Konie budyonnov

Koń Budinovskaya (Budenovets) to rasa koni. Początkowo został zaplanowany przez najwyższy i prosty, dla potrzeb armii, ale z powodu wykluczenia kawalerii z sił zbrojnych, konie Budyonnovskih są znane jako sport i jazda.

Jedna z najlepszych ras edycji.

Oprócz legendarnej wytrzymałości, koń jest popularny dzięki wspaniałej fizjologii.

Wysoki wzrost, poprawna zewnętrzna, doskonała jakość ruchów - te cechy sprawiły, że jest bardzo poszukiwany wśród kupujących.

Lot, bezczelny, embargo - te nazwy nie powiedzą przeciętnego laika, ale dla fanów sportu jeździeckiego są legendą.

Historia pochodzenia

Powstanie

Po wojnie domowej w Kubanie większość roślin została zrujnowana i utracono wiele lat osiągnięć.

Jednak armia bardzo potrzebowała rasy koni, która może stać się niezawodnym wsparciem kawalerii w całym kraju, a także może stać się imperatorem dla hodowli koni koni.

Pierwsze eksperymenty na temat przekroczenia klaczy rasy Don i rasowych ogierów angielskich zostały przeprowadzone od końca XIX wieku przez hodowców Don, ale nie były systematyczne.

Prace nad wycofaniem nowej rasy rozpoczęły się w latach dwudziestych w fabrykach. M. Budyonny, który stworzył sprzyjające warunki pracy i mianował szefów byłych dowódców pierwszej armii konnej, generałów.

Do przekraczania zastosowano najlepsze don klaczy i purebrowane ogiery rasy angielskiej z doskonałym skokiem w cechy i odpowiednią zewnętrzną (sylwetkę).

W sumie przez cały czas uczestniczyło do 70 ogierów rasowych, ale tylko trzech stały się przodkami rasy Budyonnov: przebity, kokas i piekło.

1940. 1970

Nowa rasa została oficjalnie uznana 15 listopada 1948 r. W rezolucji Rady Ministrów ZSRR dla nr 4210.

W latach 50. miało miejsce znaczące wydarzenie w tworzeniu współczesnej powierzchni konia Budyonnov. W tym czasie w fabryce. Budyonny udało się znacznie poprawić rasę za pomocą ogiera o imieniu Rubilik.

Ten ogier, ze swoimi sposobami i wieloma wadami, dzięki upartej pracy, wydało potomstwo, co w dużej mierze określa współczesne cechy rasy.

W latach 60. XX wieku, wraz z początkiem powszechnej automatyzacji, rozwój technologii, rola koni w gospodarce i armii spadła ostro, a nowe możliwości koni Budyonnovsky tutaj otworzyły się.

Wiele cech, które rozwinęły się dla kawalerii, było idealnych do sportu.

Ponadto bezpretensjonalność i taniej zawartości Budyonnovitów przyciągały hodowców. Tak więc stopniowo koń armii stał się sportem.

Dziś

Obecnie koń Budyonnov to rasa sportowa, która jest używana ze względu na jego wszechstronność w wielu dyscyplinach: Showing, triacass, skoki, wyjście.

Zewnętrzna część konia pozostała taka sama od czasu wycofania: Duży wzrost, moc, forteca konstytucji, wytrzymałość. Jednocześnie łaska i elastyczność ruchów.

Dziś trzy rośliny w regionie Rostov są zaangażowane w hodowanie rasy:. Budyonny, oni. Pierwsza armia konia i Julovsky.

Popularność rosyjskich hodowców stopniowo przenoszonych za granicę, gdzie docenili pozytywne cechy rasy: wysoki potencjał w sporcie, bezpretensjonalność, zdolność do poprawy innych ras ze względu na wskaźniki władzy, wytrzymałości i nadużycia.

Opis rasy

Przedstawiciele tego gatunku charakteryzują się potężnym, dużym dodatkiem, pięknym, harmonijnym zewnętrznym i doskonałą jakością ruchów. Temperament związany z tymi koniami jest dość aktywny, żywy, a czasem uparty.

Reprezentowane w czerwonym garniturze wszelkiego rodzaju niuansów, czasem Bay i Karakov. Czerwone konie są praktycznie nie obserwowane.

Zewnętrzny

Konie Budyonnovsky są doskonale skomponowane i znane na całym świecie dzięki ich wspaniałym cechom fizycznym:

• Głowa. Standardowe rozmiary, złożone symetrycznie, z długą, pięknie zakrzywioną szyją. Wysokie, dobrze rozwinięte Withers. Spektakularne, ekspresyjne oczy i szerokie czoło;
• Z powrotem. Szerokie i muskularne, ramię o dobrej, prawidłowej długości;
• Mały z tyłu. Dobrze opracowane mięśnie. Średnia długość;
• Krup. Długi, masywny, lekko opuszczony;
• Klatka piersiowa. Głęboka, dobra długość i szerokość, z doskonale rozwiniętymi żeberkami;
• Odnóża. Dużo ustawione, średniej długości. Ścięgna i kopyta są silne, stawy są dobrze rozwinięte.

Parametry rasy Budinovskoye:

Postać

Pomimo faktu, że konie Budynovsky są uważane za krnąbrne i mające uparty charakter, cechy te nie mają zastosowania do całego stada.

Takie okazy oczywiście napotykają, ale jeśli usuniesz je z stada na czas, nie będą wpływać na całe stado i nie będą miały czasu na zarażanie ich bluźnierstwem nastroju.

Jednak nory tych koni nie można nazwać uroczym i elastycznym. Nieprzestrzegalny temperament łatwo wytłumaczy faktem, że początkowym zadaniem tworzenia rasy było późniejsze ich użycie w armii.

Dlatego preferowano silne, wytrzymałe i odważne konie „z charakterem”.

Rekompensuje tak złożony magazyn emocjonalny ich niesamowita, dobrze rozwinięta inteligencja. Ponadto koń szybko przyzwyczai się do swojego mistrza i nie dostrzega zespołów z zewnątrz.

Linie genealogiczne

Kilka linii genealogicznych jest obecnie wyświetlanych w rasie Budyonnovskoy, której przodkowie z reguły to synowie ogierów koni rasowych i klaczy Don.

Najcenniejsze i najczęstsze linie otoczenia, Sagiba, Saksagan, Sagara, Svetz Solist, Kagula i Islam.

Linia biegowa

Ogier na czerwono w szkole urodził się w 1936 roku. W fabryce koni nazwanych na cześć Budyonny od sympatii i klaczy Don z Julii, córki pamiętnika.

Juliet była bardzo rodowodu, wysoka (pomiary 164-195-24), kość klaczy kostnej gęstego typu wschodniego, ale miała długą do tyłu plecy. Pomiary floty 167-169-198-21.

Jest to wyjątkowo skalisty, wyraźny typ ogiera z dobrymi dźwigniami i mięśniami, z długim z wysokim dekretem.

Z niedociągnięć zauważa miękkie plecy, niezadowalające przednie nogi z surowymi złączami błędów, nieco stromymi babciami z niewielkim błędem i łataniem pod nadgarstkiem.

Linia Sagiba

Ogier na czerwono -hairusów urodził się w 1928 roku. W fabryce koni nazwanych na cześć Budyonny od sympatii i gwarancji Dona Mare, córki Buyana.

Sagia była duża (168 cm), miała wspaniały korpus, dobre, trwałe, kostne nogi, a jednocześnie posiadała wyraźną orientalną naturalność i suchość.

Ale miał znaczące wady - szyję z kadyk, zły tył głowy i wąski odległość między Ganashas.

Linia Saksagan

Nieporównywalnie większe znaczenie w rasie niż Sagie, ma drugiego syna gwarancji klaczy z sympatii, urodzonego ciemnego czerwonego ogiera Saksagana. 1930., W fabryce koni Budyonny pomiary 165-165-180-20.

Jak widać na podstawie środków, jest to nieco skrócone, a nie płytkie i niewystarczające kości. Jednak Saksagan ma wyraźny typ wschodniego typu i formy na zewnątrz.

Zalety jego zewnętrznej części obejmują lekką, suchą głowę, dobrą długą szyję, wysoki poziom, dobre zwlerze, doskonałą górną linię, dobre dźwignie i mięśnie, a także ogólną suchość konstytucji.

Z niedociągnięć, biedności, Kozinians, podnoszonych pod nadgarstkiem, stromymi babciami i niewielkim znakiem należy zauważyć.

Linia Sagara

Przodkiem linii jest Sagar z czerwonym hacie, urodzony w 1935 roku. Jest trzecim synem gwarancji Dona Mare (córka Buyana) i współczucia.

Ogólnie rzecz biorąc, Sagar jest bardziej podobny do sagibe niż z saksaganem. Ma pomiary 164-190-20. Sagar dobrze jeździł w wieku dwóch lat, po czym do 1941 roku. Był producentem fabryk koni imieniem Budyonny i Manychsky, a następnie został wysłany do Moskwy do stajni ludu komisaru obrony ZSRR.

W 1942 roku. Ponownie wrócił do rośliny Budyonny, aw 1944 roku. przeniesiony do fabryki koni nazwanych na cześć pierwszej armii koni, gdzie znajduje się ona do chwili obecnej.

Linia Svetz Solist

Według rodzaju i zewnętrznej córki Svetz i jego syna solistka jest bardzo jednorodna. W fabryce Budyonny 31 córka i 2 synów solisty to: klasztor, narodziny. 1946., Z Dona Mare of the Storm, córka Petrel i ogrodu Złotego Redu 342, urodzony. 1946., z pachnącego, córki dysku.

Od córek solisty najlepsze należy uznać za sadzę, narodziny. 1934., Sulina, narodziny. 1947., od służby, sąsiada, narodziny. 1947., Z stawu, ogrodu, narodzin. 1946., Z zaufania i Suzdalka, narodziny. 1946., Z lądowania.

Konie tej linii są bardzo skaliste i suche, wyraźne.

Z reguły mają lekką głowę, średnią długość, zakrzywioną, wysoce ustawioną szyję, niskie zwlerze.

Ich plecy są często miękkie, dolna część pleców jest normalna, zboża o najbardziej normalnej nachyleniu, z dobrym działem ogonowym. Żebra są okrągłe i wystarczająco długie.

Najczęstsze wady to zatopiony nadgarstek, schematy, miękkość babci i sabbity tylnych nóg, staw na biegunach nie zawsze jest dobrze rozwinięty.

Garnitur jest głównie złoty czerwony. Wydajność koni jest przeciętna.

Linia Kagula

Golden-Red ogier Kagul urodził się w 1929 roku. W fabryce koni nazwanych na cześć pierwszej armii konnej z purebrowanego ogiera Kokas i wybitnej Don Mare Agava.

Kagul - kompaktowy ogier, średnia wysokość, z głębokim budynkiem, typem orientalnym.

Jego głowa jest średniej wielkości, sucha, szyja o normalnej długości, z dobrą mocą i karkiem, górna linia jest dobra z lekko skróconymi tylnymi i obniżonymi nogami jest bardzo sucha, ale stopa klubowa, tylne nogi są nieco szablą , stawy są opracowywane.

Kagul jechał w Rostovie dwa lata sześć razy i był dwa razy więcej, raz trzeci i trzy razy bez miejsca. Nie skoczył przez trzy lata.

Był używany prawie cały czas w fabryce koni nazwanych na cześć pierwszej armii kawalerii i tylko w sezonach dietetycznych w 1944 i 1945 roku. - W fabryce koni nazwanych na cześć Budyonny.

Kagul pozostawił wielkie i dobre potomstwo, ale jego córka jest znacznie lepsza niż jego synowie.

Linia islamu

Od synów purebredowego ogiera, Inferno wyróżniał się swoim potomstwem, złotym ogiernikiem islamu z Salomea 1. Córka czystego ogiera Saint-Zhyust z drugiego i wybitnego Dona Mare Tender.

Islam jest gęstym ogierem, wysokim, głębokim, kościstym. Jest to bardzo rodowód, rozsądne formy jazdy, na odpowiednio ustawionych kończynach.

W 1939 roku. Został wystawiony na wystawie rolniczej w All -Union w Moskwie i był bardzo doceniony przez komisję ekspertów. Głównymi wadami jego zewnętrznych jest małe wydłużenie i pewne skrócenie ciała.

W fabryce koni islam udzielił 114 biur potomstwa, z czego 96,2% otrzymało spotkanie fabryczne.

Konie z tej linii charakteryzują się wyraźnym rodowackiem i tym samym typem, suchością konstytucji i przysmakiem formy wyciągających koni, poprawne kończyny.

Wady powinny obejmować zatopione dolne plecy (które często się znajdują), niektóre płatki kątowe, wydłużenie głowy, często towarzyszy wąskiej odległości między Ganashas.

Typy wewnątrzogogenaryczne

Podczas prac hodowlanych powstało kilka rodzajów koni rasy Budyonnskoye.

Różnią się od siebie przez zewnętrzną stronę:

1. Autostrady charakterystyczne mają silny szkielet opracowany przez mięśnie i różnią się wysoką wydajnością.
2. Przedstawiciele typu wschodniego są właściciele eleganckiego zewnętrznego z zaokrąglonymi kształtami, które odziedziczyli wzdłuż linii matczynej, z klaczy rasy Don.
3. Ogromne konie są większe i mają bardziej szorstkie kształty. Jeśli chodzi o krótkie, są gorsze od swoich braci.

Uwaga! Przedstawiciele jednej rasy, hodowani w różnych fabrykach koni, różnią się od siebie w zależności od rodzaju budowy ciała i niektórych cech, na przykład odcień koloru włosów, kształtem głowy.

Cena £

Cena rasy zaczyna się od 80 tysięcy. Rubli i powyżej.

Opinie

Według recenzji plusy obejmują:

• Wytrzymałość i nadużycia.
• Połączenie cech zewnętrznych sprawiło, że budyonnovici jednej z najpiękniejszych ras koni linowych, które można również uznać za niezaprzeczalną zaletę rasy.
• Kolejnym plusem jest brak łączenia. Konie były pokazane dla potrzeb armii, a ta jakość była jedną z najważniejszych. Przechodząc marsz, konie nie powinny być obawiały się sprzętu roboczego, hałasu bitwy, krzyków i strzałów.
• W nowoczesnych warunkach konie z rasy Budyonnovsky różnią się pozytywnie z przedstawicielami niektórych ras, ponieważ praktycznie nie reagują na przechodzące samochody, hałas sprzętu roboczego. Okazało się to ważne w sporcie. Konie mogą skupić się na swojej pracy, absolutnie ignorując obce dźwięki lub ruch.

Niedogodności:

Konie tej rasy są bardzo ciasne dla jednego właściciela. Oczywiście tę jakość charakteru można uznać za pozytywne w niektórych sytuacjach.

Ale nadal przyzwyczajenie się do innej osoby może być trudne, a to może wpłynąć na wyniki sportowe.

Hodowla

Osobliwość rosnących koni z rasy Budyonnovskoye jest dużą grupą lub metodą utrzymania macicy i młodych zwierząt.

Ma to pewien wpływ na wybór temperamentu i charakteru, a w kierunku bezpośrednio przeciwnie do wspólnej opinii na temat buntu i krwinek koni stepowych.

Stada wypasane w ograniczonych przestrzeniach i krnąbrne, słabo kontrolowane klacze naprawdę zakłócają wypasanie wszystkich stadów. Takie zwierzęta z stada są usuwane.

W charakterze stad stad, Skarżność, cierpliwość, kontakt, brak agresywności, a jednocześnie szybkość reakcji, szybkie spryty.

Źrebię z klaczy przechodzi jednocześnie dla tych, którzy urodzili się w lutym i dla tych, którzy urodzili się w maju. Trwa od końca września i, w zależności od wielu warunków (pogoda, tłuszcz klaczy, obecność pastwisk), do listopada.

Przed wyjazdem wszystkie źrebię ranią metodę zimną.

Tavro jest nałożone po lewej stronie w Withers: Pokazuje indywidualną liczbę źrebaka, rok urodzenia i emblemat rośliny. W fabryce koni. Budyniczny emblemat jest umieszczony na lewym udzie.

Po wyjściu powstają stada od młodych zwierząt: ogiery i klacze osobno.

Najcenniejsze młode zwierzę natychmiast po wyjściu idzie do grupy kulturowej. Nazwa „Grupa kulturalna” została zachowana od czasów, gdy całe zwierzęta gospodarskie rośliny było stale trzymane w stadach.

Następnie ogiery były zwykle wybierane do grup kulturalnych - przyszłych producentów. Teraz konie są uwzględnione w grupie kulturowej, która później powinna pójść do pełzania wyścigowego lub są szczególnie interesujące w warunkach plemiennych lub sportowych.

Młode zwierzęta w grupie kulturowej są zawarte w pary Moneylers. Źrebię przyzwyczajają się do osoby, są przyzwyczajeni do niechęci, spłukiwane, nazywane przydzielonymi pseudonimami.

Tradycyjnie konie są testowane w gładkich wyścigach (jazda wzdłuż hipodromu z maksymalną prędkością, co najmniej 1 km.) w hipodromu Rostova w wieku 2, 3, 4 i starszych lat.

Nie wszystkie konie przechodzą gładkie skoki, podobnie jak zwyczajowe w skałach nagród, i specjalnie wybrana część - od 15 do 25 % stawki.

Ten rodzaj testu pozwala uprawiać cechy wewnętrzne w rasie, zapewniając zdolność organizmu do wytrzymania dużych obciążeń fizjologicznych.

Obecnie, wśród producentów w fabrykach koni, zdecydowana większość przeszła testy rozważania, wykazując wysoką wydajność. W składzie macicy fabryk koni miało miejsce ponad 50 % klaczy.

Obecnie wszystkie plemienne koni Budyonnovskiy są regularnie rejestrowane w państwowej książce plemiennej, której kolejne tomy są publikowane regularnie z przerwą jeden rok.

Koń należący do rasy Budyonnovskoy jest potwierdzony przez paszport, który jest wydawany przez Vniik.

Każdego roku pracownicy działu selekcji VNIIK przeprowadzają i publikują ocenę Stallions-Managurers wykorzystywanych w pracy od urodzenia przez rasę koni Budyonnskoy, pod względem jakości potomstwa.

Konie rasy Budyonnovskoy, a nawet rasowe, są bezpretensjonalne i mogą być przechowywane nawet w małych gospodarstwach i prywatnych wiejskich farmsteadach.

Zwykle stado utrzymania dla Budyonnovites jest całkiem dopuszczalny i według wielu hodowców koni jest po prostu konieczne.

Aby właściwy rozwój wszystkich cech rodowodu, konie powinny być w stanie swobodnie poruszać i wybierać jedzenie.

Stado spędza większość czasu na wolności, jedząc na świeżym powietrzu, jedząc jedzenie. Przestronne pastwisko powinno być ograniczone w przestrzeni. Konie tej rasy nie doświadczają specjalnych preferencji w odżywianiu.

Zadanie hodowcy hodowli do monitorowania zachowania klaczy, ponieważ mogą one wpływać na całe stado, czasami muszą z niego usunąć zwłaszcza krną. Z źrebiąt w tym samym wieku powstaje nowe stado.

Oczywiście dla wszystkich koni powstaje stajnia - pokój, w którym mogą być zimą.

Bez wyjątku i budynovtsy. Warunki zatrzymania w stajni są dość akceptowalne i nie powodują dużych problemów.

Konieczne jest zapewnienie chłodu latem, aw zimowym upale. Warunki są uważane za optymalne, pod którym temperatura powietrza waha się między 7-10 ° C.

Do budowy stajni nadal jest używane drewno. Materiał ten jest nadal uważany za niezrównany na wiele sposobów.

Sprężenie lub słom. Wymagana jest wentylacja pokoju, jednak szkice są niedopuszczalne.

Latem pokój zawierający konie powinno być czyste, aby nie przyciągnąć owadów, z których mogą bardzo cierpieć.

Konie muszą być okresowo kąpane, co najmniej 1 raz w tygodniu.

Wskazane jest połączenie procedury za pomocą specjalnych scrawów i szczotek.

Szczególną uwagę należy zwrócić na grzywę, a także kopyta. Muszą być okresowo sprawdzone. W razie potrzeby usuń brud i kamienie.

Wszelkie otarcia, rany i skaleczenia należy natychmiast leczyć. Kopupa są również czyszczone podczas kąpieli.

Należy pamiętać, że koń jest dużym zwierzęciem, a wywołany przez niego ból może spowodować nieuzasadniony ruch.

Nawet niezamierzone działanie tak dużej bestii może prowadzić do osoby, która troszczy się o konie.

Perspektywy hodowlane

Ponieważ rasa koni Budinovskaya jest słynie z tego, że nie wymaga żadnych trudnych warunków zatrzymania, zwierzęta te mogą robić nie tylko duże rośliny jeździeckie, ale także prywatne szuflady koni.

Dzięki temu, z punktu widzenia kosztu zorganizowania stajni, ta rasa jest jedną z najwygodniejszych i obiecujących. Pozostaje jednak pytanie, dlaczego w ogóle hodować te konie i czy można je na nie zarobić?

Pomimo faktu, że hodowla koni towarowych, skupiona na produkcji koni i mleka klaczy, jest bardzo interesującym obszarem dla biznesu, koń Budyonny nie jest odpowiedni do takich celów.

Jest to przede wszystkim najlepsza rasa, dlatego konieczne jest hodowanie jej tylko w celu dalszego wykorzystania jazdy.

Mówiąc najprościej, sensowne jest hodowanie koni rasy Budyonova, aby:

• sprzedaj plemienne młode zwierzęta;
• używać zwierząt w turystyce jeździeckiej;
• uczestniczyć w wyścigach i wydarzeniach wystawowych;
• Jeździsz ze względu na przyjemność.

Patrząc na te cztery punkty, natychmiast staje się jasne, że nie ma tak wielu prawdziwych perspektyw zarobków.

Rywalizacja w produkcji hodowli młodych zwierząt z prawdziwymi plemiennymi gigantycznymi fabrykami nadal nie będzie działać. Dlatego ten element można natychmiast odrzucić jako niepomijany.

Udział w wyścigach może teoretycznie przynieść określony dochód, jeśli twoje zwierzęta regularnie wygrywają.

Ale nawet w tym przypadku nagrody pieniężne w żadnych okolicznościach będą w stanie pokryć koszty utrzymania i przygotowania zwierząt. Sport koni to raczej drogie hobby niż sposób na zarobki.

Wreszcie, oczywiste jest, że jeśli używasz koni tylko do jeździ na jeździe, w tym przypadku nie można mówić o żadnym dochodach.

Jedyną prawdziwą opcją zarabiania pieniędzy na koniach Budynovsky`ego jest wykorzystanie ich do celów turystycznych. Na przykład dzisiaj kampanie konne zyskują popularność.

Interesujące fakty

Styl życia w naturze

W warunkach otwartego terenu konie Budinovsky pasują się do stad na małym terytorium. Czasami klacze wykazują krnąbrne zachowanie, które negatywnie wpływa na całą społeczność koni.

Jeśli kobieta nie zmieni strategii, z czasem jest wydalona z stada. Nowe stado jest opracowywane kosztem młodego pokolenia: ogiery żyją bez względu na matkę. Wyjście jest zakończone jesienią: od końca września do końca listopada miesiąca.

Przedstawiciele rasy, którzy mają piękny chód zewnętrzny i wdzięczny, są ekskomunikowani i przeniesieni do specjalnej grupy. W ramach nowej grupy młode zwierzęta żyją w parach w pokoju o nazwie Dennik.

Każdy jeździec otrzymuje przydomek. .

Konie, które wykazały najlepsze wyniki podczas szkolenia, są wysyłane do dalszego szkolenia w celu późniejszego udziału w procesie hodowli i poprawy rasy.

Najsłynniejsze konie

Historia rasy nie byłaby możliwa bez prawdziwych nazw koni, które pokazały całego świata, do czego zdolna jest rasa domowa.

W globalnych zawodach najlepsze „kopie” wygrały więcej niż raz. Do tej pory konie Budinovsky są dość godne konkurencji dla wielu znanych zagranicznych koni.

Być może najbardziej wybitnym przedstawicielem jego gatunku jest lot o pseudonimie, który wygrał olimpiadę-80. Złoty zwycięzca olimpijski urodził się dzięki upartej pracy słynnego hodowcy z.Lebedeva.

Urodził się w 1967 roku. W wyniku przekroczenia obrotu rasowego, który z dużym trudnością wpadł w tę rasę, a Epic anglo-don.

Foresight sowieckiego specjalistę służył doskonałej obsługi w poprawie tej rasy: to linia pochodząca z krętli.

W tym czasie nacisk położono na cechy pracy koni, a koń pokazał cechy innego rodzaju. Chociaż wykazywał wysoką wydajność, pojawił się na swoim potomstwie wysokim, biednym ogierom.

Dzięki długotrwałej selekcji wyświetlano lot, który wykazał fantastyczne wyniki w pokonywaniu przeszkód.

Oprócz lotu Switch ożył wielu nagrodom koni - Robinson 19, Rubin 5, Rock 20 i innych godnych przedstawicieli rasy domowej.

Takie konie jako rakieta, bezczelne, embargo i idealisty, nie są daleko od nich. Dobrze znany w kręgach koneserów koni koni symbol. Golden-Red Ogier był dwukrotnie większym mistrzem VDNH w Moskwie.

Ten znakomity koń słynie z wspaniałego potomstwa, które wielokrotnie stał się zwycięzcą wielu konkursów. W 1950 roku. Konie rasy Budennovskoy wzięły udział w 24-godzinnej wyścigu.

Ogier nazywany śniegiem w wieku sześciu lat udał się pod jeźdźcem aż 309 kilometrów w zaledwie 19 godzin. Inni przedstawiciele ras wykazali dobre wyniki.

Skuteczność wydajności koni tej odmiany w zawodach w celu pokonania przeszkód wynosi 48,9%, w trio - 20% startów, w konkursach - 11,2% startów.

Wystarczająco dobre wskaźniki koni Budyonnov umożliwiają skuteczne wdrożenie koni do eksportu, gdzie będą one używane w zawodach sportowych.

Wniosek

Do tej pory obszar hodowli koni i jej półbloodyny kierunek sportowy charakteryzują się wzrostem i dobrym zapotrzebowaniem na koni Budyonnovy, które w rzeczywistości są prawie jedyną rasą sportową w Rosji.

W związku ze zwiększonym barem wymagań w sporcie jeździeckim i wysokim poziomie konkurencji na rynku jeździeckim nadal trwają prace nad poprawą rasy Budyonnovskoy.