Wszystko o wściekliźnie u kotów: pierwsze objawy we wczesnych stadiach, okres inkubacji, niebezpieczeństwo dla ludzi

Wścieklizna jest niebezpieczną chorobą wirusową, która hamuje pracę ośrodkowego układu nerwowego. Każde ciepłe zwierzę, ptak lub osoba może dostać wirusa. Wścieklizna jest przenoszona z nośnika w kontakcie, a na pierwszych etapach rozwoju może być bezobjawowy. Ponieważ choroba ta stanowi bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia i życia właściciela, konieczne jest jasne wiedzieć, jak rozpoznać wściekliznę u kotów.

Co to jest wścieklizna?

Czynnikiem sprawczym jest wirus lizsawirusa wścieklizny. Przetłumaczone z łacińskiej „wścieklizny” oznacza „demony” - w czasach starożytnych wierzono, że winowajca wścieklizny był złym duchem, który zaszczepił w żywej istocie i całkowicie podporządkował swoją świadomość dla siebie.

Po wejściu do ciała zwierzęcia wirus przez naczynia krwionośne szybko wnika do rdzenia kręgowego i mózgu, wpływając na układ nerwowy. Jego niebezpieczeństwo polega na tym, że lizsawirus wścieklizny jest odporny na antybiotyki i niskie temperatury. Niezależnie od etapu kursu choroba prowadzi do śmierci.

Czynnik sprawczy i metody transmisji

Jak zakażone są koty? Od momentu, gdy wirus wścieklizny wejdzie do organizmu kotów, zwierzę staje się niebezpieczne dla innych ssaków i ludzi. Wirus wpływa na gruczoły ślinowe, więc przeniesienie wścieklizny z jednego zwierzęcia na drugie najczęściej następuje przez ślinę.

Czy kot domowy może zostać zarażony? Jest mało prawdopodobne, aby jeżeli zwierzak mieszka w mieszkaniu i nie kontaktuje się z innymi zwierzętami. Ta choroba zagraża kotom ulicznym lub zwierzętom mieszkającym w prywatnym domu i swobodnie wychodzącym poza dziedziniec. Kot może zostać zarażony podczas stosunku seksualnego z chorym partnerem, podczas walki - przez ukąszenia i zarysowania, a także podczas jedzenia zainfekowanych gryzoni.

Okres inkubacji choroby

Po tym, jak długo możesz zrozumieć, że kot jest chory? Okres inkubacji trwa średnio 3-6 tygodni u dorosłych osób i 1 tydzień w kociąt. W niektórych przypadkach, na przykład, jeśli ugryzienie znajduje się w obszarze ogona, wirus może nie objawiać się przez 2-3 miesiące.

Wirus pozostaje w miejscu ugryzienia przez około 6-8 dni, a następnie zaczyna migrować, stopniowo przenosząc się do ośrodkowego układu nerwowego. Lizsawirus wścieklizny - wirus neurotropowy, niemożliwe jest określenie go za pomocą badania krwi. Aż do objazdu pierwszych objawów, wirus wścieklizny dociera do gruczołów ślinowych zakażonego zwierzęcia w ciągu 5 dni. Z tego powodu zdrowy kot już na początkowym stadium choroby może stanowić śmiertelne zagrożenie dla innych.

Czy wścieklizna kota jest niebezpieczna dla ludzi?

Istnieją 4 grupy podatności żywych organizmów na wirusa wścieklizny. Wilki i lisy mają największą tendencję do choroby. Dość wysoka podatność u kotów - są one uwzględnione w grupie drugiego ryzyka. Na trzecim miejscu są ludzie i psy, mają średnie ryzyko zakażenia wirusem lizawirusowym wścieklizny. Najmniej wrażliwy na neurotropowy wirus ptaków.

Osoba może zostać zarażona wścieklizną od kota podczas ugryzienia, rzadziej - przez zadrapanie. Dotknięty obszar zaczyna się zarumienić i swędzić, obrzęk występuje w miejscu ugryzienia. Wirus wścieklizny dla ludzi nie jest tak okropny, jak w przypadku zwierzęcia. Niemniej jednak przy braku terapii terapii może rozwinąć się w niektórych przypadkach szereg powikłań.

Wirus wścieklizny jest szczególnym zagrożeniem dla kociąt. Młody kruchy organizm ze słabym układem odpornościowym wciąż nie wie, jak oprzeć się niebezpiecznego wirusa. Zainfekowane małe zwierzak umrze z powodu wścieklizny szybciej niż osoba dorosła. W przypadku dzieci wirus wścieklizny jest bardziej niebezpieczny niż dla dorosłych.

Pierwsze objawy choroby u kotów

Na pierwszym etapie rozwoju, który nazywa się Prodromal, wścieklizny można mylić z zatruciem lub zapaleniem błony śluzowej żołądka. Choroba objawia się zaburzeniem przewodu pokarmowego i pogorszeniem w studni. Szalony kot wygląda na ospały i apatyczny, może odmawiać wody i jedzenia. Obserwowane są wymioty i biegunki, często z domieszką krwi. Zwierzę może próbować jeść niejadalne przedmioty - drewno, tapetę, kamienie. Już na pierwszym etapie zwierzę jest wyjątkowo niebezpieczne dla ludzi, więc kot z widocznymi objawami zatrucia we wczesnych stadiach powinien zostać natychmiast zabrany do kliniki na spotkanie z weterynarzem.

Inne znaki, za pomocą których można określić wściekłego kota:

• obfite ślinienie (patrz. zdjęcie);
• Kardynalna zmiana zachowania - zwierzęta domowe zaczynają wykazywać niezmotywowaną agresję lub, wręcz przeciwnie, obsesyjnie pieszczone;
• Strach przed światłem i wodą;
• skurcze podczas połykania;
• paraliż kończyn.

Formy i przebieg choroby

W miarę postępu choroby można zauważyć oczywiste odchylenia w zachowaniu swojego zwierzaka. Drugi etap nazywa się cichy (paraliczny) i zastępuje letarg. Stwarza wielkie niebezpieczeństwo, ponieważ w tym okresie przebiega w ukrytej formie.

Zainfekowane zwierzak staje się nadmiernie czuły, ciągle ociera się o właściciela i prosi się o uderzenie. Kot wykazuje obsesję, ciągle idzie po piętach, podczas gdy może nieoczekiwanie gryźć. Często u kotów jest porażenie gardła - zwierzak wydawał się dławić.

W trzecim etapie oznaki wścieklizny u kotów wydają się inaczej: obsesja zastępuje się zaciekłą agresją. Zwierzę denerwuje się, coś jest ciągle krążąc. Kot jest w stanie rzucić się na osobę i go ugryźć. Obserwuje się paraliż poszczególnych mięśni. Barwa głosu zmienia się - staje się SIP. Dolna szczęka zwierzęcia jest całkowicie sparaliżowana, w wyniku czego usta są otwarte, język wypada z niego, ślina stale płynie. Połknięcia, jedz i pij zwierzę nie jest w stanie. Kot wygląda przerażająco.

Po około 5 dniach choroba przechodzi do ostatniego etapu. Istnieje paraliż wszystkich grup mięśni, zaczynając od kończyn dolnych i kończących się głową. Kot nie może miauczyć i poruszać się. Zwierzę umiera w udręce z uduszenia lub przepływa do śpiączki, z której już się nie wychodzi.

Choroba nie zawsze rozwija się sekwencyjnie, zwierzak może nie wykazywać agresji ani obsesyjnej przywiązania. Śmierć może wystąpić w dowolnym momencie.

Co zrobić z zwierzakiem z podejrzeniem wścieklizny?

Niestety, nawet przy wczesnym wykryciu oznak wścieklizny, nie ma szans na uratowanie ukochanego kota w zwierzaku, zwierzę jest skazane na śmierć. Wirus lizsawirusa wścieklizny jest odporny na działanie współczesnych leków, a naukowcy nie byli jeszcze w stanie wymyślić sposobu leczenia wścieklizny. Jedynym wyjściem dla właściciela jest spanie zwierzaka.

Nie rozważaj lekarza, który zaoferował eutanazję chorego, nieludzkiego. Po pierwsze, chory kot stanowi bezpośrednie zagrożenie dla wszystkich członków rodziny. Po drugie, eutanus ochroni zwierzaka przed dalszymi udrękami, co w jakiś sposób doprowadzi do jego śmierci.

Diagnostyka w klinikach weterynaryjnych

Sprawdź, czy kot jest chory na wściekliznę, czy nie, może tylko lekarz. Podczas diagnozy wzięte pod uwagę następujące czynniki:

• cecha terytorialna (obecność potwierdzonych przypadków wścieklizny w danej wiosce);
• Cat Lifestyle (dom lub ulica);
• obecność ukąszeń i otarcia na ciele, które służyły jako źródło penetracji wirusa;
• objawy przebiegu choroby;
• testy laboratoryjne;
• Wyniki egzaminu.

Możliwe jest zidentyfikowanie wścieklizny zgodnie z wynikami analiz dopiero po śmierci PET. Badanie życia śliny i płynu kręgosłupa w celu obecności patogenu wścieklizny Lyssavirus jest nieefektywne, ponieważ często daje wyniki fałszywie ujemne.

Od momentu, gdy zwierzę wejdzie do kliniki, kot umieszcza się na kwarantannie. Po śmierci PET, aby potwierdzić diagnozę, dokonuje się nakłucie rdzenia kręgowego, a wirus jest identyfikowany metodą IFA.

Wściekliznę nie jest leczona!

Niebezpieczeństwo wścieklizny polega na tym, że możliwe jest określenie strasznej choroby przez pierwsze oznaki tylko wtedy, gdy zwierzak nie ma już szansy na przetrwanie. Do czasu objawów letarg i apatii dotknięto cały ośrodkowy układ nerwowy i komórki mózgowe. Nie tylko Petent, ale także osoba może zostać zarażona całkowicie zdrową na zewnątrz.

Ponieważ nadal nie ma metod leczenia wścieklizny, jedyną opcją dla chorego kota jest eutanazja. Po śmierci ciało zwierzęcia jest kremowane, aby uniknąć dalszego rozprzestrzeniania się śmiertelnej choroby. Lyssavirus wścieklizny jest odporny w kolejnych temperaturach i jest w stanie zapaść tylko podczas gotowania i spalania.

Jak chronić zwierzaka przed straszną chorobą?

Ponieważ straszna choroba nie jest leczona, jedynym sposobem ochrony zwierzaka przed wścieklizną jest zapobieganie w odpowiednim czasie. Dzięki regularnym szczepieniu szczepienia PET rozwija trwałą odporność na wściekliznę. Pierwsze szczepienie odbywa się z kotka w wieku 7 miesięcy, wówczas kurs szczepień należy przyjmować raz w roku.

Nie leczyć szczepień zaniedbanych. Odwębienie powinno być przeprowadzane ściśle zgodnie z harmonogramem, bez opóźniania szczepień nawet na 1 dzień. Aby nie zdezorientować się w terminach, zwierzak jest paszportem zdrowotnym, który oznacza wszystkie szczepienia i kursy odrobnięcia. Ostatni punkt powinien być również traktowany z wszelką odpowiedzialnością - kot musi być przetworzony 2 tygodnie przed szczepieniem przeciwko wściekliźnie.

Szczepionki furii są krajowe i importowane. Skuteczność obu jest omawiana podczas badania zwierzęcia przez weterynarza. Obie szczepionki CAT dobrze tolerują.

Konieczne jest terminowe szczepienie, ponieważ szczepionka z wścieklizny uratuje życie zwierzaka i jego właściciela. Rot Rot Cat jest niezwykle niebezpieczny. Podczas inkubacji ugryzienie zakażonego kota nie stanowi jeszcze zagrożenia dla ludzi. Kiedy zwierzak zaczyna zachowywać się wyjątkowo agresywnie, maniakalny nastrój i nadmierny gniew są wyrażane w zachowaniu, atak na osobę może być drugim dobrym zdrowiem. Jeśli nie zaczniesz terapii po ugryzieniu, śmierć będzie bolesna i nieunikniona.