Wapnia u kotów

. . W tym artykule porozmawiamy o najczęstszej wirusowej chorobie kotów - wapnialozy. .

Przyczyny choroby

Wapnia jest chorobą wirusową, która tylko przedstawiciele rodziny CAT są narażeni na infekcję. .

Choroba jest szczególnie niebezpieczna, jeśli nie została zdiagnozowana na czas, t. mi. We wczesnych etapach.

Caliticitivirosis lub Cat Calicivirus jest chorobą wirusową spowodowaną przez kotów kaliciwirurus. . W suchym sezonie może utrzymać swoją aktywność do 3 dni, w wygodniejszej temperaturze -3 ° C do +10 ° C, zachowuje aktywność do dziesięciu dni. .

Objawy obejmują kichanie, gorączkę, nadmierne, ślinienie piankowe, obecność wrzodów i pęcherzy w obszarze języka i tkanki jamy ustnej. Niestety choroba jest dość powszechna wśród wskazanej grupy zwierząt. . I nawet koty, które pokonały wapno, ryzykują pozostałymi nosicielami i potencjalnymi nosicielami wirusa na całe życie.

Zdrowy kot może zostać zarażony na kilka sposobów. Po pierwsze - bezpośredni kontakt z chorym zwierzęciem. Cały problem polega na tym, że we wczesnych etapach lub podczas spokoju właściciel może nawet nie zdawać sobie sprawy, że kot jest chory. Dlatego ryzyko zakażenia rośnie podczas wizyty w klinikach weterynaryjnych, zoogosterach i udziału zwierzęcia w dziewiarstwie. Jeszcze przed pojawieniem się takich widocznych objawów, jak kichanie i nadmierne wydzielanie śluzu z nosa i ust, ślina jest już zarażona i może rozprzestrzeniać się przez kichanie.

Możliwe jest również infekowanie przez kontakt pośredni. . Taka uciążliwość może się zdarzyć nie tylko w schronisku lub zoo -średniej, ale także w domu. Na przykład, jeśli zwierzęta chodzą po ulicy. Lub nowy puszysty mieszkaniec został przywieziony do domu, choć bez widocznych znaków. .

Jakie są koty w strefie ryzyka

Głównym źródłem przenoszenia w kalcyozie jest bezpośredni kontakt z chorymi kotami lub nośnikami wirusa, ponieważ jest on przekazywany przez ślinę i kał, choć w stosunkowo niewielkich ilościach.

Najczęstszym sposobem infekcji jest kontakt z chorymi zwierzętami lub przedmiotami jego codziennego życia. W zabawkach, tacach lub miejscu do spania wirus może trwać do 28 dni, z zastrzeżeniem wystarczającego komfortu, a mianowicie wilgotności.

Choroba jest wywoływana przez patogen wirusowy, a zatem zwierzęta ze słabą odpornością należą do głównej grupy ryzyka. Są to kocięta, uciskane immuno i stare koty, a także bezpłatne „osoby”, niekontrolowane idące wzdłuż ulicy. . Na przykład, mieszkając w chłodnym, surowym miejscu z nieregularnym karmieniem i częstymi naprężeniami.

. Dlatego niezwykle ważne jest poddanie się badaniom lekarskim z weterynarzem i szczepienie od kaljozy, aby zapobiec infekcji.

Objawy wapnia u kota

Calicivirus (FCV) to różnorodność grypy kota. . Wirus wnika do ciała zwierzęcia przez usta lub nos, pozostając w tkance limfatycznej, która wynosi powierzchnię gardła. W ten sposób może wpływać na płuca, przyczyniając się do rozwoju zapalenia płuc. Należy do rodziny Caliciviridae, rodzaju Vesivirus.

. Poszczególne fizyczne wskaźniki zwierzęcia również odgrywają rolę, a mianowicie wiek i siła odporności. . .

. Wśród objawów odmowa żywności, smakołyków, osłabienia, gorączki (w przypadku dorosłych zwierząt o silnej odporności jest niewielka na 1-2 °, aw kocięta do 40 °). Stanowi może towarzyszyć rzadkie i rzadkie, częste i obfite wymioty lub jego brak. To największe niebezpieczeństwo choroby.

Ponieważ w czasie, gdy konieczne jest intensywne leczenie, choroba jest prawie niemożliwa do rozpoznania lub łatwego pomylania z inną dolegliwością. Objawy w pierwszych 2-3 są dość podobne do łagodnego zatrucia pokarmowego, zimnego lub uszkodzonego opryszczki.

Najważniejszym znakiem do diagnozy nie -liboratoryjnej jest obecność wrzodów w jamie jamy ustnej.

.

Powikłania wpływu wirusa na ciało mogą służyć jako przyczyna rozwoju zapalenia płuc lub zapalenia stawów, ale na szczęście w raczej rzadkich przypadkach. . Ból i owrzodzenie jamy ustnej mogą prowadzić do odrzucenia żywności i wody.

.

.mi. Chroniczny. Około 80% kotów przestaje rozprzestrzeniać wirusa 75 dni po pełnym wyleczeniu. Pozostałe 20% pozostaje zdrowymi przewoźnikami przez wiele lat, a nawet przez resztę życia.

W ostatnich latach odkryto bardziej zjadliwy i niebezpieczny szczep tego wirusa o nazwie VS-FCV. Jego objawy oprócz już wspomnianych:

• żółtaczka (żółknięcie skóry);
• obrzęk kufy i kończyn;
• pojawienie się wrzodów na podkładkach łapy, nosa i uszu;
• utrata wełny;
• .

.

Większość objawów zapewnia dość smarowany obraz, a tylko wrzody i ropnie w ustach umożliwiają dokonanie prawidłowej diagnozy. .

W leczeniu tej choroby kota leki domowe i leki są nieskuteczne. . . . Ale pierwszym krokiem w kierunku zmniejszenia ryzyka zakażenia lub powrotu do zdrowia jest wzmocnienie układu odpornościowego.

Diagnostyka i leczenie

. Nie ma pewnego leku jako takiego, co gwarantuje zniszczenie wirusa. Ale istnieje wiele leków mających na celu leczenie objawowe i wsparcie immunomodulujące podczas cyklu choroby. Takie leczenie pomaga poradzić sobie z chorobą, a także unikać prawdopodobnych powikłań.

Wystarczające nawodnienie jest również niezwykle ważne. . . Aby zapobiec przystąpieniu do infekcji wtórnej, należy unikać niekontrolowanych antybiotyków. .

Aby zwalczyć konsekwencje infekcji, wymagane jest powołanie odpowiednich leków przeciwwirusowych. Lekarz przepisuje antybiotyki tylko z obrazu klinicznego istniejących powikłań. Wraz z tymi lekami pokazano zastosowanie leków przeciwhistaminowych, które utrudniają rozwój reakcji alergicznej, a także pomaga wyeliminować możliwy obrzęk dróg oddechowych.

Jedzenie jest również ważne. . . .

W przypadku zapalenia spojówek lub obfitego przedziału śluzu przez fragmenty nosa, należy je regularnie wykonywać i przetwarzać je. Lekarz pomoże ustalić konkretny lek na podstawie obrazu klinicznego i życzeń właściciela. Terminowa dezynfekcja pomoże również uniknąć przywiązania infekcji bakteryjnej. W końcu ciepło i wilgoć są najlepszymi sojusznikami w rozwoju bakterii patogennych.

Podczas leczenia ważne są również warunki zawartości zwierzęcia. Bolesny kot powinien być izolowany od reszty kota, żyjąc w wygodnych, suchych warunkach z dobrą wentylacją lub regularną wentylacją.

Przeprowadzenie dodatkowych badań dla chorób takich jak białaczka i niedobór odporności nie będzie również zbędne. Ponieważ te dolegliwości osłabiają obronę organizmu, co przyczynia się do łatwiejszego przystąpienia wszelkiego rodzaju infekcji.

Pomimo treści informacji i dostępności korzyści w przestrzeniach internetowych, nie należy angażować się w niezależne leczenie tej choroby. Ten rodzaj materiału może być czysto pouczający. A jeśli u zwierzaka pojawiają się oznaki dolegliwości, konieczne jest pokazanie lekarza.

Możliwe komplikacje

Wapnialoza wpływa na zwierzęta ze osłabioną odpornością. Im słabsze funkcje ochronne ciała, tym trudniejsza choroba, tym więcej narządów cierpi i tym bardziej destrukcyjne konsekwencje.

Ta choroba może wpływać na układ trawienny, oddech, mięśnie lub objawianie uszkodzenia błony śluzowej. W rzeczywistości jest to wyrażane w kiepskim zapaleniu stawów, przechowywanie jelit, rozwój zapalenia nosa lub zapalenie płuc.

Zapalenie płuc jest najniebezpieczniejszym powikłaniem kalcyowirozy, z wyjątkiem śmierci.

Konsekwencje wapnia dla kota

Chore koty niosą parwowirus, który jest przenoszony przez błonę śluzową nosa i jamy ustnej lub przez łożysko w łonie matki do kotka. Po zakażeniu przenika do jąder komórkowych, w których szybko się rozmnaża. Przed manifestacją infekcji może przejść od dwóch do dziesięciu dni. Wirus wpływa na komórki jelitowe, szpik kostny i układ chłonny, jest wydalany z ciała w postaci kału, wydzielania nosa i moczu. Wirus jest uważany za wyjątkowo stabilny i zaraźliwy, może pozostać w ciele zwierzęcia aż do całego życia.

Ponadto kaciwirus kota jest zaraźliwym szczepem, który może łatwo zmutować. Oznacza to, że przechodzi zmiany, dostosowując się do otaczających warunków, stając się w ten sposób mniej podatne na zwykłe leki. Zmiany te doprowadziły do ​​istnienia dużej liczby szczepów choroby, co komplikuje dokładną identyfikację i leczenie.

Co jest najbardziej dziwne, nawet koty, zaszczepione z tej choroby, mogą zostać zarażone, zwłaszcza biorąc pod uwagę zdolność wirusa do mutacji. Oczywiście szczepienie znacznie zmniejsza szanse, dlatego jest uważane za obowiązkowe. Zwierzęta będzie również o wiele łatwiejsze do walki z chorobą.

Niebezpieczeństwo dla człowieka

Wapnia wapnia nie jest przekazywana osobie ani żadne inne zwierzęta, z wyjątkiem przedstawicieli rodziny CAT. Dlatego jest dla nich absolutnie bezpieczny.

Środki zapobiegawcze

Pomimo stabilności i podstępności wirusa, obowiązkowa miara zapobiegania jest w odpowiednim czasie zaszczepiająca. Jest to szczególnie ważne dla kociąt, których odporność nie jest w stanie wytrzymać chorób. Niech nie chroni przed infekcją przez 100%, ale pomoże łatwiej znieść chorobę.

Nie możemy zapominać o rozprzestrzenianiu się wirusa. Jeśli zdecydujesz się schronić kota bezdomnego, powinien on pozostać odizolowany w pokoju od innych zwierząt, dopóki testy laboratoryjne nie będą przechowywane. Jeśli nie jest to możliwe, poczekaj na domniemany okres inkubacji.

Koty ze potwierdzoną zakażeniem kaciwirusowym powinny być oddzielone od reszty, aby zapobiec epidemii. Każde chore zwierzę powinno mieć własną miskę, tacę i inne higieniczne akcesoria. Obiekty incourse zakażonego kota muszą być regularnie dezynfekowane skutecznym, ale bezpiecznym dla samego zwierzęcia.

Po skontaktowaniu się z chorym zwierzęciem musisz zmienić ubrania i dokładnie umyć ręce. Po pierwsze, wirus przez ręce zabarwione śluzem może dostać się do innych zwierząt rodziny kotów, a po drugie, możesz zostać zarażony przyłączającymi się infekcjami bakteryjnymi. Na przykład zapalenie jamy ustnej i t.D.

Pokój izolacyjny musi być wentylowany lub dobra wentylacja, niska wilgotność i chłodna temperatura powietrza. Ważne jest regularne czyszczenie mokre. Ścisła higiena pomoże uniknąć rozprzestrzeniania się infekcji.

Szczepienia - podstawowy klucz do bezpieczeństwa i zdrowia zwierząt. W tak prosty sposób można uniknąć chorób wirusowych i bakteryjnych, których w niektórych przypadkach można uniknąć śmiertelnego wyniku. Szczepionka pomaga opracować specjalne przeciwciała w celu zwalczania konkretnej infekcji, zmniejszając prawdopodobieństwo zakażenia lub zwiększenie szans na odzyskanie.

Szczepionki są tworzone, aby pomóc immunitetowi w walce z chorobą poprzez podawanie niewielkiej części antywirusa, bakterii lub mikroorganizmów. Wraz z wprowadzeniem tej substancji w nieaktywnej lub nieaktywnej formie proces rozwoju przeciwciał - substancje obrony niezbędne do zwalczania choroby jest wystrzelone w ciele.

Pierwsze szczepienie należy przeprowadzić po usunięciu z matki, gdy wiek kotka osiągnie 2 miesiące. Po miesiącu potrzebne jest późniejsze szczepienie. Następnie kocięta są immunizowane w ciągu roku. Aby nadal zapewnić ochronę, konieczne jest powtórzenie immunizacji w cyklu 1-3-letnim.

Jeśli chodzi o okres do 2 miesięcy, nie martw się. Niemowlęta karmiące piersi otrzymują te same przeciwciała z ciała matki z mlekiem.

Nie zaszczepione koty są infekowane znacznie częściej niż zwierzęta, które otrzymują coroczne szczepienie. Podejrzenie zakażenia wapniami można udowodnić poprzez analizę kału lub specjalne badanie DNA. Również obecność przeciwciał można wykryć we krwi. Ponadto indywidualne badania jelita cienkiego, płuc, nerek i śledziony mogą zapewnić większą pewność.

Koty, w których choroba jest wykrywana i leczona w odpowiednim czasie, mają duże szanse na całkowite powrót do zdrowia. . W przypadku niezwykłych zmian w zachowaniu należy skontaktować się z weterynarzem.

Ważne jest uważne podejście do choroby! Z powodzeniem wyleczone zwierzęta przed 6-23 tygodniami, a nawet życiem, mogą być bezpiecznymi nośnikami i potencjalnymi dystrybutorami wirusa. Dlatego ważne jest izolowanie zwierzęcia, a po upływie okresu leczenia przeprowadzenie niezbędnych testów laboratoryjnych w celu certyfikacji w wyleczeniu.

Ważne jest, aby pamiętać - nie możesz sam leczyć zwierzaka. Niezwykłe zachowanie może być oznaką poważnej choroby, której leczenie nie toleruje opóźnienia. W trakcie leczenia i zapobiegania PET powinien być wyposażony w miłość i opiekę, ponieważ stres jest głównym źródłem wyginięcia odporności, pierwszą bronią przeciwko kalsiozie.