Zwykłe długie miniopterus schreibersi

Gladkiyoye Ferry
Królestwo: Zwierzęta
Typ/dział:
Klasa: ssaki
Oddział/zamówienie: hodowla
Rodzina: hodowla Gladkiyoye
Rzadka kategoria: 1 - pod groźbą zniknięcia
Czerwona lista MSOP: która jest w stanie zbliżonym do zagrożonych

Opis i siedlisko

Zwykłe długie (Miniopterus Schreibersi) - Rodzaj prochu z rodziny.

Zamieszkuje różne (zwykle wydobywane) krajobrazy od pustyń po lasy tropikalne, w górach do 2200 m nad poziomem morza. Schroniska- jaskinie, pęknięcia w skałach, ruiny, piwnice, budynkach budynków- kolonie lęgowe są znane ponad 100 tysięcy. jednostki. Może latać na terenie paszowe o dziesiątkach kilometrów, sygnały echolokacji o średniej wysokiej intensywności, w zakresie 98-45 kHz, o maksymalnej amplitudzie w zakresie około 55 kHz.

Odżywianie i zimowanie

Siedlisko jest całkowicie zależne od liczby obiektów paszowych. Ma dużą prędkość lotu (70 km/h), co pozwala latać na duże odległości w poszukiwaniu obszarów paszowych. Mines Food w wielu otwartych i częściowych mediach naturalnych i sztucznych, w tym na obszarach podmiejskich. Karmi się latającymi owadami, głównie ćmy, a czasem leci. Jest to odmiana kolonialna, nazacze głównie w jaskiniach i kopalniach (chociaż można je również znaleźć w środowisku antropogenicznym - tunele, ruiny i inne budynki), często w dużych mieszanych koloniach z innymi wicynatami nietoperza w jaskini. W sezonie piersi preferowane są duże ciepłe jaskinie. Zimą zimą w podziemnych obszarach (zwykle duże jaskinie z stałym mikroklimatem). Zwykłe długie- gatunek migrujący, który zmienia okonię kilka razy w ciągu roku, czasami występują odległe ruchy (najdłuższa zarejestrowana odległość 833 km). Zimowanie w odległości do kilkuset kilometrów od letnich siedlisk. Na Dalekim Wschodzie zwierzęta żywią się na wysokości około 10 m nad otwartymi przestrzeniami bagiennych nizin. Schroniska to jaskinie, sztuczne i naturalne.