Czy ryby mają plotkę?

Ryba, z reguły, nie widzi rybaków, ale doskonale słyszy, jak rybacy mówią i poruszają się w bezpośrednim sąsiedztwie wody. Aby usłyszeć, ryby mają ucho wewnętrzne i linię boczną.

Fale dźwiękowe idealnie rozprzestrzeniają się w wodzie, więc wszelkie szelest i niezdarne ruchy na brzegu, natychmiast docierają do ryby. Przybywając do stawu i głośno uderzając drzwi samochodu, możesz przestraszyć rybę, a on odejdzie od brzegu. Jeśli weźmiemy pod uwagę, że przybyciu zbiornika towarzyszy głośna zabawa, nie należy liczyć na dobre, produktywne połowy. Duża ryba, którą rybacy najczęściej chcą postrzegać, ponieważ główne trofeum jest bardzo ostrożne.

Ryby słodkowodne są podzielone na dwie grupy:

• Ryby z doskonałym słuchem: karp, topin, roach;
• Ryby z zadowalającym przesłuchaniem: okoń, szczupak.

Jak słyszą ryby?

Ucho wewnętrzne ryb jest połączone z bańką pływacką, która działa jak rezonator, kojące wibracje dźwiękowe. Wzmocnione wibracje są przekazywane do ucha wewnętrznego, z czego ryba nie ma złego ucha. Ludzkie ucho jest zdolne do dostrzeżenia dźwięku w zakresie od 20 Hz do 20 kHz, a zasięg dźwiękowy ryb jest zawężony i leży w granicach 5 gc-2kgc. Możemy powiedzieć, że ryba słyszy gorzej niż osoba, około 10 razy, a jej główny zasięg dźwiękowy znajduje się w niższych falach dźwiękowych.

Dlatego ryby w wodzie mogą usłyszeć najmniejsze szelest, zwłaszcza idąc po brzegu lub uderzenia w ziemię. .

Ryby drapieżne mają nieco inną strukturę aparatu słuchowego: nie mają związku między uchem wewnętrznym a bańką powietrza. Mają więcej nadziei na swoją wizję niż słuchanie, ponieważ fale dźwiękowe leżące poza 500 Hz nie słyszą.

Nadmierny hałas w stawie ma duży wpływ na zachowanie ryb, które mają dobry słuch. W takich warunkach może przestać poruszać się po stawie w poszukiwaniu jedzenia lub przerywającego tarła. Jednocześnie ryby pamiętają dźwięki i kojarzą je z wydarzeniami. .

Słuchanie narządów w rybach

Ryba ma parę uszy, które znajdują się za czaszką. Funkcja uszu ryby leży nie tylko na określaniu wibracji dźwięku, ale także służą jako narządy równowagi rybnej. Jednocześnie ucho ryb, w przeciwieństwie do osoby, nie wychodzi. Wibracje dźwiękowe do ucha są przenoszone przez receptory tłuszczowe, które wychwytują fale o niskiej częstotliwości wytwarzanych w wyniku ruchu ryb w wodzie, a także odbiorczych dźwięków. .

Ze względu na fakt, że ryba ma dwie linie boczne i dwa uszy, jest w stanie określić kierunek w stosunku do wykonanych dźwięków. Po ustaleniu kierunku niebezpiecznego hałasu może się ukryć na czas.

Z czasem ryba przyzwyczaja się do obcych odgłosów, które jej nie zagrażają, ale z pojawieniem się hałasu, które jej nie są znane, może odejść od tego miejsca, a wędkarstwo może nie mieć miejsca.