Zwykła miedź

Człowiek zawsze z wielkimi ostrożnie traktowanymi wężem. Każdy kontakt z nimi nieuchronnie wywołuje strach, mistyczne skojarzenia i przesądne spekulacje. I nawet, jeśli wąż ma również oczy miedzi, jak miedź, wówczas uznano to za 100 -procentową generację czarnej mocy, czary, zwane przez właściciela domu, jego gospodarstwa domowego i bydła, wyrostka robaczkowego. Wszystko nie jest łatwe z miedzi. Z dość szerokim rozkładem tego węża osoba niewiele o niej wie. I lub zabiera ją na diabelski spawn lub - za kruchą jaszczurkę. Miedź nie jest ani jednym, ani drugim.

Opis miedzi

Zwykła miedź - spojrzenie nie -nuklearnych węży rodziny Copecons, rodzina już. Miedź - mały wąż, ale silny i silny. Z długością ciała nie większą niż 70 cm, udaje mu się nadrobić wielkiego strachu na osobę i być bardzo niebezpiecznym dla małych gryzoni, a nawet jej krewnych.

Wygląd zewnętrzny

Kolor miedzi jest zrozumiały od nazwy. Varynikh od jasnoszarego do prawie czarnego, w przeważającej części, koloru miedzi miedzi na brzuchu i czerwonawym z tyłu. Uważa się, że szare miedziaki żyją głównie w regionach południowych. Zauważono również, że w okresie trzciny miedź staje się ciemniejsza niż zwykły kolor i może skręcić z siarki w ciemnobrązowy, a nawet czarny.

To interesujące! Miedź ma często czerwone oczy, a jej ogon jest 4 razy mniejszy niż ciało.

Opis miedzi

Mężczyźni z miedzi różnią się kolorem od kobiet. Ich tony są czerwonawe, a u kobiet - brązowawe. Ponadto, poprzez intensywność tonu, możesz określić wiek miedzi. Młode węże są zawsze jaśniejsze. Jeśli istnieje rysunek, jest to bardziej kontrastowe i bardziej zauważalne. Jeśli chodzi o rysunek na ogólnym tle, nie jest to obowiązkowy znak zwykłej miedzi. U niektórych osób ciało ma brązowe i czarne plamy i linie, w niektórych nie ma, lub te plamy są tak słabo wyrażone, że prawie nie są odróżnialne.

5 Charakterystycznych cech miedzi można wyróżnić. Są to charakterystyczne cechy z żmii, z którymi miedź jest często zdezorientowana ze względu na podobieństwo wielkości i koloru.

Płaska głowa, prawie łącząca się z ciałem.

  • Viper ma wyraźną linię między głową a ciałem.

Głowa pokryta dużymi tarczami.

  • Viper ma małe tarcze.

Gładkie łuski z genialnymi przepełnieniami miedzi.

  • Viper ma płomienne żebro.

Uczeń miedzi jest okrągły.

  • Viper ma pionowy źrenica.

Miedź nie ma zębów nuklearnych.

  • Viper ma.

Styl życia, zachowanie

Miedź jest termofilna. Wybiera otwarte przebiegi i przebiegi dla gniazd i uwielbia namoczyć w słońcu w dobrym dniu. Z tego samego powodu ten wąż jest aktywny w ciągu dnia i rzadko idzie na nocne polowanie, woląc pozostać w schronisku, gdy jest ciemno i chłodno.

Miedź jest przywiązana do jej gniazd. I nie spieszy się z zmianą siedliska - wybrany pęknięcie w skale, między kamieniami, starą otworem gryzoni, pustką pod kałem upadłego drzewa. Wybierając przytulne miejsce, ten wąż będzie mu wierny przez całe życie, jeśli ktoś nie zniszczy jej domu.

Miedź to samotnik. Nie potrzebuje firmy. Co więcej, ten wąż ochroni swoją działkę przed krewnymi. W razie potrzeby nawet zaciekł atak na niechcianego sąsiada, ugryzł go i zjeł. Dlatego na jednym małym obszarze nie ma dwóch miedzi. Jedynym okresem, w którym te węże idą na komunikację, jest małżeństwo. Ale po stosunku ścieżki partnerów rozchodzą się na zawsze.

Mieczniki pływają dobrze, ale nie lubię tego robić. Kontakt z wodą wchodzi wyjątkowo niechętnie, a jeśli to konieczne. Nigdy nie osiadł w wilgotnych miejscach.

Gopery są powolne. Z tego powodu mają specjalną taktykę polowań. Nie realizują gry, ale wolą ją śpiewać, pozostając nieruchomo w zasadzce przez długi czas. Kiedy nadejdzie sprzyjający moment, wąż rzuca się w stronę ofiary i chwyta ją. Mocne mięśnie pozwalają Mediankę, trzymając ofiarę żelazną uchwytem, ​​owijaj ją tak mocno, że staje się całkowicie nieruchomy. Te silne uściski nie są konieczne, aby udusić ofiarę. Miedź może mocno ją przytrzymać, aby wygodniej było przełknąć całość.

Zasięg, siedlisko

Miedź ma charakterystyczną taktykę obronną. W przypadku, gdy ofiara jest miedzi, używa taktyki obronnej: zamienia się w gęstą piłkę, w której ukrywa głowę. Od czasu do czasu ostro wyskakuje głowę z piłki i rzuca w stronę wroga.

W rękach osoby dzika miedź nie zachowa się cicho, ale spróbuje ugryźć. Może ugryźć skórę do krwi. Być może takie nieprzyjazne zachowanie zapewniło sławę tego węża - trujące i niebezpieczne. Ale w rzeczywistości tak się zachowuje, ponieważ jest bardzo przestraszona. Dowodem na to jest zachowanie miedzi w niewoli. Z czasem ten wąż przyzwyczaja się do terrarium, a nawet zaczyna brać jedzenie z rąk swojego mistrza.

Długość życia

Na wolności długotrwała miedź. Ale często do 10 lat nie żyje z powodu ogromnej liczby wrogów, którzy czekają na nią i niebezpieczeństwa. W niewoli, z dobrą troską, węże mają wszelkie szanse na dłużej żyć.

Czy miedź jest trująca

W Rosji było przekonanie, że ugryzienie węża z miedzianą skalowaną skalą skazuje osobę do swojej wiernej śmierci. Według popularnej pogłoski śmierć z pewnością musi dojść do zachodu słońca i uratować ofiarę trującego ugryzienia, rzekomo, tylko ekstremalne środki - odciętą rękę/nogę lub kawałek w miejscu ugryzienia. Naukowcy fajne gorące przesądne głowy: miedź dla osoby nie jest niebezpieczna. I ogólnie należy już do rodziny.

Miedź nie stanowi śmiertelnego zagrożenia dla osoby. A jej ugryzienie, nawet do krwi, nie doprowadzi do utraty życia, tylko do spalania i dyskomfortu, bardziej psychologicznego. Miedź ma trujące gruczoły, ale produkują truciznę zbyt mało, aby zabić tak dużego drapieżnika jak osoba. Ale w przypadku zimnych odpowiedników i małych gryzoni jej trucizna jest śmiertelnym niebezpieczeństwem.

Zasięg, siedlisko

Zakres zwykłych miedzianych kobiet jest obszernym, ale nie gęsto zaludnionym lasem. Możesz go spotkać w dowolnym miejscu - w Europie, Azji, Afryce, ale będą to samotne osoby. Ponadto, im północ, tym rzadsze ten wąż.

To interesujące! Miedź jest znacznie mniej powszechna niż dedykacje i żmije.

Granice rowka miedzi, najczęściej, są określane przez współczynnik temperatury i warunki klimatyczne. W Europie Medaanka była obserwowana we wszystkich krajach oprócz Irlandii, North Scandinavia, Wyspy Śródziemne. W Afryce znajduje się w zachodniej i północnej części kontynentu. W Azji - na południu.

Dieta zwykłej miedzi

Jeśli chodzi o Rosję, miedź rozstrzygnęła wszystkie swoje południowe regiony. Na wschodzie dotarła do południowo-zachodniej Syberii, na północy do regionów Tula, Samara, Kursk i Ryazan. W regionach Moskwy i Władimiru rejestrowane są pojedyncze znaleziska tego węża. Typowe siedliska lasów miedzianych i drzew iglastych. Ten wąż uwielbia lasy sosnowe, ale unika otwartych łąk i stepów. Tam jest niebezpieczna. Czasami miedzi się czołga się w górach, wybierając zbocza zarośnięte krzewami.

Dieta zwykłej miedzi

Wymiary tego węża nie pozwalają jej lśnić dietą żywnościową. Nie ma szczególnej różnorodności w menu miedzianym. Ponad połowa to składa się z jaszczurek i małych węży. Na drugim miejscu są gryzonie - myszy Polevka, shrews. Zamknij jedzenie „trzy” pisklęta wróbla i wciąż nagie potomstwo gryzoni.

To interesujące! Copys są widoczne w kanibalizmie.

Zwykła miedź jest godna uwagi dla niezwykłego apetytu. Zdarzają się przypadki, w których w żołądku znaleziono trzy jaszczurki.

Propagacja i potomstwo

Miedź jest aktywna przez sześć miesięcy. W tym czasie musi opuścić potomstwo, aby z wyraźnym sumieniem zostawić zimę na wrzesień-październik. Aby złapać wszystko, okres małżeństwa w węża jest wiosną.

Ważny! W miedzi proces krycia może wystąpić jesienią. W tym przypadku spermatozoa są przechowywane w ciele samicy do wiosny, u jej zwolenników. A potomstwo rodzi się tylko latem.

Podczas krycia mężczyzna trzyma kobietę ze szczęką za szyję, topiąc się wokół ciała.Miedź rodzi żywe młode w skorupkach jajowych. Nosi w sobie jaja, dopóki zarazki nie zostaną całkowicie rozwinięte.

Jedno potomstwo może zawierać do 15 jaj. Niedługo po urodzeniu jaj młode łamie skorupę od wewnątrz i czołgają się do światła. Jest to pełny wąż, o długości ciała do 17 cm.

Od urodzenia są całkowicie niezależni i nie potrzebują swojej matki. Dzieci natychmiast opuszczają gniazdo matki i idą do życia autonomicznego, ogłaszając polowanie na małe jaszczurki i owady. Ale seksowne kobiety stają się dojrzałe seksualnie dopiero w wieku 3 lat.

Propagacja i potomstwo

Naturalni wrogowie

Podobieństwo do żmii i imponującej taktyki ochronnej, w połączeniu z śmierdzącym zbeszczonym rozładowaniem chwytanych gruczołów, nie pomagają mediany. Ma wielu śmiertelnych wrogów. Główne to: jeże, martens, dziki, szczury i ptaki. Podczas gdy Cubs dorastają, nawet śpiewanie ptaków i żaby ziołowe są dla nich okropne.

Populacja i status gatunku

Niewielka liczba populacji miedzi w siedliskach jest w przeważającej części podstawy diety żywieniowej - jaszczurki. Ta baza paszowa nie jest tak niezawodna jak gryzonie i żaby. Połącz łańcucha pokarmowego-miedziany gener-jest bardzo trwały. A zmniejszenie liczby jaszczurek natychmiast negatywnie wpływa na liczbę miedzianych kobiet. Osoba, która zabija miedzianą kobietę na pierwszym spotkaniu, błędnie zabierając ją jako żmija, również przyczynia się do jego wkładu.

Do tej pory niektóre kraje europejskie pilnują miedzianych kobiet zabraniających prawa ich schwytania i zniszczenia. W Rosji miedź nie jest wymieniona w Czerwonej Księdze Federacji Rosyjskiej. Ale jest to regionalne czerwone książki 23 regiony Federacji Rosyjskiej, Republiki Bashkortostan, Udmurtia, Chuvashia, Mordovia, Kalmikia, Tatarstan. Widok jest na aplikacji do czerwonych książek regionów Władimira i Penza. Na Białorusi i Ukrainie w Red Book wprowadza się miedź.

Artykuły na ten temat