O mikrosporii u kotów: przyczyny, leczenie przez weterynarza i w domu

Microsporia u kotów to choroba grzybowa, znana jako „Uduszający porost”. Jest przekazywany ze zwierzęcia na ludzi, więc ważne jest, aby cała rodzina leczyła dolegliwość w zwierzaku. Objawy można zaobserwować nawet we wczesnych stadiach choroby, po czym konieczne jest wybór diagnozy i leczenia weterynarza.

Ogólne informacje o chorobie

Microsporia jest spowodowana przez mikrosporum canis. We wczesnych stadiach choroba wpływa na ciała włosów, w wyniku czego odrywają się na tym samym poziomie. Wygląda na to, że dotknięty obszar został wycięty, od miejsca, w którym nadeszła inna nazwa choroby - „Strigeous porost”.

Microsporia jest powszechna wśród młodych zwierząt, a także kotów o osłabionej odporności. Na dotkniętych obszarach skóra jest pokryta łuskami, swędzenie. Istnieją następujące formy choroby:

• Ukryty. Objawy praktycznie nie są objawiane. Zwierzę jest nośnikiem mikrosporii, ale grzyb nie jest aktywowany z powodu silnej odporności kota.
• Wymazany. Charakteryzujący się obecnością małych łysych plastrów z rzadką wełną.
• Powierzchowny. Z tą postacią choroby kilka zakaźnych form ognisk, w których skóra się łuszczy i swędzi.
• Folicular. Zaawansowany stadium choroby, w którym wpływa to większość linii włosów. Istnieje wiele łysych łatek, na których widoczne są rany, ropnie, mocne obieranie.

Microsporum canis grzyb jest bardzo odporny na efekty środowiskowe. Może żyć w uderzonych włosach do 5 lat. Spory łatwo tolerują zamarzanie, narażenie na światło słoneczne, suszenie. Ugotowanie ich niszczy w ciągu 2-3 minut. Aby zwalczyć patogen, konieczne jest zintegrowane podejście przy użyciu produktów zewnętrznych i leków do podawania doustnego.

Przyczyny choroby

Choroba najczęściej występuje w wyniku kontaktu z chorym zwierzęciem. Jednocześnie spory można „odebrać” w trawie, glebie, przez zainfekowane zabawki, a nawet przez powietrze. Koty, często idące po ulicy, są bardziej podatne na mikrosporię. Zwierzęta, które nie wychodzą na zewnątrz, mogą również zostać zarażone chorobą, t. do. Spory są wprowadzane do domu na butach i ubrania mężczyzny.

Czynniki, które zwiększają ryzyko rozwoju choroby:

• swobodny chodzenie zwierzęcia;
• Wiek zwierzaka wynosi do 1 roku lub więcej niż 10 lat;
• długa wełna;
• kot należący do rasy perskiej lub himalajskiej;
• użycie wspólnych narzędzi do pielęgnacji w konserwacji kilku zwierząt.

Choroba rozwija się w wyniku niskiej odporności kota. Siły ochronne organizmu są osłabione podczas ciąży, choroby zakaźne, zaostrzenie przewlekłych dolegliwości, obecność pcheł, kleszczy i robaków, przyjmowanie kortykosteroidów i cytostatyki. Odporność na zwierzęta osłabia również okres po szczepieniu, z gorszym odżywianiem i stresującymi sytuacjami (na przykład podczas przeprowadzania się do nowego miejsca, pojawienia się nowego członka rodziny lub zwierzaka).

Objawy choroby

Najbardziej charakterystycznym objawem mikrosporii jest obecność zaokrąglonego obszaru z „wyciętymi” włosami lub łysą skórę (patrz. zdjęcie). W tym przypadku często odnotowano poważne swędzenie. Wełna w dotkniętym obszarze łatwo pęka, podczas gdy zwierzak nic nie czuje. U podstawy rozdartych włosów zauważalna jest białawe szare. Najczęściej porost wpływa na twarz, łapy, ogon, uszy, ale ogniska mogą wystąpić w innych częściach ciała. W zaawansowanych przypadkach skóra nabywa niebieskawy odcień, może puchnąć, pokryte skórkami. Okres inkubacji choroby trwa od 22 do 2 miesięcy.

Metody diagnozy mikrosporii

Aby postawić diagnozę, skontaktuj się z weterynarzem. Specjalista przeprowadzi badanie zwierzęcia i weźmie kawałek wełny lub skorupę z dotkniętego obszaru na badanie. Wełna jest posiekana nożyczkami i wylewa się roztworem alkalicznym przez 10-15 minut. Następnie biomateriał jest umieszczony na pozycji i jest badany pod kątem obecności patogennej flory. Inna metoda badawcza polega na siewach materiału na pożywce, w wyniku czego można rozróżnić czystą hodowlę patogenu. Ta metoda ma wadę - wynik można znaleźć dopiero po 10 dniach.

Inną metodą diagnozowania porostu do usuwania jest oświetlenie linii włosów zwierzęcia luminescencyjnej lampy w zaciemnionym pomieszczeniu. W obecności zarodników grzybowych wełna będzie świecić zielonym światłem.

Jaką metodę diagnozy do wyboru weterynarz decyduje o uwzględnieniu indywidualnego obrazu choroby. Jeśli kilka zwierząt mieszka w domu, należy je również zbadać, t. do. Prawdopodobieństwo zakażenia porostem do cięcia z chorego zwierzaka jest wysokie.

Leczenie kotów przez weterynarza i w domu

Zaleca się leczenie mikrosporii pod kontrolą weterynarza, t. do. Tylko lekarz będzie mógł wybrać odpowiedni lek i przepisać dawkę i czas trwania kursu. W przypadku niezależnego leczenia istnieje duże prawdopodobieństwo nawrotu, ponieważ nawet przy zniknięciu objawów zarodniki mogą pozostać na linii włosów zwierzęcia. Leczenie porostu do usuwania w domu obejmuje stosowanie specjalnych leków weterynaryjnych - maści, sprayów, szamponów, tabletek.

Terapia mikrosporia obejmuje zastosowanie jednego z następujących maści przeciwgrzybiczych:

• Klotrimazol. Maść musi być używana 3 razy dziennie przez 14 dni.
• Mycosan. Maść niszczy nie tylko grzyb, ale także wtórną mikroflorę. Lek stosuje się 2 razy dziennie, czas trwania kursu jest określany przez weterynarza.
• mniam. Antyseptyczne maści zmiękczanie skórki i łagodzenie swędzenia. Zwykle lek jest używany przez tydzień, ale kurs dla konkretnego kota powinien być określony przez lekarza.

Po raz pierwszy zaleca się ogolowanie zwierzęcia. Aby kot nie lizał narkotyku, musisz umieścić na nim specjalny kołnierz. Przed użyciem maści wskazane jest przygotowanie skóry poprzez leczenie jej specjalnym rozwiązaniem, które zapobiega zapaleniu. Najbardziej skuteczne i często przypisywane fundusze:

• Fungin. Zastosuj się na dotkniętych obszarach 2 razy dziennie przez 14 dni.
• Exoderil. Użyj 1 godziny dziennie, kurs - 1 miesiąc. Podczas aplikowania konieczne jest uchwycenie około 1 cm zdrowej skóry.
• Thermicon. Spray stosuje się do bólu 2 razy dziennie przez 1-2 tygodnie.
• Imverol. Wyprodukowane w postaci emulsji, roztwór należy przygotować przed każdym użyciem. Przed użyciem konieczne jest kąpanie zwierzęcia z szamponem antimicotycznym. Po całkowitym wysuszeniu przetwarzaj dotknięte obszary. Procedura jest wykonywana raz na 4 dni.

Jeśli mikrosporia przeniosła się do zaniedbanej postaci, konieczne jest przyjmowanie leków przeciwmigowych do wewnątrz. Warto pamiętać, że takie tabletki są dość toksyczne, więc są przeciwwskazane u kotów w ciąży i pielęgniarstwa. Najpopularniejsze środki to flukonazol, irunin, ketakonazol, grisoofulvin. W przypadku nieskuteczności tych leków może być wymagana antybiotykoterapia. Leczenie deprywacją usuwającą, zawsze towarzyszy stosowanie immunostymulantów i kompleksów witamin-mineralnych.

Jako leczenie i zapobieganie mikrosporii, weterynarz może zalecić szczepienie. Ta metoda nie jest główna, ale może spowolnić reprodukcję grzyba. Najsłynniejsze szczepionki z porostu do usuwania to mikroderma i nawadnianie TM.

Jak dbać o chore zwierzęta?

Ważnym elementem terapii jest opieka nad chorym zwierzakiem. Podczas choroby konieczne jest staranne dezynfekowanie wszystkich powierzchni i przedmiotów, z którymi zwierzęcy kontaktuje się. Podczas przetwarzania dotkniętych obszarów skóry konieczne jest przestrzeganie środków ostrożności: Załóż masę jednorazową, płaszcz medyczny, pokrowce na buty, maskę, rękawiczki. Nożyczki, z którymi wełna chorego kota została odcięta, powinna zostać zdezynfekowana natychmiast po użyciu i spalania włosów. Po zabiegu umyj ręce mydłem lub wytrzyj wodnym roztworem chlorheksydyny.

Przez czas choroby zwierzęcia lepiej nie używać odkurzacza do czyszczenia pokoju, t. do. Zostanie zarodnikiem. Podłoga należy myć, a meble tapicerowane i dywany można traktować generatorem parowym. Meble szafy można wytrzeć rozwiązaniem „Imverol”. Do dezynfekcji powietrza i wszystkich powierzchni zaleca się stosowanie bomb dymnych Klinfarm zawierających nilkonzol. Substancja zabija grzyby i spory, dym z warcaby przenika nawet w pęknięcia, w przeciwieństwie do innych środków. Powierzchnie „niezniszczone” można wytrzeć następującymi rozwiązaniami:

• Bluach chloru (1:10);
• Aldehyd glutaryczny (2%);
• Roztwór chlorheksydyny (1-2%);
• Roztwór chloraminy (3%).

Miska, kurtka, zabawki i łóżko powinny być czyste. Tkaniny używane przez kota należy myć w gorącej wodzie za pomocą wybielacza chloru, a następnie przetwarzane za pomocą generatora pary.

Moc zwierzaka powinna być zrównoważona, nasycona witaminami i minerałami. Domek kotów z innymi zwierzętami powinien zostać wykluczony i odroczyć spacery po ulicy, aż do całkowitego powrotu do zdrowia. Odzyskany kot jest brany pod uwagę, gdy powtarzane analizy analizy wykluczają obecność mikrosporii.

Jest mikrosporią kotów dla ludzi niebezpiecznych?

Microsporia jest łatwo przenoszona z zwierząt na ludzi. Na ryzyko są małe dzieci, osoby starsze, kobiety w ciąży i osoby o osłabionym odporności. Najczęściej porostów powstaje na twarzy, ramionach, ramionach, szyi. W miejscu, w którym grzyb przenika, czerwona lekko spuchnięta plamka z wyraźnymi granicami tworzy czerwony. Stopniowo może rosnąć i przykryć bąbelkami i skórkami.

Aby zapobiec zakażeniu mikrosporią, należy unikać kontaktu z chorymi zwierzętami. Jeśli zwierzak jest chory, konieczne jest przestrzeganie środków ostrożności podczas przetwarzania dotkniętego obszaru, a także regularnie dezynfekcji w pokoju. Ponadto ważne jest, aby zwiększyć odporność, aby grzyb nie mógł powodować rozwoju choroby.

Środki zapobiegawcze

Aby zapobiec rozwojowi mikrosporii u kota, konieczne jest przestrzeganie harmonogramu szczepień, zorganizowanie racjonalnego odżywiania i zdrowego stylu życia zwierzęcia. Ważne jest, aby dbać o kota, zachować jego miejsce i przedmioty w czystości. Konieczne jest upewnienie się, że zwierzak nie ma takich pasożytów, jak pchły i kleszcze. Kot z kota z włóczęgami i chorej zwierząt powinien zostać wykluczony.