Kaczki z rodzaju rozpadły się

Jeden z najczęstszych przedstawicieli rodziny kaczki się rozpada. Wyróżnia się 5 gatunków tego typu ptaka. Wśród nich jest jeden wymarły wygląd - Aquar. Mieszkał na terytorium Nowej Zelandii, gdzie miejscowa ludność Maorysów aktywnie dla niego polowała. Doprowadziło to do szybkiego wyginięcia w średniowieczu. Pozostałe rodzaje Krokhali nadal istnieją.

Klasyfikacja

1. Big Krokhal - najczęstszy widok.
2. Brazylijski Krokhal jest na skraju wyginięcia. Na świecie jest nie więcej niż 250 osób. Jego funkcja jest grzebieniem na głowie.
3. Średnie okruchy mieszkają w Ameryce Północnej i Europie, woli obszary z gęstymi lasami i małymi zbiornikami.
4. Łuszczące się okruchy należy do umierania. Na świecie jest tylko nie więcej niż 3000 osób. Przyczyną wyginięcia tego gatunku jest aktywna utrata lasów, zanieczyszczenie i drenaż zbiorników wodnych.

Na terytorium Rosji możesz spotkać dużego i łuszczącego się okruchy.

Duże okruchy charakteryzują się średnimi wymiarami (do 65 cm długości), rozpiętością skrzydeł do 1 m i ważenie od 1 do 2 kg. Mężczyźni nieco różnią się od kobiet, zwłaszcza gdy nastąpi okres gier małżeńskich. Główną różnicą jest kolor szyi i głowy w kolorze zielonym. Z jasnym słońcem pióra w tym obszarze mogą kupić metalowy odcień.

Nie ma skupiska piór w postaci grzebienia na głowie. Na widok ptaka ptak ma ciemny kolor, dolna część ciała jest lekka.

Inną cechą gatunku jest obecność światła na skrzydłach. Nazywa się to również lustrem. U mężczyzn obszar ten jest wystarczająco duży. U niektórych osób lustro może zajmować prawie całą dolną część upierzenia na skrzydłach.

Dziób ptaków o intensywnym szkarłatnym kolorze z ciemną granicą. Czubek dzioba jest wygięty w postaci haka. Rainbow Shell of the Burgundy lub Red.

Kaczka Krokhal różni się od męskiego koloru piór z tyłu. Mają lżejsze, mają brązowy lub czerwony przypływ. Szyja i pióra na klatce piersiowej samicy są szare, tym niższe - jaśniej. Tęczowa skorupa oka kobiet jest prawie czarna.

Po zakończeniu sezonu godowego mężczyzna zmienia kolor upierzenia. Jesienią i zimą wygląda bardziej jak kobieta. Można go wyróżnić tylko charakterystycznym miejscem na skrzydłach.

Ptaki w młodym wieku mają kolorystykę podobną do kobiety - są dość jasne. Charakterystyczną cechą młodych osób jest duża część białych piór na gardle i klatce piersiowej.

Duże okruchy, w zależności od rodzaju koloru, kształtu dzioba, można podzielić na podgatunki.

1. M. m. Merganer Linnaeus został odkryty w 1758 r. Na Islandii. Występuje w Europie, Azji i na północy Chin.
2. M. m. Orientalis Gould znajduje się tylko w środkowych częściach Azji, można go zauważyć w pobliżu Afganistanu. Pierwsze zapisy o nim są datowane na 1845.
3. M. m. Americanus Cassin jest powszechny tylko w Ameryce Północnej. Te podgatunki zostały odkryte dopiero w 1852 roku.

Siedlisko

W sezonie ślubnym i wykluciu jaja Krokhaly można zobaczyć na brzegu jezior i małych zbiorników. Ptaki wybierają miejsca, w których jest dużo roślinności - wokół jezior, zwykle gęsty las. Do życia tych ptaków, zbiorników, rzek, które nie mają bardzo szybkiego prądu, są dobrze odpowiednie.

Głównym warunkiem jest to, że zbiornik powinien być dość długi. Potrzebuje to ptaków, aby rozwinąć wystarczającą prędkość do wzięcia, więc małe stawy o długości do 5 m nie są dla nich odpowiednie, nawet pomimo lasów.

Ptaki mogą osiedlić się w miejscach, w których są góry. Do zimowania wybierają igły, w których woda nie zamraża. Mogą zimować w tych odcinkach rzeki zwanej ujściami rzek. Są to miejsca, które rozszerzają się nieznacznie przed upadkiem do morza.

Duck Krokhal to wygląd migracyjny. Osoby mieszkające w regionach północnych wolą poruszać się w miejscach z cieplejszym klimatem na zimę - na Morze Bałtyckie. Czasami zauważano ptaki na brzegach Morza Czarnego.

Ale jeśli zima jest ciepła, ptaki nie mogą odlecieć. Pozostają w poprzednich miejscach, albo mogą latać na bardzo nieistotne odległości. Punktem wyjazdu dla tych ptaków jest zamrażanie miejsca zamieszkania. Osoby, które mieszkają w krajach o miękkim i ciepłym klimacie, wcale nie migrują.

Reprodukcja

Ptaki wchodzą w okres dojrzałości, gdy osiągają wiek 2 lat. Zestawienie tworzą stałe pary. Przed rozpoczęciem gniazdowania pary już zaczynają się tworzyć.

Ptaki, które migrują, latają do stałych siedlisk wystarczająco wcześnie - zanim lód trafi do rzek. Niektóre ptaki przychodzą na miejsce i zaczynają budować gniazdo, gdy mrozy wciąż się trzymają.

Mężczyźni mają specjalny rytuał, z którym zwabiają kobietę i pokazują jej upierzenie. Mężczyzna staje się w specjalnej pozie małżeńskiej: na wodzie podnosi ogon, lekko rozkłada skrzydła, jego głowa jest przechylona na powierzchnię wody.

Po pewnym czasie ptak zaczyna machać swoimi skrzydłami, jego ciało wznosi się nad powierzchnią wody. Czasami mężczyzna wznosi się tak bardzo, że jego ciało jest pod kątem prostym do wody. Następnie wraca do pierwotnej pozycji - tym ruchowi towarzyszy hałas skrzydeł i przypływ wody.

Im głośniej mężczyzna ma hałasować, tym większe prawdopodobieństwo, że kobieta zwróci na niego uwagę. W sezonie godowym mężczyźni nie walczą ze sobą o uwagę kobiet - są to spokojne ptaki.

Wybór miejsca do gniazdowania

Po utworzeniu pary mężczyzna i kobieta wybierają miejsce na zagłębienie. Biorąc pod uwagę, że ptaki są dość duże, gniazda muszą odpowiadać ich rozmiarom.

Same kobiety decydują, gdzie będzie zlokalizowane gniazdo. Czasami wybierają stare porzucone zagłębienia na dużych drzewach, które rosną w pobliżu zbiornika. Ulubionymi drzewami to Willow i Aspen.

Aby samica była wygodna, aby ułożyć jajka i dbać o potomstwo, średnica pustego nie powinna być mniejsza niż 30 cm od wewnątrz. Takie zagłębienia mogą być naturalne. Zauważono, że wielkie okruchy osiadły w tych zagłębieniach, które zostały wykonane przez Woodpeckera.

Gniazdo znajduje się w odległości nie więcej niż 1000 m od zbiornika. Wynika to z faktu, że pisklęta bardzo szybko stają się głodne, więc długoterminowe loty na jedzenie nie wpłyną na przebranie - zaczynają pisać.

Jeśli w pobliżu wody nie ma jednego wolnego lub odpowiedniego zbiornika dla kobiety, może zbudować gniazdo w trzcinowej lub wysokiej trawie. Czasami do gniazdowania ptak może wybrać rozszczep między kamieniami.

Ptaki z różnych par dobrze się ze sobą dogadują, więc w pobliżu może znajdować się kilka miejsc lęgowych, jeśli pozwala na przestrzeń.

Kaczka Nest buduje bunkier bez użycia obcych obiektów. Główna ramka składa się z gałęzi, które para zbiera razem. Do izolacji i zmiękczenia powierzchni gniazda, samica używa własnych piór.

Wyciąga je z klatki piersiowej lub ciała. Są bardzo jasne, prawie biały kolor. Czasami używa upadłych piór ze skrzydeł lub ogona, ale nigdy ich nie wyciąga.

Składanie jaj

Samica wkłada w gnieździe dość dużą liczbę jaj - do 12. Czasami badaczom udaje się wykryć mur, w którym znajduje się maksymalnie 17 jaj. Aby usiąść, kobieta pozostaje w gnieździe przez miesiąc.

Mężczyzna w tym czasie może zostać z nią lub może z powrotem do zbiornika. Aby zdobyć jedzenie dla siebie, jeśli mężczyzna jest nieobecny, kobieta jest zmuszona do pozostawienia potomstwa na krótki czas. Tak, że mur nie miał czasu na ochłodzenie, ptak pokrywa go puchem i piórami.

Pisklęta wykluwają się z jaj bez piór - na ich ciałach tylko miękki biały lub szary puch. Z tyłu puch jest zwykle nieco ciemniejszy, aż do zielonkawego odcienia.

Pisklęta są w gnieździe przez pierwsze 3 dni od urodzenia. W tym czasie stają się nieco większe i silniejsze. Po tym czasie wydostają się z gniazda za kobietą. W wieku 2 tygodni nadal nie pływają i nie nurkują-małe okruchy jedzą tylko dlatego, że mogą znaleźć na Ziemi. Ich dieta to:

• smażyć ryby;
• owady;
• larwy.

Kilka tygodni po urodzeniu małe ptaki zaczynają uczyć się niezależności. Nie są już tak przywiązani do matki, więc odejdą od niej po coraz więcej. Po 3 tygodniach pisklęta mogą już pływać, nurkować i produkować małe ryby do żywności.

Pomimo faktu, że pisklęta są dość małe i wydają się bezbronne, złapanie ich jest bardzo problematyczne, szczególnie w przypadku powolnych drapieżników. Jeśli kaczątki zauważają niebezpieczeństwo, zaczynają poruszać się bardzo szybko wzdłuż powierzchni wody. Przez długi czas nie męczą się, wyczerpując wroga. Małe i zwinne, są praktycznie nieuchwytne dla drapieżnika, szczególnie jeśli jest duży.

Młode kaczki nie mogą latać przez długi czas. Na początku mieszkają na brzegu i okresowo wchodzą do zbiornika, aby zdobyć jedzenie. Dopiero po 2 miesiącach od daty urodzenia ptaki mogą powstać w powietrzu.

Jedzenie ptaków

Krokhal to kaczka, która osiąga dość duże rozmiary, więc potrzebuje wystarczającego odżywiania, aby utrzymać pożądaną bilans energetyczny. Wielki Krokhal żywi się rybami, których wielkość sięga 30 cm.

Naukowcy odkryli, że wśród innych ryb ten gatunek ptaków preferuje pstrągi w odżywianiu. Starają się to częściej zdobyć. Jeśli haczyk nie powiedzie. Czasami możesz zauważyć, jak kaczka poluje na szczupaka lub węgorza.

Aby zdywersyfikować dietę, kaczka może czasem dostać jedzenie na ziemi - są to owady, różne mięczaki, larwy. W wodzie ptak jest dobrze zorientowany z powodu widzenia.

Populacje tych ptaków zależą od ilości żywności, więc drenaż jezior i wylesianie prowadzi do faktu, że ptaki każdego roku stają się coraz mniejsze. Są strzeżone przed łowcami. Strzelanie tych ptaków jest zabronione.