Japońskie bekas galnago hardwickii

Łacińska nazwa gatunku japońskiego Baekas Gallinago Hardwickii. Ptak jest mały, ale jego wygląd jest niezapomniany. Populacja wybiera kraje południowe, w których jest umiarkowanie ciepła. Japońskie baku występują w Rosji, ale odnosi się do rzadkich gatunków, które są nie tylko rzadkie, ale także w małych grupach. Po raz pierwszy widok został wprowadzony w czerwonej książce w ZSRR.

Stan populacji

Przez wiele lat Gallinago Hardwickii należy do rzadkich gatunków, które są na skraju zniknięcia. Przedstawiciel Bekasova, małego ptaka „zasługiwanego” na miejsce na liście MSOP.

Populacja znajduje się w godnym ubolewaniu nie tylko w Rosji, ale także w innych krajach. Podczas kilku konwencji przyjęto umowy międzynarodowe w celu ratowania gatunku. Ochrona migrujących ptaków jest zawsze bardziej skomplikowana ze względu na fakt, że gatunek nie ma ani jednego siedliska.

Środki bezpieczeństwa wykonały swoją pracę, aw połowie lat 90. populacja jest niewielka, ale wzrosła. Sakhalin był najbardziej udanym siedliskiem, w którym zaczęli pojawiać się nowi dorośli. Stopniowo, na Sakhalinie populacja stała się typowa i nie taka mała.

W innych regionach Rosji sytuacja niewiele się zmieniła. Populacja nadal zajmuje miejsce na stronach czerwonej książki. Przed nami długa ścieżka odzyskiwania. Według ornitologów całkowita liczba GalLinago Hardwickii wynosi nie więcej niż 36 tysięcy. dorośli ludzie. Takie wskaźniki powodują jeszcze więcej obaw.

Jak wygląda ptak Galnago hardwickii

Japońskie podgatunki niewiele różnią się od zwykłych. Ma długi dziób, który jest główną cechą wyróżniającą rodzinę. Na zewnątrz dorosły osoba jest jak chłodnice, wymiary jego ciała są małe, ale jednocześnie masywne ciało ciała. Bekas wydaje nawet podobny dźwięk, który przypomina śpiewanie.

Widok jest nadal podobny do pustego lasu. Łowcy często popełniają powszechny błąd i mylą małe ptaki. Niekontrolowane polowanie to kolejny powód, dla którego gatunek jest w godnym ubolewaniu.