Konie hodowlane rasy fryzyjskiej

Wśród ras europejskich na sankach z wiekami -Frisian koń zajmuje szczególne miejsce. Ta „czarna perła” ma żywe cechy wyglądu i zachowania. Rasa jest pod wieloma względami wyjątkowa i ma fascynującą historię. Frisis opieki i konserwacji ma własne szczegóły.

Specyficzność rasy

Frieze jest jednym z najpiękniejszych i nietypowych koni z Holandii, najstarszą rdzenną rasą tego kraju europejskiego. Zasadniczo nazywane są „czarnym złotem” Holandii. Europejczycy często używają terminu - „czarna perła”.

Frysana rasa koni ma wiele cech wyglądu.

1. Wzrost w Withers - od 152 do 173 cm. Minimalny próg rasy to 147 cm. W przypadku koni i ogierów, które mogą być generowane hodowla, dozwolony jest minimalny wzrost 157 cm.
2. Zewnętrzna (zewnętrzne formy budowy ciała) - koń nie jest zbyt duży, kościstą, konstytucja jest szorstka i luźna.
3. Wygląd jest nieodłącznie związany z elegancją, harmonijnie połączoną z wdziękiem i mocą.
4. Średnia stopaźność w połączeniu z odcinkiem form jest charakterystyczna.
5. Uprząż jest charakterystyczna - szeroki przypadek, średnia długość mocnych nóg, kopyta są duże i szerokie, rozciągnięte, długie i miękkie plecy.
6. Głowa „hiszpańska” jest duża, długa z bezpośrednim profilem i pięknymi schludnymi uszami.
7. Długie i grube szczotki na nogach, opadające na kopyta, są najjaśniejszą cechą rasy. Wyróżnia zamraża i czyni je zauważalnymi. Szczotki są często nazywane rozrzedzonymi i koni - kudłaty. Ta funkcja jest specjalnie podkreślona, ​​nogi nie są celowo fryzury.
8. Grzywa włosów i ogon proste, rzadziej falowane.

Zgodnie z zewnętrzną frezami możesz podzielić na trzy typy.

1. „Barok” (starożytny) - zawiera wszystkie starożytne, oryginalne cechy i cechy przodków (frysony). Wyróżnij się wspaniałą długą i puszystą grzywą i ogonem, wysoki, wyraźny i wyrazisty kurs podczas poruszania się. Prawie wszyscy przedstawiciele są następcami starych narodzin.
2. Nowoczesne - różnią się niższą moc, w stosunku do osób barokowych, ale bardziej masywnych niż typ sportowy.
3. Sport - nie ma klasycznej masywności. Garnitur i ruchy zachowały oryginał. Wyróżniać się z dużym wzrostem w stosunku do innych typów. Krótsze i rozwinięte, zboża są nieco niższe niż zwykle. Typ rozróżnia mniejszy rozmiar płuc, co wpływa na wytrzymałość i aktywność. Absolutnie nie dostosowane do konkursów o wysokiej prędkości i skoku.

Kluczową cechą wyróżniającą fryzyjską rasy koni jest garnitur. Zdecydowana większość zamrożeń jest brązowa (do 99%). Kolor skóry, włosy ciała, grzywy i ogona - czarny, jasny i bogaty.

U starych osób czarny kolor osłabia. Podobna sytuacja występuje u koni na słońcu - wypalają.

Niewielki procent koni rasy ma kolor kasztanowy. Odchylenie to jest spowodowane obecnością określonego genu. Odchylenie po raz pierwszy przejawiono w latach 90. XX wieku. Kolor kasztanowy nie jest dozwolony przez ogiery, ale czasami pozwolimy na klacze i scalania zamrażania.

Dla rasowych przedstawicieli rasy małe gwiazdy na czole są dopuszczalne. Obecność białych znaków jest rzadka, taka cecha jest uważana za indywidualnie. Aby jednostka była dozwolona jako ogier plemienny, musi przejść dokładny wybór.

Stowarzyszenia europejskie często odmawiają rejestracji kasztanki. Ich amerykańscy koledzy rejestrują konie w kolorze kasztanowym, jeśli czystość rasy jest udokumentowana. W 2014 r. Zarejestrowano osiem linii z kolorem kasztanowym.

Zachowanie

Konie fryzyjskie są bardzo posłuszne, różnią się lekką uczeniem się. Są wygodne w interakcji, otwarte dla osoby, zorientowane na niego.

Rasa jest uprawiana „powóz” - kiedy porusza się kłus, nogi poruszają się wzdłuż dużej okrągłej amplitudy. Prowadzi do utraty udaru na gładkim gruncie, ale znacznie zmniejsza koszty fizyczne na głębokiej i miękkiej glebie. Ten kurs konia idzie dobrze i przez długi czas w drużynach i siodło wzdłuż piasku i śniegu. Ruchy i kłus są miękkie dla jeźdźca.

Charakter i temperament

Koń fryzyjski ma spokojny i zrównoważony charakter. Temperament jest energiczny. Frasy są przyjazne i otwarte, inteligentne i inteligentne, wydajne i posłuszne. Nie boję się dużych klastrów ludzi. Frisian ogier niezachwiany postrzega głośną muzykę, kontynuując wykonywanie danych akcji. Z tego powodu są one tak popularne w wydarzeniach z dużymi nagromadzeniem ludzi, hałasem i ostrymi ruchami.

Obszary użytkowania rasy

Frytki nie są odpowiednie dla większości obszarów sportowych, profesjonaliści wolą bardziej odpowiednie rasy do tej czynności. Jedyny sportowy wygląd, w którym stosuje się rozważana rasa - rysunek (rodzaj konkurencji podwójnych drużyn z dwoma sportowcami). Ale tutaj nie są zbyt popularne.

We współczesnym świecie rasy powinna być bardziej przypisywana koniom dekoracyjnym. Frasy są poszukiwane jako modele mody, są popularne w filmach i w telewizji. Przedstawiciele rasy są aktywnie zaangażowani w filmowanie w filmach. Konie Mookhnogoic można zaobserwować na obrazach „Alexander” (Horse Bucephalus), „Chronicles of Narnia”, „Mask Zorro”, „Eragon”, „Battle of Titans”.

Konie rasy fryzyjskiej są masowo używane w zespołach w święta i uroczystościach. Elitarni przedstawiciele rasy są zawierani i wykorzystywani w stajni królewskiej Holandii, Luksemburga i Danii, Wielkiej Brytanii.

W ostatnich latach popularność rasy znacznie wzrosła i nadal rośnie. W 2016 roku najpiękniejszy koń planety został uznany za ogier rasy fryzyjskiej o nazwie Friedrich Wielki, mieszkający w Stanach Zjednoczonych. Zapotrzebowanie ma pozytywny wpływ na liczbę frytek, co jest ściśle rosnące.

Hodowcy i właściciele używają go zarówno w uprzęży, jak i pod siodłem. Niedawno rasa została wprowadzona do dziedziny Exit - szkoły jazdy konnej i sportu olimpijskiego.

Friezes są świetne na długie wyjście w ramach pojedynczych lub grupowych wydarzeniach konkurencyjnych lub rozrywkowych. W Europie rośnie liczba organizacji oferujących takie usługi.

Około 7% całkowitej liczby koni Holandii to frez (kraj zajmuje trzecie miejsce w Europie pod względem liczby koni). Do 2003 r. Rasa wyniosła ponad 40 tysięcy osób. W ciągu dziesięciu lat do 2013 r.

W nowoczesnych roślinach hodowlanych koni trwają aktywne prace w celu usunięcia rasy arabsko-fryzyjskiej, która zachowa najlepsze cechy FRISA, ale zostaną optymalnie przystosowane do użytku sportowego.

Znani współczesni przedstawiciele rasy, o której mowa:

• Adel (Adel);
• GOFFFERT (GOFFRT);
• Anders (Anders, syn Adele);
• Hirk (Hearke, Son Adele);
• Tiets (Tietse);
• Yelke (Ielke).

Cena fryzyjskiego konia różni się w zależności od wskaźników bontacji - kompleksowej oceny według pochodzenia i typowej, parametrów, zewnętrznej, wyglądu, wydajności i jakości potomstwa.

Koszt nawet zwykłego fryzu w Rosji może się znacznie różnić. Cena minimalna wynosi około 500 tysięcy. Rubli. Maksymalnie - 20 tysięcy. Euro. Możesz kupić konia fryzyjskiego w fabryce koni lub od prywatnej osoby. Informacje o sprzedaży i ofertach można znaleźć w Internecie.

Zalety i wady

Jak widać na podstawie opisu fryzu jest obdarzone wieloma zaletami, ma również wady.

Plusy rasy:

• Unikalny wygląd z czarnym kolorem, elegancką grzywą, ogonem i szczotką na nogach;
• Doskonałe parametry łączące łaskę, siłę i wytrzymałość;
• bezpretensjonalność;
• zdolność adaptacyjna do różnych warunków klimatycznych;
• uznanie i popularność;
• dostępność;
• wspaniały charakter i temperament.

Wady Frizowa:

• nieodpowiednie do szerokiego użytku sportowego;
• Niektóre konkretne cechy ciała, które wpływają na stan zdrowia wielu osób.

Fabuła

Bezpośredni przodkowie koni fryzyjskich byli bardzo cenieni od czasów starożytnego Rzymu. Byli poszukiwani w sferze wojskowej, byli wyposażone w pomocnicze oddziały kawalerii legionów, które zmierzały do ​​podboju Wielkiej Brytanii.

W średniowieczu były one masowo używane w roli koni bojowych w całej Europie. Rycerze bardzo docenili te wytrzymałe, potężne i piękne ogiery. Konie ze względu na ich rozmiary pozwoliły swobodnie nosić rycerzy w pełnej zbroi, charakterystyczne dla wczesnego i klasycznego średniowiecza. Wielu historyków wskazuje, że Frederick The Conqueror i jego Rycerze używali rozrzedzeń.

Pierwsza wzmianka o koniach, z właściwościami identycznych nowoczesnych frów, pochodzi z XIII wieku. Nazywano je frysonami i przechowywane w Frisland, północnej prowincji Holandii.

Wreszcie w niezależnej rasie fozi. Konie otrzymały swoje cechy w wyniku ukierunkowanego przejścia. Rasy rodzicielskie: Andazian i lokalny ciężki „zimny” (Frizon).

Koń Andaluzian to najsłynniejsza rasa Hiszpanii. Byłem bardzo popularny w XVI-XVIII Century. Idealny przedstawiciel do jazdy. Od konia Andaluz Frieze otrzymał wysoki row szyi, specjalnej majestatu i wdzięku.

Hiszpanie byli zaangażowani w okres, w którym Frisland był częścią imperium hiszpańskiego. Przyczyną pojawienia się rozdziałów jest spadek popytu na potężne konie bojowe dla ciężkich rycerzy.

Ze względu na ewolucję spraw wojskowych potrzebne było więcej koni mobilnych i lekkich. W przypadku tych ciężkich frysonów zostało skrzyżowanych lekkim Andaluzyjskim koniem. Okazało się, że osoby, które były optymalnie odpowiednie dla roli przewoźników miejskich.

Frisa miała maksymalną popularność w XVIII i XIX stuleci, kiedy koń był używany do jazdy, rolnictwa i wyścigów. Rozważane konie kudłapy stały się podstawą wydalania kilku ras koni:

• Norweski ciężki feudal (sprawa dobrego marki);
• Norfolksky Trotter;
• Morgan.

Koń fryzyjski był dwukrotnie na skraju całkowitego zniknięcia. Pierwsza masowa redukcja populacji nastąpiła w połowie XIX wieku, kiedy Frizow próbował zastąpić lżejsze skały lokalne i skandynawskie. Druga redukcja nastąpiła w latach 60. XX wiek, kiedy samochody i wszelkiego rodzaju maszyny rolnicze zaczęły zajmować ważne miejsce w Outback. Rasa straciła wielu najlepszych przedstawicieli o najstarszej genealogii.

W latach dwudziestych. XIX wieku, holenderski król Wilhelm I na cześć „czarnego złota” Holandii ustanowiła „królewski bat” - świąteczny bieg koni z rasy. Triumf konkursu został nagrodzony Złotym Whip.

W latach 80. XX Century Frisis został włączony do królewskich stajni Imperium Brytyjskiego. Od tego czasu przystojne źrebaki zdobią uprzężę koni złotej załogi, na której królowa Elżbieta wychodzi w dniu otwarcia parlamentu.

Ze względu na stabilność, piękno i łaska ogierów fryzyjskich, często są one przyciągane jako konie zaprzęgowe na wszelkiego rodzaju uroczyste wydarzenia w Europie. Każde duże wydarzenie sportowe w Holandii nie działa bez zaangażowania zamrażania.

Koń fryzyjski w opiece, konserwacji i żywieniu nie stanowi specjalnych wymagań. Ale ważne jest, aby rasa zapewniła zawartość wysokiej jakości. Musisz także wziąć pod uwagę niektóre cechy ciała.

Warunki

Konie fryzyjskie są tradycyjnie zawarte w klasycznych stajniach z umieszczeniem w straganie. Zwierzęta stoją jeden z rzędu. Osoby są ograniczone przez partycje specjalne. Stabilna wysokość - 3 m. Przejście między straganami co najmniej 3 m.

Podłogi są wyposażone w infrastrukturę do drenażu zawiesów. Koniecznie obecność wentylacji, która wyklucza projekt.

Jeśli istnieje możliwość zamarzania, możesz zawierać w paskach - małe oddzielne pokoje dla kilku lub jednego konia. Optymalny rozmiar martwego człowieka wynosi 3x3 m.

Partycje między straganami nie powinny być głuchy. Konie - zwierzęta społeczne. Dla normalnego i spokojnego stanu komunikacja jest dla nich ważna, obecność krewnych we względnej bliskości.

Wszystkie wyniki w stajniach i lichwiarze, zewnętrzne i wewnętrzne, są wytwarzane tylko na zewnątrz. Wybieg jest wyposażony obok stabilnego - corrals w świeżym powietrzu.

Opieka i karmienie

W stajnich czyszczenie odbywa się co tydzień lub co miesiąc. W straganach i straganach sprzątanie odbywa się codziennie w czasie chodzących koni. Obornik i stare jedzenie są usuwane. W razie potrzeby miot słomy jest aktualizowany. Wszystkie brudne obszary i surowa słoma usuwają. Przestrzeń jest wentylowana.

Konie potrzebują ciągłego ruchu. W idealnych naturalnych warunkach koń przechodzi dziennie około 30 km. Wskazane jest przestrzeganie takiej liczby w dowolnym warunkach. Wymagane są intensywne ruchy podczas chodzenia i krytyczne.

Konie są łączone codziennie i czyszczą skórki, grzywy i ogony, szczotki na nogach. Czyszczenie ciała zapewni nie tylko higienę i czystość, ale także poprawi krążenie krwi i ciepłą, a także komunikację emocjonalną z osobą.

Kopyta są regularnie badane, jeśli to konieczne, są czyszczone. Do czyszczenia używane są szczotki i grzebienia. Zęby są systematycznie sprawdzane, w razie potrzeby obróbka dentystyczna jest zapewniana.

Obowiązkowe warunki żywienia:

• Kompetentna dieta jest ważna dla rozdziałów;
• Dieta koniecznie obejmuje różnorodne paszki - suche, skoncentrowane, soczyste;
• Przeciągnięcie powinno być stale świeże siano w wystarczających ilościach;
• Konie podawane są z twardą solą, które w razie potrzeby liżą;
• Podajnik i miska do picia powinny być czyste;
• Całe stare jedzenie jest usuwane;
• Dostawa świeżej i czystej wody jest regularnie uzupełniana;
• Płyn w pijakach zmienia się codziennie;
• Ilość paszy jest regulowana w zależności od aktywności konia.

Typowe choroby

Niewielka liczba i ściśle powiązane kojarzenie spowodowały szereg charakterystycznych dolegliwości wśród rozdziałów. Cechy zdrowia i choroby:

• tendencja do zaburzeń układu trawiennego;
• miopatia z akumulacją polisacharydów - dziedzicznej choroby mięśni;
• Krasnolud w 0,25% populacji wyraża się w normalnym rozmiarze głowy, nienormalnie wyciągnięte tylne i krótkie kończyny;
• Nadwrażliwość na ukąszenia owadów;
• częste rozciąganie ścięgien i więzadeł;
• Niektóre osoby mają słaby układ odpornościowy.

W oparciu o powyższe cechy zdrowotne, przy utrzymywaniu frów należy zwrócić uwagę: dieta, jakość żywności, obciążenia i aktywność motoryczna, ochrona przed owadami, tworząc optymalny mikroklimat w stabilnym.