Dalmatyna

W dużej mierze dzięki chwytliwemu, unikalnemu kolorze, kolorowi, który przypomina gronowy płaszcz (ciemne, brązowe lub czarne plamy w postaci monet o różnych rozmiarach są rozproszone po białej wełnie), Dalmatyna jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych ras psów psów.

Niemniej jednak przed publikacją filmu animowanego Walta Disneya, Dalmatyny nie były zbyt dobrze znane. Tak więc w 1911 r. Tylko 57 szczeniąt zostało nagranych przez English Kennel Club. Teraz żadne dziecko nie przejdzie przez psa tej rasy, nie mówiąc, że jest to „101 Dalmatyjski”.

Modern Dalmatian to uniwersalny pies. Korzenie polowań pozwalają użyć go do poszukiwania gry do śledzenia pracy w strażakach Nowego Jorku, legendy, jasny wygląd i niewyczerpana energia sprawiają, że są udane artystom cyrkowym. Ale najważniejszym celem Dalmacji jest poświęcenie, wrażliwe i gotowe na wiele godzin spacerów przez towarzysz osoby, która prowadzi aktywne życie.

Rasa psów Dalmatyna Historia dalmatyny

Pochodzenie Dalmatyny nie ma ani jednej opinii na temat opiekunów psów. Większość uważa, że ​​jego przodkowie są psami i psami. Niedopuszczalne jest, że rasa jest bardzo starożytna: liczby psów podobnych do dalamtiny znajdujących się w krajach Morza Śródziemnego są przypisywane 4-2 tysięcy. pne.mi. Arystoteles opisał psy z Indii, które jego zdaniem pojawiły się od skrzyżowania psów i tygrysów. Dalmatyn nazywał się piesem „tygrysa” do XIX wieku. Na korzyść indyjskiego pochodzenia zdolność psów jest również łatwa do znoszenia ciepła.

Kolejna rasa, która teraz nie istnieje, z którym związane jest pochodzenie dalmatyn, jest bengalskim małżeństwem, które przypomina naszego bohatera nie tylko z dodatkiem, ale także niezwykłym zabarwieniem. Postać dalmatyny jest również podobna do przechowowania i gliniarzy niż psy, a plamy są dziedziczone zgodnie z tym samym schematem, co KRAP przy polowaniu (setter i wskaźnik).

Nowoczesna nazwa rasy jest związana z Dalmatią - położoną na terytorium Czarnogóry i Chorwacji przez region, w którym odkryto produkty ceramiczne przedstawiające psy z okrągłymi plamami. Jeden holenderski podróżnik opisał w 1253 r. Białe psy widziane na Dalmacie z czarnymi kropkami. Kraj ten został uznany za FCI za ojczyznę rasy, jednak wielu pracownikom psów uważa to stwierdzenie błędne, ponieważ informacje o takich psach spotkały. Niemniej jednak obrazy Dalmatyńczyków można znaleźć na płaszczach miast i niektórych książętach Dalmacji. Do polowania używano psów zwanych dalmatami.

Rasa psów Dalmatyn Barbel pies

W XVIII wieku były pies myśliwy znajduje nowe zastosowanie i staje się eleganckim dodatkiem do wagonów szlachetnych osób. W tym czasie posiadanie kilku „psów powozowych Dalmacji” uznano za dobry smak i dowody, że właściciel należy do wyższego światła. Tak niestrudzona i energiczna dalmatyna zajęła miejsce obok kół załóg, towarzysząc im i strzeżąc, że trwało to, dopóki samochody zastąpiły konie. Od tego czasu liczba psów gwałtownie spadła.

Rasa psów Dalmatyna standard rasy

Forma ogólna. Mięśnie, mobilny i wytrzymały pies przystosowany na dłuższą metę. Wełna jest krótka, sąsiadująca, biała, z plamami równomiernie rozmieszczonymi przez ciało, podobny do monety.

Postać. Pies towarzyski, słabo tolerująca przyjazna samotność i pozbawiona agresji.

Rozmiar mężczyzn wynosi 57–61 cm, a gałąź jest nieco niższa - 54 - 59 cm na zwłokach, waga - 24–30 kg.

Ruchy energetyczne, z dobrym pchnięciem, silnym i wolnym. Uszy wiszą, sadzone wysoko, miękkie i cienkie.

Kolor - wizytówka rasy: na białym tle, zaokrąglone plamy do 3 cm w białej lub brązowej średnicy. Ton plam powinien być również usta, powieki i płat nosa.

Rasa psów cechy Dalmański

Dalmatina jest zwykle zalecana jako rodzinny pies towarzyszący, ale przy wyborze tej rasy należy zauważyć, że energetyczna i mobilna Dalmatyna wymaga regularnej aktywności fizycznej. Spotkana osoba towarzysząca jest odpowiednia dla aktywnych biegaczy, rowerzystów i narciarzy- udowodnili się jako sportowcy zaangażowani w sportowe dotknięcie „psów”.

Z charakterystycznej rasy chorób można zauważyć tendencję do urolitozy i alergii, objawiana w postaci wysypki na skórze głowy i szyi. Cechy te należy wziąć pod uwagę przy karmieniu dalmatyny, zmniejszając liczbę produktów zawierających białko w ich diecie.

Z powodu krótkiej wełny Dalmatyna nie jest dostosowana do treści ulicznych. Reszta dalmatyny jest wspaniałym towarzyszem o dobrym zdrowiu i zrównoważonym, elastycznym charakterze. Jest doskonale wyszkolony i otrzymuje prawdziwą przyjemność ze wspólnych zajęć z Mistrzem. Chociaż trudno jest nazwać Dalmatyjską strażnikiem, będzie w stanie. Dalmatyna jest raczej rozmownym psem, a barwa jego głosu może zmienić się z ryku bassowskiego na dźwięczne sztuczki, tę funkcję należy również wziąć pod uwagę przy wyborze Dalmacji jako psa mieszkania.