprodukowanych miodu, owady propolisów dają całkiem niewiele.
• Cena £. Przejęcie nawet miejsca macicy Bakfast może wymagać znacznej inwestycji. Może to kosztować około dwóch tysięcy rubli. Macica owocowa jest warta swojej wagi w złoto - do 100 tysięcy rubli na osobę.

Linie pszczół backhast

Bakfast powstał od dziesięcioleci, aw tworzeniu oznak zastosowanych odmian o wyraźnych użytecznych cechach.

W rezultacie kilka linii wyróżniono wewnątrz rasy, zjednoczonej przez wspólnego przodka i przydatnych cech, ale miały pewne różnice:

• A199. Szybki wzrost siły rodziny i jej utrzymanie w tym stanie jest charakterystyczne dla całego okresu przechwytywania. Idealna opcja dla odległych koczowników nawet wczesną wiosną;
• B26. Jest to uważane za klasyczny przykład rasy Bakfast: spokojnie wiosenny rozwój i intensywna praca w lecie. Dobre wskaźniki wydajności, brak agresji, konfrontacja infekcji sprawiają, że ta linia bakterii jest doskonałym materiałem do kombinacji hodowli;
• B204. Pszczoły dają dobre bory miodne, pracują na duże odległości i są dobrze zorientowane na ziemi. Rodziny rozwijają się na początku wiosny, dają liczne potomstwo, macica wcześnie zatrzymuje jajko. Odpowiedni do hodowli komercyjnej;
• B252. Ta linia jest używana do kombinacji hodowli i jest uważana za wyłącznie ojcowską. Pochodzi z pierwszych wyników wyboru i jest używany, jeśli konieczne jest zwiększenie oporu rodziny na choroby;
• B327. Pszczoły są pokorne, posłuszne, z całkowitym brakiem agresji. Szybka odbudowa nawet plaster miodu, gładki biały nadruk miodu, niska pieczęć przebarwień jest charakterystyczna. Siła rozwoju i wskaźniki wydajności są średnio;
• P214. Daleki wschodnie były zaangażowane w tworzenie linii. Osoby mają ciemny kolor i większy, niż zwykle, rozmiary. Rodziny tworzą średnią siłę, ale wskaźniki wydajności są dobre. Charakterystyczną cechą jest odporność na szkodniki i choroby.

Ważny! Współpracując z rasą Bakfast, możesz wybrać różnorodność, jako odpowiedni do określonych celów i uzyskać dobre wyniki.

Pomimo bezpretensjonalności rasy Bakfast, jednostki wymagają pewnego nastawienia i opieki.

Odżywianie

Wczesny rozwój owadów jest dobry tylko w przypadkach, w których region może zapewnić pszczoły wystarczającą żywność z pierwszych miesięcy wiosennych. W przeciwnym razie (na przykład w północnych regionach zachodnich) pszczelarz będzie musiał zająć się pracownikami, zapewniając najlepsze opatrunek.

To, co Bakfast jest szczególnie wymagające - to przestrzeń. Rasa potrzebuje dużych, przestronnych uli do życia.

Bez dużych „mieszkań” rodzina nie będzie w stanie stale zwiększać liczby osób i zwiększyć siłę, a liczba miodu wytwarzanego przez pszczoły Bakfast bezpośrednio zależy od tych dwóch czynników. Oddzielne ula jest pożądane dla każdej rodziny.

W samych ulach zaleca się zainstalowanie specjalnych leżaków - nie tylko przyczynią się do reprodukcji pszczół, ale także pomogą zachować więcej miodu.

Ponadto ule dla rasy Bakfast powinny być ciepłe. Jeśli pszczoły są rozwiedzione w regionach północnych, zdecydowanie zaleca się ich izolację.

Zimowanie

Krótko przed ostatnim pompowaniem z pokrzyw, wszystkie przypadki są usuwane, w dolnej z nich ramy są przełożone, dostarczając ramki lądowe i woskowe, aby zapewnić macicę pracą.

Tak wcześnie odbywa się to w związku z cechami rasy Bakfast - w przeciwieństwie do innych ras, pszczoły Bakfast nie wypełniają niższego korpusu miodem, ale podnoszą na górę, zapewniając macicę z obudową do siewu.

Jednocześnie pszczoły zaczynają się karmić, przygotowując je do zimowania. Top sos jest przeprowadzany, dopóki pszczoły zaczną go odmawiać. Numy są karmione w ten sam sposób.

Dodanie preparatów poliziny i terapeutycznych z nosematozy jest zalecane do sosu na najwyższym poziomie. Ula przed zimowaniem powinno być przetworzone z Varroatosis.

Kolejnym ważnym niuansem przygotowania pszczół Bakfast na zimę jest usunięcie w połowie roku (w zależności od systemu temperatury) przed mrozem izolacji z ula. Odbywa się to, aby pszczoły miały czas zatonąć na dno przed zimowaniem.

Powstały klub pszczół uzyskany w rezultacie doskonale utrzyma temperaturę wewnętrzną przez całą zimę. Ponadto usunięcie izolacji z ula jesienią, aż do mrozu, uratuje ula przed zwiększonym wilgocią poduszek i formy.

Obawy, że pszczoły Bacofft zamrażą lub zachorują, jeśli usuniesz izolację jesienią, są całkowicie bezpodstawne. Pszczoły doskonale tolerują niskie temperatury. Najważniejsze jest upewnienie się, że ule z pszczołami tej rasy nie pozostaną bez ochrony na zimno.

Choroby

Bakfast pszczoły są odporne na takie zakaźne choroby pszczoły, jak:

• akarapidoza;
• Nosematoza;
• Ascosferosis.

Jednocześnie jednak są podatne na:

• Varroa Tick;
• Europejska zgnilizna;
• American Rotten;
• kleszczy tchawicy.

W związku z tym pszczelarz wymaga regularnych środków zapobiegawczych (szczególnie w trakcie przygotowywania rasy do zimowania).

Inne cechy opieki

Rasa Bakfasts praktycznie nie ma oporu wobec zachowania własnych naturalnych cech: jak wysokiej jakości i czysty nie zostałby nabyty przez macicę Bakfast, po kilku pokoleniach osób, jednostki niezmiennie zmieniają kolor i nabywa agresywne nawyki.

Aby utrzymać czystość rasy istniejących osób, konieczne będzie kupowanie nowych królowych lub użycie sztucznych metod wydalania, ograniczając kontakt osób z innymi przedstawicielami rodziny pszczół.

Rasa jest usuwana

Cechy początkowego wyglądu tej rasy (mieszanie wielu kombinacji) pozostawiły swój ślad w dalszej pracy. Aby utrzymać czystość gatunku, konieczne jest zwrócenie uwagi nie tylko na różnorodność królowych plemiennych, drony zaangażowane w przejście przyczyniają się.

Dlatego, jeśli warto zachować grupa rocka, nie ma sensu przyciągnąć do tego lokalnych populacji. Ostatecznie będzie to nadal doprowadzić do utraty znaków gatunków, a rodzina pszczół przestanie być pszczołami Bakfast.

Przed podjęciem decyzji o usunięciu pszczół Bakfast, konieczne jest ocena możliwości zgodności ze wszystkimi wymaganiami tego procesu, których wdrożenie może zrobić.

Cena problemu nie jest niewielka i nie tylko dla tych, którzy podjęli tak trudne zadanie, ponieważ nieudany wynik może wpłynąć na wszystkie lokalne pszczelarstwo.

Backfast Beekeepek

Królowa pszczoła żyje przez długi czas, a nawet po 5 latach pełni swoje funkcje. Jest żyzny: składa jaja przez cały sezon bez przerw.

Jednak nadal obserwuje się niewielkie zmiany od robaków. Zależą od czasu łapówki. Ze średnią, potrawa jest zwiększona i z mocnymi - nieznacznie zmniejszonymi.

Siew występuje sekwencyjnie z dołu, gdy obudowa jest wypełniona, zaczynając od zakrętów. Potomstwo jest ciągłe, nie ma zastosowania do następnej ramki, jeśli prąd.

Wysoka produkcja jaj (około 2 tysięcy. jaja dziennie) prowadzi do szybkiego rozwoju rodziny. Pszczelarz jest zobowiązany tylko do zastąpienia nowych ram w gnieździe w czasie. W tym przypadku na początku głównej kolekcji miodu rodzina składa się z 30 cytowanych ramek.

Różnica od innych ras

Przy wszystkich różnych liniach, oczywiście, istnieją charakterystyczne wspólne cechy gatunku dla każdego hybrydowego „Bakfast”:

1. W ciągu roku pszczoły stale rosną.
2. Rośliny miodowe nie są podatne na dorosły. Podział rodzin nie jest praktykowane, a także wybór potomstwa.
3. Moc Roju jest w jak największym stopniu zwiększona.
4. Wysoka wydajność i wytrzymałość.
5. Odporność na typowe choroby i pasożyty.

Gdzie mogę kupić? Cena £

Aby zapobiec degeneracji skalnej, jakość pszczelarza jest ważna. Jednak uzyskanie tego nie jest takie łatwe. Pośrodki psuć pozostały tylko w Niemczech. Stamtąd są importowane na wschód, często w półprzewodnikowe sposoby.

Koszt macicy różni się w zakresie 100-300 euro (Po sztucznym zapłodnieniu - jeszcze droższe).

Często pszczelarze kupują F1 Beekens (pierwsza generacja), które wykazują dobrą wydajność i mają właściwości związane z rasą. Takie osoby są tańsze. Można je zamówić w gospodarstwach pasażerskich za pośrednictwem sklepów internetowych Federacji Rosyjskiej, Białorusi, Ukrainy.

Opinie

Valentine, 43 lata:

„Istnieją dwie linie linii bakterii, jedna jest już zimna, druga przygotowuje się tylko w tym roku. Z obserwacji: Zimowanie jest słabsze niż lokalne pszczoły, ale jednocześnie spędzają mniej pasz, że pasza po prostu znika, ale podąża się ogromnym wzrostem miodu niż carpatka i karnik. Radzę spróbować!„”

Vladimir, 54 lata:

„Bakfast rozpoczął znajomość w 2015 roku. Na początku wcale go nie lubiłem, ale teraz jestem z niego zachwycony! Arsenal miał linie B270, B43, B73, B535. Podobały mi się wszystkie linie. B270 zniknął z powodu mojej winy - kleszcz zrujnowany. W tej chwili przywódcą jest F1 B535. 128 kg i brak miodu ze słonecznika. 3 rodziny spadły przez pięć lat.„”

Ekaterina, 69 lat:

„Jestem pszczelarzem z 30 -letnim doświadczeniem i wypróbowałem pszczoły różnych. Miałem środkowego Rosjanina i Karnika, Karpatów i Włochów. W 2016 r. Za radę kupiłem 20 macicy Bakfast F1 B158. Latem 2017 roku miałem 15 rodzin z macicą z plemiennej macicy Bakfast B158. Było też 5 rodzin Carpathian. Tak więc Bakfast przyniósł 40-50 kilogramów więcej miodu niż pszczoły karpiańskie. "

Karnik lub Bakfast - co jest lepsze?

Aby odpowiedzieć na pytanie, który z 2 gatunków jest lepszy, pomoże porównanie ich cech.

Krótka historia pochodzenia rasy

Nazwa rasy pochodzi z małego klasztoru w Anglii. Mnich o imieniu Adam 70 lat jego życia świecił wydalaniem owadów. Był pewien, że wybór samej natury i człowiek nie powinni ingerować w ten proces. Głównym celem pszczelarstwa jest uzyskanie dużej ilości miodu.

Wszystkie klasztory żyły kosztem rolnictwa. Dlatego uzyskanie różnych surowców było w ich interesie. Brat Adam był w Bakfast w wieku 12 lat. Z powodu kilku lat nie nadawał się do prac budowlanych, a mnisi zidentyfikowali go na pasie.

Na początku XX wieku Anglia została uderzona epidemią, która pochłonęła dużą liczbę rodzin pszczół. Ule były zdruzgotane. Tchawica zniszczyła 90% owadów.

W tym czasie pojawiło się zapotrzebowanie na włoskie pszczoły. Wymagali nieco innych warunków zatrzymania i pokrzyw. Nadzór Adam zauważył, że zmarły lokalne osoby o ciemnym kolorze. Różniły się małym rozmiarem i agresywnością.

Buruszenie zaczęło używać ocalałych rodzin. Praca trwała przez kilka lat, a mnich zauważył, że ulepszenia są zauważalne w drugim pokoleniu osób. Ściśle odrzucił macicę. Nieco później inne rasy były zaangażowane w propagację.

W XX wieku Adam używał innowacyjnych pomysłów. Wszystkie uli stały w zacisznym miejscu na wzgórzu. Według mnicha ścisłe warunki pogodowe pozwoliły tylko silne osoby na przetrwanie. Z czasem zaczęło być stosowane sztuczne zapłodnienie, które pozwolono na unikanie ściśle powiązanych skrzyżowania.

Wszelkie zmiany były dokonywane stopniowo. Na początku próbowali niewielkiej liczby pszczół i dopiero wtedy zostali wprowadzeni.

Mnich był spostrzegawczy i zauważył, że chaotyczna lokalizacja uli myci owadami. Dlatego domy znajdowały się w grupach 4 sztuk i skierowane w głównych punktach świata.

Adam przedstawił wszystkie osiągnięcia w swojej książce - zawiera szczegółowy opis rasy i zalecenia dotyczące opieki.

Dużo podróżował na całym świecie i wszędzie szukał specjalnych ras pszczół. Mnich żył przez prawie 100 lat i pozostawił dziedzictwo w postaci unikalnej metodologii zawartości użytecznych owadów.

Wniosek

Posiada szereg znaczących zalet i kilka wad, pszczoły Bakfast mogą przetrwać w prawie każdym regionie, z wyłączeniem najzimniejszych.

Rasa będzie idealnym wyborem dla początkujących w pszczelarstwie, gotowy na inwestycje finansowe, które bardzo szybko się opłacą.