Harmonogram szczepień cat: jakie szczepienia zapobiegawcze muszą odbywać się co roku?

Koty mogą zostać zarażone chorobami zakaźnymi przez całe życie. Niestety, nawet zwierzak, który nigdy nie wykracza poza próg domu, może zachorować. Weterynarze zalecają immunizację zwierząt w wieku 3 miesięcy, aby chronić je przed infekcjami, które stanowią groźbę nie tylko zdrowia, ale także życia. Jakie leki do użycia i jak zapewnić prawidłowe szczepienie?

Czy muszę szczepieć kotów, dlaczego potrzebne są szczepienia?

Nowonarodzone kocięta mają naturalną ochronę przed bakteriami i wirusami. Dzieci otrzymują substancje z siary, które zwiększają ich odporność od momentu urodzenia, ale efekt ten utrzymuje się nie więcej niż 3-4 miesiące. Jednocześnie tylko przeciwciała do infekcji, z których zaszczepiono matkę, będą obecne w ciele dziecka.

Wielu właścicieli zwierząt nie uważa, że ​​potrzebują szczepień, ponieważ zwierzęta domowe swobodnie siedzą w mieszkaniach, dlatego spotkania infekcji są wykluczone. Jest jednak jeden „ale”: członkowie rodziny mogą przynosić patogenne bakterie i wirusy na ubrania, buty lub z przedmiotami ze sklepu. Ta opcja jest mało prawdopodobna, ale nie wykluczona.

Ryzyko zarażenia zwierząt humoruje mniej niż ich bracia chodzące po ulicy. Jeśli kot nieustannie wykracza poza mieszkanie, mieszka w prywatnym domu, podróżuje z właścicielem do kraju, potrzebne jest szczepienie:

• Za progiem domu zwierzak często kontaktuje się z gryzoniami, bezpańskimi psami i kotami - wszystkie są nosicielami infekcji. Wybór naturalny prowadzi do faktu, że wszystkie bezdomne koty przeżywają najsilniejsze, ale pozostają one refilansowo dystrybutorami choroby. Podczas jedzenia produkcji występuje również infekcja, wąchanie odchodów.
• Zwierzę może podnieść infekcję w piwnicach, szopach i innych podobnych miejscach. Może zachorować tylko przez jedzenie trawy do oczyszczania żołądka lub lakierowania wody z kałuży.
• Leki i szczepionki stosowane w leczeniu i zapobieganiu chorobom doprowadziły do ​​zmniejszenia odporności u zwierząt domowych. Odporność ich ciała jest gorsza niż w przypadku krewnych dzikich ulic, a zatem prawdopodobieństwo osiągnięcia powyżej.

Jeśli zwierzak jest okresowo lub stale na ulicy, konieczne jest szczepienie. Procedura jest wprowadzeniem leku, który zawiera osłabione lub zabite mikroorganizmy - patogeny infekcji. Ciało zaczyna z nimi walczyć, rozpoczynając proces rozwijania przeciwciał.

Z czego powinny zostać zaszczepione, jakie są niebezpieczeństwo tych chorób?

Weterynarze dzielą szczepienia przeciwwirusowe na obowiązkowe, które należy wykonać w związku z niebezpieczeństwem niektórych chorób dla zdrowia i życia zwierzaka, i zalecane. Lekarze doradzają wszystkim bez wyjątku od zwierząt, aby wprowadzić szczepionkę przeciwko takim chorobom:

• Wścieklizna. Śmiertelna infekcja, niebezpieczna zarówno dla zwierzaka, jak i dla ludzi. Prowadzi do uszkodzenia mózgu. Wirus jest bardzo sprzeczny i przez długi czas zachowuje żywotność w środowisku zewnętrznym, więc bardzo ważne jest, aby zaszczepić z niego zwierzaka.
• Panlykopenia lub plaga kota. Choroba wirusowa, szczególnie niebezpieczna dla kociąt i starszych zwierząt. Wpływa na narządy przewodu pokarmowego, serce i płuca, prowadzi do odwodnienia. Bez leczenia w 90% przypadków zwierzę umiera.
• RinotReite. Choroba wywołana wirusem opryszczki kota. Powoduje gorączkę, nieżyt nosa, zapalenie spojówek, uszkodzenie krtani i oskrzela. Jest trudny do zdiagnozowania i może przejść do przewlekłej formy. Wirus może pozostać w ciele zwierzęcia nawet po leczeniu. Śmiertelność wynosi 5–20%.
• Wapnia. Powszechna choroba przesyłana w kontakcie ze zwierzętami, od kotków matki, przez ludzkie ubrania i buty i powietrze. W PET temperatura wzrasta do 40 ° C, pojawia się kaszel, nieprzyjemny zapach jamy ustnej, płuca są zapalne, wrzody powstają na błonie śluzowej jamy ustnej, a ślinienie wzrasta. Choroba nie jest przekazywana osobie, ale w jednej trzeciej przypadków prowadzi do śmierci zwierzaka.

Zaleca się właściciele, którym zaleca się zdrowie zwierząt domowych, aby zapobiegać opcjonalnym szczepień od dwóch kolejnych chorób:

• Chlamydia. Pasożyty zamieszkujące komórki wewnętrzne wpływają na błonę śluzową oczu, układy oddechowe, trawienie i układ wydalkowy. Kocięta są bardziej podatne na infekcję, istnieje niewielkie ryzyko przekazania choroby na osobę.
• Koronawirus infekcja. Choroba może płynąć bezobjawowo przez lata. Niszczy odporność zwierzęcia, a w 100% przypadków jest śmiertelne.

Kalendarz obowiązkowych szczepień: harmonogram szczepień według wieku

Schemat szczepień będzie zależeć od tego, czy matka została zaszczepiona przed ciążą i porodem. Jeśli kot został immunizowany, przenosi przeciwciała na dzieci. W takim przypadku harmonogram szczepień zwierząt do roku będzie wyglądał (patrz. stół):

Jeśli koty zostały zaszczepione, nie było wątpliwości lub nie zaobserwowano harmonogramu, szczepienia jest przesunięte wcześniej. Pierwszy to lek z zestawem przeciwciał do trzech chorób w wieku 8-10 tygodni. W związku z tym po 3-4 tygodniach są zaszczepione z wścieklizny, a po kolejnym miesiącu są reagujące. Osoby, które są planowane do użycia na wystawy w wieku 2 miesięcy, są zaszczepione przeciwko białaczce. Pierwsze dni po wprowadzeniu leku kotka nie można zwolnić na zewnątrz, ponieważ aktywna odporność powstaje przez około półtora tygodnia.

Szczepienie z powyższych infekcji odbywa się co roku. Lek zaleca się, aby nie zmieniać. W zależności od zaleceń producenta kalendarz immunizacji może nieistotnie się zmienić.

Jak przygotować kociaka i dorosły kot do zabiegu?

Przed pierwszym szczepieniem musisz sprawdzić stan zdrowia kocięta: nie powinny one być letargiczne, mieć oczywiste oznaki choroby (nieprzyjemny zapach jamy ustnej, ropiejące oczy, zaburzenie trawienne itp. D.). Główna zasada: Konieczne jest wykluczenie kontaktu dziecka z pacjentem z krewnym przez 2 tygodnie, a jeśli już miała miejsce, szczepionka powinna zostać przełożona. Kocięta, które zakończyły zmianę zębów mleka na stałe (4–7 miesięcy), szczepienia nie jest wykonywane.

Standardowe przygotowanie do procedury obejmuje odrobinę i przetwarzanie wełny z ektoparazów. Zwierzę musi podać tabletkę lub zawieszenie na zapobieganie lub leczenie helminthiasis 10-14 dni przed szczepienia. Przez 2-4 dni płaszcz zwierzaka musi być czyszczony z kleszczy, pcheł i innych pasożytów. O których fundusze są bardziej odpowiednie, możesz zapytać weterynarza. Najczęściej używane są krople na ulanie.

Przegląd skutecznych szczepionek

Do szczepień najczęściej stosuje się leki:

• NOBIVAK TRIKIT. Produkcja holenderska, która chroni przed wirusowymi infekcjami oddechowymi i plagą. Wpisany dwukrotnie z interwałem miesięcznym.
• Nobivak forcat. Lek, oprócz powyższej infekcji, zapobiega chorobie chlamydią. Narzędzie jest wprowadzane wcześniej niż 8 tygodni.

• Quadricata. Producent - francuska firma „Merial”. Działa przeciwko wapno, wirusowi opryszczki, wściekliźnie i panlacopenii.
• Multifel-4. Lek domowy przeciwko zapaleniu nosa, zarazie, chlamydii i infekcji wapniowej. Szczepienia odbywa się dwukrotnie z trzema tygodniem.
• Fel-O-Vax. Amerykańskie lekarstwo zawierające 2 szczepy wapnia i chroniące przed panleicopenia, nosorożecami i chlamydią.

• Nobivac wścieklizna. Holenderski lek przeciwko wściekliźnie z przedłużającym się efektem. Odwębienie jest przeprowadzane po 3 latach.
• Leuciffelin. Francuskie leki, które pozwala kota rozwinąć odporność na trzy główne infekcje.

• Purevaks. Francuski narkotyk, skuteczny przeciwko niebezpiecznym dolegliwościom, w tym chlamydii i białaczce.
• Eugell Rcpfelv. Francuskie lekarstwo składające się z płynu i szczepionki na sucho mieszającą mieszaną przed wprowadzeniem. Przyczynia się do wytwarzania odporności na białaczkę, panleicopenia, zapalenie nosa i kaliozę.

Biorąc pod uwagę, ile kosztuje szczepionka, każda osoba może pozwolić jej być zwierzakiem: cena wynosi 300-700 rubli, w zależności od leku i kosztów usług kliniki weterynaryjnej. W przypadku skutecznej ochrony CAT zaleca się obserwowanie harmonogramu szczepień.

Stan po szczepieniu: norma i odchylenie

Po szczepieniu gospodarze muszą monitorować stan kota, chronić przed stresem i karmić kalorię, łatwo przyswajalną żywność. Nie możesz dopuścić do hipotermii. W ciągu pierwszych kilku dni po immunizacji możliwe jest zmniejszenie aktywności zwierzęcia. Natychmiast po powrocie do domu zwierzak może zasnąć, odmówi jedzenia - to normalne. Pojawienie się małego guzka lub zaczerwienienia w miejscu podawania leku nie powinno się przejmować, po kilku dniach wszystko powróci do normy.

Skutki uboczne lub ostre reakcje ciała występują u 0,5–1% pacjentów z ogonem. Niestety istnieje prawdopodobieństwo wystąpienia wstrząsu anafilaktycznego, gdy krtani puchnie u zwierzęcia i trudno jest oddychać. Aby zapobiec tej sytuacji, musisz pozostać w weterynarzu lub w pobliżu przez co najmniej pół godziny. Inne stany zwierzęcia nie są uważane za normę:

• Nadmierny ślinienie;
• senność i apatia;
• wymioty, biegunka;
• wysypka na skórze;
• Długoterminowe odrzucenie picia.

Przeciwwskazania do szczepień

Istnieje lista przeciwwskazań w obecności, które szczepienia należy odłożyć lub wykluczyć:

• Wiek kotka do 7 tygodni;
• ostra postać choroby, a także dwa tygodnie po niej;
• Wiek 4–7 miesięcy, kiedy dzieci zmieniają się u dzieci;
• Ciąża zwierząt i okres żywienia (szczególnie w przypadku żywych szczepionek, inaktywowany w skrajnych przypadkach dozwolonych);
• Osłabiony i wyczerpany stan kota;
• podniesiona temperatura;
• inwazja helminthic;
• Operacja przeszła mniej niż 3 tygodnie temu;
• Planowane na drutach w ciągu najbliższych 2 tygodni.

Weterynarze nie zalecają szczepienia dorosłych zwierząt domowych przed wystawami i przejściami. Koty nie lubią zmieniać sytuacji, więc pozostanie w miejscu z dużą liczbą innych zwierząt lub podróż w transporcie wywołuje stresujący stan. W rezultacie następuje zmniejszenie odporności, co może prowadzić do nieodpowiedniej reakcji na lek.