Zielony buxbaumia viridis buxbaumiya

Mały mche z wieloletnim protonalnym, podstawowym efemerycznym gametoforem i sporofitami do 1 cm, jeśli jest tylko widok i można je znaleźć. Dioecious, z rozwijającymi się gametoforami męskimi i żeńskimi, najwyraźniej na tym samym protonie. Spory dojrzewają od lipca do września, małe (10 μm), co pozwala im rozprzestrzeniać się na znacznych odległościach.

Rozpościerający się

W Rosji występuje głównie na Kaukazie. Na terytorium Krasnodar został przyznany w dystrykcie Adler w dorzeczu. R. Mzymta. AGEPSTE i ON BUST G G. Pseashho w dolinie r. PSPIC (kilka opłat na różnych poziomach na dużej wysokości)- w dzielnicy Mostovsky w podstawach. R. Urushten in the Mastakan Tract (3) i w dolinie r. Niebieski. W Republice Adygei znajduje się w dzielnicy Maykop na ostrogach głównych i bocznych grzbietów w dolinie r. Biały i na zboczach w dolinie r. Big Sakhrai (2, 4). W Karachay-Cherkessia jest znana z dzielnicy Urupsky, doliny R. Koniec, basen. R. Big Laba, a także z rezerwatu Teberdine. Ponadto istnieją stare instrukcje dotyczące znalezisk gatunku w regionie Kaliningrad i Leningrad. Poza Rosją - Europą, Georgia, Azerbejdżan, Ameryka Północna.

Liczby

Kaukaz jest znany 12 lokalizacji gatunku. Większość populacji jest małych, b.h. od 1 do 5-6 kopii., Ale w rezerwacie Teberdine widok w oddzielnych obszarach regularnie występuje na starym Valezh, całkowitej liczbie w 2005 r. można oszacować na 10 000 egzemplarzy. (Ale liczba ta prawdopodobnie różni się znacznie w zależności od warunków klimatycznych roku).

Czynniki ograniczające

Wąska specjalizacja środowiskowa gatunku, niewielka liczba populacji, poświęcenie lasom górskim z dominacją jodły, czyni gatunek ten bardzo wrażliwy. Pod wpływem intensywnego rozwoju gospodarczego i okresowych wybuchów epifitotystów występuje postępowy spadek lasów jodłych na niestrzeżonych terytoriach, co z kolei powoduje zmniejszenie i fragmentację siedlisk zielonych zielonych.