Opis i zdjęcie perskiego kota, cechy rasy, natura perskiego i treści w domu

Perski kot ma długą historię i jest jedną z najpopularniejszych na świecie. Przedstawiciele tej rasy zyskali wielką popularność wśród miłośników tych zwierząt dzięki doskonałym właściwościom zewnętrznym i dobrym charakterze.

Zanim dostaniesz tak puszystego zwierzaka w domu, musisz przestudiować informacje o jego temperamencie, cechach konserwacji, opieki i odżywiania. Ponadto konieczne jest znalezienie oczekiwanej długości życia tych kotów, a badanie informacji o chorobach, na które podlegają przedstawiciele tej rasy, pomogą uniknąć wielu problemów w przyszłości. Musisz także być w stanie wybrać odpowiedniego kotka.

Historia pochodzenia perskich kotów

Nie jest znane z pewności, kiedy dokładnie te koty pojawiły się po raz pierwszy, ale badacze Persów twierdzą, że historia ich pochodzenia ma kilkaset lat. Uważa się, że zwierzęta, takie jak koty kwitnące i sfinkses, są wynikiem mutacji. Persja jest uważana za ojczyznę perskich kotów (obecnie Iran).

Te piękne zwierzęta przybyły do ​​Europy dzięki miłośnikowi podróży z Włoch Pietro Della Valle. Podróżując po Persji w XVII w., Był tak urzeczony pięknem i łaską tych zwierząt, że postanowił zabrać ze sobą kilka osób do Włoch. Po pewnym czasie dowiedzieli się o perskich kotach we Francji. Stało się to dzięki kardynałowi Richelieu, której lokalny dyplomat wrócił z podróży jako prezent od perskiego kota.

Wkrótce zwierzę stało się tak popularne, że każdy przedstawiciel arystokratycznej posiadłości marzył o trzymaniu takiego zwierzaka w jego domu. Początkowo przedstawiciele rasy perskiej nazywali się wschodnią lub turecką. Co więcej, najczęściej nazywani są Angora.

1887 jest uważane za punkt orientacyjny w historii tych kotów. Wtedy w Wielkiej Brytanii pojawił się National Club Club, aw 1889. W Ameryce zwierzęta te pojawiły się pod koniec wieku przed końcem i natychmiast zyskały wielką popularność. Pierwsi przedstawiciele tej rasy zostali przywiezieni do Rosji w latach 80. XX wiek. Kilka lat później zaczęli je aktywnie rozmnażać.

Standard rasy

Istnieje standard tej rasy, przyjęty przez światowy kawałek kotów (WCF). Ten oficjalny dokument zawiera szczegółową cechę perskich kotów. Odmiany tej rasy w wyglądzie mają pewne niuanse. Jednak zewnętrzna część wszystkich rodzajów takich kotów charakteryzuje się wieloma znakami, za pomocą których można określić ich przynależność do tej rasy.

Opis zewnętrznej części

Zgodnie ze standardem opis pojawienia się Persów obejmuje następujące punkty:

• Głowa jest okrągła, potężna. Czaszka jest szeroka, jej wymiary odpowiadają wymiarom ciała. Obszar czołowy jest wypukły. Policzki są kompletne. Nos jest skrócony, szeroki, trochę snub. Nozdrza są otwarte. Podbródek jest silny. Szczęki są szerokie, silne. Uszy charakteryzują się małym rozmiarem. Są szeroko umieszczone, mają niskie zapasy. Końce są zaokrąglone, grubo sformułowane przez wełnę. Oczy są duże i otwarte, okrągłe, szeroko umieszczone. Może mieć niebieski i pomarańczowy odcień. Istnieją również osoby z wieloma klasowymi oczami.
• Korpus dużych lub średnich rozmiarów, przysiad. Szyja jest szeroka, krótka. Klatka piersiowa jest szeroka, mocna. Ogon jest puszysty, średniej długości. Jego końcówka jest zaokrąglona.
• Kończyny są niskie, silne i stabilne. Palce są ściśle przylegające do siebie. Pomiędzy pazurami pożądane są wiązki wełny.
• Płaszcz jest długi. Jego długość osiąga 12 cm. Płaszcz jest gęsty. Włosy charakteryzują się cienką i jedwabistą strukturą. Szyja, ramiona i klatka piersiowa są sformułowane przez długi wełniany kołnierz. Kolor może być zwykły lub składał się z kilku odcieni (odmiana dwóch klocków lub trikolorowych).

Opis przedstawicieli rasy perskiej bez zdjęcia byłby niekompletny. Poniżej znajduje się obraz, na którym można zobaczyć, jak wyglądają te koty.

Charakter i temperament

Do hodowli tej rasy wybrano osoby o najlepszych cechach zewnętrznych i spokojne usposobienie. W wyniku tego współczesne koty perskie mają miękką i powściągliwą naturę. Zwierzęta te są czuły, łatwowiernie i bardzo oddane swoim panu. Tak długie zwierzęta domowe z ładnym pyskiem z pierwszych momentów zakochują się nie tylko członkami nowej rodziny. Persowie są w stanie oczarować nawet nieznajomych, t. do. Po prostu nie można oprzeć się ich uroku.

Takie zwierzęta są bardzo towarzyskie i uwielbiają uczestniczyć w życiu rodziny. Są bardzo potrzebne ciągłej uwagi i kontaktu dotykowego. Samotność jest szkodliwa dla klasycznego perskiego. Może to być zdenerwowane nieuwagę lub lekceważenie postawy właściciela. Jednocześnie takie zwierzęta są absolutnie pozbawione agresji i złośliwości. Nigdy nie zemści się.

Fakt, że dogadują się z psami, mówi o przyjaznym i lekkim sposobie przedstawicieli tej rasy. Z tego powodu nie możesz się martwić, czy pies i kot tej rasy dogadają się na tym samym terytorium na tym samym terytorium.

Wszyscy przedstawiciele tej rasy to lenistwo. Takie zwierzęta uwielbiają wchłonąć kanapę mistrza lub na brzuchu. Śpij, od czasu do czasu wyciągając słodko i fragmentując zamierzone ciało, mogą przez cały dzień.

Większość z tych puszystych leniwców jest całkowicie pozbawiona potrzeby przejścia i gier. Z tego powodu nie możesz się bać o bezpieczeństwo zasłon, tapet lub mebli tapicerowanych. Ryzyko, że taki kot zepsuje elementy wnętrza, jest minimalne.

Jeśli chodzi o kocięta, po prostu uwielbiają grać. Aby zająć puszyste dziecko, po prostu kup mu małą piłkę, którą chętnie przetoczy z pokoju do pokoju. Przynosząc perskiego kota lub kota, musisz jasno zrozumieć, że temperowanie zwierzęcia zależy bezpośrednio od postawy właściciela. Zwierzę, otoczone miłością, opieką i przywiązaniem, wyrośnie na dobrego, otwartego i oddanego członka rodziny.

Rodzaje Persów, takich jak wełna i kolor

Wszyscy Persowie są podzieleni na:

• Klasyczny. Klasyczny persowski kot charakteryzuje się lekko odwróconym nosem znajdującym się tuż poniżej poziomu oczu.
• Nowoczesny. To są osoby o krótkim poziomie. Krawędź ich nosa przecina granice dolnej powieki.
• Skrajny. Patrząc na takich Persów, uczucie powstaje, że ich nos jest zgięty w pysku. Ponadto znajduje się na tej samej linii z wewnętrznymi zakątkami oka.
• Krótkowłosy. Koty tego typu nazywane są „egzotami”. Spełniają ogólne standardy rasy. Jednocześnie różnią się od typowych Persów.

Kolor tych zwierząt jest zwykły, dwa kloc lub trójkolorowe. Istnieje 5 oficjalnie ustalonych kategorii przedstawicieli tej rasy:

• jeden kolor;
• częściowo pomalowane;
• przestarzały;
• zadymione „tabby”;
• zabarwione w granicach wierszy.

Ponadto koty te mają wiele odmian wewnątrzgatunkowych:

• żółw;
• czarny;
• biały;
• niebieski;
• liliowy;
• czekolada;
• cyna;
• krem;
• czerwony czerwony);
• dymny;
• Camo;
• Punkt koloru;
• dwutonowy;
• Żółw z białym;
• Mora;
• szynszyla.

Kot każdego z wymienionych gatunków, niezależnie od tego, czy jest to żółw perski, czarny, czy szynszyli, ma pewne cechy. Tabela przedstawia ogólne informacje o każdej z odmian tej rasy.

Oprócz perskich kocięta typu „szynszyli”, typ „Calico” jest bardzo poszukiwany wśród hodowców, których przedstawiciele charakteryzują się małym kolorem trójkolorowym. Ta odmiana jest bardzo rzadka.

Treść perska w domu

Za Persami, niezależnie od tego, czy jest to szynszyla, tabby, czy kamea, potrzebna jest regularna opieka. Ignorując zasady konserwacji, puszysty zwierzak może nie tylko zachorować, ale nawet umrzeć. Przedstawiciele tej rasy są bardzo ciekawi, więc w domu, w którym mieszka taki kot, narkotyki nie powinny znajdować się w domenie publicznej. Ponadto musisz upewnić się, że kot nie wskoczy na gorący piec, nie wchodzi do pralki i nie wypadł z otwartego okna.

Opieka Petamian

W domu, w którym mieszka taki zwierzak, zawsze jest dużo wełny. Musisz być na to przygotowany. Specyficzna struktura oczu i długie osłonę znacznie komplikują opiekę przedstawicieli tej rasy. Niedopuszczalne jest ignorowanie oczyszczania i czesania oczu. Możesz sam pokroić te zwierzęta w domu lub skontaktować się z Grumher. Tabela zawiera szczegółowe informacje o tym, jak odpowiednio dbać o Persów:

Jedzenie: tryb i karmę

Nie zaleca się karmienia faworytów perskich samotnie. Dieta powinna być mieszana. Podczas korzystania z gotowego kanału należy wybrać tylko marki o wysokiej jakości. Odżywianie kastrowanych lub sterylizowanych zwierząt musi być szczególnie uważnie monitorowane - są one podatne na przyrost masy ciała. Konieczne jest karmienie Persów trzy razy dziennie następującymi naturalnymi produktami:

• warzywa;
• owoce;
• produkty mleczne o niskiej zawartości tłuszczu;
• gotowana wołowina i kurczak;
• ryby morskie;
• owsianka;
• oliwki;
• szparag;
• jajka kurze;
• chleb.

Kategorycznie zabronione:

• kości;
• grube i pikantne potrawy;
• Ziemniak;
• bakłażan;
• grzyby;
• Produkty Acake.

Zdrowie perskiego kota

Każdy właściciel takiego zwierzaka musi dobrze zrozumieć, że zdrowie puszystego zwierzaka w dużej mierze zależy od jego działań. Czteropasmowany członek rodziny musi zostać zaszczepiony w odpowiednim czasie i aby zapobiegawcze, aby regularnie pokazywać lekarza weterynarii. Tylko w tym przypadku zachwyci swojego mistrza dobrym zdrowiem i dobrym nastrojem.

Oczekiwana długość życia i charakterystyczne choroby

Ile żyje średnio kotów tej rasy? Przy odpowiedniej opiece, stosowaniu żywności o wysokiej jakości i terminowej eliminacji problemów zdrowotnych, takie zwierzęta żyją do 20 lat. Koty perskie podlegają rozwojowi:

• Politykalna choroba nerek-najczęściej zdiagnozowana u 3-10-latków;
• naruszenia normalnego funkcjonowania siatkówki oka (często prowadzi do całkowitej ślepoty);
• Urolitoza (znaleziona w każdym wieku);
• procesy zapalne w pęcherzu;
• niewydolność serca.

Ponadto zwierzęta te mogą zacząć rozpocząć problemy z wątrobą. Podlegają również patologii układu oddechowego i tworzeniu kamienia nazębnego.

Cechy reprodukcji

Aby uzyskać zdrowe potomstwo i zapobiec wystąpieniu problemów ze zdrowiem kobiet podczas na drutach, musisz wziąć pod uwagę szereg zasad:

• U dziania kota nie wcześniej niż 1 rok, najlepiej jest to zrobić od półtora roku;
• Wybierz samce o średnich wymiarach - jeśli samica jest duża, wielkość „pana młodego” jest nieistotna;
• Pozwól mężczyźnie kobietom tylko dzień po rozpoczęciu rui;
• Zmarowaj wyjątkowo zdrowe i zaszczepione zwierzęta;
• Wykonaj nie więcej niż 2 razy w roku - częstotliwość ta pozwoli kotowi całkowicie wyzdrowieć po poprzednich porodach.

Jak wybrać kociąt rasowy?

Wybierając kotka, powinieneś kierować się następującymi zasadami:

• Daj preferować tylko sprawdzone szkółki o dobrej reputacji;
• Sprawdź warunki zawartości zwierząt domowych w pokoju dziecinnym;
• poprosić o dokumenty w celu wdrożenia działań;
• Obserwuj trochę czasu na puszyste dziecko - musi być aktywny, grał i wesoły;
• Sprawdź oczy i uszy pod kątem braku rozładowania i zaczerwienienia;
• Oceń stan płaszcza - powinien być gęsty, gładki, genialny i równomiernie rozmieszczony w całym ciele;
• Poczuj ogon - nie powinno być na nim zagnieceń;
• Oceń ugryzienie i symetrię proporcji kufy.