Charakterystyka kanadyjskiego sfinks: zdjęcie i opis przedstawicieli rasy, natura kota, cechy treści

Canadian Sfinx to pierwsza oficjalnie rozpoznana rasa nagich kotów. Dona-pieczenie oddana, czuła, przyjazna i absolutnie nieagresywna sfinkses znalazła wielu fanów zarówno w swojej ojczyźnie, jak i w innych krajach. Jak wyglądają te zwierzęta i jaka jest ich postać? Jak dbać o nich i jak je karmić? Co Sfinkses zachorują i ile życia?

Historia pochodzenia kanadyjskiego sfinksa

Rasa urodziła się w kanadyjskiej prowincji Ontario w 1966 roku. Najbardziej zwyczajny kot z krótkim hacie wyprodukował kotka bez wełny. Ze względu na ciemny kolor i wiele fałd na jego ciele nazywał się śliwkami. Później dorosły mężczyzna został zmniejszony wraz z matką, otrzymując kroplę, w którym były kocięta z jej wełną i bez niej.

Kanadyjscy hodowcy kontynuowali ściśle powiązane krzyżowe krzyżowanie (przybór wsobów), ale populacja sfinksów nie rosła. Hodowcy popełniali błędy, nie mając wiarygodnych informacji o dziedziczeniu genu niewinności. Kocięta Lysy często zmarły z powodu złego zdrowia i nieodpowiedniej opieki.

Z powodu ograniczonej puli genów w 1971 roku. CFA wycofała wstępny status rasy. Mogłaby całkowicie zniknąć, gdyby wada genetyczna powodująca mutację nie pojawiła się ponownie. Przodkami nowej gałęzi kanadyjskiej Sfinks były zwierzęta z pseudonimami naskórka i skóry właściwej, które urodziły się w Minnesocie z różnicą jednego roku. Obaj zostali przetransportowani do Oregonu (USA) i byli zaangażowani w plemienne prace.

W 1978 r. Basen genowy został uzupełniony nową krwią - na ulicach kanadyjskich miast znaleziono trzy niestabilne kocięta: kot i dwa koty. Stan mężczyzny był przygnębiający i nie mógł brać udziału w hodowli, ale zasłynął z tego, że żył najdłuższym życiem wśród zwariowców 19 lat. Koty wniósł znaczący wkład w rozwój rasy.

Następnie do pracy plemiennej, która została prowadzona głównie w USA i Holandii, przyciągnęła amerykańskie koty krótkowłose i Devon Rexes z zewnętrznym podobieństwem do sfinksów. Umożliwiło to zwiększenie populacji, ale liczenie było zmianą na zewnątrz zwierząt.

Wśród przodków tej rasy kotów całe ciało było pokryte licznymi fałdami, które sprawiły, że kanadyjskie sfinkses podobne do starych ludzi (z tego powodu pierwszy łysy kotek nazywał się śliwki). Skóra współczesnych zwierząt stała się znacznie gładsza, pomarszczone koty stały się rzadkie, a zatem bardziej cenne. Kocięta zając rodzą się teraz w Ameryce Północnej, ale rzadko. Są bardzo doceniani i aktywnie pociągani do pracy plemiennej.

Opis zewnętrzny zgodnie ze standardem rockowym

Rasa została ostatecznie rozpoznana w 2002 roku. Istnieje kilka standardów zatwierdzonych przez American Association of Tica i CFA, a także europejski WCF. Mają niewielkie różnice, co tłumaczy różnicę w puli genów. Ogólny opis zwierzęcia wygląda tak: jest pozornym niezachwianym kotem średniej wielkości z ciałem w kształcie gruszki, ekspresyjnymi oczami i dużą liczbą fałd na głowie, szyi, ciała i łapach (patrz. zdjęcie). Wszystkie kontury są gładkie, bez ostrych przejść i linii prostych. Waga męska - 3-5 kg, kobiety - około 3,5 kg.

Charakterystyka zewnętrzna:

• Głowa. W kształcie klina, długość nieznacznie przekracza szerokość. Zatrzymaj (przejście od czoła do nosa) jest lekkie lub średnie, na grzbiecie nosa znajduje się wgłębienie. Czaszka płaska w części czołowej. Plutrs, kości policzkowe i podbródek wyrażone. Wąsy są krótkie, gęste, przekonujące lub nie są.
• Szyja. Średnie, muskularne, wygięte.
• Oczy. Duży, lekko pochylny, szeroko posadzony, w kształcie przypominają cytrynę. Kolory są zróżnicowane (zielony, niebieski, żółty), harmonizują z kolorem. Często występuje heterochromia - różne kolorowanie tęczowych skorupek.

• Uszy. Duży rozmiar z szeroką podstawą, wyprostowaną, otwartą. Nie ma wełny w skorupach ucha, za nimi może być puch.
• Ciało. Średniej wielkości, muskularny. Klatka piersiowa, zboża i zaokrąglone brzuch.
• Odnóża. Silny, proporcjonalny do ciała. Przód jest krótszy niż tył, trochę zakrzywiony. Poduszki obszerne, owalne z długimi palcami.
• Ogon. Długi, elastyczny, zwężony do końca. Włosy i pędzel mogą być obecne.

Cechy płaszcza i koloru

Kittens Sfinx rodzą się z dużą liczbą fałd skóry, ale z czasem niektóre z nich są wygładzone. Zmarszczki są przechowywane na głowie i szyi, trochę na brzuchu i ciele. Im więcej z nich pozostaje u dorosłego kota, tym bardziej cenne.

Przedstawiciele pokrewnych ras - don sfinkses i peterbolds - mogą być całkowicie nagie (gumy), a także mieć warstwę takich gatunków, jak welur, floks, szczotka. W pierwszych dwóch przypadkach wełna jest bardzo krótka i miękka, a twarde krótkie włosy rosną na ciele zuchwale. Wszystkie kanadyjskie sfinkses mają krótkie miękkie wełny. Robią zwierzęce Velorov w dotyk, choć wydaje się to łyse.

Kolory sfinksów podano w tabeli:

Charakter i temperament, cechy edukacji

Jeśli wyobrażasz sobie idealnego zwierzaka, prawdopodobnie miał charakter kanadyjskiego sfinksa. Przedstawiciele rasy to niezwykła zemsta, zazdrość i szkodliwość, są to wyjątkowo inteligentne, miłe, towarzyskie i kochające koty. Zwierzęta są silnie przywiązane do właściciela, podążaj za nim wszędzie, „pomagając” we wszystkich obowiązkach domowych. Trudno im doświadczyć jego nieobecności i zasadniczo nie lubią samotności.

Sfinkses są spokojne, dobrze dogadują się z innymi zwierzętami, tolerancyjnie wobec dzieci. Szybko zapominają o urazie i często najpierw chodzą do pojednania. Bezprzepuszczalne koty są ciekawe i energiczne, uwielbiają aktywne gry. Sfinkses są dużymi miłośnikami „mówienia”. Ich mowa jest bardzo interesująca - używają różnych intonacji głosowych.

Zwierzęta tej rasy są pozbawione agresywności (takie osoby zostały odrzucone podczas procesu selekcji). Mają też instynkt myśliwski, więc nie warto spodziewać się zwierzaka, którego zwierzak nie będzie.

W trakcie edukacji problemów zwykle nie powstaje. Koty mają wysoki intelekt dla przedstawicieli rodziny, więc z łatwością studiują i szybko pochłaniają zasady. Krzyki na nich, a tym bardziej, że użycie siły jest absolutnie niedopuszczalne - koty są bardzo wrażliwe i mogą uzyskać obrażenia psychiczne. Proces edukacyjny powinien opierać się na nagrodach, a nie na karach.

Treść CAT

Kanadyjskie sfinkses są pozbawione pełnej wełny, która chroni przed niekorzystnymi skutkami środowiskowymi, a ich temperatura ciała jest wyższa niż u zwykłych kotów, więc potrzebują specjalnych warunków. Zimno, wilgoć i przeciągy są dla nich niebezpieczne.

Dopuszczalna temperatura powietrza wynosi 20–25 ° C, ale z nim zwierzęta często zamrażają. Hodowcy nie zalecają owijania sfinksów, wierząc, że przy dobrym odżywianiu i właściwym poziomie aktywności fizycznej nie potrzebują ubrań w domu, ale nie powinieneś odmawiać przyjemności przyjemności pod kocem. Pomimo faktu, że sfinkses nie reprezentują bardziej odpowiedniej przestrzeni do spania niż łóżko gospodarza, zwierzak powinien otrzymać strumień znajdujący się w głębokości pokoju.

Termofilne koty uwielbiają się rozgrzać na słońcu, a nawet opalanie, dlatego ich kolor staje się jasny i kontrastujący. Długie pobycie pod bezpośrednim światłem słonecznym jest obarczone oparzeniami, więc nie należy pozwolić, aby zwierzak usiadł przez długi czas na parapecie Słońce. Musi też trzymać się z dala od gorących baterii.

Aby kot nie przegapił i mógł wyrzucić energię, musisz się z nią bawić często. Aktywne i ciekawe Sfinkses pozostawione sobie często znajdują rozrywkę, której konsekwencje czasami zdenerwowało właściciela.

W przypadku braku właściciela kompleks gry i zabawki przyjdą na ratunek. Zwierzęta chętnie bawią się zarówno z drogimi interaktywnymi zabawkami, jak i zwykłymi opakowaniami cukierków.

W ciepłym sezonie z kanadyjskim sfinksem możesz chodzić pod warunkiem, że jest zaszczepiony. Na spacer jest na ubraniu według pogody, jeśli to konieczne, krem ​​przeciwsłoneczny jest nakładany na skórę. Wejdź zwierzakiem na zboczu - niechciane kontakty z innymi psami i kotami zagrażają pojawieniem się ran i otarcia na ciele oraz infekcji infekcją.

Opieka nad zwierzętami

Podstawowe zasady opieki nad kanadyjskim sfinksem:

• Pokrycie skóry. Gruczoły łojowe zwierzęcia wytwarzają sekret, który pełni funkcję ochronną. Z nadmiarem występuje nieprzyjemny zapach, a zatkane pory często powodują trądzik i podrażnienie, dlatego mycie niestabilnego zwierzaka (lub przynajmniej wytarcia mokrym ręcznikiem) często będzie musiało być 1–2 razy w miesiącu. Fałdy są zwracane na szczególną uwagę - są one zanieczyszczone najszybciej. Zadanie jest ułatwione przez fakt, że sfinkses nie cierpią na zaopatrzenie w wodę.
• Uszy. Ze względu na duży rozmiar skorupek i aktywnej produkcji siarki, czyszczą je co tydzień za pomocą specjalnego balsamu i wełny bawełnianej.
• Oczy. Sfinkses nie mają rzęs, które chronią je przed brudem i pyłem, a zatem są często zanieczyszczone. Są one czyszczone co 2-3 dni za pomocą bawełnianej podkładki zwilżonej w soli fizjologicznej, gotowanej wodzie lub filtrowanego romasowego wlewu.
• Pazury. Opieka nad nimi polega na okresowym (w miarę wzrostu) cięcia pazurami.
• Zęby. Są one czyszczone co tydzień za pomocą specjalnego pędzla i wklejania.

Karmienie kanadyjskiego sfinksa

Planując dietę, ważne jest, aby wziąć pod uwagę cechy sfinksów. Mają wysoki metabolizm (w celu utrzymania normalnej temperatury ciała wymaga dużo energii), więc potrzebują jedzenia kalorii. Wyróżniają się doskonałym apetytem i wszystkożernością i chciwo wchłaniają wszystko, co zaproponowane, prawie bez żucia.

Zwierzęta często twierdzą, że chęć gryzienia, nawet jeśli po śniadaniu minęło tylko kilka godzin. Jeśli nie kontrolujesz ilości spożywanej, mogą one rozwinąć otyłość. Z powodu braku wełny wydają się one bardziej cienkie niż w rzeczywistości, więc nadmiernej wagi nie można zobaczyć natychmiast.

Karmią zwierzaka naturalnym pokarmem lub gotowymi paszami. W pierwszym przypadku 70–80% ilości jedzenia powinno uwzględniać mięso (indyk, królik, kurczak, wołowina, cielęca), 1-2 razy w tygodniu zastępuje się je rybami morskimi i podrobem. Reszta to płatki zbożowe (ryż, płatki owsiane, gryka), warzywa i zioła, sfermentowane produkty mleczne. Naczynia są gotowane na parze i gotowane bez soli. W małych ilościach podaje się olej roślinny (lniany, słonecznik, oliwka), żółtko jajowe. Aby zapobiec dodatkom witaminowo-mineralnym, wprowadzane są dodatki witaminy-mineralne.

Druga opcja karmienia jest gotowa -Wykonany kanał. Jest to wygodne, ponieważ produkty są gotowe do użytku i zrównoważone, a producent opakowania wskazują codzienne standardy. Półki sklepów są pełne setek różnych towarów. Ich jakość z reguły jest bezpośrednio proporcjonalna do ceny. Zaleca się karmienie sfinksów produktami klasy super-premium („1st Choice”, „Monge”, „Leonardo”, „Bozita”, „Brit Care”) i holistyki („Go Go!„,„ Now ”,„ Acana ”,„ Applaws ”).

Tania pasza zawiera komponenty balastowe. Białko zwierzęce w nich jest nieistotne, ale są bogate w warzywo, które nie jest wchłaniane przez organizm kotów.

Kanadyjskie sfinkses, podobnie jak inne zwierzęta, mogą cierpieć na alergie pokarmowe. Z powodu braku wełny jego objawy skóry (swędzenie, wysypki) są szczególnie zauważalne. Najczęstsza reakcja alergiczna jest spowodowana przez soję, pszenicę, kukurydzę, mais, cukier i szkodliwe dodatki występujące w tanich paszach.

Zdrowie i oczekiwana długość życia

Oczekiwanie życia współczesnych kanadyjskich sfinksów jest mniejsze niż ich przodków (przypomnij sobie długą liczbę z Kanady!). Średnio żyją 13-15 lat. Przedstawiciele rasy mają predyspozycje do następujących patologii:

• Choroby skórne. Sfinkses są podatne na zapalenie skóry, aczema. Często występują na tle złej higieny, niezrównoważonej diety, zmian hormonalnych, infekcji uszkodzonej skóry.
• Wady rozwoju kręgosłupa. Często obserwuje się patologię, które rodzą się w wyniku ściśle powiązanych z drutów. Czasami towarzyszy niezgodne wady z życiem.
• Timusa Hipoplazja (Głaska). Patologia prowadzi do masowych zgonów - aktywne kocięta nagle „zasypiają” przez kilka dni (rzadziej - tygodnie) po urodzeniu.
• Microphthalmis. Anomalia, w której gałka oczna nie osiąga normalnego rozmiaru. Powoduje pogarszanie wzroku, zapalenie rogówki, zachmurzenie kryształu.
• Skrócenie dolnej szczęki. Wrodzona patologia charakteryzująca przedwczesne zatrzymanie jej rozwoju.
• Zapalenie naczyń. Zapalenie ściany naczyniowej, objawia się w czerwonych plamach na skórze, częściej wpływa na koty śmietanki i czerwonego koloru. Występuje na tle infekcji, przyjmując leki, stres, zmiany hormonalne.
• Inwersja powiek. Często występujące w kociętach urodzonych w wyniku ściśle powiązanego skrzyżowania. Krawędź rzęskowa powieki jest owinięta do wewnątrz, z powodu której zapalona jest błona śluzowa i twardówka.
• Rozrost sutka. Choroba jest dziedziczna, głównie beżowe i niebieskie koty. Może wystąpić na tle przyjmowania leków zawierających hormon, które tłumią aktywność seksualną. Objawiony zaczerwienieniem, zagęszczeniem i keratynizacją sutka. Takie kobiety mają trudności z kociętami noszenia, porodu i karmienia.

Ile kosztuje kotek i gdzie można go kupić?

Kanadyjskie sfinkses są bardzo popularne, więc możesz kupić kotka w dowolnym regionie Rosji. Koszt zwierzęcia bez dokumentów jest niski i wynosi około 5 tysięcy. Rubli. Osoby z rodowodem, odpowiednie do hodowli, są droższe - 10-40 tysięcy. Sfinx z najwyższej klasy wystawy będzie kosztować 40–100 tysięcy. Rubli.

Który kotek do zakupu zależy od dalszych planów. Jeśli potrzebujesz komponentu dla zwierząt domowych, dziecko jest odpowiednie (należy je wykastać bez względu na płeć). Jeśli planujesz rozmnażyć się i uczestniczyć w wystawach, będziesz musiał kupić droższe zwierzę zwierząt. Zwierzę z klasy show z wyglądem, jakby na zdjęciu ma sens, jeśli właściciel zamierza wziąć udział w wystawach. Duża rola w tworzeniu ceny odgrywa poziom żłobka, zgodność zwierzęcia ze standardem rasy i obecność utworzonych krewnych w genealogii.