Europejski tuvik accipiter brevipes

Europejski Tuvik to ptak o średnim rozmiarach, osiąga 38 cm długości, rozpiętość skrzydeł 70 cm, u kobiet - 80 cm. Waga od 160 do 220 g. Upięcie samca na głowie jest jasnoniebieskie, podłużne pociągnięcia są odnotowane w środku pośrodku, woły i brzuch są pokryte cienkimi jasnoprzecznymi paskami poprzecznymi. Upieszenie kobiety jest brązowawo-niebieskie, na białym gardle, na białym gardle, na białym gardle, szyi, szyi i kasztance.

Spółka zależna od ptaków obu płci jest biała, bez pasków. Młoda jednostka jest brązowawa, z ciemnym wzorem i ochrypźnymi butami piór z góry. Istnieją podłużne rzędy ciemnych różnorodnych form o różnych kształtach na jasnym dnie. Podłużny pasek w centrum wyróżnia się na gardle, jak kobiety.

Część jednostek dostosowuje się do gniazdowania za rok. Układając około 4, rzadziej - 3 jaja, odnotowano powtarzane mniejsze murowanie. Średnio 3000 opon wyleciało z gniazd. Żywi się głównie jaszczurkami, ale także gryzoniami podobnymi do myszy, okopami ptaków, czasem owadami.

Tuvik jest tajnym i niepozornym ptakiem. Tylko w okresie odejścia pasków, które różnią się w ekstremalnym krzyku, ludzie mogą przyciągnąć uwagę ludzi.

Rozpościerający się

Europejski Tuvik jest dystrybuowany na Półwyspie Bałkanów, Transcaucasia, Azji Mniejszej i na południe od Europejskiej Części Rosji. W lasach Uralu Urema widok został po raz pierwszy odkryty w 1950 r. W pobliżu wioski Yanartsevo, położonej 80 km nad Uralsk.

Na początku lat 80. gatunek znaleziono gniazdowanie w Uralu w regionie: w pobliżu wioski Kardilow i Orenburg. Później Tyuvik został odnotowany w innych miejscach uralowej równiny zalewowej - w pobliżu wiosek Ileka, Błogosławiony, Nezhinka, wyspa.

Dotychczasowym odkryciem wschodniej jest zalany las rzeki Ural w pobliżu wioski Donskoy. Tutaj w lipcu 1997 r. Nie było rozpadłego potomstwa. Ostatnie znaleziska wskazują nowoczesną ekspansję zakresu gatunku na wschodnim południowym wschodzie.