Białko finlayon

Wiewiórka Finlayon (Calloscilurus finlaysonii)

Klasa - ssaki
Oddział to gryzonie
Rodzina to wiewiórki

Rodzaj - piękne wiewiórki

Wygląd zewnętrzny

Ciała o długości około 21 cm, z puszystym ogonem 22-24 cm.
Kolor futra może być z różnych odcieni: od czarnego do czerwonego, od białego do szarości, a różne kombinacje tych kolorów znajdują się.

Siedlisko

Gatunek ten jest powszechny w Azji Południowo -Wschodniej (Birma, Tajlandia, Laos, Kambodża i Wietnam Południowy). Został sprowadzony do niektórych innych krajów, w tym w Japonii, Singapurze, Wielkiej Brytanii i Włoszech.

W naturze

Prowadzi styl życia podobny do zwykłego białka. Aktywny o zmierzchu. Jej dieta składa się głównie z nasion, kwiatów i owoców. Gdy w zimie nie ma ich mało, ponad 30% diety to sok i skórka drzew.

Reprodukcja

Kobiety osiągają okres dojrzewania wokół drugiego roku życia i rodzą średnio 1 czas w roku. Średnia długość życia w niewoli wynosi ponad 12 lat.

Jeniec

Mała woliarz lub przestronna klatka jest niezbędna do zawartości białka Finlison, w którym białko może się swobodnie poruszać. Przestronna woliera i inne korzystne warunki zawartości białka są kluczem, że chętnie zaczynają się rozmnażać w niewoli i przynoszą całkiem opłacalne potomstwo.

Należy pamiętać, że podobnie jak wszystkie gryzonie, w wiewiórce Finlaison, zęby rosną całe życie i w klatce muszą być gałęzie nie tylko do wspinaczki, ale także do szlifowania zębów. Kawałki grubych gałęzi jabłoni lub innych drzew owocowych najlepiej nadają się do tych celów.

W karmieniu zwierzęta te są bezpretensjonalne, co w żadnym wypadku nie oznacza monotonnego karmienia. Wręcz przeciwnie, należy użyć szerokiej gamy pasz - wszelkiego rodzaju orzechów, słonecznika, różnych ziarna, dowolnego, różnorodności owoców, jogurtów, twarogu, gotowanego, a czasem surowego jajka przepiórkowego. W naturze białka często jedzą pisklęta, więc czasami ich stół może być również zróżnicowany przez kawałek gotowanej chudej wołowiny lub kurczaka.