Szynszyla

Ostatnio Chinchilla nie jest rzadkością, ponieważ wielu zawiera to interesujące zwierzę jako zwierzaka. Wynika to z faktu, że gryzonie są dość ładne i atrakcyjne z powodu puszystej wełnianej osłony. W naturze szynszyli nie jest tak łatwo się spotkać, ponieważ zwierzęta stały się rzadkie, a siedlisko rozciąga się wyłącznie na kontynent Ameryki Południowej.

Chinchilla: Opis

Do tej pory naukowcy zbliżają się do tego, kto zwierząt jest przodkiem szynszyli. W wyniku znalezisk archeologicznych w Cordillera naukowcom udało się zapoznać się z prehistorycznymi skamielinami, które w wyglądzie przypominają szynszyla, podczas gdy wielkość prehistorycznego zwierzęcia była znacznie większa. Naukowcy ustalili, że pozostałości tego zwierzęcia wynoszą co najmniej 40 tysięcy. Dlatego można założyć, że szynszyla reprezentuje bardzo starożytne zwierzę. Należy również przypomnieć, że starożytne incas przedstawiały te zwierzęta na skałach, ponieważ takie obrazy przetrwały nasze czasy.

Inkowie używali miękkich skór tych zwierząt do szycia różnych elementów odzieży, chociaż incas nie są uważane za pierwsze, które są zainteresowane futrem tych gryzoni. Uważa się, że pionierami w tym przypadku są Hindusi z plemię Chynch. Eksperci sugerują również, że nazwa „Chinchilla” pojawiła się dzięki temu plemieniu, ponieważ nazwa plemienia i zwierząt brzmi prawie tak samo.

. Niestety, pod koniec XV wieku, kiedy Hiszpanie pojawili się na terytorium kontynentu, całkowita liczba tych cennych zwierząt zaczęła gwałtownie zmniejszać się z powodu bezwzględnych polowań na te gryzonie. W rezultacie kraje takie jak Chiles, Boliwia i Argentyna, na poziomie prawa, zostały zakazane na polowanie na szynszyle, a także ich usunięcie. W przypadku nielegalnych polowań zapewniana jest poważna kara.

Szynszylla reprezentuje gryzoni o tej samej nazwie szynszyli.

Istnieją dwa rodzaje takich zwierząt w naturze:

• Krótkie (przybrzeżne) szynszylla.
• Długie (górskie) szynszylia.

Mountain Szynszylle wolą mieszkać na górach, ponad 2 tysiące na wysokościach. metry nad poziomem morza. To zwierzę różni się dużymi rozmiarami, a także gęstą wełnianą osłoną. . Przybrzeżne szynszyle mają nieco mniejsze wymiary, podczas gdy ich ogon i uszy są nieco dłuższe, w porównaniu do ich górskich krewnych.

Obecnie eksperci uważają, że górski zasięg szynszyli całkowicie zniknął, chociaż lokalni mieszkańcy niektórych górskich regionów Chile i Argentyny twierdzą, że odwrotnie.

Ciekawy moment! Pierwsza farma szynszylowa została zorganizowana przez American Matios Chapman. Jest uważany za pierwszą osobę, która przyniesie te zwierzęta w Stanach Zjednoczonych. . Po nim wielu zaczęło ćwiczyć hodowla tych zwierząt na swoich gospodarstwach.

Wygląd i funkcje

Długotrwałe szynszyle rosną nie więcej niż 0,4 metra, z długością ogona nie więcej niż 0,2 metra. Uszy mają długie, osiągając 6 cm wysokości, zaokrąglony kształt. W porównaniu z korpusem głowa jest uważana za dużą, a okrąg. Oczy są stosunkowo duże, ale ładne, z pionowym układem uczniów. Wąsy (vibrissas) osiągają długość około 10 cm. Z pomocą tych narządów zwierzęta można łatwo zorientować w ciemności. Dorośli ważą nie więcej niż 1 kilogram, podczas gdy samce są nieco mniejsze niż kobiety.

Wełniana pokrywa zwierząt jest bardzo puszysta, miękka i przyjemna w dotyku. Wyjątkiem jest ogon pokryty twardymi włosami. . Chociaż istnieją osoby o innym kolorze, ale jest to raczej wyjątek od zasad.

W ustach szynszyli jest 20 zębów, a 16 z nich jest tubylczych i rośnie przez całe życie. Szynszyle, w porównaniu z innymi rodzajami gryzoni, są uważane za długie, ponieważ mogą żyć prawie 2 dekady. . Za pomocą dłuższych kończyn tylnych zwierzęta wykonują skoki w dal. .

Ten gryzoni jest interesujący, ponieważ jego szkielet ma podobieństwo do sprężenia z pewnymi, szczególnie groźnymi sytuacjami. W przypadku jakiegokolwiek zagrożenia zwierzę z łatwością przenika najmniejszą szczelinę. Kolejną wyjątkową cechą szynszyli jest fakt, że zwierzę praktycznie się nie poci, ponieważ nie ma gruczołów potowych. Oznacza to, że z tego zwierzęcia nie pochodzi żaden zapach.

Gdzie oni żyją

Jedyne siedlisko dla naszych czasów jest związane z Ameryką Południową, a raczej z górskimi masywami Cordillera i Andów. Zwierzęta znajdują się w Argentynie i Wenezueli. Element szynszyli są wyżyny Andów, na wysokościach do 3 kilometrów.

Te małe zwierzęta łatwo wytrzymują ostre warunki Spartan, gdy zimne wiatry wieją przez cały rok. Latem temperatura otoczenia nie przekracza +23 stopni, a zimą mrozy pękają do -35 stopni. W takich warunkach praktycznie nie obserwuje się opadów, więc szynszyle nie lubią procedur wodnych. Czyszczą wełnę, pływając w piasku. Wełniana pokrywa szynszyli jest słabo przeciwna wilgoci.

Gniazdo szynszyli można znaleźć w różnych szczelinach, wśród kamiennych stosów, w małych jaskiniach. Często zwierzęta kopią dziury, aby stworzyć schronienie dla siebie, ukrywając się przed różnymi wrogami. Znacznie częściej używają dziur innych zwierząt jako schronisk. Aby zobaczyć szynszyla żyjącą w naturalnych warunkach z pierwszej ręki, będziesz musiał odwiedzić Chile. W innych miejscach i na terytoriach innych krajów zwierzęta są tak małe, że prawie niemożliwe jest spełnienie tego w naturze. Nawet w Chile, a następnie populacje tych zwierząt są zagrożone.

Co oni jedzą

Podstawą diety szynszyli jest żywność roślinna, która nie jest zbyt zróżnicowana na obszarach górzystą.

Szynszyli żywi się:

• Różne zioła.
• Małe krzewy.
• Kaktusy.
• Mchy i porosty.

Zwierzęta uzupełniają wilgoć w ciele z powodu rosy i kaktusów, które charakteryzują się zawartością dużej ilości wilgoci. Zwierzęta te żywią się kory i korzeniem różnych roślin, a także ich owoce. Ich dieta obejmuje również różne owady. Podczas utrzymywania diety tych zwierząt w niewoli jest znacznie bardziej zróżnicowana, ponieważ właściciele tych zwierząt nabywają specjalne pasze. Jako pasza zwierzę może otrzymać świeżą trawę, a także różne warzywa, jagody i owoce. Z przyjemnością gryzną skórkę chleba, suszone owoce i orzechy. Te gryzonie jedzą Hays w dużych tomach. Możesz bezpiecznie nakarmić szynszyle, co jedzą zające lub świnki morskie.

Zwierzęta te zamieszkiwane w naturalnych warunkach, nie odczuwają problemów z układem trawiennym, pomimo faktu, że zwierzęta głównie żywią się zieloną roślinnością. . W pobliżu szynszyli żyją szczurami szynszyli, które są zaopatrzone na przyszłość. Szynszyle często używają tych rezerw, pozostawiając sąsiadów bez pasz.

Natura zachowania i stylu życia

Ponieważ w naturalnych warunkach tych zwierząt jest bardzo niewielu, bardzo niewielu wiadomo o swoim życiu. Pod tym względem wszystkie obserwacje przeprowadzono w warunkach ich treści w niewoli. Możliwe było ustalenie, że szynszyle wolą prowadzić zbiorowy styl życia. . . Każda paczka ma osobę, która monitoruje przestrzeń życiową, podczas gdy inni członkowie rodziny karmią. W przypadku jakiegokolwiek zagrożenia, to zwierzę daje sygnał w postaci gwizdka, a zwierzęta są natychmiast ukryte przez ich schroniska.

Te gryzonie wolą prowadzić styl życia Zmierzch, ponieważ widzą doskonale, zarówno w dzień, jak iw nocy. W ciągu dnia szynszyli próbuje nie opuszczać swoich schronisk. Za pomocą długich wąsów zwierzęta są doskonale zorientowane w ciemności, a także łatwo znaleźć dla siebie jedzenie. Duże uszy również pomagają zwierzęciu, ponieważ cienki słuch umożliwia reagowanie na wszelkie dźwięki z wyprzedzeniem. Dobrze opracowany aparat przedsionkowy pozwala zwierzęciu łatwo i szybko pokonać wszelkie przeszkody, co jest bardzo ważne w górach.

Ważny punkt! Z reguły głowa rodziny szynszyli jest kobieta. Ponadto ma duże rozmiary w porównaniu do mężczyzny.

W tych naturalnych miejscach, w których żyją takie zwierzęta, praktycznie nie ma deszczy. . . Kiedy drapieżnikowi udaje się przylgnąć do wełny zwierzęcia, jej kawałek pozostaje w zębach drapieżnika, a Shinchilla jest w swoim schronisku.

Charakter zachowania tych zwierząt nie zawiera agresji wobec osoby. Ponadto zwierzęta są czuły i dobre -nieobecne. Te zwierzęta są łatwo oswojone, więc szybko przyzwyczajają się do chodzenia po tacy. Mimo to Shinchilla ma bardzo wolność i niezależne usposobienie, więc jest mało prawdopodobne, aby mogło zmusić zwierzę do robienia tego, czego nie lubi. . Warto zauważyć, że każde zwierzę ma swoją osobowość.

Struktura społeczna i propagacja

Wcześniej zauważono, że szynszyle to zwierzęta społeczne, które tworzą liczne grupy. Pary powstają raz na całe życie, podczas gdy kobieta zajmuje dominującą pozycję w rodzinie. Po osiągnięciu 6 miesięcy życia kobieta jest gotowa do rozmnażania, podczas gdy mężczyźni stają się dojrzewają seksualnie po 9 miesiącach. Kobieta może zajść w ciążę kilka razy w roku.

Kobieta wykluwa swoje potomstwo przez 3 i pół miesiąca. Z reguły samica zyskuje nadmierną wagę, a bliżej porodu staje się nieaktywna. Rodzą się jedno lub dwa młode, choć zdarza się, że kobieta rodzi 3 dzieci. Kiedy się urodzi, młode nie są tak bezradne, w porównaniu z innymi rodzajami gryzoni. Choć małe stworzenia, są one dość utworzone i praktycznie nie różnią się od rodziców. Ciało małych zwierząt jest pokryte warstwą puszystego futra, zęby powstają w ustach, a oczy są otwarte. Ponadto potomstwo może się poruszać.

Waga Cubs zależy od ich liczby, więc dzieci mogą ważyć od 30 do 70 gramów. W ciągu tygodnia stopniowo zaczynają przyzwyczaić się do sadzenia żywności, ale prawie do prawie 2 miesięcy, kobieta nadal karmi ją mlekiem. Kobiety są dość czułe i troskliwe matki. W porównaniu z innymi rodzajami gryzoni, zwierzęta te nie różnią się wielkim wskaźnikiem urodzeń, aw 1 roku samica może prowadzić do potomstwa w wysokości 3 młodszych. Jeśli mówimy o młodych kobietach, mają one procent płodności jeszcze niższej.

Naturalni wrogowie szynszyli

Te zwierzęta, które praktycznie niezdolne do samodzielnego samopoczucia, mają mnóstwo naturalnych wrogów. Eksperci uważają, że lis jest najniebezpieczniejszym drapieżnikiem, ponieważ jest dość cierpliwy. Chociaż lis nie może przenikać schronienia do szynszyli, ale może cierpliwie spodziewać się swojej ofiary przy wejściu. A jednak kolorowanie kamuflażu działa, podobnie jak doskonała reakcja, szybkość ruchu i cechy struktury szkieletu, co pozwala szynszylii szybko przenikać wąskie otwory, w które różne drapieżniki nie mogą przenikać.

Oprócz lisa, wiele innych zwierząt drapieżnych, a także ptaków drapieżnych, które z łatwością radzą sobie z ofiarą na otwartych obszarach.

Ważne do zapamiętania! Wrogowie Shinchilli mają sprowokującą kwotę, ale główną z nich jest osoba. Zwierzęta te są również bezlitośnie zniszczone przez cenną wełnianą osłonę, chociaż polowanie na nie jest zabronione w jakichkolwiek manifestacjach.

.

Główne czynniki to:

• Ciągłe zanieczyszczenie pokrywy gleby.
• Eksplozja bazy paszowej.
• Globalne zmiany w atmosferze Ziemi.

Negatywny wpływ osoby wynika z faktu, że dana osoba stawia swoją korzyść i nie myśli o zwierzętach zamieszkujących naszą planetę, a także roślinność, która zapewnia żywotność wielu zwierząt.

Populacja i status gatunku

Do tej pory możemy bezpiecznie powiedzieć, że zwierzęta te stoją w obliczu całkowitego zniknięcia. Dotyczy to głównie populacji szynszyli na wolności. Według ekspertów w ciągu ostatnich 15 lat całkowita liczba tych zwierząt spadła o prawie 90 procent. W 2018 r. Naukowcy byli znani tylko około 42 kolonii zwierząt mieszkających na kontynencie południowoamerykańskim. Naukowcy uważają również, że jest tak mało zwierząt, że nie trzeba mówić o wzrostu populacji.

Ciekawy moment! Płaszcz futra szynszyli jest szacowany na 20 tysięcy. Dlatego nie jest zaskakujące, że zwierzęta te tak bezlitośnie niszczą. Aby uszyć jeden futra, będziesz musiał zniszczyć co najmniej sto osób dorosłych.

Szywanie takich futrzanych płaszczy w Europie rozpoczęło się w XIX wieku. W latach 1828–1916 około 7 milionów zostało wyjętych z terytorium Chile. . Zwierząt. Postać jest taka, że ​​włosy na głowie unoszą się spontanicznie. Dopiero w 1898 r. Przyjęto odpowiednie przepisy zakazujące polowania i eksportu. Niestety, było bardzo późno i takie zakazy nie były już w stanie wpłynąć na spadek całkowitej liczby.

Ochrona szynszyli

W dzisiejszych czasach tylko w Chile można znaleźć to zwierzę, które żyje na wolności, ale liczba tych zwierząt nieustannie spada. Naukowcom udało się w przybliżeniu obliczyć to w naturze, że nie ma więcej niż 10 tysięcy. jednostki. Pod tym względem w 2008 r. Shinchilla został wymieniony w międzynarodowej czerwonej książce, pod statusem „Znikającego widoku”.

Specjaliści zoologa wielokrotnie podejmowali próby przeniesienia zwierząt na inne terytoria, ale wszystkie te próby były na próżno. W innych, jeszcze wygodniejszych siedliskach, Chinchilla odmówił życia. .

Nawet w strasznym śnie nie może śnić, że populacje tych zwierząt z kilku dziesiątek milionów zostały zredukowane do kilku tysięcy. Niestety, bez osoby nie było mowy. Chinchilla to urocze zwierzę, które nie wykazuje żadnej agresji. Co więcej, są to zwierzęta, które mogą zapewnić osobie wiele pozytywnych emocji. Będąc w niewoli, zwierzęta te są w stanie stworzyć firmę dla każdej osoby. Niestety osoba nie mogła zostać prawdziwym przyjacielem i obrońcą dzikiej przyrody, mimo że ma wszystkie możliwości.

Wreszcie

Chinchilla jest prawdopodobnie jedynym zwierzęciem na naszej planecie, które w niewoli, nawet w najwygodniejszych warunkach, żyje prawie połowa, w porównaniu z naturalnymi warunkami życia. Jest to dowód na to, że w przypadku tego zwierzęcia, oprócz warunków naturalnych, nie ma innych siedlisk. Nic dziwnego, że naukowcy nie byli w stanie przenieść tych zwierząt na inne terytoria. . Niestety istniejące środki ochrony nie są wystarczające i będą musiały je zaostrzyć, szczególnie w odniesieniu do kłusownictwa. Osoba stawia swoją korzyść przede wszystkim, nie myśląc o konsekwencjach i to jest bardzo smutne. .