Astral kungur astragalus kungurensis

Sekcja: płaszcze lub kwitnienie
Rodzina: rośliny strączkowe Fabaceae (Leguminosae)
Rod: Astragalus
Autor: Boriss.
Status: 1 (e). Rodzaj zniknięcia. . Wpisany w czerwonej książce ZSRR
Dystrybucja: znaleziona w regionie Perm. W środku dociera. Sylva 10-12 km na północ od g. Kungura
Ekologia: rośnie na zboczach południowo -zachodniej i południowej ekspozycji na prawym brzegu R. Sylvi (w obszarach narażenia gipsu i wapienia dolomimizowanych starożytnego wybrzeża doliny, znanego jako „Podkamennaya Mountain”), w grupach skalistych stepów i relikt sosny ze stepami (1). Od 1975 r. W populacji populacji było ponad 400 osób w różnym wieku (2). W 1981-1983. Liczba wahała się od 300 do 500 osób (3). Polykarpik z efemeroidem typu opracowywania pędów generatywnych. Entomophilus z codziennym rytmem zapylania, zapylone trzmiele i pszczoły. . Kiełkowanie nasion jest wysokie (ponad 80% po pismach świętych).
. Antropogeniczne: Zmniejszenie reliktowych sosnowych drzew i łąki w dorzeczu rzeki Sylva i Irena. Obecnie populacja gatunku jest około pół-kilometrową segmentem „Under-Kamenny Mountain”, choć w 1960 roku. Widok zaobserwowano około 3 km na południe, bliżej DER. Podkamennaya (4)
Bezpieczeństwo: sekcje rdzennego wybrzeża r. . Góry Kungura-Sasskaya i Podkamennaya są północną placówką stepu Kungur Island Forest, która koncentruje znaczną liczbę rzadkich gatunków steppe leśnych i reliktów. . . Najbardziej odpowiednim rozwiązaniem w tym przypadku jest przykazanie działek, które są zasadniczo nieodpowiednie do użytku rolnego lub leśnictwa. . Sylvy. . Z powodzeniem kultywowanym w ogrodach botanicznych Sverdlovsk oraz w ekonomii edukacyjnej University of Perm (6).
Źródła: 1. Gorchakovsky, 1969-2. Belkovskaya, 1978-3. Gorchakovsky, Zueva, 1984-4. Dane kompilatora wynoszą 5. P. L. Gorchi-Kovsky, osobisty. Raport.- 6. Czerwona książka ZSRR, 1984.
Kompilatory: str. W. Kamelin