Appencelller zennenenhund - opis rasy i charakterystyki

Wśród różnorodności ras psów są rzadkie i powszechne, drogie i niezbyt, piękne i amatorskie. Ale rasa o nazwie Appencelller Zennenenhund stoi oddzielnie od wszystkich innych.

Historia pochodzenia rasy

Alpy szwajcarskie są znane z faktu, że na świecie są najlepsze pastwiska, tam przez wieki krowy i owce zostały złapane i dzisiaj. Przez cały czas psy pasterzy pomogły poradzić sobie z stadami szwajcarskich chłopów. Tak więc nazwa Sennenhund jest przetłumaczona: Sennen przetłumaczony z owczarka niemieckiego, a Hund jest psem. Znane są cztery odmiany Zennenenhunds, a apenceliali lub Appencell Dogs są jednym z najciekawszych. Nazwa została nadana przez Canton APPENDZEL, położoną na wschodzie kraju.

Ta rasa jest niewielka, więc poza Szwajcarią jest niewiele prawdziwych apencellów, są bardzo drogie. Szwajcarski Appencelller Zennenenhund, urodzony w tym kraju z pary plemiennej, będzie kosztować nie mniej niż samochód z klasy biznesowej. Potencjalni właściciele ostrzegają z góry, że musisz być przygotowany na fakt, że szczeniak nie pozwoli ich zabrać poza krajem.

Oficjalne uznanie tej rasy psów otrzymało stosunkowo niedawno - 19 lat temu. A historyczne korzenie Appencelller zniknęły jako odległe przeszłość, kiedy Rzymianie przynieśli na to terytorium ich potężne psy bezpieczeństwa Brylya, zatrzymali się z lokalnymi szybkimi i lekkomyślnymi pasterzami z psem. Wśród współczesnych hodowców psów ta różnorodność Zennenenhund jest doceniana za niezrównane cechy wiernego i oddanego przyjaciela, wesołego towarzysza, który docenia uwagę właściciela i jest gotowy spełnić wszystkie swoje zespoły.

Cena szczeniaka dobrego Appencelllera z żłobka nie może być poniżej 50 000 rubli. Pies o imieniu nie może kosztować tanio. Po ogłoszeniu możesz kupić bezkrytyczny trybant za 20 000 (kolor niezmienny, długie i PR. W innych przypadkach proponowanym produktem jest mestizo lub fenotypowy pies jednolity.

Wygląd i wymiary - Rock Standard

W przeciwieństwie do Bolshoi Bernensky Zennenenhund, Appencelller jest średniej wielkości i prawie kwadratowym formatem. Wymiarowy standard rasy: waga od 22 do 32 kg, wysokość na zwłokach od 50 do 56 cm. Jest to ciasno powalony pies z dobrze rozwiniętymi mięśniami, klinową głową z wiszącymi uszami i żarliwym ogonem w pierścieniu, podobnie jak Spiti. Jego średni rozmiar jest dozwolony. Należy porównać gatunek Appencelller i Entlebucher Zennenenhund: bardziej miniaturowy entlenbuher ma skrócony ogon w rasie, ale jeśli odrzucisz ten niuans zewnętrzny, te dwa psy są bardzo podobne. Jak wszystkie Zennenenhundy, mają kolor trikolorowy. Prawdziwy Appencelller wyciska ogon, dzięki czemu otwór w tym bajelu nie jest widoczny. Niekompletne skręcanie, nieudane (ogon z sierpem i w postaci pętli) - rockowe małżeństwo.

Szczegółowe standardy:

• Oczy - w kształcie migdałów, tylko ciemne;
• Nos jest czarny;
• Uszy są szerokie, mocno pasują do policzków;
• Ugryzienie - w kształcie nożyc.

Najbardziej rygorystyczne wymagania są prezentowane w kolorze: wełna powinna być czarna z jasnym brązowawym i białym przeplatanym. Ponadto kolory powinny być zlokalizowane tak ściśle, jak kolorowanie atlasu geograficznego: końcówki łap (skarpet) i ogona powinny być białe, a także pasek pochodzący z białej plamki wokół nosa i od czaszki i od czaszki podbródek do klatki piersiowej. Zresztą wełny może być zlokalizowana tylko na granicy czarno -białych kolorów.

Odszkodowanie kolorów, plamy dowolnego koloru na białej wełnie - małżeństwo. Ale jednocześnie istnieją bardzo rzadkie okazy z podstawowym brązowym, a nie czarnym kolorem.

Gładko -haired appencelller toleruje zimno, ma bardzo gęsty futra: pod gęstym kręgosłupem ma wspaniałe podziemne. Podobnie jak owczarki niemieckie, Appencelller może manifestować recesywny gen długiego poziomu. Jest to okazja do obcowania i zakazu na drutach. Odpowiedzialna żłobek przed lepką koniecznie czyni test genetyczny rodziców.

Postać

Opis rasy pod względem charakteru i temperamentu koniecznie wspomina o doskonałych towarzyszących cechach symbiozy z rozsądnymi ochroniarzami: Appencellali nie są agresywne, ale umiarkowanie złe, zachowują się tylko wtedy, gdy istnieje powód tego. Oznacza to, że właściciel może być pewien, że jeśli jego pies się nudzi, to coś się wydarzyło. Estolias wśród wykształconych psów nie znaleziono. Charakteryzuje się. Appencelller nie będzie, podobnie jak rasa-flegmatyczna, leży w rogu. Potrzebuje komunikacji i zrozumienia, postrzega osobę jako towarzysz, przyjaciel i towarzysz gry.

Charakterystyka rasy eliminuje agresywność. Jeśli jakość zostanie wykryta, jest to bezwzględna wiceprezes dyskwalifikująca.

Wszystkie te cechy sprawiły, że Appencelller był niezbędny w roli ratownika: te psy szukają ludzi pod upadkiem, w śniegu po lawinach są jak senbernerowie i w innych podobnych okolicznościach awaryjnych. Ale nie mogą być strażnikami - temperament nie pozwala.

Wyjechać

Główne punkty to spacery i wełna. Każdy przyszły właściciel może tutaj zobaczyć zalety i wady Appencelller. Krótki spacer po snu i przed snem na smyczy nie jest dla tej rasy. Musi biegać, skakać i bawić się z właścicielem. Osoba starsza nie może tego zrobić. Jeśli nie obciążasz mięśni i nie wyjdziesz z temperamentu, zwierzak najpierw rozbije mieszkanie, a następnie można go haftować i tłuszczem. Jeśli dodasz więcej hiperkalorycznego odżywiania z płatkami i zupami, wówczas zwierzak będzie miał nadmiar wagi w krótkim czasie, co nie maluje żadnego psa - tym bardziej niezbyt wysoki i gładki hair.

Gęsta wełna bardzo dobrze dostosowuje się do zmiany temperatury otaczającej, ale zwykle toping występuje zgodnie z szablonem sezonowym: przed zimą i po. Pies mieszkalny musi być łączony raz w tygodniu. Aby to zrobić, zrób pędzel, grzebień i specjalny rękawiczek - psy bardzo to uwielbiają. Chociaż idealne jest utrzymanie appencelllera w dużym przestronnym propagerze domu, chronionym przed wiatrem, na dziedzińcu wiejskiego domu. Łańcuch doprowadzi go do szaleństwa, a woliera doprowadzi go do depresji.

Często nie jest konieczne mycie psa i nadanie eleganckiego wyglądu białej koszuli i innych jasnych części wystarczy, a mokra szmatka. Wszystko inne jest standardem: szczepienia, przykłady weterynarza, czyszczenie uszu. Pazurzy ten aktywny pies sam stoi na spacerze.

Jak karmić

Najlepszą żywnością jest sucha premium i superpremium odpowiadające wiekowi i stanowi zwierzęcia. Przydatne mięso, kości (nie rurowe), gotowane ryby bez kości (morze na parze). Przez tydzień, naprzemiennie w postaci dodatków, dają jajka, twarogu, produkty mleczne (pełne mleko jest słabo strawione, u psów enzym nie jest do tego skonfigurowany). Szczenięta i ciężarne suki żywią się niezbędnymi dodatkami. Musi być miska z czystą wodą (lub filtrowaną lub zakupioną - zaopatrzenie w wodę prowadzi do problemów ze zwierzętami).

BOLD, słone, mąka jest niedopuszczalna i jest całkowicie niepotrzebna. Pies zagadnie ślinienie się, gdy pachnie kotletami w kuchni - ale dzieje się tak tylko dlatego, że ma niesamowity zmysł zapachu. Ale jej receptory smakowe nie są tak rozwinięte, więc nie będzie szczególnie cierpienia, jeśli wyleje suszenie zapachem kotletów.

Choroby i oczekiwana długość życia

Appencelller Zennenenhund jako rasa charakteryzuje się dobrym zdrowiem, ale należy zwrócić uwagę na łapy - więzadła, chrząstka, stawy. Istnieją do tego dodatki paszowe. Powinieneś również wspierać psa w dobrym kształcie fizycznym za pomocą stałych obciążeń.

Aby pies był zdrowy, nie trzeba go przepełnić, a inne choroby zapobiegają stosowaniu środków przeciwparasowych, które są podawane zgodnie z harmonogramem i szczepieniami. Oczekiwana długość życia - do 14 lat.