Parson russell terrier

Terriery to powszechna rasa psów, których nowi przedstawiciele byli aktywnie pokazani w 15-18 wieku. W tym czasie ludzie polowali, ten zawód był podstawą wielu rodzin. Parson Russell Terrier był pierwotnie popularny jako zwinny myśliwy. Przedstawiciele rasy zabrali ze sobą, aby złapać dzikie zwierzęta, chronili także gospodarstwa przed atakiem szczurów, lisów i innych szkodników. Dzisiaj zniknął potrzebę tego zastosowania tego typu terierów, ale nadal są popularne.

Pochodzenie

Nazwa rasy jest podana na cześć pastora Johna Russella. Uważa się, że ci przedstawiciele Terierów zawdzięczają to egzystencji. Jan poświęcił całe swoje życie religii, ale upadł w historii nie tylko jako oświetlenie duchowych prawd. Mężczyzna był znany z miłości do psów, które miały dużo. Będąc studentem prestiżowego uniwersytetu, Russell poświęcił swój czas nie tylko na szkolenie. Młody człowiek postanowił wybrać szczeniaka od lokalnego rolnika, aby był długi, może być używany na polowaniu. John chciał, aby pies polował na lisa, towarzysząc mu na koniu, aby nie zepsuła włosów zwierzęcia, nie miała inteligencji i nie zrozumiała polecenia.

W 1798 r. Wzrost szczeniąt był poświęcony pastorowi. Setki Brytyjczyków, zaangażowanych w polowanie, natychmiast zainteresowały się nową rasą. Dandemiści natychmiast podjęli swoją poprawę, ich dzianie zaczęło się od Silichema-Terriers, którzy umieścili szczenięta ze zrozumieniem, zdolność do rozróżnienia zespołów.

Ciekawym faktem jest podzielenie dryfu świtu na dwa typy: Parsons i Jackie. Parson Russell Terrier i Jack-Rassel Terrier zostali uznani w 2001 roku jako dwie niezależne rasy. Główną różnicą jest długość nóg. Terrier Jack-Rassel są krótkie nogi, co różni się od ich „krewnych”.

Parsons zostali oficjalnie rozpoznawani od 1999 roku. Jednak tylko od 2001 r. Zostały oddzielone od jack-rosselów, więc data ich uznania jest ostateczna.

Opis rasy

Opis rasy należącej do Johna Russella nabył pewne zmiany od dnia, w którym rasa jest dziś usuwana. Teraz standard rasy jest wyłączną proporcjonalną budową ciała. Niewielu przedstawicieli Terrier może się nimi pochwalić. Główne cechy wyglądu to:

• Kagada jest wydłużona, zwęża się w kierunku nosa;
• Nos jest duży, czarny;
• Oczy są podłużne, częściej brązowe odcienie;
• Zęby są białe, masywne;
• Trójkątne uszy, długie, wiszą poniżej poziomu oczu;
• Ogromna, silna klatka piersiowa;
• Obudowa ma prostokątny kształt;
• Ogon jest prosty, długi;
• Łapy są równe, długie.

Długi zarośnięty Parson Russell Terrier przyciąga proporcjonalność wielkości. Większość terierów ma nieproporcjonalne części ciała, wyglądając śmiesznie. Szczenięta Parson Russell Terrier od najmłodszych lat charakteryzuje się idealnym stosunkiem części ciała, co odróżnia je na tle innych psów.

Rodzaj wełny i koloru

Charakterystyka rasy jest znana wielu Amerykanom i nie tylko w komediach, w których zastrzelono przedstawicieli rasy. Niektórzy nie znają jego poprawnej nazwy, są bardziej znane pseudonimom Skippi lub psa maski, ponieważ szczenięta zostały wezwane w filmach. W rzeczywistości istnieje kilka dopuszczalnych cech wełnianej osłony, które są standardem pojawienia się Parsons:

• gładki - gładka wełna, elastyczna, ciasno przylegająca do skóry;
• Hard -haited - włosy są niegrzeczne, często lokalne, wymagają częstszego czesania.

Kolor jest biały, może być zwykły lub z plamami. Zwykle są czarne, żółte, czerwone (wszystkie odcienie tych kolorów). Czysty biały kolor jest uważany za najcenniejszy, rzadko spotykany. Wełna jest zwykle krótka, długie parson jest uważany za wycofanie się ze standardu.

Czasami szczeniak po urodzeniu jest czarno -biały, gdy starzeją się, czarne plamy zmniejszają się. W wieku rocznym zwierzak nabywa stały kolor.

Rozmiar i waga

Wysokość uczuć dorosłego psa wynosi 30-36 cm, średnia waga wynosi 6-8 kg. Pomimo faktu, że masa ciała jest niewielka, Parson Russell Terrier wygląda silnie. Mocna szyja, klatka piersiowa, czyni je wizualnie trudniej niż są. Mały wzrost jest optymalnie odpowiedni dla początkowych celów psów - łatwo wchodzą do dziury lisów, innych zwierząt. W czasach starożytnych uważano, że pies jest odpowiedni do polowania, którego wysokością jest lis. Parson Russell Terrier jest idealny do tych parametrów.

Postać

Jeśli właściciel woli spokojny, mierzony styl życia, chce, aby zwierzak nie zakłóca planu, którykolwiek z terierów nie pasuje. Cechy rasy Parson Dawn to uporządkowane usposobienie, więc idealnym mistrzem jest dla nich aktywna osoba. Ulubionym zawodem szczeniaka jest wędrowanie po ulicach, zwłaszcza jeśli są to dla niego nowe miejsca. Natura większości terierów jest agresywna w odniesieniu do innych psów, nieznajomych. Parson Russell Terriers jest wyjątkiem, są znani z życzliwości. Szczeniak przyzwyczaił się do właściciela, całej jego rodziny, dobry -nietkawie postrzega innych gości. Czasami przejawia się agresywność, dotyka tylko niektórych zwierząt.

Jeśli szczeniak rośnie wraz z innymi zwierzętami z dzieciństwa, przyzwyczaja się do nich, postrzega jako przyjaciele. Dla nieznanych zwierząt, zwłaszcza gryzoni, agresja może się objawiać.

Wyjechać

Parson Russell Terriers nadają się do mieszkań w mieszkaniach, domach prywatnych. Jednak rasa jest uważana za domowej roboty, więc lepiej jest zapewnić jej miejsce w domu. Nawet jeśli szczeniak ma wolę, jej zakątek powinien być w domu. Nie jest wymagana szczególna ostrożność, terriery nie są kapryśne w warunkach treści, szybko przyzwyczajają się do środowiska domowego.

Host musi przestrzegać takich zasad:

• Opieka wełny polega na przeczesaniu specjalnym szczotką przeznaczonym na krótkowłose psy, musisz to zrobić raz lub dwa razy w tygodniu;
• Konieczne jest mycie zwierzaka kilka razy w roku, częściej, gdy pojawia się potrzeba;
• Raz w tygodniu wyczyść uszy bawełnianym patykami, wskazane jest zwilżanie ich w specjalnym rozwiązaniu kupowanym w aptece weterynaryjnej;
• Ciąć pazurami co 1-2 miesiące.

Codzienne spacery są ważne dla Parsons. Jeśli pies mieszka w sektorze prywatnym, terytorium woliery nie wystarczy. Musisz regularnie chodzić z psem. Jest to również ważne ze strony psychologicznej. Terriery są ciekawi, zatrzymają się w pobliżu każdego nieznanego miejsca, wąchają, kopią dziury. Właściciel musi odnosić się do tego zachowania ze zrozumieniem.

Rzadko jest nosić krótkie psy do przycinania, zwykle kilka razy w roku. Niektórzy właściciele całkowicie porzucają procedurę, zaangażowani w samodzielne przeczesanie wełny.

Karmienie

Decydując, jak nakarmić szczeniaka, musisz sprawdzić z hodowcą, jak zjadło dziecko - przygotowane jedzenie lub suche jedzenie. Ponieważ źle jest przejść od jednego rodzaju żywności do innego szkodliwego dla zdrowia zwierzaka. Najłatwiejszą opcją jest gotowy kanał. Powinny być premium jakość, ponieważ niezdrowe karmienie może kosztować życie zwierzaka. Najpopularniejsze marki produktów premium to: Royal Kanin, Akana, Hills. Te same paszki są odpowiednie dla dorosłych terierów. Są one reprezentowane przez władcę szczeniąt, dorosłych i osób starszych, ciężarne i laktacyjne suki. Tylko ty powinieneś wybrać prawo.

Ważną zasadą zdrowego żywienia Parson Russell Terriers to unikanie przekąsek. Nadmierna waga jest śmiertelna dla psów, cechy strukturalne ciała wymagają zgodności z wyraźnymi proporcjami narządów wewnętrznych. Musisz karmić zwierzęta domowe dwa razy dziennie, przestrzegając zaleceń hodowców, producentów pasz.

Jeśli zdecyduje się, aby gotować samodzielnie, musisz przestrzegać następujących zasad:

• 50% diety to mięso o niskiej zawartości tłuszczu;
• Każdego dnia w menu powinny znajdować się płatki zbożowe, świeże warzywa;
• Musi dodać podroby kilka razy w tygodniu.

Podczas karmienia konieczne jest uwzględnienie preferencji smakowych czteroosobowego przyjaciela. Nie zmuszaj go do niekochanych produktów.

Zdrowie i oczekiwana długość życia

Ile żyje Parsons, zależy od ich siedlisk. W normalnym środowisku, ze zdrową dietą, średnia długość życia wynosi 13-15 lat. Psy wyhodowane przez przesiedlenie były znane z dobrego zdrowia. Większość chorób nie jest dziedziczna, ale nabyta.

Czasami przedstawiciele rasy mogą cierpieć z powodu takich dolegliwości:

• jaskra;
• Alergie produktów;
• ataksja;
• głuchota;
• Choroby pleców, zwłaszcza kręgosłup.

Główną częścią środków zapobiegawczych w celu zapobiegania chorobom są szczepienia, roczna planowana wizyta u weterynarza.

Szkolenie

Parson Russell Terriers jest mądry, tylko nadmierna upór może zakłócać trening. Aby to pokonać, nie możesz odłożyć wychowania. Konieczne jest rozpoczęcie treningu natychmiast po pojawieniu się zwierzaka w domu. W wieku do trzech miesięcy konieczne jest przeszkolenie szczeniaka pod kątem podstawowych poleceń, które nawiązują kontakt z właścicielem: dla mnie, Fu, inni. Po osiągnięciu tego wieku, po dokonaniu wszystkich szczepień, ważne jest, aby rozpocząć aktywne spacery, kontynuować trening. Możesz wypuścić psa ze smyczy tylko wtedy, gdy absolutnie wyraźnie wykonuje polecenia właściciela, w przeciwnym razie inni mogą cierpieć.

W wieku 5-6 miesięcy w celu uzyskania pomocy w szkoleniu możesz skontaktować się z pracownikiem dla psów. Każde szkolenie jest odpowiednie dla Parsons. Najważniejsze jest to, że do tego czasu znał już podstawowe zespoły, uznaje autorytet właściciela, słuchając go.

Plusy i wady rasy

Wyróżniają się takie pozytywne, negatywne cechy rasy:

Gdzie kupić i cenić

Średnia cena Parson Russell Terriers wynosi od 10 000 do 20 000 rubli. W zależności od pochodzenia szczeniaka. Koszt w dużej mierze zależy od przestrzegania przez hodowcę standardów rasy. Ważne jest, aby wymiary, kolor, inne parametry wyglądu są zgodne z zaakceptowanymi normami.

Niektórzy pozbawieni skrupułów sprzedawcy sprzedają jack-rassera zamiast Parsons. Aby nie mylić, lepiej kupić szczeniaka z dokumentami.

Znalezienie szkółki do zakupu szczeniaka nie jest łatwe, w Rosji ta rasa terierów nie jest szczególnie powszechna. Często oferty można znaleźć w miejscach Kroni Liv, siedemdziesiąt siedem, Likewood i innych.

Jeśli istnieje chęć zakupu wiernego przyjaciela, który będzie wspierać spacery, rozrywkę, aktywną rozrywkę, Parson Russell Terrier jest świetną opcją. Przedstawiciele rasy są bezpretensjonalni w opiece, treści, szybko dostosowują się do warunków życia. Odczuwa się usposobienie polowań, ale łatwo go uspokoić za pomocą terminowego treningu.