Klisha larus fuscus

Historia gatunku


Oficjalna nazwa ptaka to Larus fuscus. . Do gniazdowania ludność wybiera północne wybrzeże Rosji. Klisha należy do srebrnych mew, które mają niezwykły kolor.

Charakterystyka zewnętrzna
Klisha LaRus Fuscus

Historia gatunku

. W Rosji populacja żyje:

  • w Karelii;
  • Na wyspie Solovetsky.

. .

. Zanieczyszczenie środowiska nie wpłynęło na dorosłych.

. Teraz w Rosji przeprowadza się kilka programów na utrzymanie liczby mewy.Klisha larus fuscus

Charakterystyka zewnętrzna

Jak każda mewa, Klisha ma dobrze rozwinięte ciało. Jest szybka w locie i ostrożna, będąc na lądzie. Srebrne mewy obejmują jednocześnie kilka podgatunków. Ich różnice są minimalne. Dorosły ma 2 główne odcienie upierzenia - szary, bliżej białej, czarnej.

Głowa, szyja i dolna brzuch jasnego odcienia. Srebrna część brzucha jest widoczna w locie. Skrzydła, tył, ciemny ogon. Na słońcu daje upierzenie z metalicznym odbiciem. Dziób jest długi, zakrzywiony. . Dzięki niezwykłej strukturze dzioba, Seagull znajduje dla siebie jedzenie.

Łapy są umiarkowanie masywne, silne, długie. . Na palcach są błony, pazury są krótkie. Oczy są małe, wokół ledwo zauważalnego żółtego paska. Upierzenie jest krótkie, grube. .

Długość ciała wynosi od 50 do 56 cm. Rozpiętość skrzydeł do 134 cm. Ciężar dorosłych, zarówno kobiet, jak i mężczyzny, wynosi 770 g.

Artykuły na ten temat