Kolory kotów

Sam w sobie kolor kotów odziedziczyło po swoich przodkach, którzy mieszkali na wolności. W tamtych czasach dzikie koty, które żyły w stepie, miały kolor plamki, zalesiony kolor, ale szczypce, które można przypisać nowoczesnym kotom domowym, nie wyróżniały się w żadnym konkretnym wzorze.

Z czasem koty te zaczęły żyć z ludźmi i zaczęły je wybierać, w wyniku czego paleta ich kolorów znacznie wzrosła.

Czynniki wpływające na rodzaje kolorów

W tej chwili wyróżniają się następujące parametry kolorowania kotów:

• Kolor samej wełny kota;
• stopień koloru wełny;
• Rysunek obecny na wełnie.

Kolor wełny, a także kolor oczu i skóry kotów zależy od specjalnego pigmentu - melaniny, która znajduje się we włosach w postaci granulek, które różnią się kształtem, ilością i rozmiarem.

Różnice te stanowią ostateczny kolor kota. Istnieją dwie odmiany pigmentu melaniny:

• Feomalanina
• Eumlanina.

Granulki tego ostatniego - sferycznego kształtu, który pozwala wełnie wchłaniać światło, odpowiednio, zapewniając ciemniejszą pigmentację.

Granulki feomlaniny mają bardziej podłużny kształt, który pozwala im odbijać światło w zasięgu pomarańczowo-czerwonym i nadać jaśniejszy odcień.

Emlanin jest odpowiedzialny za czarny kolor i jego pochodne, a feomelin z kolei za kremowe odcienie. Gen, który jest odpowiedzialny za pojawienie się kremowego koloru, nazywa się pomarańczowo, a krem ​​- o - nie pomarańczowy.

Istnieją geny w chromosomie X, więc dziedziczenie koloru jest bezpośrednio związane z podłogą zwierzaka. Ponieważ koty mają dwa chromosomy X, mogą mieć trzy kolory: OO-RED, OO-BLACK, OO-TOTOISE (mieszane).

Koty z kolei mają jeden chromosom X, w zależności od tego, jaki gen jest obecny (O lub O), kot może być czarny lub czerwony kolorowy kolor.

Aby opisać ten lub ten kolor, stosuje się małą kombinację liczb i liter łacińskich. Figura jest odpowiedzialna za wzór wełny, a litera jest kolorem.

Czarny kolor

Pigment Emlanin jest odpowiedzialny za czysty czarny kolor, który pochłania prawie całe światło. Dominujący jest gen w (czarny). Kolejny gen jest odpowiedzialny za nasycenie tego odcienia - D (rozcieńczenie), co oznacza,.

Jeśli ten gen jest dominujący, kolor jest bardziej nasycony i jasny. W przypadku, gdy Gene w środku kolor okaże się bardziej wyblakły.

W rzeczywistości uzyskanie idealnie bogatego i jednolitego czarnego koloru dla kotka jest dość trudne, ponieważ oboje rodzice mają czarny kolor, a geny nasycenia są dominujące. Najczęściej idealny czarny kolor jest losowo, a hodowcy muszą podjąć wiele wysiłków, aby przynieść potomstwo idealnym czarnym kolorem.

We wszystkich międzynarodowych standardach kolor czarnego kotu ma kod p, zgodnie z którym wełna kota powinna być równomiernie czarna we wszystkich miejscach bez żadnych przeplatanych i plam, nos i poduszek łapy-a ściśle ciemny odcień i oczy-żółte lub szmaragdowe odcienie. Ten kolor, według tych samych międzynarodowych standardów, jest dozwolony u ponad dwudziestu rodzajów kotów. Wśród nich są takie gatunki, jak Maine-kun, Madks, Devon River, Bombay Cat, American Babtail, Perss Cat, British Cat, Siberian Cat.

kolor czerwony

Pet nabywa ten kolor dzięki pomarańczowej generacji, która jest odpowiedzialna za czerwony pigment wełny, który jest bezpośrednio związany z żeńskim chromosomem x. Koty mają zatem dwa chromosomy, ponieważ manifestacja pomarańczowej generacji w kolorze czerwonym powinna być dominująca.

Specyficzność polega na tym, że czarny pigment jest również związany z tym chromosomem, a zatem dla obecności czerwonego koloru wymagana jest opcja, w której oba chromosomy należą do „czerwonego”.

Fakt, że czerwone koty są znacznie większe niż czerwone koty, jest interesujący. Wyjaśnia to fakt, że koty w ich genetycznej parie hu pomarańczowej generacji zawsze dominują. Dodatkową cechą czerwonego koloru jest to, że jest on bardzo rzadko jednorodny i nie określa tej lub tej rasy.

Ten kolor można rozcieńczyć różnymi paskami, wzorami, plamami. Często istnieją opcje, gdy oprócz głównego czerwonego koloru u kotów i kotów końcówki łap, ogona lub uszu są pomalowane na biało.

Wśród najpopularniejszych przedstawicieli, którzy mogą mieć czerwony kolor, wyróżniają się następujące rasy: kota Abisyńska, brytyjski kot, Maine-kun, perski kot i syberyjski kot.

biały kolor

Ten kolor występuje w wyniku pewnego zjawiska genetycznego, w którym gen W tłumi resztę genów odpowiedzialnych za kolor wełny, tęczówka oczu i nosa.

W obecności takiego genu w DNA kotek nabywa śnieżny kolor i oczy - niebieski. Wynika to z faktu, że komórki, które wełna pigmentowa nie spełniły swoich bezpośrednich funkcji.

Są przypadki, gdy u kotów lub kotów kolor wełny jest absolutnie biały, a ich oczy są różne kolory. Wynika to z faktu, że niewielka część komórek odpowiedzialnych za pigmentację udało się częściowo pomalować tęczówkę oka. W przypadku narodzin białego kotka konieczne jest, aby jeden z rodziców uzyskał również biały kolor uzyskany w wyniku odbarwienia genomu.

Białe koty wyglądają bardzo pięknie i elegancko, ale jest negatywny moment - około 10% przedstawicieli białych kolorów cierpi z powodu problemów utraty słuchu. Wśród najsłynniejszych ras o białym kolorze, następujące są wyróżniające się: Balinesis, Anatolian Cat, British Cat, Maine-Kun, Kao-Mani, Perss Cat, Oriental.

Bielactwo

Nie wszystkie koty z białymi włosami - albinos. Pewny gen jest za to odpowiedzialny, który wpływa zarówno na kolor zwierzaka, jak i jego wskaźniki zdrowotne. Albinizm może być kompletny, jak i częściowy.

Z całkowitym albinizmem zwierzę nie wytwarza enzymu tyrozynazy, który jest odpowiedzialny za produkcję melaniny, więc nie ma żadnego koloru i pozostałości białych. Ta funkcja jest bardzo rzadka i znajduje się w jednym przedstawicielu dziesięciu tysięcy.

Przy częściowym albinizmie występuje tyrozynaza, ale w bardzo małej ilości, a melanina po prostu nie jest w stanie malować wszystkich części ciała. W tym przypadku większość ciała pozostaje biała, reszta obszarów jest malowana w innych kolorach.

Obecność melaniny można łatwo śledzić przez obecność koloru oczu lub poszczególnych wełków. Interesujące jest to, że Albinos są częściej urodzonymi kotami, a nie kotami. Możesz także odróżnić kotka-albin od zwykłego białego kotka różowego odcienia nosa i poduszek łap.

Niestety koty albinosowe mają słabsze zdrowie niż zwykłe koty. Często mają problemy z słuchem, widzeniem i bardzo słabą odpornością. Ze względu na cechy pigmentacji, nie jest to dla nich bardzo zalecane pod bezpośrednimi promieniami światła słonecznego. Zaniedbanie tego środka może prowadzić do poważnych oparzeń na skórze.

Rasy kotów-albin obejmują: Himalayan, Thai, Siamese, Burmańsk, Balinesia.

Kolor żółwia

Ten kolor jest bardzo egzotyczny i często występuje u zwykłych, potężnych kotów. W każdym zwierzęciu taki kolor jest wyjątkowy i przekazywany, jak inne kolory, od rodziców po potomstwo.

Ciekawym faktem jest to, że taki „trójkolorowy” w 99% przypadków jest przekazywany tylko na kobiety. Wynika to z faktu, że mężczyźni i kobiety mają inny zestaw chromosomów. Kobieta ma xx i mężczyźni - xy. Y - tylko męski chromosom, który nie nosi genów samych, które są odpowiedzialne za kolor.

Żółw można prześledzić zarówno w plamach, jak i paskach, to znaczy nie ma żadnego wzoru. Klasyfikuj kilka rodzajów żółwia, w zależności od wielkości plam, ich kształtu i lokalizacji. To jest czarny żółw, żółw cynamonowy i żółwi. Najpopularniejsze rasy o kolorze żółwia: Szkoci, Brytyjczycy, Persowie, Sfinksowie, Orientale.

Atypowe kolory kotów

Zaznaczony kolor

Jest to kolor, w którym nie ma rysunki na ciele zwierzęcia, a całe ciało jest pokryte włosami w paski. Występuje w absolutnie dowolnym kolorze: od czekolady po lilię, a każda z tych opcji jest bardzo rzadka. Najczęściej taki kolor ma zastosowanie do brytyjskich kotów, w których ledwo zauważalny wzór w postaci litery M również objawia się na czole. Całe ciało jest pokryte Tikingiem, to znaczy każde włosy są malowane kilkoma paskami różnych kolorów.

Czerwony kolor to specjalny stały kolor. Objawia się w wyniku działania genu „nie agi”, który nie pozwala na rysowanie na ciele kota. To dzięki mu, że u czarnych kotów widzimy tak jednolity piękny kolor. Ten gen u kotów z czerwonym kolorem nie wpływa na złoża feomlaniny, która objawia się w barwaniu wzorem. Pod wpływem innych genów, takich jak modyfikatory i poligeny, taki rysunek może mieć inną intensywność i kontrast z tłem głównym.

Kolor Tabby`ego

. Nie jest już prezentowany u żadnego zwierzęcia. Cechą tego koloru jest czarny znak na czole kota w postaci litery M, ciemne ciągłe paski na klatce piersiowej, wyraźny kontrast wzoru, zamknięte paski na ogonie i wszystkie kończyny. Dla wszystkich przedstawicieli wzór zależy od genomu t.

Rysunek przejawia się przy użyciu genu A, który tłumi gen T. Ten gen charakteryzuje się faktem, że plami każdą wełnę zwierzaka w kilku różnych odcieniach, naprzemiennie ciemne i jasne paski. Należy zrozumieć, że Tabby to tylko wzór stosowany na określone tło. To tło może być zupełnie inne kolory.

Najpopularniejsze koty z kolorem Tabby`ego to Abyssinian Cat, Somali, Singapur, a także Pixie-Beans.

Kolor Peggy

Jest to manifestacja w kolorze kota lub kota białej plamki. Kolory Pegim charakteryzują się obecnością różnych rodzajów pomalowanych plam na białym tle. Istnieją trzy rodzaje zabawy, w zależności od manifestacji białych genów punktowych: van (biały z pomalowanym ogonem i kilka pomalowanych plam na głowie)- Harlequin (głównie biały z kilkoma kolorowymi plamami na ciele)- bikolor (większość z większości z Ciało jest pomalowane).

Srebrny kolor i kamea

Ten kolor należy do grupy kremowych i czerwonych kolorów. Podobnie jak w innych rodzajach zawoalowanych kolorów, ten kolor obejmuje kolor 15% górnej części włosów, reszta pozostaje biała.

Kolor Camo to jedyne zawoalowane kolory, w których można dozwolony ledwo widoczny wzór, chociaż bardzo nie jest pożądany. Najczęściej ten kolor ma zastosowanie do brytyjskich kotów i kotów, a ton głównie plasuje głównie tył, głowę, uszy i ogon zwierzęcia, w mniejszym stopniu. Kołnierz musi być srebro bez żadnych zanieczyszczeń.

Ten kolor opiera się na czarnym pigmencie, a cień powstaje dzięki specyficznej rozmieszczenia pigmentu na włosach. Wynika to z kątem nachylenia klastrów pigmentu i jego grubości. Istnieje kilka opcji dla wszystkich, a jeśli wizualnie oceniasz cień, może nie być zupełnie inaczej, szczególnie w pierwszych miesiącach kotka.

Kolory akromlanistyczne

Są to kolory, w których twarz, uszy, łapy i ogon kota są pokryte kolorem, a wszystko inne jest pozbawione dowolnego koloru. Interesujące jest to, że te pigmentowane obszary powstają w obszarach o zmniejszonej temperaturze ciała, więc są również nazywane zależnymi od temperatury.

.

Sepia i norek są przypisywane kolorystyce, ponieważ ich pigmentacja jest intensywniejsza na ich kolorach niż w innych częściach ciała. W sepii kolor punktów jest jak kolor ciała, a kopalnia wygląda jeszcze mniej kontrastująco niż ta sama sypia.