Egipska heron bubulcus ibis

Podstawowa czapla z rozpiętością skrzydeł wynosi 88-96 cm, ma długość ciała 56 cm i wagę 270-512 g. Egipska czapla ma krótką gęstą szyję, silny dziób i zgarbiony pocztą.

Dorośli mają białe upierzenie, żółty dziób i szarawo-żółte nogi. W sezonie reprodukcyjnym z tyłu rozwijają się klatka piersiowa i korona. Przed kryciem dziób, nogi i tęczówki stają się jasnoczerwone. Charakterystyka seksualna jest podobna, ale mężczyzna jest nieco większy i ma długie pióra gniazdujące, w przeciwieństwie do kobiety. Młode ptaki nie pomalowały piór, ale mają czarny dziób.

Lokalizacja oka pozwala na widzenie obuoczne podczas karmienia. Badania fizjologiczne sugerują, że gatunek może być zdolny do aktywności zmierzchu lub nocy. Dostosowani do karmienia na lądzie, stracili zdolność, jaką posiadali ich bagnie - aby dostosować załamanie światła w wodzie.

Rozpościerający się

Siedlisko w Rosji odbywa się wzdłuż północnej granicy. Ptaki gniazduje w dolnych zasięgach Delta Volga i Terek. W okresie emigracji zatrzymuje się na południu Dalekiego Wschodu. Poza Rosją znajduje się w północno-zachodnim regionie Morza Czarnego w Azerbejdżanie, w krajach małych, frontowych i południowo-wschodnich, w Indiach, Afryce i Ameryce Południowej.

Praca

Czapla żyje wokół bagien, gospodarstw, autostrad, pastwisk, orki i innych zmienionych miejsc zamieszkania. Występuje na polach i suchych miejscach zielnych, które odzwierciedlają zależność od żywności od owadów naziemnych, a nie od produkcji wody.

Liczby

Najczęstsza czapla, od poziomu morza i kończąca się wysokościami do 4400 m w Andach. Liczby świata mają około 500 tysięcy gniazdowania pary. Populacja gatunku może wzrosnąć z powodu ekspansji nowych terytoriów. Nie więcej niż 20 par egipskiego gniazda bociana w obszarach Rosji.

Pierwsza lokalizacja gniazdowania została odkryta w 1950 r. W delcie rzeki Wołgi, w tym czasie były 2 pary, aw 1951 r. Były już 3 pary. W 1990 r. Podczas obliczeń w kolonii sekcji Trekhizbinsky odkryto jeszcze 16 miejsc gniazdowych.