Alandoryt orzechów ailanthifolia

. Korona jest rzadka. Kora jest gruba z głębokimi pęknięciami ciemnoszarego koloru. . Kwitnienie rozpoczyna się w maju, płód dojrzewa we wrześniu. Reprodukcja nasion, owocowanie nieregularne.

Rozpościerający się

Występuje na terytorium Rosji tylko w regionie Sakhalin: na wyspie Sachalin w dzielnicach Uglegorsky, Dolinsky i Aniva. Występuje na wyspie Kunashir (południowo Kurils) na obrzeżach wioski Alyokhino i przez jezioro Sandy. .

Na wyspach Kuril rośnie w nasadzeniach i jak dzika roślina. . Poza Rosją znajduje się na półwyspie Korei i w Japonii.

Praca

Rośnie w dolnym pasie górskim wzdłuż zboczy południowych ekspozycji, a także na tarasach rzecznych. Znalezione w małych grupach lub pojedynczych drzewach w lasach o szerokim lub iglastym okiem. .

Alandous orzechowa wyspa jest termofilna i wymaga wilgotności i płodności gleby. Na wyspie Sakhalin rośnie na ciepłym zachodnim wybrzeżu, który jest chroniony przed zimnymi wiatrami oceanicznymi z masywami górskimi.

Liczby

Jest niewiele, które przetrwały miejsce pobytu. Jedyne główne sadzenie gatunku zostało zachowane na prawym brzegu nadymu w pobliżu wioski Krasnopolieu Uglegorsky na Sakhalin. Sporadycznie znajdują się małe gaju i pośrodku rzeki nośnej. Przybliżona liczba populacji wyspy od 500 do 1000 egzemplarzy.

Stan lokalnych populacji jest zadowalający. Na wyspie Sakhalin dominują osoby generatywne, młode osoby mniejsze niż 5%, średnie - 10% i starcze - 5%. Wznowienie jest słabe, populacja na wyspie Kunashir jest całkowicie nieobecna.