Herder - holenderski pasterz

Istnieje wiele rodzajów pasterzy, ale nie każdy może pochwalić się idealną równowagą cech. Holenderski Pasterz (Herder) jest narodową dumą Holandii i od wielu lat zapewnia nieocenione pomoc pasterzami i pracownikami.

Pochodzenie rasy

Historia rasy rozpoczęła się w Holandii, w drugiej połowie XVIII wieku. Przodkami Holendrów byli lokalni pasterze psów i belgijscy malinua. Nowa różnorodność pasterzy została oficjalnie rozpoznana 12 czerwca 1898 r. Na dużej wystawie w Arneme. Został pokazany pod nazwą Holland Herder Dog, co oznacza „holenderski warsztat”. Rezultatem tego wydarzenia była organizacja National Club of Breas Miłośnicy i otwarcie książki hodowlanej, w której wprowadzono 17 najlepszych pasterzy.

Herder jest psem idealnym na wszystkie wskaźniki. Nie była powszechna z powodu masowego entuzjazmu do hodowli owczarka niemieckiego w latach 19-20. Perderowie nie mogli przewyższyć danych zewnętrznych Niemców, więc przez długi czas zapomniano ich.

Obecnie Holendrzy są bardzo rzadką rasą: około 300 szczeniąt rodzi się rocznie na świecie. Większość pasterzy mieszka w dolnej Holandii. W Rosji są jednostki. Holendrzy są wykorzystywani jako pasterze, psy służby i strażnicy. Są znani z wytrzymałości i chęci przyniesienia korzyści ludziom.

Wygląd - kolor i rozmiar

Pasterze są wysoki, lekkie psy, które wyglądają jak wilki. Należą do jednej z dwóch odmian pasterzy holenderskich (drugim z nich to chapendus). Mogą wydawać się dla kogoś nieatrakcyjni, ale prawdziwi koneserzy rasy nigdy się z tym nie zgodzą. Hollanders nie był produktem profesjonalnego wyboru. Zostali wywiezione przez zwykłych pasterzy, którzy przede wszystkim zależy na funkcjonalności psa.

Standard rasy:

1. Wysokość na ulanie - do 60 cm, waga - do 26 kg.
2. Głowa jest wydłużona, proporcjonalna do ciała, czoło płynnie wchodzi w twarz.
3. Kieprz jest wydłużony, nieco zwężający się na końcu. Znajduje się na tej samej linii z częścią czołową. Gęste usta, ugryzienie nożycowe. Zęby są silne, z dobrze rozwiniętymi kałami.
4. Małe oczy, zasadzone głęboko. Forma ma w kształcie migdałów. Kolor- od światła do ciemnego ostrości.
5. Uszy są sadzone wysoko, stojące, trójkątne.
6. Szyja jest umiarkowanie długa, mocna, delikatnie przechodzi do łopatek.
7. Ciało jest silne, lekko wydłużone. Mięśnie są opracowane średnio, tył jest prosty, klatka piersiowa jest silna. Zbóż są skrócone, położone pod stokiem.
8. Ogon jest prosty, długi.
9. Kończyny są silne, z dobrym napięciem mięśniowym, prosto.
10. Okrągłe łapy, lekko wydłużone.

Instalowane są trzy odmiany Herdera według rodzaju wełny:

1. Długowłosy. Stos jest prosty, długi, z obfitym podkładem. Wełna na twarzy, uszy i tylne nogi - krótkie. Z tyłu przednich kończyn powstają wyróżnienia. Na ogonie wełna jest długa.
2. Krótkowłosy. Płaszcz jest równomiernie rozmieszczony w całym ciele. Na ogonie i biodrach włosy są trochę dłuższe. Podkład jest gruby i obfity.
3. Ciężko ciężko. Najrzadsza odmiana nawet w Holandii. Zwierzę jest pokryte sztywną, krótką, lekko rozczochraną wełną, tworząc pozór brody na twarzy. Brwi krzaczaste, dobrze wyróżniające się. Na czole i uszach stos nie rośnie tak gęsty. Tworzy spodnie na tylnych kończynach.

Kolory zależą od rodzaju wełny. Odmiany o długim i krótkim i krótkim hacie mają standard palety kwiatowej dla kutasa: żółty stos rozcieńczony ciemnymi paskami. Podczas trzonowania żółte strefy wyróżniają się szczególnie silnie. Na twarzy - czarna maska. Ostateczna wersja koloru jest ustawiona na 1,5-2 lata.

Hard -haited Dicks mają następujący zestaw odcieni:

• Szaro-niebieski;
• kolorowe na tle parowym;
• Tygrys na żółto-brązowym lub parowym tle.

Wady w tej kategorii są proste, bez wyraźnej czarnej maski, kolorystyka. Obecność białych plam jest również niedopuszczalna.

Postać

Pasterze holenderscy są doceniani w ich ojczyźnie, nie tylko ze względu na polowanie i cechy patrolowe, ale także o łatwym, aktywnym charakterze. Perderów nie mogą siedzieć nieruchomo: muszą się poruszać i wypełniać instrukcje. Jeśli właściciel opuści psa bez opieki, będzie mógł sam znaleźć lekcję, ale tylko przez krótki czas. Kiedy Holender ma dość amatorskich występów, zacznie aktywnie zwrócić uwagę.

Pasterze starają się nie wpuścić nieznajomego do domu, ale przestaje okazywać agresję, gdy tylko odrzuci swoje granice.

Oficjalny opis rasy zawiera punkt ograniczenia pasterzy holenderskich. Nie spieszą się do nieznajomego, ale nie będą wykazywać nadmiernej życzliwości.

Herder jest pasterzem pasterzem, więc potrzebuje lunety. Psy te nie mogą być trzymane na łańcuchu i blokujące w małym pokoju. Jeśli Holender jest zawarty w domu lub mieszkaniu w mieście, będzie musiał chodzić przez kilka godzin dziennie i jechać na platformy dla psów. Perders czują się szczęśliwi tylko wtedy, gdy ludzie potrzebują ludzi. Dlatego są często akceptowane do służby na policji i wykorzystywane jako „terapia” dla osób starszych. Holendrzy są bardzo pełne szacunku wobec dzieci. Chętnie grają z nimi w gry na świeżym powietrzu, a nawet pełnią funkcję niani.

Wyjechać

Ważną częścią pielęgnacji herdera jest płaszcz. Psy muszą być regularnie czesane, szczególnie podczas trzonowania. Najlepiej jest przeprowadzić procedurę raz w tygodniu. Odmiany długie i krótkie i krótkie mają obfite podkład, więc je przeczesanie powinno stać się częścią zwykłego rytuału.

Podczas trzonu zaleca się codzienne czesanie pasterzy. Najlepiej to zrobić na ulicy, aby uniknąć gromadzenia się martwego stosu w domu lub mieszkaniu. Pucopers i gumowe rękawiczki są używane jako narzędzia. Mol z Mitte pomoże zaprosić wełnę i nadać psom dobrze zmartwiony wygląd.

Hard -haited kutasy przycinają na całej długości kręgosłupa, a także w okolicy tułowia. Następnie odcinają nadmiar włosów na uszach, łapach, żołądku i ogonie.

Kąpią psy nie więcej niż kilka razy w roku i dopiero po całkowitym zanieczyszczeniu wełny. Specjalistyczne szampony służą do mycia, aby uniknąć mycia warstwy ochronnej stosu. Musisz także regularnie dbać o uszy i usunąć wyładowanie z nosa i oczu. Uszy są czyszczone bawełnianą podkładką raz w tygodniu, oczy - w razie potrzeby. Bawełniana podkładka jest zwilżona ciepłą wodą lub specjalnym wywariem i otarł oczy w kierunku wewnętrznego narożnika.

Zęby są szczotkowane kilka razy w miesiącu za pomocą specjalnego makaronu. Producenci uczynili je jadalnym, więc nie zaszkodzi, gdy losowo się połknie. Pazury nie wymagają regularnego przycinania. Zwykle kutasy same je mieszają. Nie anuluje to jednak regularnej kontroli pazurów i poduszek łapy. Aby uniknąć pojawienia się pęknięć na podkładkach, zaleca się smarowanie ich olejem roślinnym.

Najważniejsze jest nie zapomnienie o regularnych i długich spacerach. Brak aktywności fizycznej wpłynie na nastrój i zdrowie psa.

Odżywianie

Perders prowadzą aktywny styl życia, więc potrzebują odpowiedniej i zrównoważonej diety.

Psy obejmują w diecie:

• Mięso o niskiej zawartości tłuszczu (kurczak, indyk, wołowina i cielęca);
• podroby (serce, światło, wątroba);
• gryka, jęczmień, płatki pszenicy;
• Produkty o niskiej zawartości kwaśnej milk;
• warzywa (marchewka, cukinia);
• owoce.

Słodki, wędzony, mąki i tłuste należy wykluczyć z menu. Nie możesz dać kości pasterom, zwłaszcza ptakom. Ranią delikatny żołądek i mogą prowadzić do śmierci psa.

Naturalne karmienie wymaga dodatkowych kompleksów witamin-mineralnych.

Holendrzy można karmić wysoką suchą żywnością nie niższą niż klasa premium. Jest wybierany na podstawie parametrów i stanu zdrowia zwierzęcia. Szczenięta mają tendencję do przejadania się, więc kutasy z wczesnego dzieciństwa są przyzwyczajeni do ścisłej diety.

Choroby

Holenderska - wytrzymała i silna rasa psów. Nie cierpią na choroby genetyczne i mogą chwalić się silnymi odpornościami.

Najczęstsze choroby obejmują:

• dysplazja stawu biodrowego;
• artretyzm;
• zaćma.

Średnia długość życia: 12-15 lat.

Szkolenie

Głównym celem Dicks jest wypas żywieni. Holender uczy się chodzić bez smyczy i wypełniać jakiekolwiek polecenia, pomimo pragnienia zwierzęcia. Zamówienia są przekazywane słowami lub gestami, więc Herder musi dokładnie monitorować język ciała właściciela i nie być rozpraszany przez osoby z zewnątrz.

Co dziwne, Holendrzy nie zachodzą na smakołyki: są bardziej zainteresowani zabawkami. Aby urzekać psa wykonaniem poleceń, po prostu zaoferuj jej piłkę. W młodym wieku kutasy wykazują agresję psów i innych zwierząt. Ten problem jest rozwiązany przez terminową socjalizację.

Ile kosztów i gdzie kupić

Kup szczeniaka herderów nie jest łatwym zadaniem. Można go kupić wyłącznie w Holandii, Belgii i Francji. Niemożliwe jest znalezienie żłobka w Rosji. Najprawdopodobniej szczenięta nie będą odpowiadały deklarowanemu cechom i będą skrzyżowaniem nieznanych ras. Średnia cena za penisa rasowego wynosi 1000-3000 dolarów. Wybór szczeniaka powinien wystąpić pod nadzorem specjalisty, aby nie żałować zmarnowanych funduszy.

Herder jest jedną z najbardziej niedocenianych skał. Ma szybki i jasny umysł, bardzo kocha właściciela i zawsze jest gotowy na skorzystanie. Niestety, ta różnorodność jest zagrożona zniknięciem i tylko entuzjastowie mogą go uratować.