Jaszczurki (lat. Lacertilia)

Najprostsza definicja jaszczurki, to wszystkie skale z podskórki gadów, z wyjątkiem węży.

Opis jaszczurek

Wraz z wężem, ich najbliżsi krewni, a jednocześnie potomkowie, jaszczurki tworzą osobną ewolucyjną linię gadów. Jaszczurki i węże wchodzą do drużyny łuszczycy (squamata) dzięki skalom (od LAT. „Squama„ Scale ”) pokrywając swoje ciała od pyska do końcówki ogona. Sami jaszczurki, które zastąpiły dawną łacińską nazwę Sauria na Lacertilia, reprezentują kilka różnych grup ewolucyjnych zjednoczonych przez ogólny trend - redukcja lub całkowita utrata kończyn.

Prawie wszystkie jaszczurki mają mobilne powieki, widoczne otwory zewnętrznych fragmentów słuchowych i 2 pary kończyn, ale ze względu na fakt, że znaki te mogą być nieobecne, herpetolodzy wolą skupić się na cechach struktury wewnętrznej. Tak więc wszystkie jaszczurki (w tym bez nóg) zachowują przynajmniej podstawy mostka i paska ramion, które są nieobecne w węży.

Wygląd zewnętrzny

Nie ma jednolitości na zewnątrz jaszczurki, z wyjątkiem kolorowania tła ciała zaprojektowanego do maski gada wśród jego rodzimego krajobrazu. Większość jaszczurek jest pomalowana na zielono, szary, brązowy, oliwkowy, piasek lub czarny, którego monotonia żyje różnorodne ozdoby (plamy, plamy, rombki, paski podłużne/poprzeczne).

Istnieją również bardzo zauważalne jaszczurki - okrągłe okrągłe z szkarłatnymi otwartymi ustami, brodatą agamą, kolorowe (żółte i pomarańczowe) latające smoki. Rozmiar skal zmienia się (od małych do dużych), a także sposób na położenie ich na obudowie: nakładanie się, jak dach kafelkowy lub z powrotem do siebie, jak płytka. Czasami skale są przekształcane w kolce lub grzebienia.

W niektórych gadach, takich jak naciaki, skóra nabiera specjalnej siły stworzonej przez Osteodermę, płytki kostne, które znajdują się w skalach rogu. Szczęki jaszczurek są usiane zębami, aw poszczególnych gatunkach zęby rosną nawet na kości podniebiennych.

To interesujące! Metody przywiązania zębów w jamie jamy ustnej różnią się. Zęby shirrodontalowe są okresowo zastępowane, a zatem siedzą na wnętrzu kości, w przeciwieństwie do Acrodont, nie do użytku i całkowicie rosnące.

Zęby akrodontalne mają tylko trzy rodzaje jaszczurek - są to amphisbeny (podwójne), Agama i Chameleony. Kończyny gadów są ułożone inaczej, co jest spowodowane sposobem, w jaki ich życie dostosowało się do określonego rodzaju powierzchni Ziemi. W większości gatunków wspinaczkowych, gekony, anolis i części Scrothes, dolna strona palców jest przekształcana w poduszkę z włosiem (owłosione wyrostki naskórka). Dzięki im, dziesięciolecia gadowe na dowolnych pionowych powierzchniach i szybko czołgają się do góry nogami.

Styl życia, zachowanie

Jaszczurki prowadzą głównie mielony styl życia, mogą pochować w piasku (okrągły), czołgać się do krzaków/drzew, a nawet tam mieszkać, od czasu do czasu do lotu planowania. Heccons (nie wszystkie) i Agamy łatwo poruszają się po stromych powierzchniach i często żyją w skałach.

Niektóre gatunki z wydłużonym ciałem i brakiem oczu zostały dostosowane do istnienia w glebie, inne, na przykład jaszczurka morska, kochają wodę, więc żyją na wybrzeżach i często odświeżają je w morzu.

Niektóre gady są aktywne w ciągu dnia, te ostatnie (zwykle z szczeliną w kształcie szczelin) - o zmierzchu i nocy. Niektórzy ludzie wiedzą, jak zmienić kolor/jasność z powodu dyspersji lub stężenia pigmentu w melanoforach, specjalnych komórkach skóry.

To interesujące! Wiele jaszczurek zachowało ciemieniowe „trzecie oko”, odziedziczone po przodkach: nie jest w stanie postrzegać formy, ale rozróżnia ciemność od światła. Oko na koronie jest wrażliwe na ultrafiolet, reguluje godziny pobytu na słońcu i inne formy zachowania.

W przeciwieństwie do powszechnego przekonania na temat trujących większości jaszczurów, tylko dwa ściśle powiązane gady z rodziny jądra-ochronnego (Heloderma horridum), która mieszka w Meksyku i podejrzanym Helodermie), zamieszkujące południowo-zachodnie Stanów Zjednoczonych mają taką zdolność . Wszystkie jaszczurki są od czasu do czasu karmione, aktualizując zewnętrzną warstwę skóry.

Rozsądek

Oczy gadów, w zależności od gatunku, różnią się mniej więcej rozwój: przez cały dzień jaszczurki mają duże oczy, podczas gdy narzekające widoki - małe, zwyrodnieniowe i zamknięte skale. Wielu ma ruchomą łupkowatą powiekę (dolną), czasem z przezroczystym „oknem”, zajmującym duży obszar stulecia, który rośnie do górnej krawędzi oka (dlatego postrzega tak, jakby przez szkło).

To interesujące! Niektóre gekony, skandy i inne jaszczurki mają takie „okulary”, których nielegalne spojrzenie przypomina węża. Gady z komórkowym wiekiem mają trzecią powiekę, błonę zbudzającą, która wygląda jak przezroczysty film poruszony z boku na bok.

Obserwowane są jaszczurki, które mają otwory zewnętrznych fragmentów słuchowych z bębenkami, łapią fale dźwiękowe o częstotliwości 400–1500 Hz. Reszta, z nieobróbczą (zatkane skale lub całkowicie zniknięte) otwory słuchowe, postrzegane brzmią gorsze niż ich krewni „ucha”.

Kluczową rolą w życiu jaszczurek odgrywa Jacobsons, organ położony z przodu nieba i składający się z 2 komnat związanych z jamą ustną przez parę otworów. Jacobsonow organizuje zidentyfikowanie składu substancji wchodzącej do ust lub zawiasów w powietrzu. Pośredniczym jest lepki język, którego czubek gadu przenosi się do Jakobsona do narządu, zaprojektowany w celu ustalenia bliskości pasz lub niebezpieczeństwa. Reakcja jaszczurki jest całkowicie zależna od wyroku wydanego przez organ Jacobson.

Ile mieszka jaszczurki

Natura bezlitośnie traktowała niektóre rodzaje gadów (zwykle małe), zatrzymując życie natychmiast po ułożeniu jaj. Duże jaszczurki żyją przez 10 lat lub dłużej. Zapis długowieczności w niewoli ustali, według właściciela, wrzeciona kruchego (Anguis fragilis), fałszywej jaszczurki, osiągającym 54 lata.

Ale to, jak się okazuje, nie jest granicą - Sphenodon Punstatus, jedyny przedstawiciel starożytnego oddziału kolumn, znany jako Tuatara lub Hatteria, żyje średnio 60 lat. Te jaszczurki (do 0,8 m długości i ważące 1,3 kg) zamieszkują kilka wysp Nowej Zelandii i, w sprzyjających warunkach, świętują swoje wieki -rocznicę. Niektórzy herpetolodzy są przekonani, że wermienie żyją dwa razy dłużej, prawie do 200 lat.

Dimorfizm płciowy

Głównym oznaką męskich przedstawicieli jest hemipenis, sparowane narządy kopulacyjne znajdujące się u podstawy ogona po obu stronach odbytu. Są to formacje rurowe, które służą do wewnętrznego zapłodnienia samicy podczas krycia, które są w stanie wyjść lub wejść do środka we właściwym czasie, jak palce na rękawiczkach.

Rodzaje jaszczurek

Najstarsze resztki skamielin tych gadów pochodzą z późnej jury (około 160 milionów. Lata temu). Niektóre zniknięte gatunki wyróżniały się gigantycznymi wymiarami, na przykład największą z mosa -zarków, krewnych współczesnych Varanian, machających długością do 11,5 m. Mosazaury mieszkali na przybrzeżnych wodach naszej planety około 85 milionów. Lata temu. Nieco mniejsze z Mosazaurus wyginęło w megalanii plejstocenu, który żył około 1 miliona. Wiele lat temu w Australii i dorastanie do 6 metrów.

To interesujące! Według bazy danych Reptile, międzynarodowa baza taksonomiczna gadów, obecnie znanych jest 6515 rodzajów jaszczurek (informacje są istotne w październiku 2018 r.).

Najbardziej maleńkie wymienione w Indiach Zachodnich kruped Hyeckon (Sphaerodactylus elegans), którego długość wynosi 3,3 cm o masie 1 g. Komodos Varan (Varanus kamodoensis), mieszkający w Indonezji i dorastanie do 3 m o wadze 135 kg, został zapisany na gigantów.

Zasięg, siedlisko

Jaszczurki osiadły wokół planety, z wyjątkiem Antarktydy. Mieszkają na reszcie kontynentów, na Eurazjatyckim dotarciu do północnego koła polarnego, w tej części, w której klimat jest zmiękczony przez ciepłe prądy oceaniczne.

Jaszczurki znajdują się na różnych wysokościach - na przykład poniżej poziomu morza, w dolinie śmierci (Kalifornia) i zakorbalnie wysokie, na znaku 5,5 km nad poziomem morza (Himalayas). Gady przystosowane do różnych siedlisk i krajobrazów - płyci przybrzeżne, półdersy, pustynie, stepy, dżunglę, góry, lasy, skały i wilgotne doliny.

Dieta jaszczurki

Prawie wszystkie typy są mięsożerne. Małe i średnie jaszczurki aktywnie jedzą bezkręgowce: owady, mięczak, pająk i robaki.

Duże, prawdziwie drapieżne gady (varan i tag) gromadzą się na jaja i gady, a także kręgowce polowe:

• małe ssaki;
• Jaszczurki;
• ptaki;
• Węże;
• Żaby.

Komodsky Varan (Varanus komodoensis), uznany za największą nowoczesną jaszczurkę, nie jest zawstydzony atakiem tak imponującej ofiary, jak dzikie świnie, jelenie i azjatyckie bawoły.

To interesujące! Niektóre gatunki mięsożerne są przypisywane stenofagom z powodu wąskiej specjalizacji żywności. Na przykład Moloch (Moloch Horridus) je wyłącznie mrówki, a schemat różowy (hemisphaeriodon gerrardii) śledzi tylko mięczaki mielone.

Istnieją całkowicie gatunki roślinożerne wśród jaszczurów (niektóre agama, scy i iguany), które nieustannie siedzą na diecie roślinnej z młodych pędów, kwiatostanów, owoców i liści. Czasami dieta gadów zmienia się w miarę wzrostu: młode zwierzęta żywią się owadami i starsze osoby - roślinność.

W najbardziej dochodowej pozycji, wszystkożerne jaszczurki (wiele agamów i gigantycznych schematów) jedzą żywność dla zwierząt i roślin. Tak więc gekony z okazji Dnia Madagaskaru, pożerające owady, chętnie delektą się soczystą miazgą owoców i pyłku/nektaru kwiatowego. Nawet wśród prawdziwych drapieżników, Varanov, Renegades (Varan Gray, Smaragda Varan), okresowo zamieniając się w owoce.

Propagacja i potomstwo

Jaszczurki mają 3 rodzaje reprodukcji (nakładanie jaj, mocy jaja i zwierząt gospodarskich), chociaż początkowo są uważane za jajowate zwierzęta, których potomstwo jest wyklute z jaj opracowanych przez jaja, które rozwijają się poza ciałem matki. Wiele gatunków utworzyło jajnik rosnący, gdy jaja, które nie są „zarośnięte”, pozostają w ciele (jajowate), aż narodziny młode pozostają w ciele (jaja).

Ważny! Tylko Scy w Ameryce Południowej z rodzaju Mabuya, którego małe (bez żółtków) jaja rozwijają się w jajnikach z powodu składników odżywczych przechodzących przez łożysko, są żywo. W jaszczurkach ten zarodkowy narząd jest przymocowany do ściany jaja, tak aby naczynia matki i płodu były zamknięte, a zarodek swobodnie otrzymuje odżywianie/tlen z krwi matki.

Liczba jaj/młodości (w zależności od gatunku) waha się od jednego do 40-50. Scieks i kilka rodzajów amerykańskich gekonów tropikalnych „rodzą” jedynego młodego, chociaż reszta gekos ma niezmiennie składa się z dwóch potomstwa.

Dojrzewanie jaszczurek często koreluje z ich wymiarami: w małych gatunkach płodność występuje do 1 roku, w dużej mierze - po kilku latach.

Naturalni wrogowie

Jaszczurki, szczególnie małe i średnie, nieustannie próbują chwycić większe zwierzęta - gruntowe i pierzaste drapieżniki, a także wiele węży. Pasywna technika obronna wielu jaszczurek jest powszechnie znana, która wygląda jak odrzucenie ogona, odwracając uwagę wrogów.

To interesujące! To zjawisko, możliwe dzięki średniej nieskropowej odcinka kręgów ogonowych (z wyjątkiem tych, które są blisko ciała), nazywa się autotomią. W przyszłości ogon jest regenerowany.

Każdy gatunek wytwarza własną taktykę do pozostawienia bezpośrednich starć, na przykład leżący okrągłe, jeśli nie może zanurzyć się w schronisku, wymaga niesamowitej pozycji. Jaszczurka rozprzestrzenia nogi i napręża ciało, napełnia się, równolegle szeroko otwierając usta, którego błonę śluzową jest wylewana krwią i puntsoset. Jeśli wróg nie odchodzi, okrąg.

Inne jaszczurki również stoją w groźnej pozie z zbliżającym się niebezpieczeństwem. Tak więc Chlamydosaurus kingii (australijska jaszczurka deszczowa) ostro odwraca usta, jednocześnie podnosząc jasny kołnierz stworzony przez szeroką fałd szyjki macicy. W tym przypadku wrogowie odstraszają efekt zaskoczenia.

Populacja i status gatunku

Ze względu na liczne gatunki rozważamy tylko te, które są zawarte w Czerwonej Księdze Rosji:

• Środkowy jaszczurka - Lacerta Media;
• Peshobka Prazhevalsky - Eremias PrZeWALSKII;
• Daleki wschód Scink - Eumeces Latiscutatus;
• Gray Haeckon - Cyrtopodion Rosjan;
• Barbar i Eremia Argus Barbouri;
• Squeaky Geckonchik - Alsophylax pipiens.

W najniebezpieczniejszej pozycji na terytorium Federacji Rosyjskiej znajduje się szary hyeckon, z siedliskiem w St. Starogladkovskaya (Republika Czeczenczna). Pomimo dużej liczby na świecie, w naszym kraju po 1935 roku. Greckon Geckon nie został znaleziony.

To interesujące! Rzadko w Rosji i Footu i mgła Barbari, pomimo dużej liczby w niektórych punktach: w pobliżu Ivolginsky (Buryatia) w 1971 roku. Na stronie 10*200 m policzyło 15 osób. Gatunek jest chroniony w rezerwacie państwa Daurian.

Populacja Dalekiego Wschodniego Scieka. Kunashir to kilka tysięcy. jednostki. Gatunek jest chroniony w rezerwacie Kuril, ale miejsca z maksymalną liczbą jaszczurki są poza rezerwą. W regionie Astrakhan zmniejszyła się liczba piskliwych gekkonchików. Pennix of Prezhevalsky spotyka się w Federacji Rosyjskiej sporadycznie, częściej na peryferiach zasięgu. Średnie jaszczurki, których populacje Morza Czarnego cierpią na nadmierne obciążenia rekreacyjne.