Saigak (zwierzę). Zdjęcie i wideo

. Później te zwierzęta zostały prawie całkowicie zniszczone. Obecnie ich populacja jest przywrócona. Zdjęcie i wideo

Oderwanie - Sojoahed

Rodzina - Skorogy

Rodzaj/widok - Saiga Tatarica

Podstawowe dane:

Wymiary

Wysokość na withers: 60-80 cm.

Wzrost: 100-145 cm.

Waga: 20-50 kg.

Reprodukcja

Dojrzewanie: Kobieta od 7-8, mężczyzna od 20 miesięcy.

Okres małżeństwa: Z reguły, od grudnia do stycznia.

Ciąża: 5 miesięcy.

Liczba Cubs: Z reguły 2.

STYL ŻYCIA

Nawyki: Zwierzęta publiczne Saigaki- tworzą stada z 30-40 osobami.

Żywność:, .

Długość życia: 6-10 lat.

Pokrewne gatunki

Rozróżnij dwa podgatunki Saigas. Jego najbliższym krewnym jest chiru, inaczej nazywany orongo lub tybetańską antelopią.

Wideo Saigaki

. . Wreszcie Saigaks byli na skraju wyginięcia. Od 1919 roku w Rosji byli pod strażą.

Latem, zimą i podczas migracji Saigaki żywią się różnymi ziołami, bylinami i niskimi krzakami. Nie boją się konkurencji ze strony innych uprawy, ponieważ większość roślin, które jedzą, ponieważ inne roślinożerne są toksyczne lub nieprzyjemne w smaku. .

Styl życia Saigaka

Saigaks pasa się setki lub tysiące stad na niekończących się stepach i półdysterkach Azji Środkowej. Stada tych ungulatów nieustannie wędrują w poszukiwaniu jedzenia. Zwierzęta poruszają się z prędkością około 6 km/h i przechodzą około 50 km w ciągu dnia. . Jeśli pogoda nagle się zmieni, natychmiast zwiększają prędkość. Saigaki może działać z prędkością 60 km/h.

. . .

Rozmnażanie Saigas

. W tym czasie każdy mężczyzna zbiera harem składający się z 4-6, a czasem z 15-20 kobiet. Dorośli mężczyźni prowadzą zaciekłe walki z powodu kobiet. W tym czasie wzrastają proboski mężczyzn, a brązowy wyładowanie z ostrym zapachem, przez które mężczyźni rozpoznają się w nocy, płyną z gruczołów znajdujących się w pobliżu oczu.

Kobiety Saigak osiągają dojrzewanie już w pierwszym roku życia, znacznie wcześniej niż mężczyźni. . Samce Saigak są tak zajęci przyciąganiem kobiet i krycia, że ​​prawie nie jedzą, ponieważ nie mają wystarczająco dużo czasu na poszukiwanie jedzenia. Po okresie ślubnym mężczyźni są tak wyczerpani i osłabieni, że niektórzy z nich umierają. Ci, którzy przeżyli, dołączają do swojego stada lub utworzą jednostkę "Licencjat" grupy.

Przed porodem kobiety wracają na letnie pastwiska. Znajdują najsłabsze odcinki stepu, zarośnięte niską trawą, na których zbliżający się wrogowie można zobaczyć z daleka. Trzy kobiety z czterech daje bliźniaki. . Często kobiety, które powinny przynieść potomstwo tworzyć tak - "macierzyństwo". Średnio 1 hektar może wynosić 5-6 noworodków. . .

Informacje ogólne

Bardzo obiecujące dla hodowli zwierząt. Kłusownicy polują na Saigas ze względu na mięso, skórki i rogi, z których chińscy uzdrowiciele produkują leki.

W czasach starożytnych Saigaki wędrował w dużych stadach w ogromie Europy i Azji. Na początku XX wieku byli prawie całkowicie eksterminowani. Jednak Saigakov na szczęście udało się zachować. . Wymiary zwierząt to średnia wysokość do 80 cm, długość ciała - do 120 cm. Żyj w stepach, pustyniach i półdysertach. Szybka, prędkość saigaku może osiągnąć 70 km na godzinę.

Ciekawe fakty o Saigak...

• W latach 1840–1850 dwóch rosyjskich kupców sprzedało prawie 350 000 rogów Sigaks.
• Pomimo faktu, że Saigakowie zawsze trzymają setki lub tysiące stad, nigdy nie rozrywają pastwisk.
• Saigaks potrzebują zwiększonej proboski przez cały rok - podczas migracji z jego pomocą filtrują kurz, a zimą ogrzewają mroźne powietrze, które wdycha.
• Mężczyźni Saigakov, chroniąc haremy, nie bici na całe życie, ale dla śmierci, w dosłownym tego słowa znaczeniu. Wielu z nich umiera w okresie małżeństwa.
• Bardzo trudno jest wyhodować Saigas w ogrodach zoologi.

Jak wygląda Saigak

Wełna: . Wełna na podbródku zimą staje się dłuższa. .

Rogi: Tylko u mężczyzn rosną. Ustaw prawie pionowo za pomocą lekkiego zakrętu Lyro. Róg półprzezroczysty, lekki woskowy wosk. .

Głowa: spuchnięty garbowany kóżk z miękkim mobilnym proboscisem zwisającym nad ustami. W okresie małżeństwa wzrasta proboscis mężczyzn.

Odnóża: Wysoki i cienki, koniec dwoma palcami i kopytami (Saigak należy do szklarni).

Gdzie mieszka Saigak

Saigak mieszka w stepach Azji Środkowej na małym terytorium Rosji, w Mongolii i Chinach. W XVII wiek zachodnia granica jej zasięgu dotarła do Carpatian.

OCHRONA

Pod koniec XIX i wczesnych wieków XX Saigaks zagroził zniknięciem. Od 1919 roku Saigak był pod strażą. Liczba Saigas wzrosła do 1,3 miliona osób, ale wszystkie żyją na ograniczonym terytorium.

Saigaki w Kazachstanie. Wideo