Turzyca davella carex davalliana

Roślina jest gęsta, bez pełzających kłącza.

Łodygi są liczne, graniczne, głęboko wściekłe, nie więcej niż 0,7 mm, szorstkie, o wysokości 10-50 cm.

Liście są włoskie, szorstkie.

. Kopelety strumieniowe o długości 1,2-2,5 cm, wąska-cylindryczne-podwodne, złote skalne skale. Spikelety tłuczkowe z 7-15 torebek, o długości 0,8-2 cm, podłużne cylindryczne, luźne. Łuski są jajowate, ostre, szeroko zakrojone lub zardzewiałe, krótsze niż worki wzdłuż krawędzi. Torby są jajowiste, nierówne, cienkie, cienkie, (3) 3,7–4,3 (4,5) mm długości, dojrzałe poziomo lub w dół, z cienkimi żyłami, z zagęszczonymi krawędziami, na krótkiej nodze, z szorstką, rzadko gładką, całą, całą , ukośnie obcięty, długi, większość zakrzywionego nosa, brązowo-brązowy. Rh. 2.

Owoce u podstawy bez wyrostka osiowego. Kwitnie w kwietniu - czerwca, owoc w maju - lipca. Liczba chromosomów - 2n = 46.

Rozpościerający się

Atlantycki, środkowy i południowy (rzadko) Europejso-Europejska część Rosji: region Leningrad (otoczenie Gatchina na północ od Gatchina Park)-Ukraina: Carpathians, Volyn Region-Belarus: Vitebsku Region.

Ekologia

Rośnie na bagnach łąkach i bagnach, wzdłuż brzegów rzek, na wapiennym podłożu.

Liczby

W regionie Leningrad. Populacja gatunku jest reprezentowana przez 25 osobników. Do 1977 roku. Widok znaleziono w innym akapicie regionu Leningrad - w pobliżu.-D. Sztuka. Pudidge (OKR. Gatchina), między wioskami Sokolovo i B. Reazino przy rzece. Słupy. Ta lokalizacja zniknęła z powodu ziemi orki. Ogólny trend w Europie jest zmniejszeniem obszaru gatunku w związku z naruszeniem środowiska.

Stan lokalnych populacji

Stan populacji jest niestabilny. Wzrost jego liczby jest ograniczony przez brak rodzaju propagacji wegetatywnej. 186 Rodzina to tuc

Czynniki ograniczające

Drenaż łąk i bagien. Populacja widoku w regionie Leningrad. może zniknąć z powodu ekonomicznego wykorzystania terytorium.

Obsph

Został uwzględniony w Red Books of the ZSRR (1978, 1984) i RSFSR (1988). Widok jest zawarty w Czerwonej Księdze Natury regionu Leningrad. (2000) i lista chronionych roślin regionu PSKOV. (1979).