Zrób perską kota

Perski kot jest bardzo znaną i szanowaną rasą na świecie. Są kochani nie tylko dla piękna, ale także dla miękkiej szlachetnej postaci. Są to spokojne i spokojne zwierzęta, gotowe dać swoim właścicielom czułość i miłość.

Historia pochodzenia

Istnieje kilka teorii pochodzenia rasy. Słynny podróżnik i arystokrata z Włoch Pietro, Valle, podróżujący przez Europę Wschodnią i kraje Azji, zauważyli te zwierzęta, zostały stłumione przez ich piękno i postanowił przynieść je jako prezent dla papieża. Kilka lat później turecki polityk i naukowiec Nicole-Claude Fabri de Pairesh i Cardinal de Richelieu dowiedzieli się o rasie. Ten ostatni stał się jednym z pierwszych hodowców perskich. Następnie nazywano ich Angora Cats, ponieważ zostały dostarczone z Angory (historyczna nazwa Ankara).

Istnieje inna teoria, zgodnie z którą Persowie są Rosja. Naukowcy uważają, że zwierzęta prawie nie przeprowadziły zimnego klimatu, więc zostały zabrane do ciepłych krajów. Z tego samego powodu mieli gęstą i długą wełnę, ale hodowcy ostatecznie stworzyli tę funkcję mniej wyraźną.

Opis zwierząt

Koty perskie są dużymi przedstawicielami kotów, które charakteryzują się następującymi cechami wyglądu:

• wełna. Na czole zwierząt kapeluszu, który wpada do bearbardu i wspaniałych ropuch. Najbardziej gruba wełna na łapach i plecach, jej długość w tym obszarze może osiągnąć co najmniej 15 cm. Kolor Persów różni się od jaskrawoczerwonego do szare. Niektóre zwierzęta mają ślady innego koloru na ogonie, łapy i głowy. Pomimo faktu, że na zewnątrz są one podobne do Persów, takie zwierzęta należą do oddzielnego punktu kolorowego;
• Ciało. Krępy i masywne, charakteryzujące się muskularnymi silnymi ramionami i pleców. Żołądek zwierząt jest gęsty i zaokrąglony. Paws są zaokrąglone i duże, ale krótkie;
• głowa. Proporcjonalnie złożone, masywne, z wypukłym czorem i pełnymi policzkami. Szyja jest krótka i gęsta. Ponadto koty tej rasy charakteryzują się dużym wystającym podbródkiem i małymi trójkątnymi uszami, lekko nachylonymi do przodu. Z powodu niezwykłego nosa wydaje się, że pagozę zwierząt jest spłaszczona.

Zdjęcie wyraźnie pokazuje, że pojawienie się perskich kotów może się różnić w zależności od ich rodzaju.

Odmiany Persów

4 rodzaje perskich kotów są oficjalnie rozpoznawane:

1. Classic (British). Przedstawiciele tego gatunku mają krótki i szeroki nos, którego końcówka znajduje się poniżej krawędzi dolnej powieki o 5-6 mm i skierowana do przodu lub w górę. Ciało jest przysiad, średnio rozmiar, a łapy są krótkie i silne.
2. Nowoczesny (krótkoterminowy). Osobliwość tych zwierząt jest szeroko otwarta i wielkie oczy. Nos znajduje się na tym samym poziomie z dolnymi powiekami. Tył nosa jest krótki i lekko podniesiony. Jest to najpopularniejsza odmiana, ponieważ kanały komórek nosowych zwierzaka nie są zdeformowane. Dzięki temu rzadziej cierpią na łzę i różne choroby.
3. Extreme (amerykański). Główną różnicą między tego typu kotów jest nos o odwróconym nosie, który jest na tym samym poziomie z oczami.
4. Pigue. Zwierzęta tego gatunku są podobne do skrajności. Ich lufia jest również ekspresyjna, ale nos jest jeszcze wyższy: na tym samym poziomie z górnymi wiekami.

Koty perskie są często błędnie przypisywane egzotykom. Zwierzęta te są na zewnątrz podobne do Persów, ale w przeciwieństwie do tych ostatnich, mają krótki płaszcz.

Średni rozmiar i waga

Potencjalni nabywcy są często zainteresowani tym, jak wygląda perski kot, który jest zdrowy i nie ma wad genetycznych. Wysokość perska rzadko przekracza 30 cm. Waga kobiet wynosi 3,8-5 kg, waga samców wynosi 5-7 kg.

Plusy i wady rasy

Główną zaletą Persów jest spokojny i spokojny charakter. Zwierzęta są czuły, przyjazne i uwielbiają komunikować się z właścicielami. Jednak wśród nich istnieją również krnąbrcy przedstawiciele rasy, którzy nie mogą zaprzyjaźnić się z innymi zwierzętami lub nie chcą siedzieć na rękach.

Wśród innych minusów hodowcy podkreślają:

• gruby płaszcz. Jest to jednocześnie przewaga i brak perskich kotów. Imponujące futro sprawia, że ​​zwierzęta są bardzo piękne, ale ciągle spada, osadza się na ubraniach, wchodzi w jedzenie. Jeśli zwierzęta nie są czesane, na ich ciele pojawiają się sztywność;
• oczy. Na Persach często wodnisto i podlegają różnym chorobom. Musisz zaszczepić specjalne krople codziennie;
• Załącznik do właściciela. Persom nie można zignorować przez długi czas, ponieważ są bardzo zależne od komunikacji.

Jeśli jesteś gotowy zwracać uwagę na swojego nowego przyjaciela każdego dnia, treść i edukacja Persów będą dla Ciebie całkowitą przyjemnością.

Nawyki i charakter

Hodowcy zauważają, że Persowie są spokojni, ale są krnąbrni. Nie będą tolerować komunikacji z tymi, których nie lubią, aw domu wybierają „rozdział” - osoba, która pokocha najbardziej. Zwierzę będzie traktować innych członków rodziny z uczuciami i życzliwością, ale będzie on dokładnie wymieniony przez swojego mistrza. Aby kot cię kochał, musisz się tym zająć od wczesnego dzieciństwa i poświęcić dużo czasu na jego wychowanie.

Przedstawiciele tej rasy są bardzo spokojni. Zamiast przyciągać uwagę do Meowing, siedzą naprzeciw właściciela i przez długi czas patrzą mu w oczy. Jeśli osoba idzie do innego pokoju, zwierzak podąża za nim. Pomimo faktu, że Persowie są uważani za siedzących i „sofy”, zwierzęta domowe stają się zabawne, jeśli zwracasz na nie wystarczającą uwagę.

Cechy żywienia i opieki

Koty perskie wymagają szczególnej opieki. Jeśli ich dieta jest niezrównoważona, może to prowadzić do zaburzeń żołądka i innych patologii. Możesz karmić zwierzaka zarówno naturalne pokarmy, jak i gotowe paszki.

Wybierając to drugie, zwróć uwagę na następujące punkty:

• pogarszać. Wszystkie komponenty powinny być napisane na opakowaniu. Jeśli mokre lub suche jedzenie jest sprzedawane bez określenia tych informacji, nie warto go kupić;
• Wygląd produktu. Zwróć uwagę na teksturę i kolor: muszą być jednorodne;
• Klasa pasz. Nie kupuj żywności zaprojektowanej dla kotów z jakiejkolwiek rasy. Na początku będziesz zaoszczędzić na jedzeniu, ale wtedy będziesz musiał spędzić dużo czasu, nerwy i pieniądze na leczeniu zwierzaka. Najlepiej jest dać paszę zwierząt przeznaczoną dla perskich kotów.

Persom można karmić domową żywność. Połowa diety powinna to mięso, 30% - zboża i kolejne 20% - warzywa. Wybierz produkty dietetyczne: piersi z kurczaka, królik, cielę. Z warzyw można dać kotom cukinię, dynię, kolorową kapustę, marchewkę. Cebula, czosnek i bakłażan nie mogą karmić tych zwierząt. Lista zabronionych produktów obejmuje słone, słodkie, mąki i ostre produkty.

Oprócz odżywiania musisz stale monitorować wygląd i zdrowie zwierzaka. Faktem jest, że w wyniku wyboru Persowie mieli wadę przegrody nosowej, dlatego takie koty nieustannie pociągają. Z powodu zablokowanych gruczołów łzowych oczy zwierząt „płyną”, więc musisz dokładnie monitorować ich higienę i płukać.

Aby uzyskać pełną opiekę nad Persami, będziesz potrzebować następujących elementów:

• Roztwory odpowiednie do płukania oczu: furatsilina (1: 5000), 8 w 1 zmywacza plamy łzowej EJ, wywar rumianku;
• grzebień z rzadkimi zębami;
• Szczoteczka do zębów;
• zamszowa serwetka;
• rękawica do pielęgnacji;
• gumowy pędzel.

Koty często cierpią z powodu gęstej wełny: samotnie się to przełkają, dlatego mają problemy z żołądkiem. Aby tego uniknąć, regularnie przeczesnij błotnistą wełnę swojego zwierzaka.

Wychowanie

Powszechne jest, że koty nie są podatne na szkolenie, ale przy odpowiednim podejściu można łatwo edukować zwierzę. Aby to zrobić, musisz wziąć kocięta od 2 miesięcy i dać im kilka godzin dziennie: komunikować się, przyzwyczaić się do niektórych nawyków i uważnie wyjaśnić zasady zachowania.

Musisz zacząć od komunikacji z właścicielem. Jeśli kotek pokazuje jakieś próby gryzienia lub zarysowania, ukaraj go za to. Łatwo powalić go w nos lub łapę, a następnie powiedz oszałamiające słowo (na przykład FU).

Szkolenie należy przeprowadzić w następującej sekwencji:

1. Daj zwierzakowi wygórowi zespół i spójrz na jego reakcję.
2. Jeśli kot jest posłuszny, chwal to: pieszczoty i daj ucztę.
3. Gdy nieposłuszeństwo zadzwoń do niewielkiego strachu: klaskaj rękami, rzuć liść gazetowy lub posyp w kierunku kotka z pistoletu rozpryskiwania.

Podczas szkolenia ważna jest poprawna sekwencja: jeśli najpierw ukarasz zwierzaka, a tylko wtedy wypowiesz wygórowane słowo, nie będziesz w stanie poprawnie poprawić zwierzęcia.

Pamiętaj, że kara fizyczna jest nie do przyjęcia: kotek nie zrozumie, że jest skarte, ponieważ postrzega takie zachowanie jak agresja i zaczyna się cię bać. To tylko spowolni proces wychowywania kotka i zapobiega budowie relacji zaufania ze zwierzęciem.

Zdrowie i oczekiwana długość życia

Potencjalni właściciele chcą, aby zwierzę pozostało z nimi tak długo, jak to możliwe, a nawet przy zakupie, sprzedawcy pytają, ile mieszkają w domu perskie koty. Średnia długość życia wynosi 15-20 lat. Jednak zdrowie zwierząt domowych zależy nie tylko od troski ich właścicieli, ale także od widoku: Ekstremalni Persowie i Piggy rzadko pokonują 15-letni próg z powodu cech genetycznych. Klasyczne perskie koty z kompetentnymi treściami mogą przetrwać do 20 lat.

Przez ostatnie 100 lat hodowcy nieustannie krzyżowali koty, co doprowadziło do osłabienia ich ciała. Niektóre zwierzęta mają już wiele chorób od urodzenia:

• postępujący zanik siatkówki (do całkowitej ślepoty);
• Politykalność nerki;
• zwiększone rozdział łez;
• Patologia pęcherza i wątroby;
• Choroby gumy i zębów.

Aby zwiększyć długość życia kota, dokładnie podążaj za jego zdrowiem.

Oczyść nos i oczy zwierzaka z pyłu i śluzu, podążaj za wilgocią w pokoju. Nie zapominaj o higienie jamy ustnej, czyszczeniu uszu i czesaniu ich grubej wełny.

Na drutach i hodowli

Zanim zaczniesz hodować koty perskie, rozważ cechy genetyczne rasy i zrozum podstawy selekcji. Jeśli zwierzęta mają różne rodzaje czaszki, lepiej ich nie przekraczać. Ta sama zasada dotyczy ściśle powiązanych skrzyżowania: jeśli pokrewieństwo przekroczy piąte kolano, prawdopodobne jest, że potomstwo nie będzie możliwe.

Inną cechą hodowli jest to, że rasa uzyskano w wyniku głębokiej selekcji. Perskie koty mają wiele niedociągnięć, wśród których duże i wąskie miednicy. Oznacza to, że kot nie zawsze jest w stanie przyjmować kocięta, a poród przechodzi boleśnie i mocno. W niektórych przypadkach dociera do sekcji cesarskiej, a następnie odzyskanie kota.

Jak wybrać kotka

Aby uniknąć problemów, musisz skontaktować się z klubem lub żłobkiem, w którym doświadczony ekspert pomoże Ci wybrać pięknego i zdrowego kotka.

Jeśli w twoim mieście nie ma koneserów tej rasy, postępuj zgodnie z następującymi zaleceniami:

1. Weź kociaka z domu, w którym mieszka jego matka. Możesz więc dowiedzieć się, czy zwierzę, które urodziło twojego potencjalnego zwierzaka, jest świetne, czy kotek jest przyzwyczajony do toalety i czy był w kontakcie z innymi Persami.
2. Zwróć uwagę na wiek kotka. Powinien mieć co najmniej 2 miesiące. Kocięta, wcześnie ekskomunikowane od matek, nie zawsze są w stanie samodzielnie jeść. Ponadto w młodym wieku zawsze widać wady rasy: wady powstają później, o 3-4 miesiące.
3. Upewnij się, że kotek jest zdrowy. Nie powinien mieć ropnego wyładowania z oczu, łysiecia, wełny wokół odbytu, brudnych uszy i zapachu z ust.
4. Jeśli zamierzasz kupić kota do hodowli, upewnij się, że nie ma on wad genetycznych: asymetryczny lufę, zagięcia i węzły na ogonie, niewłaściwe ugryzienie lub brak jednego z jąder.

Koty o wysokiej bramce są właścicielami dużych oczu, szeroko posadzonych miniaturowych uszu, podnoszonym nosem i okrągłym pyskiem. Mała głowa z lufą spoglądając w dół jest największą wadą, mówiąc, że kot urodził się z defektami genetycznymi.

Opinie

Irina:

„Wzięliśmy naszego kota, gdy miał zaledwie 2 miesiące. Jest typowym przedstawicielem tej rasy: wielu zauważa, że ​​ma bardzo krótkie nogi. Musisz dużo się tym przejmować, monitorować wełnę i ostrożnie myć. Mój kot nie zawsze lubi, kiedy zaczynam go czesać. . Kiedy nasz Pers był mały, karmiliśmy mu płatki owsiane mięsem, a potem karmić, a teraz - kurczak, kotlety wołowe. Konieczne jest karmienie go bardzo ostrożnie, ponieważ w swoim wieku przewozowy przewód pokarmowy pogarszał się ”.

Olga:

„Daj perskiego kota matce mojego męża. Wzięli kociaka z hodowcy: dokumenty i wszystkie certyfikaty zostały dołączone do zwierzaka. Okazało się, że jest to bardzo urocze i czuły, ale wolność kit. Jednak w pewnym momencie zaczęła wykazywać wobec mnie agresję, spiesz się w stopę. Nigdy nie dowiedzieliśmy się o przyczynie ”.

Alexandra:

„Nasz perski kotek powoduje nam niezwykle pozytywne emocje. Jest czuły, zabawny, oddany i bardzo piękny. Musi spłukać oczy kilka razy dziennie, wydawać dużo pieniędzy na jedzenie i ciągle rozwikłaj sztywne. Ale wszystko to jest nonsens w porównaniu z tym, ile szczęścia nas przynosi ”.