Tybetański terier

Niektóre rasy psów rozpoznają swoje imię, ale nazwa się korzeni. Stało się tak z psem o nazwie Tybetańczyk: nie należy do tej rasy i otrzymał nazwę ze względu na zewnętrzne podobieństwo do łowców.

Pochodzenie

Tybetański terier jest jedną z najstarszych ras psów. Z nieznanego powodu istnieją odniesienia do Indii jako ojczyzny tych psów. Nie jest to prawdą, choćby dlatego, że Tybet - miejsce narodzin psów - jest geograficznie w Chinach. Niewłaściwe informacje o Indiach mogą wynikać z faktu, że w tym kraju na wygnaniu Dalaj Lama-najwyższego władcy, którym są posłuszni wszyscy mnisi tybetańscy. Z nimi teriery z Tybetu są bezpośrednio połączone. W czasach starożytnych, w górach kudłymi, bezpretensjonalnymi i odpornymi zwierzętami, trzymanymi jako pasterze i strażnicy. Spokojnie tolerowali zimno i wiatr, a także rzadkie powietrze wyżyn. Nie było równych tej rasy, dopóki nie pojawiły się tybetańskie mastify. O Terriers: były to psy większe niż średniej wielkości, ale kiedy mniejsze szczeniaki pojawiły się w ściółce, przypisano je mnichom buddyjskim: uważano, że takie psy były wyjątkowe.

Tak więc wszystkie małe osoby zostały oddzielone od wspólnych stad i nikt nie sterylizował ich w klasztorach, na drutach. Taki rodzaj wyboru trwał długo. W rezultacie pierwsi Europejczycy, którzy wpadli w tybetańskie klasztory, spotkali małe psy z piękną długą wełną. Dali psom imię - chociaż nie mają związku z terrierami. Inne nazwiska to Lhasian Terrier, Lhasa-Aapso, długowłosy rasa tybetańska. Nie można było sprzedać tego psa: duchowni tybetańscy dali im drogich gości. Anglicy są jednym z nich. I zaczęła się hodowla tybetańskich terierów w Anglii, gdzie główne linie były Lamlech i Lanville.

Różnice od Lamlech i Lanville (stare angielskie linie tej rasy psów) współczesnych mieszanych typów to to, że psy tych linii miały tylko biały szary kolor. Lanville trwał dłużej niż Lamlech, ale aby zaktualizować genotyp w latach 80., hodowcy postanowili wrócić do starego typu. Główna trudność hodowli linii tybetańskiej linii Lamlech leży w późnym dojrzewaniu.

Psy z tej rasy i Niemcy hodowały. Istnieje nawet stary niemiecki typ lhasian terrier. Prace hodowlane rozpoczęły się w przeddzień II wojny światowej. Hitler wysłał wiele wypraw w poszukiwaniu Shambhala, lokalne małe psy zostały również przywiezione z Tybetu. Ale w latach wojny zmarł prawie cały zwierzę. Rasa została przywrócona tylko w okresie po wojnie. Rasa ta została oficjalnie uznana przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Kinologiczne w 1934 r.

Opis rasy

Opis rasy: Średni zwarty pies, mięśni, z silną kością i długą grubą wełną. Kiedy tybetański terier jest spokojny i statystyczny, może się wydawać, że jest to pies bez ogona, po prostu ma na plecach pewną fontannę wełny. Oczy psa są ciemne, czarny nos. Twarde, odwiedzające uszy dobrze owłosione. Ogon jest wysoce sadzony, z dobrą, grubą wełną. Rzadka wełna to małżeństwo. W dobrym nastroju, pies rzuca ogonem na plecy. Tybetańskie teriery ze zbyt wysokimi łapami i długim plecy (ogólnie z bardziej wydłużonym formatem) nie mogą wystawy.

Ugryzienie to nożyczka. Mężczyzna można zawsze łatwo odróżnić od suki przez silniejszą sylwetkę i grubszą i bardziej puszystą wełnę. Szczenięta tej rasy kosztują od 500 USD. Poniższa cena może dotyczyć tylko mestizos. Możesz szukać szczeniąt w przedszkolu Barry Burry, a także talizman Tybetu i Goldi Anyshula.

Rozmiar i waga

Zgodnie ze standardem rasy wzrost samca w Withers wynosi 38-41 cm, suki-36-39 cm. Waga nie zależy od podłogi, górny próg wynosi 14 kg, dolny próg wynosi 8 kg.

Wzrost poniżej minimum - dyskwalifikująca wada dla Lhasian Terrier. Zbyt mały rozmiar może znaleźć swojego nabywcę, ale taki pies nie będzie dozwolony na wystawę.

Kolorowanie i opieka wełny

Nowoczesny standard tybetańskiego terriera obejmuje kolorowanie:

• Monofoniczny mundur;
• dwukolorowe;
• TRICOLORY;
• Pibold.

Pibold ma biały kolor z nierównomiernymi, wyraźnymi plamami dowolnego innego koloru. Bardzo piękny lhassic APS o złotym kolorze.

Opieka wełny obejmuje obowiązkowe codzienne czesanie. Z zanieczyszczeniem pies można myć, ale tylko wełna jest leczona szamponem: skóra nie powinna dotrzeć do skóry, może to powodować alergie.

Lhasian apso nie wylewa.

Po umyciu musisz dobrze wytrzeć psa, owinąć go w ręcznik. Nie możesz użyć suszarki do włosów, zepsuje wełnę. Po spacerze w deszczowej deszczowej pogodzie pies również musi zostać wysuszony. Możesz, z zakurzonymi wiatrem i w deszczu, położyć kombinezon na psa.

Fryzura tybetańskiego terriera powinna być przeprowadzana tylko przez specjalistę. Właściciel, który studiował umiejętności Grumer, może się nimi stać. Jak wyciąć psa, zależy od tego, czy jest on wystawiony, czy korekta długości i kształtu wełnianej okładki, daje wyłącznie cele domowe.

Opieka nad tym długim piesem, koniecznie obejmuje leczenie antyparasetyczne. Z taką linią włosów niezwykle trudno jest walczyć z pasożytami. Z nieostrożnym podejściem do linii włosów mogą tworzyć się sztywne, które nie tylko nie są estetyczne, ale mogą również powodować słabe zdrowie psa. Skóra jest podrażniona pod nimi, ponieważ ruchy psa są ograniczone.

Postać

Pies jest przyjazny, wesoły, umiarkowanie aktywny, mądry. Spokojna postać sprawia, że ​​ta rasa jest pożądana w rodzinach z małymi dziećmi i w podeszłym wieku. Tybetański terier jest oddany właścicielowi i chroni go, jeśli wierzy, że jest w niebezpieczeństwie. Może oszukać, udawać. Ale jeśli istnieje przypadek pokazania jego wyższości, nie przegapi jej nawet z najgorszego wieku. Jeśli szczenięta gryzą, musisz ostrożnie, ale mocno zatrzymaj się. Nie powinniśmy zapominać, że psy tej rasy wydają się tylko rustykalne. W rzeczywistości będą stale wykazywać wyższość, jeśli właściciel da luźność w pewnym momencie.

Wyjechać

Oprócz pozostawienia luksusowych włosów, musisz zwrócić uwagę na pazury i uszy. Pazury są cięte w miarę wzrostu, a uszy są czyszczone. Szczenięta muszą wytrzeć oczy od łez: podczas gdy wełna rośnie, wpada w oczy. Później, gdy osiągnie pożądaną długość, łzami pozostawia. Oczy są wytarte mokrą bawełnianą podkładką zwilżoną w czystej wodzie lub słabej herbaty.

Chociaż niektóre źródła argumentują, że tybetańskie terriery mogą pojawić się, lepiej jest zatrzymać je w domu. Nie potrzebują dużo miejsca, pies spokojnie czuje się w warunkach wewnętrznych. Powinieneś uważać na zęby: szczotkować lub podawać specjalne patyki.

Karmienie

Pies w diecie jest bezpretensjonalny, ale nie można karmić tybetańskiego teriera żywnością z ludzkiego stołu.

Jedna trzecia diety powinna to mięso.

Jak nakarmić szczeniaka, hodowcy, od których właściciele biorą psa. Suszenie Premium i Super -Premium Class jest wygodne, ponieważ po jedzeniu nie musisz wytrzeć długiej wełny, tak jak to się dzieje po owsianku. Mięso można podać surowo lub gotować (kurczaka), dodając do owsianki ryżu lub gryki. Pamiętaj, aby dodać świeże warzywa, dodatki multiwitaminowe, możesz łowić olej. Te psy bardzo lubią ryby morskie, musisz je dać 2 razy w tygodniu.

Produkty kwaśne - klucz do silnych kości i zębów. Potrzebujemy sera o niskiej zawartości strojów, kefir, jogurtu. Zupy, tłusta owsianka i buliony prowadzą do przedłużonego zaburzenia żołądka, a mąka, pieczenie i inne ciężkie jedzenie mogą powodować inwersję wnętrzności.

Zdrowie i oczekiwana długość życia

Strefa problemu Lhassian Terriers - oczy. Mają genetyczne predyspozycje do patologii soczewki, a także siatkówki (atrofia). Powodem jest długi płaszcz, który może wspiąć się na oczy. Dlatego nie można wyciąć tych psów ich długie grzywki: pod nimi oczy czują się w pełnym bezpieczeństwie. Strefa ryzyka to również zęby: musisz strzec kamień zębów, regularnie wyczyścić nalot. Przyzwyczaić się do szczotkowania szczotką z epoki szczeniaka. W przeciwnym razie musisz udać się do weterynarza na sesje dentysty.

Inne choroby:

• Dysplazja stawowa;
• zapalenie spojówek i inne.

Z wiekiem można odnotować tendencję do otyłości. Oczekiwana długość życia tybetańskich terierów do 15 lat.

Szkolenie

Trening nadaje się z różnym sukcesem: jeśli lhasian apso coś nie lubi, udawał, że nie rozumie, czego od niego wymagają lub udaje, że jest zmęczony. Ale ogólnie uwielbia zasiadanie, bieganie, Aport. Podstawowe zespoły można łatwo zbadać.

Jeśli tybetański terier pojawił się w domu, musisz być przygotowany na fakt, że w wieku 8-9 miesięcy będzie chciał pokazać, kto jest gospodarzem domu. Próby dominacji są jednoznacznie zatrzymane, a następnie właściciel otrzymuje wspaniałego posłusznego, spokojnego ulubieńca rodziny rozpoznającej właściciela i domyślnie słuchanie.

Plusy i wady rasy