Urocza wolfshpitz

Szara urocza guzek z uśmiechem - to właśnie przedstawiciel niesamowitej rasy Keeshond pojawia się przed nami. To miłe, responsywne stworzenie skłonne do gier i psikusów. Tylko wtedy, gdy zobaczysz zdjęcie Wolfshpitsa, możesz się zakochać. Piękni towarzysze i dziarskie nianie dla dzieci. Wszyscy chcemy o nich dowiedzieć się więcej: skąd pochodzą, jakie funkcje czają się w dziarskiej kory psa, co mają wspólnego z wilkami i czy są dla ciebie odpowiednie? Znaleźliśmy odpowiedzi na wszystkie pytania. Zacznijmy od wszystkiego w porządku.

Historia rasy

Ponad 400 lat temu pierwsze wolframy osiedliły się w Holandii. Byli faworytami zarówno arystokratów, jak i zwykłych ludzi. Początkowo przedstawiciele rasy służyli ludziom jako pasterzy, ale później zyskali zaangażowanie ze strony pracowników portowych i właścicieli łodzi, ponieważ z łatwością złapali szkodniki i gryzonie. W tym czasie nazywano je holenderskimi psami barki.

Jednak rewolucja z 1784 r. Zrobiła okrutny żart z Wolfshpitsa: przywódca agresywnego oporu stawiał „na pokład” nie tylko samego siebie, ale także jego wiernego psa Keeshondy. Początkowo, u szczytu ruchu rewolucyjnego, gest ten popularyzował rasę, ale już w 1787 r. Psy zaczęły aktywnie eksterminować. Tak więc po stłumieniu rewolucji holenderskiej barka holenderska została praktycznie wymazana z powierzchni ziemi.

Odrodzenie rasy rozpoczęło się pod koniec XIX wieku w Niemcze. Aby uzyskać charakterystyczny szary kolor i gęste futro, przemianowano je na Wolfshpits (Wolf Spitz). Entuzjaści zaangażowani w hodowlę nie tylko przywrócili liczbę psów, ale także ustalili standard wyglądu i cech emocjonalnych przedstawicieli rasy.

I znowu przeszkodą jest pierwsza wojna światowa. Okazało się jednak, że jest to wilk „tocznia”, który już w 1923 roku przez błogosławieństwo baronowej von Hard Brooke uczestniczy w wystawach i jest rozpoznawany przez angielski klub hodowców psów.

W Rosji niemiecki Wolfshpitz był dopiero pod koniec XIX wieku, zabawiając dzieci na arenie cyrkowej.

Zewnętrzny Wolfshpitsa

Dyskusowane gatunki psów są oficjalnie uznane przez Międzynarodową Federację Kinologiczną, a zatem ma jasne kryteria oceny każdej z cech zewnętrznych.

Spójrzmy na każdy z nich osobno:

• Typ ciała
  Keesy to średnio silne psy, dość harmonijnie ułożone. Wysokość u zwłok od 42 do 46 centymetrów, chociaż czasami możesz skazać duże osoby do 55 centymetrów. Mężczyzna, w przeciwieństwie do suki, większy, z grubszą wełną. Ciało jest kwadratowe, plecy jest proste, a łapy mocno stoją na nogach. Żołądek jest ciągnięty. Szyja i chleje są doskonale wymawiane. Dobra standardowa waga jest uważana za 25-30 kilogramów dla osoby dorosłej.
• Kształt głowy
  Głowa nie jest duża, przypomina klin, jest całkowicie proporcjonalny. Sama wylota jest nieco wskazana na duży czarny lub ciemnoszary nos.

• Usta
  Szczęki są gęste, ugryzienie nożyc. Zestaw 42 zębów jest silny, biały, lekko wchodzący w krzyżowość, kolor. Ciemne usta mogą nieco zwisać z wiekiem. Małe zewnętrzne ślinienie jest absolutnie normalne.
• Oczy
  Owalne nacięcie z małym skosem. Piękna, ciemnobrązowa tęczówka. Czasami kolor smażonych migdałów.
• Uszy
  Trójkątne uszy „Torchka” są umieszczone wysoko, położone blisko siebie.
• Wełna
  Futro Keeshonda jest gęste i miękkie, składa się z dwóch warstw: gęstego podkładu w kształcie bawełny i zauważalnie długich zewnętrznych włosów. Bliżej przodu obudowy, a także na uszach i pyska, futro jest krótkie, bardzo miękkie. Wełna na szyi, klatce piersiowej i ramionach jest grubsza i gruba, nieco przypomina wąsy.
• Kolor

Zasadniczo kolor wełny jest zimny szary, z niebieskawym odcieniem. Standard implikuje zmiany od opisanego szarości do ciemnoszarego z ciepłym brązowym subtelnością. Podkład może pochodzić od lekkiego beżu do szarawo-białych, a nawet czarnych. Same zewnętrzne włosy są jasne, a końcówka jest ciemna. Kremowe łapy. Charakterystyczną cechą Kees jest również charakterystyczna „maska” na pysku, ponieważ wełna wokół oczu ciemnego koloru, zbliżona do czerni. Uszy są również czarne z pędzlem.

Natura i temperament psa

Wolfshpitz jest skłonny do łączenia zaskakująco sprzecznych cech: tajemnica, tendencja do posłuszeństwa i dzikiej nieokiełznanej moralności odkrywcy. Taki pies jest bardzo energiczny, ale jednocześnie bada się idealnie i odczuwa zmiany w nastroju właściciela. Bardzo ważne jest, aby nie przestraszyć psa, ponieważ prawdopodobieństwo, że szczeniak dostanie się do kąta i nie wyjdzie stamtąd, a za tydzień jest dość wysoki. Ponadto rasa ma genialną pamięć, dzięki czemu takie nieporozumienie może się zakończyć źle.

Keeshonds są wyjątkowo przywiązane do właścicieli, aby dać im kogoś zdecydowanie kogoś, poza tym psy są bardzo zazdrosne, więc pożądane jest, aby Wolfshpitsa jest jedynym ulubionym w rodzinie. Możliwe, że zwierzę jest spokojne i jest w stanie zaprzyjaźnić się z kotami lub innymi psami w teorii, ale lepiej nie podejmować ryzyka.

Keesov jest zalecany w rodzinach z dziećmi, ponieważ pies jest spokojny i jest w stanie ostrożność nad dzieckiem.

Plusy i wady rasy

Zalety niemieckiego Spitz:

• Piękno. Pies jest estetyczny i podoba się oko.
• Energia. Taki pies będzie doskonale towarzyszyć właścicielowi w biegach lub podczas długich podróży, a także z przyjemnością dla dzieci na sanie zimą.
• Pamięć. Wolfshpitz doskonale pamięta zespoły, jego miejsce w domu, i zasadniczo uczy się, aby zadowolić tę osobę, ponieważ okoliczności tego wymagają.
• Pokój -my. Dzieci, żółwie, dziadkowie - ktokolwiek jest w twoim domu, nie będzie wykazywać agresji czterech znajomych.
• Grube futro może być silną zaletą, jeśli planujesz zatrzymać psa w kabinie, a zima w twoim regionie jest zimna. Gruba skóra doskonale ochroni bestię przed temperaturami.

Wady rasy:

• Zazdrość. Inne psy w domu Wolfshpitz - Keeshond nie stanie, bez względu na to, jak wcześnie je przedstawisz.
• Ta sama wełna, która może być zaletą, ma swoje wady, a mianowicie, jest wszędzie. W przypadku grzywy takiego psa jest bardzo czas -na to, aby się troszczyć.
• Cała lista chorób dziedzicznych związanych z każdym psem rasowym. Należy to wziąć pod uwagę i utrzymywać zdrowie zwierzaka 24/7.

Opieka i treść

Ponieważ molo widoku omawianego gatunku jest zazdrosne i przywiązane, powinieneś wolić pozostawić go w domu lub mieszkaniu z właścicielem, w przeciwnym razie będzie to jęczeć i stale martwić się, że może mieć zły wpływ na zdrowie psa. Oczywiście treść stoiska jest możliwa z powodu gęstej wełny wełny, ale w ciągu dnia będziesz potrzebować maksymalnej uwagi na spokój zwierzęcia.

Jeśli chodzi o odejście, to znaczy trzy główne punkty, na które należy zwrócić uwagę na przyszłość i obecnych właścicieli rasy:

jeden. Wełna

Prawdopodobnie najtrudniejsza część życia z Kees. Przynajmniej kilka razy w tygodniu będziesz musiał przeczesać grubą podkładkę, zwracając szczególną uwagę na strefę pachwinową i wełnę w obszarze uszu (tam najczęściej tracą sztywne). W tym celu zaleca się użycie specjalnych czołów lub czystek. Jednocześnie psy w ogóle nie potrzebują fryzjera, szczególnie jeśli twoje plany mają wystawy. Standard wymaga długiej wełny.

Same Wolfshpitsa uwielbiają w sobie czystość, z której nie warto ich kąpać, będzie wystarczająco dużo razy w miesiącu, a nawet półtora. Przeciwnie, nadmierne mycie psuje włosy psa, a także prowokuje rozwój grzybów i innych pasożytów. Powinieneś także wybrać szampony o wysokiej jakości z antistatycznymi.

2. Subtelności odżywiania

Warto powiedzieć, że przedstawiciele rasy są ważni dla pełni. Dlatego bez względu na to, jak błagając oczy zwierzaka, nie możesz go nakarmić.

Klasyczne suche kanały odpowiadające wiekowi zwierzaka są idealne jako zrównoważona dieta. Istnieje również opcja gotowania naturalnego jedzenia dla zwierzaka, ale jest to trudniejsze i często droższe. Ponieważ pies potrzebuje zrównoważonego odżywiania białka z dodaniem popiołu, witamin i zbóż o niektórych kategoriach w różnych proporcjach, powinieneś być bardzo schludny i uważny. Niepoprawnie skomponowana dieta naruszy zdrowie psa.

Kiedy dieta istnieją trzy proste zasady:

• Dieta - dwa razy dziennie w ściśle przydzielonym czasie, po jedzeniu musisz ukryć miskę.
• Konieczna jest stała obecność wody pitnej.
• Karmienie psa jest surowo zabronione.

3. Edukacja i trening

Edukacja Wolfshpits, a także innych psów „ras rodzinnych”, nie jest tak bolesna, jak można sobie wyobrazić. Wymagana będzie cierpliwość i stanowczość charakteru. Cierpliwość, ponieważ proces ten nie jest szybki, ale stanowczość charakteru, aby nie ulegać manipulacji puszystymi urokami. Nie można uruchomić psa.

Jeśli liczysz na psa towarzyszącego, trening stanie się dla ciebie prostą, a nawet wesołą aktywnością-wystarczy, aby regularnie nauczyć się podstawowych zespołów i nie zapomnieć o zachęceniu psa do posłuszeństwa.

W przypadku, gdy Twoim celem jest przekazanie psa do ochrony mieszkania lub planów uczestnictwa w wystawach, lepiej poddać się specjalistom szkoleniowym.

Zdrowie i oczekiwana długość życia zwierzęcia

Keeshonds żyje bardzo standardowo według standardów psów: średnio od 12 do 15 lat. Jednak przy odpowiedniej opiece istnieje możliwość rozszerzenia życia zwierzaka i do 17. Często ta rasa jest energiczna i w starszym wieku, zainteresowana grami.

Jednak, podobnie jak wszystkie zwierzęta rasowe, Wolfshpitsa są predysponowane do niektórych chorób, które należy wziąć pod uwagę i zapobiegać.

Główna lista to:

• Czary i/lub przekręcanie stulecia.
• Wiszące uszy.
• Nadczynność przytarczyc.
• Choroba von Villebrand.
• Nie zarośnięte fontanel.
• Przekąska/skrót.
• Dysplazja.

Jak wybrać szczeniaka

Podjąłeś więc odpowiedzialną decyzję o zabraniu małych keesów do domu. Gdzie zacząć? Po pierwsze, będziesz musiał wybrać hodowcę lub dobre szkółkę. Wyświetl wszystkie dostępne opcje, recenzje muszą być pewne. Nie bój się, jeśli ta sama szkółka oferuje psy kilku ras - jest to absolutnie normalne.

Oglądając szczeniaka, zwróć uwagę na te chwile:

• Warunki, w których zwierzęta są zawierane (nie dopuszczaj żadnych ustępstw).
• Hodowca musi zapewnić testy na choroby genetyczne.
• Sprawdź swoich rodziców. Matka nawet po porodzie nie powinna być cienka, ospała ani agresywna.
• Wszystkie szczeniaki powinny być zdrowe, umiarkowanie pełne, jak przystało.
• Nie trać z oczu stanu skóry i wełny przyszłego zwierzaka.
• Sprawdź ugryzienie.
• Wszystkie dokumenty dotyczące rodowodu, obowiązkowych szczepień i aktu krycia są zobowiązane do dostarczenia.

Koszt rasy

Cena szczeniaka zależy od kilku czynników: rodowodu, bierzesz sukę do hodowli lub kabla na szczęśliwe życie domowe, a także rzadkość koloru. W każdym razie pies nie jest tani, bądź przygotowany, aby cena za to zaczyna się od 10 000 rubli.

Jeśli jednak dla twoich celów wystawa lub, powiedzmy, planuje zarobić na dziewiarce, to za mniej niż 20 000 rubli nie znajdziesz odpowiedniej opcji.

Zatem średni koszt szczeniaka z dobrego pokoju dziecinnego wynosi około 14-15 tysięcy rubli, a ekskluzywne psy mogą kosztować od 20 do 100-150 tysięcy.

Wolfshpitz: recenzje właścicieli

Tatyana, 37 lat, g. Sredneuralsk

„Wziąłem sukę rasy Wolfshpits z szkółki 5 lat temu. Nigdy nie żałowałem przejęcia. Mam rodzinę: mąż, dzieci. Więc potrzebowałem spokojnego przyjaciela. Moja wiewiórka dobrze dogaduje się ze wszystkimi, nawet nauczyłem się przynosić kapcie, nie było problemów zdrowotnych. Ale ona jednak jest wciąż młoda. ”.

Maxim, 25 lat, G. Upper Pysshma

„Kupiony z dziewczyną Kees dwa lata temu, Kobel. Wzięli to z ręki, ale genealogia i dokumenty zostały przyznane. Pies jest energiczny, gryzie wszystko, co się pojawi - tutaj jest bezużyteczne, ma taką naturę. Jedynym wyjściem jest godzinę biegania wzdłuż ulicy bez przerwy, tylko wtedy zasypia spokojnie w domu. Przyjaciel jest piękny, dobrze nauczanie. Pamiętaj o swoich zamieszkach: prawdopodobnie nie nadaje się dla babci ”.