Gigantyczny megaxila megaxyla gigantea

Gigantyczny megaxila (Lat. Megaxyla gigantea) - rzadki rodzaj treningu z rodziny Xyelidae. Relikt fauny neogenowej.

Długość ciała samca wynosi 11 mm, samice (wraz z jajkiem) 13 mm. Od dołu jest jasnoczerwony, czarny, drobno kształtu. Głowa znajduje się nad antenami z szerokim prostokątnym punktem między oczami, zwężonymi. Anteny jest 11-osobowe, czarne, z bardzo wydłużonym grubym trzecim segmentem i bardzo wyrafinowanym, krótkim 4-11 segmentów, których całkowita długość jest równa długości tylko ich pierwszego stawu. Tył jest czarny, matowy, kobieta ma czerwoną tarczę. Skrzydła są przezroczyste, lekko żółtawe, z czerwonymi żyłami, długie (przednie długość skrzydła przekracza długość ciała). Przednie i średnie nogi są krótkie, całkowicie żółte, tylna czarna, bardzo powiększona (ich długość przekracza długość ciała), z środkowymi nogami, rozwidlonymi u góry z trzema, z tyłu z czterema odsłoniętymi ostrogami. Brzuch poniżej jest żółtawo-biały, na górnej czarnej, matowej, drobnoziarnistej, z metalicznym niebieskim odbiciem, u mężczyzny nad bokami drugiego, czwartego i ósmego segmentu z żółtawo-białymi plamami, również u kobiet góra z białą obramowaniem wzdłuż tylnej krawędzi. Jaja są czerwone.

Rozpościerający się

Widok jest opisany z południowego wschodu. Rosja (Primorye) [1]. Obecnie znany z pojedynczych znalezisk z południa. Primorye (dzielnica USSuriysky), Półwysep Koreański i Japonia. Honshu).

Praca

Typowe siedlisko lasów szerokich i szerokich leśników. W maju 1966 r. Został złapany na szaleństwie Mandżuri (Juglans Mandshurica) w górskim lasce cedrowej-chiro-crop na południu. Primorye. Larwy w lecie żywią się liśćmi orzecha Manhuhorsky.

Liczby

Dla większości zasięgu (południe. Primorye i Japonia) gatunek jest bardzo rzadki i tylko w Korei jest bardziej powszechny. W Rosji istnieje stała tendencja do zmniejszenia liczby. Ograniczenie rozdzielczości czynnika.