Wobblery

W tej chwili istnieją trzy główne rodzaje sztucznych przynęt, to jest Loons (metalowy talerz), Silikon (naśladowanie) i Wobblery.

Ze wszystkich istniejących przynęt dzisiaj, w najszerszym zakresie, reprezentowane są krzyki. Zanim pójdziesz na zakup, wskazane jest, aby wymyślić to trochę z wyprzedzeniem.

Klasyfikacja i cechy

Wszystkie modele Wobblerów mają różne cechy, na podstawie których są klasyfikowane. Nie ma wspólnego stołu dla wszystkich przynęt. Jednak najczęstsze, za pomocą których się wyróżniają, powinny znać wszystkich spinningistów, którzy postanowili łowić ryby z chwale.

Ta wiedza pomoże określić wybór odpowiedniej przynęty do połowów w określonych warunkach. Podkreślamy pewne cechy:

1. Stopień wyporności.
2. Sylwetka.
3. Pogłębianie.
4. Kamera hałasu.
5. Częstotliwość oscylacji.
6. System odlewania dalekiego.
7. Kolor.

Kształt ciała i stopień wyporności

Do tej pory istnieje wiele nazwisk Wobblerów: Crank, Fat, Shed, Wolker, Popper, Minnow, Slider i wiele innych nazwisk, a coraz więcej z nich każdego roku jest coraz więcej.

Głównym kryterium ich różnicy jest kształt ciała przynęty. Zwykle wygląda jak kopia obiektu paszowego drapieżnika, ale są wyjątki. Na przykład znalezienie żywego analogu kopalni 15 cm jest zbyt długie, jest to bardzo trudne w naszych zbiornikach. Jednak szczupak i szczupak są całkiem dobrze dziobią.

W niektórych przypadkach kształt jest wykonany z taką atrakcją, która przedstawia przynętę z chorych lub rannych ryb. Takie pomocnicze wycofanie ze standardowej formy z powodzeniem wywoła szczupaka wybierającego pacjenta lub osłabionego obiektu do jego ataku.

Takie „odchylenia” są wyraźnie widoczne w wielu modelach prętów, które są wykonane albo z połączonym grzbietem lub z brzuchem rozdzielonym. Podobieństwo jest oczywiste, gdy prowadzisz taką przynętę z przystankami: chore ryby osłabiły się i zaczęły tonąć lub wyskakować. Dla wszystkich akwaristów to zachowanie chorych ryb jest bardzo znajome.

Są one wykonane w trzech wydajności - pływające, utonięte i pływające zawiesiny. To pozwala wybierać w określonych warunkach łowisk, najbardziej odpowiedniej przynęty. Na przykład w płyciznach najlepiej nadaje się pływający wobbler, ponieważ utonięcie zbierze dolne śmieci i glony podczas przystanków. Oczywiście, pływający model jest odpowiedni w wymyślonych miejscach, które pojawią się podczas zatrzymywania się, a pominą i umożliwi poruszanie się po zaczepie, jednocześnie pomagając uniknąć haka.

Oddzielna grupa to szelki - chwytle z neutralną pływalnością, umożliwiając zamarznięciu przynęty w kolumnie wodnej. Ta właściwość zamarzania szczególnie pomaga, gdy ryba nie reaguje na aktywne okablowanie i pasywne. Podczas przerwy taka ryba stoi w miejscu, działając na nerwy pasywnych ryb, zmuszając ją do ataku na „ofiarę” na miejscu.

I wreszcie, najmniejsza grupa ma cechy tonięcia. Są to głównie głębokie chwiejki do okablowania dopływu. Taka przynęta ma czas na zanurzenie, dopóki nie spadnie na dno, ale dopiero wtedy uruchamia okablowanie. Może to być zarówno szarpanie, jak i przychody: kilka rewolucji cewki - pauza z odrobiną dna. Zwiększone zaczep jest dużym minus wszystkich tonących modeli, w wyniku czego - częste klify drogiej przynęty.

Bobbler

Każda przynęta ma własną głębokość roboczą okablowania lub horyzontu, który jest zawsze wskazany na opakowaniu. Rozróżnij płytkie, powierzchowne, głębokie i coś przeciętnego w zakresie między płytką a głębokością o głębokości 2-3 metrów.

Zacznijmy od powierzchownych. Okablowanie takich przynęt na granicy powietrza i wody, pogłębiając się - zero. Najbardziej uderzającym przykładem jest taka różnorodność jak poppers. Łapanie występuje przed oczami rybaka, wszystkie ataki ryb są dobrze prześledzone, co sprawia, że ​​rybowanie jest bardzo hazardowe i interesujące. Przy następnym ugryzieniu serce jest „schwytane” i towarzyszy mu duża emisja adrenaliny. Okablowanie popperowe jest właściwą i rytmiczną przemianą szarpnięć i pauz z towarzyszącymi „działkami” poppera. Takie hałaśliwe wędkarstwo nie omija naszego okonia.

Na powierzchni możesz złapać jednolite okablowanie. Na przykład wszelkiego rodzaju imitacje myszy i żab, z zerowym pogłębianiem. Mają one zastosowanie do zarośniętego dzbanka płytkiej wody i w pobliżu stromy.

Płytkie przynęty, z pogłębianiem się do metra, są stosowane naturalnie w płytkiej wodzie, w strefie przybrzeżnej, a także podczas łapania drapieżnika w miejscach aktywnego polowania. W innych przypadkach połowy płytką przynętą najprawdopodobniej będzie wyjątkiem od zasad.

Sytulacje w tej grupie można znaleźć najczęściej, ponieważ są bardziej wymagani przez rybaków. Ryba stoi bardzo mocno na granicy glonów lub w pasku przybrzeżnym, a tylko przedłużająca się przerwa w okablowaniu bez nagłego ruchu może ją dziobić.

Rozważmy teraz następujące przynęty o głębokości dwóch metrów. Wizualnie głębokie -seae wobblery różnią się od reszty w dużym ostrzu znajdującym się w przodzie. Mają prawie całą swoją aktywną grę i duży opór czołowy. Dla nich lepiej jest wybrać wirujący wiring z powiększonym zakresem obciążenia testowego.

Główne okablowanie to zwykły mundur. Możesz zdywersyfikować grę za pomocą rzadkich kurtek lub tymczasowych przerw w okablowaniu, po czym ryby są często burzane.

Warto również wspomnieć, że podczas połowów z łodzi do trollingu przynęta porusza się nieco głębiej niż to jest wskazane na pudełku. A podczas łowienia brzegu głębokość zanurzenia może się zmieniać w zależności od takich czynników:

- Obecność prądu-

- Pozycja wirowania-

- Prędkość okablowania.

Oznacza to, że jeśli pole jest wskazane na pudełku - 2 metry, skup się na większym zakresie użytkowania - około 2,5 metra.

W przypadku pływających modeli wszystko jest niezwykle proste: im wolniej skręcisz uchwyt cewki, tym wyższa przynęta pójdzie, a im wyższa górna część napinającej pręta, tym wyższa przynęta.

Brzmienie przynęty działają trochę inaczej. Jeśli pozycja spinningowa działa w ten sam sposób, wówczas prędkość okablowania jest odwrotnie - im szybciej obrócisz uchwyt, tym wyżej wzrośnie Wobbler.

Szybkość prądu znacznie wpływa na głębię zanurzenia. Pływający wobbler popłynie w górę, a jeśli przeciwko niemu zanurzy się głębiej.

Częstotliwość oscylacji

Wobbler może mieć inną częstotliwość oscylacji, w zależności od specjalizacji, obiektu połowowego. Ta charakterystyka jest tworzona w kruszywa ostrza przynęty i kształtu ciała. Wobbler może być: niska częstotliwość, średnia częstotliwość, wysoka częstotliwość lub nie ma gry częstotliwościowej.

Niska częstotliwość, o szerokiej amplitudzie, bardzo pociąga szczupak. Wysokie zapasy są najbardziej odpowiednie do łapania kleń i okonia.

Nie zapominaj, że niektóre przynęty nie mają własnej aktywnej gry i przez pomyłkę nie myśl, że sprzedali ci wadliwy produkt.

Nie trzeba spieszyć, aby zwrócić go do sklepu. Takie wobblery są przeznaczone do użycia szarpania przewodów, jeśli jest to minow lub inne techniki: przyrząd, szarpanie. Zasadniczo charakterystyka konkretnego modelu jest lepsza do natychmiastowego zapytania sprzedawcy lub poszukiwania informacji w Internecie. Po wymyśleniu, sam wkrótce będziesz w stanie je odróżnić.

Komora hałasu i długi system paska

Istnieją również chwiejki wyposażone w grzechotkę i ciche. Grzechotka to jedna lub więcej kul w komorze hałas. Analogicznie z częstotliwością oscylacji, biorąc pod uwagę preferencje kleania i okonia zostały zauważone do dźwięku, który emanował z małych piłek. Przeciwnie, szczupak najczęściej atakował te przynęty, które wydają głuchy dźwięk z dużymi ciężkimi kulkami.

Kulki mogą być również używane do maksymalnego zakresu odlewów. Kiedy wirujący huśtawka, takie kulki są zwinięte w ogon, a podczas uzwojenia wchodzą w specjalną dołu na początku kanału lub, w obecności układu magnetycznego, są przymocowane do magnesu. Wszystkie te przynęty wyposażone w system odległości o wysokiej jakości, lecą ściśle ogonem do przodu, co oznacza, że ​​podczas rzucania nie ma nakładania się smyczy poza koszulką. Jednak Wobbler wyposażony w taką modernizację, zwłaszcza jeśli układ magnetyczny jest znacznie droższy niż inne przynęty.

Kolor Wobblera

Co do koloru, wszyscy powinni sam wybrać to, co mu odpowiada. Ale ważne jest, aby wiedzieć, że w różnych zbiornikach drapieżniki preferuje zupełnie inne kolory. Wybór koloru Wobblera w dużej mierze zależy od następujących czynników:

- Główna dieta drapieżnika-

- Przezroczystość wody-

- stan aktywny lub pasywny-

- pora roku-

- Pory dnia.

Szeroka gama kolorów i formy wielu prezentowanych dzisiaj woblerów może mylić nawet doświadczonych rybaków.

Klasyki pod Under the rozważane: srebrne (białe), złote (żółte) i zielone (pod okonem), odcienie. Nasza ryba kocha je zawsze i wszędzie. Czasami do połowów w nocy lub na głębokości dodaj do farby. Niektórzy myślą, że dla ryb nie ma znaczenia, jaka przynęta, ale to wcale nie jest. Może to być tylko przy łapaniu aktywnego szczupaka.

Kolor Wobblera, podobnie jak kolor wszystkich innych przynęt, można warunkowo podzielić na dwie grupy: naturalne kolory i irytujące kolory.

Naturals powstaje pod naturalnym kolorem przedmiotów myśliwskich: kijanki, żaby, smażenie itp.D. Dla tych, którzy mieszkają w stawie lub mogą jakoś się tam dostać. Nasz drapieżnik do naturalnych kolorów reaguje prawie zawsze stabilne. Ale z denerwującym - wszystko jest zupełnie inne. Możesz dostać się do niezapomnianego ugryzienia, który przekroczy wiele naturalnych kolorów, a może nawet wcale nie zobaczysz.

WoBblery korby (pęknięcia)

Wooblery klasy Crenk uważają niektóre rybaków „przynęty na manekiny”. Powodem takiego obraźliwego popularnego pseudonimu jest to, że nie potrzebują żadnej dodatkowej animacji przy przynętach podczas okablowania.

Wszyscy mają własną grę, która podczas okablowania z charakterystycznymi wibracjami jest przekazywana na czubek pręta. Niektóre mają zbyt agresywną grę, podczas gdy inni tak naprawdę nie ... ale cała ta klasa Wobblerów, bez wyjątku, łączy ich możliwość użycia ich na jednolite okablowanie. Taka skrajność jak tweet Krans, będziemy ominąć.

Prawie wszystkie drapieżniki naszych zbiorników uwielbiają przynętę tej klasy. Mogą z powodzeniem złapać okonię, szczupę i kleń, ogólnie - jest to dokładnie klasa, która jest po prostu konieczna dla początkującego gracza.

Główną cechą, według których wybierana jest „korba”, jest głębokość okablowania. Rozważane są najpopularniejsze i powszechne przynęty - z pogłębianiem od 1 do 2,5 metra. Staraj się, aby okablowanie było tak blisko dolnej części zbiornika, bez wznoszenia się z niego powyżej miernika. Jednak ujawniono tutaj dużą minus tej grupy przynęt - absolutna gwarancja martwego haczyka dla dopływu śmieci.

Pęknięcia oczywiście odpychają przeszkody za pomocą szpatułki, ale tylko częściowo. W rzeczywistości przerwa Wobler to czas. Aby wyjść z tej sytuacji, musisz zawiesić okablowanie, gdy tylko ostrze ramion uderzyło w dno. Musisz trochę poczekać, czekając na zegar na powierzchnię (model powinien się unosić), a następnie możesz kontynuować uzwojenie linii połowowej. Nawiasem mówiąc, otrzymasz nowe podejście do złapania drapieżnika, jeśli zrobisz to celowo, naprzemiennie okablowanie i przerwy. W wodzie taka Kranka jest jak pielęgniarstwo, niczego niepodejrzewające ryby. I to jest już sygnał do ataku!

Kolejnym dobrym sposobem na uwiedzenie ryby jest celowe dno dna za pomocą szpatułki z krótkoterminowymi przystankami, dając drapieżnikowi trochę miejsca. Szczupak i szczupak są bardzo przyciągane imitacją rojtej ryby, która niczego nie zauważa. Ale takie okablowanie jest obarte ... Ważne jest, aby pamiętać, że nie wszystkie Krani z powodzeniem odpychają przeszkody, więc dno zbiornika powinno być tak czyste, jak to możliwe.

Minnow Wobblers (Minou)

Charakterystycznym wizualnym znakiem przynęty klasy Minnow jest wydłużone ciało, które jest nieco podobne do naszego ponurego (wysokie wodę). Nie zawsze obowiązkowe, wtórne podpisy-brak jakiejkolwiek gry lub powolne próby „machania ogonem” podczas jednolitego okablowania.

Ale, co dziwne, to właśnie takie wobblery mogą przynieść o wiele więcej ugryzień w porównaniu z psami. Potrzebujesz tylko więcej, aby dowiedzieć się więcej o technice okablowania drgania przynęt. Mają własną technikę, zatytułowaną „Twitching”. W związku z tym okablowanie, ludzie są popularnie nazywani - tweeting Wobblers.

Takie okablowanie to seria szarpnięć i przerw, w których „ryba”, jakby „ożywa”. W wodzie jest to wykonane podobnie do smażenia lub lśniących w różnych kierunkach. Twiching jest tematem wieloaspektowym, więc jest dla niego cała sekcja, w której te twarze są właśnie omawiane.

Twiching minwo może wzbudzać nawet nieaktywne ryby. To ich główna pozytywna jakość. Jednak przy użyciu głębszych modeli trudno jest prześledzić grę ryb. W takich przypadkach lepiej jest użyć intuicji (narysowanie w głowie przybliżona trajektoria ruchu z pewnym palantem) i własne doświadczenie.

Szkolenie w pobliżu brzegu pomoże w opracowaniu nowych modeli. Możesz zacząć łowić po osiągnięciu pierwszych pozytywnych wyników. Opanowanie nowych przedmiotów zwykle zajmuje nie więcej niż dziesięć minut. Dlatego wskazane jest, aby nie być zbyt leniwe i najpierw wypróbować przynętę na otwartej wodzie, gdzie możesz dobrze zobaczyć, jakie błędy popełniasz.

Ale w zdecydowanej większości przypadków Minnow jest używany w płytkich obszarach zbiorników wodnych o głębokości do 1,5 metra. Na niewielkiej głębokości wędkarstwo przynosi najlepsze wyniki. Jednocześnie ważne jest, aby wybrać woblery z neutralną pływalnością, która podczas przerwy. Malek zamrożony na miejscu wzbudza odruch z drapieżnika i siły do ​​gryzienia.

Łapanie się dla Wobblerów

Wybór Wobblera

Cała różnorodność przynęt wymaga pewnej umiejętności, doświadczenia i dobrej wiedzy na temat zbiornika. Ponieważ nie każdy rybak może sobie pozwolić na zakup całego zestawu „ryb” dla każdego przypadku, aby wybrać chwiejność, określić następujące cechy zbiornika:

- Kolor wody-

- Prędkość prądu-

- głębokość.

Do błotnistej wody i głębokich miejsc, lepiej wybierz jasne kolory. Wobblery z dużymi „łopatkami” i nadmiernie wysokiej częstotliwości, w której gra zostanie utracona, nie przyjmuj łowić na kurs. Określić z góry, które ryby chcesz złapać. Sudak uwielbia wydłużone minwas pod ponurem, szczupak. Zanim pójdziesz na zakup czegoś nowego, spędzisz czas, aby uzyskać maksimum dostępnych informacji, a dopiero po tym dokonaj wyboru.

Teraz trochę o minusach. Jedynym, ale dużym minus Wobblers to jego koszt. Istnieją tanie chińskie podróbki w wysokości 1,5-2 USD. Wielu przybyszów zaczyna dokładnie od chińskich przynęt, które wypełniały wszystkie rynki. Aby je sprawdzić, możesz zabrać gdzieś od tuzina, przyjść do rzeki, przetestować kolejno, a następnie wrzucisz wszystko do śmieci.

Powodem jest brak każdej gry, pływać jak przywiązane drewno. W rezultacie rezultatem jest po prostu nie.

Dlatego lepiej nie żałować funduszy, kupować jeden korporacyjny Wobbler, a nie dziesięć chińskich, a na próżno nie spędzasz czasu i pieniędzy.

Wideo „Nowoczesne techniki wędkowania dla chtuli”