Bigl

Bigl (angielski. Beagle - Hound) - rasa psów. Średnia, na zewnątrz podobna do Foxhaunde, ale mniejsza, z krótszymi nogami i dłuższymi i dłuższymi uszami (zgodnie ze standardem rasy, uszy powinny dotrzeć do czubka nosa). Wysokość - od 33 do 40 cm na zwłokach, waga od 9 do 11 kg, suka mniejsza niż mężczyźni. Bigli ma rozsądek zapachu i są używane przede wszystkim do polowania na króliki i zające, są bardzo często używane w zwyczajach do wyszukiwania materiałów wybuchowych. Biglly bardzo aktywny i zabawny. Bigley trening i wychowanie, wymagają ciągłego treningu.

Bigl. Pochodzenie nazwy

Istnieją dwie wersje pochodzenia nazwy tej rasy. Jeden z nich jest związany z możliwością publikowania długotrwałej, melodycznej kory, dlatego francuskie słowo może leżeć w imię rasy Beguele, dosłownie - kałuża SIP.

Druga wersja jest powiązana z niewielkim rozmiarem psa i przypomnij sobie stare angielskie słowo Zapaść, celtycki Beag lub stary francuski Beight, które miało znaczenie „małego” i dotyczyło wszystkich ogarów, niezależnie od rasy i pochodzenia.

Bigl. Historia rasy

Istnieją różne wersje pochodzenia rasy. Tak więc, według greckiego historyka Xenophona, już w starożytnej Grecji na szlaku pracowali. Rzymianie przyjęli doświadczenie używania psów i przynieśli je na wyspy brytyjskie, gdzie przez długi czas przeszli z lokalnymi psami. Istnieją wersje o skałach psów, które istniały w Anglii jeszcze przed przybyciem Rzymian - w szczególności Pville, Prince of Wales, współczesny król Arthur, była specjalną rasą białych psów.

W połowie XVIII wieku w Anglii powstały dwie główne rasy do polowania na zając - South Hound i Północny Bigl. Jednak podstawą nowoczesnej rasy była paczka, zebrana w połowie XIX wieku przez Parson Hanivud. Zostało to wykazane w Essex, a w tej chwili w prawie każdym słynnym Psarne są potomkowie psów z tej paczki.

Do 1870 r. W Stanach Zjednoczonych małe ogary stanów południowych, które wówczas nazywano Biggles, różniły się od nowoczesnej rasy. Mieli więcej lekkich głowy, jak jamnik, wyglądali jak koszyki z prostymi nogami i mieli kolor czarno-czerwono-czerwonego. Byli doskonałymi łowcami, ale na zewnątrz brzydki, co jednak zajęło małym mistrzom.

W latach 60. XIX wieku generał Richard Rowett z Carlinsville w stanie Illinois przyniósł do kraju paczkę psów, co poprawiło zewnętrzną stronę, ale z której generał zgromadził własny, pozostaje nieznany. W 1880 r. Pan Arnold z Providen na wyspie Rhizhnod przyniósł stado Bigleya z północnej Anglii, aw 1896 roku James L zrobił to. Kernohan. Wkrótce, w 1888 r., Powstał krajowy klub rasy biglowej, który przeprowadził pierwsze testy terenowe.

Nowoczesny oficjalny standard rasy został zatwierdzony 10 września 1957 r.

W 1980 roku hodowca psów Wallace Hivensen przeprowadził udany eksperyment, aby przekroczyć bigrus. W wyniku tego dziania pojawiła się nowa rasa psów, która nazywała się Pagl.

Bigl. ogólny opis

Średnio rozmiar, na zewnątrz podobny do Foxhand, ale mniejszy, z krótszymi nogami i dłuższymi i wolniejszymi uszami (uszy powinny dotrzeć do czubka nosa). Wysokość od 13 do 16 cali (33 i 40 cm) przy usycach, waga od 18 do 35 funtów (8 i 16 kg) (w aranżacji amerykańskiej)- Europejski biglil około 36–41 cm przy uldzeniu i wadze około 13- 18 kg), suka mniejsza niż mężczyzna. Szczęki są silne. Oczy są duże, brązowe lub jasnobrązowe.

Usta są umiarkowanie zwiotczające. Nos jest szeroki. Szyja średniej długości. Klatka piersiowa jest szeroka, zwężająca się do brzucha w kształcie klina i talii. Ogon jest gruby, średniej długości, jest wysoki i jest zabawny. Ogon jest dobrze opublikowany, szczególnie do końca, gdzie włosy tworzą pędzel. Bighe ma muskularne, gładkie ciało, średniej długości. Biodra są potężne. Łapy są okrągłe lub lekko wydłużone. Palce silne, ściśle zebrane. Podkładki są kompaktowe.

Bigl. Kolor

Wszystkie kolory zaakceptowane dla ogarów są dozwolone, z wyjątkiem wątroby, chociaż trzykolorowy jest najczęstszy (biały z dużymi czarnymi obszarami i jasnobrązowym wykluciem). Trzykolorowe osoby zawsze rodzą się czarno-białe.

Ponadto czarny kolor opada na biodrach i stopniowo zanika z ogona do łańcuchów (niektóre mają całkowicie czarny płaszcz tyłowy przez długi czas). Dwie -klocowe opcje („cytryny”) zawsze mają biały kolor podstawowy z obszarami drugiego koloru (czerwony, jego różne odcienie). Na twarzy musi być czerwona maska. Czubek ogona jest zawsze biały.

Bigl. Zapach

Biglai ma bardzo rozwinięty zmysł zapachu, udowodnił go John Pols Scott i John Faller, którzy rozpoczęli studia psów w latach 50. Sprawdzając zdolności węchowe różnych ras za pomocą myszy, ujawnili, że Biglly radzi sobie z testem w mniej niż minutę, podczas gdy inne rasy są wymagane znacznie więcej czasu.

Bigl. Temperament

Bigl to miły, czuły i wesoły pies. Nieznany badacz nieznanego, stara się pozbyć się i uciec, więc potrzebuje specjalnej kontroli- najlepiej nie pozwolić mu odejść od smyczy podczas chodzenia. Bigl dobrze dogaduje się z nieznajomymi i innymi zwierzętami, Bigl jest energicznym psem, który woli być wśród dużej liczby osób.

Dużo wysiłku i cierpliwości będzie musiało wyszkolić beagle, ponieważ jest to bardzo uparta rasa (poza tym bardzo ciekawa, która nie daje Bigla szybko koncentrują się na właścicielu). Biglly chętnie traktuje odległe spacery, uwielbia biegać, łowcy z natury, na spacerze, ciągle pociągają na tor, płonął z chęci poruszania się przez którykolwiek z nich . Ta aktywność pochłania ich uwagę, aby mogli zapomnieć o wszystkim. Właśnie dlatego właściciele, którzy chodzą te psy, powinni zwrócić na siebie uwagę (jednak ta rada nie będzie zbędna dla posiadaczy innych ras ogarów).

BIGL jest inteligentnym i oddanym towarzyszem. Jest bardzo czysty i nie wymaga częstej kąpieli. Dodajemy, że jeśli te psy są dobrze wyuczone, doskonale rozmawiają ze wszystkimi członkami rodziny, szczególnie z dziećmi. Czasami niektóre osoby z tej rasy (ale bardzo rzadko!) może wykazywać agresywność w odniesieniu do nieznajomych lub psów.

„Ten pies czuje się lepiej, mieszkając w prywatnym domu. Bigli są odporne, bezpretensjonalne, nie wymagają skomplikowanej opieki i wyróżniają się doskonałym zdrowiem ”.

Bigl. Zdrowie

Średnia długość życia wynosi 12-15 lat, co jest typowe dla psów tej wielkości. Biglly często cierpią na padaczkę, ale można to kontrolować przez leczenie. Zauważono przypadki niedoczynności tarczycy (w tym przypadku występuje imponujący wzrost wagi, stan płaszcza pogarsza się i pojawiają się problemy z natury rozrodczej). Woda jest częstym problemem, ponieważ jedzą, gdy jedzenie jest dostępne. Właściciele muszą sami dostosować wagę beagle.

Podstawowe choroby: sekwencje, jaskra, zaćma, dysplazja tęczówki. Z powodu długich elastycznych uszu ucho wewnętrzne nie otrzymuje wystarczającej wentylacji, co może prowadzić do infekcji ucha. Można również zaobserwować „odwrotne kichanie”, może się wydawać, że dusią się, w rzeczywistości powietrze przechodzi przez usta i nos, a to wcale nie jest szkodliwe dla psa.

Bigl. Role

Początkowo Bigley był hodowany wyłącznie do polowania, ze względu na ich doskonałą zdolność wąchania szlakiem zająca. Po przyjęciu prawa w sprawie ochrony dzikich ssaków (Szkocja) oraz w 2004 r.

Obecnie BigL jest rasą uniwersalną, stosowaną w nadzorze, terapii jako rodzinny zwierzak.

Główna rasa, na której przeprowadzane są badania medyczne i eksperymenty, w tym testowanie chemikaliów i kosmetyków domowych.