O trichofitozie u kotów: patogen, objawy, diagnoza i leczenie grzyba

Slipping Porisz jest jedną z najczęstszych chorób grzybowych kotów. Wędrujące koty są w większości podatne na niego, ale grzyb jest łatwo przekazywany na zwierzęta. Niebezpieczeństwo trichofitozy polega na tym, że ludzie mogą się nią zarażić, zwłaszcza starsi i dzieci. Grzyba trudno jest leczyć z powodu wysokiej odporności na leki. Jakim objawy możesz określić trichofitozę i jak ją wyleczyć?

Trichofitoza i jej patogen

Cathorative Trichofitosis lub, co jeszcze nazywa się chorobą, usuwając porost, jest pasożytniczym, niepotrzebnym, niepotrzebnym grzybem rodzaju Trichophyton. Istnieją 3 odmiany trichofitonów: gatunki geofiliczne żyją w glebie, ludzie są nosicielami antropofilnych, a grzyby zoofilowe preferują więcej zwierząt, ale są łatwo przekazywane osobie.

Trichofitons tworzą spory mikro- i makrokonidia-jednokomórkowe i wielokomórkowe do rozmnażania bezpłciowego. Macroconidia osiąga 50 mikronów i znajdują się bezpośrednio na GIF -a lub nogach. Microconidias znajdują się w niewielkiej liczbie rodzajów grzybów i osiągają rozmiar 2–4 mikronów.

Niemal identyczne objawy mają kolejną chorobę grzybową - mikrosporię. Jego patogeny są grzybami z rodzaju mikrosporum i naskonnika.

Sposoby infekcji

Koty domowe są najczęściej zainfekowane z kotów ulicznych i gryzoni (myszy i szczury). Wędrujące zwierzęta są nosicielami infekcji, podczas gdy nie trzeba mieć z nimi bezpośredniego kontaktu. Grzyb wykazuje wysoką odporność na czynniki środowiskowe. Spory zachowują zdolność do rozmnażania nawet 17-19 miesięcy po opuszczeniu przewoźnika.

Jeśli kot domowy wychodzi na zewnątrz, może zostać zarażony, po prostu leżąc w miejscu, w którym wcześniej siedziało chore zwierzę. Nie rozluźnij właścicieli tych kotów, którzy nie opuszczają granic mieszkania. Spory można wymienić w domu na ubraniach lub butach. Dlatego nie powinieneś dotykać kotów ulicznych, nawet jeśli wyglądają zdrowo. Zwłaszcza warto monitorować dzieci, dzieci uwielbiają bawić się zbłąkani kociętami, a jednocześnie ryzykuje się zarażonym przez porost i przyniesienie sporów do domu.

Choroba grzybowa jest łatwo przekazywana od zwierzęcia na osobę. Zagrożone osoby o zmniejszonym odporności: chore i osłabione, małe dzieci, osoby starsze.

Następujące kategorie zwierząt są szczególnie podatne na infekcję:

• najnowsze koty ze osłabioną odpornością;
• Zwierzęta, które są niepoprawnie spożywane, są zawarte w nieodpowiednich warunkach;
• kocięta w wieku poniżej 1 roku, które jeszcze nie utworzyły układu odpornościowego.

Objawy choroby

Pierwsze objawy choroby nie są łatwe do zauważenia, szczególnie u kotów o długim zacierzeniu. Po zakażeniu grzybki grzybowe wnikają głęboko w skórę, uwalniając enzymy, które dzielą białko keratyny. Pod wpływem enzymu włosy i skóra są niszczone, zakończenia nerwowe są podrażnione. Zwierzę czuje się ciągłe swędzenie, staje się niespokojne, agresywne, stale swędzące. Apetyt znika, zwierzak traca na wadze.

Jednym z pierwszych oznak porostu do usuwania jest łupież. Skóra zwierzaka jest pokryta białymi łuskami, pojawia się wysypka, zaczerwienienie.

Nieuważni właściciele na tym etapie rozwoju choroby grzybiczej mogą nawet nie zauważyć problemu. Jednak bez leczenia choroba postępuje, a kot zaczyna wypadać u kota. Początkowo wyspy bez wełny są małe, ale z czasem rosną, stają się bardziej. Ciągłe drapanie przyczynia się do rozprzestrzeniania się sporu na inne obszary ciała, na których występują również łysy. Szyja i głowa cierpi przede wszystkim, potem ogon, łapy i plecy.

Wysypka na skórze staje się krosta. Pustule pojawiają się na ciele - bąbelki z płynną zawartością. Zwierzę podczas drapania łamie pęcherze, uwolnione wysięk tworzy skorupę, pod. W ciężkim stadium choroby całe ciało kota jest pokryte ropnymi ropniami.

Trichofityka u kotów wpływa nie tylko na skórę i włosy, ale także pazury. Nabierają brązowego koloru, leżą, stają się kruchy. Jakie włosy zwierzęcia, pacjenta z trichofologią, można zobaczyć na zdjęciu.

Diagnoza choroby

Niezależnie określ, jaka jest przyczyna wełny, a pojawienie się plam na skórze zwierzęcia jest niemożliwe. Właściciel zwierzaka może podejrzewać jedynie porostów do rozebrania oraz do diagnozowania i przepisania leczenia, musisz skontaktować się z weterynarzem.

Istnieje kilka metod diagnostycznych do wykrywania grzyba patogennego:

• Lampa drewniana. Za pomocą lampy fluorescencyjnej prześwitują się wełny chorego kota. Włosy dotknięte grzybem będą świecić.
• Badanie mikroskopowe. Próbki z skorupy i wypisu zwierzęcia są pobierane do analizy laboratoryjnej. Specjalista rozważa je pod mikroskopem i wyciąga wnioski na temat obecności choroby.
• Metoda mikologiczna. Skrobanie jest pobierane ze skóry kota, powstały materiał jest umieszczany w pożywce. W odżywce grzyb propaguje się i rośnie. W ten sposób możesz określić rodzaj dermatofitu i określić, w jaki sposób można go wyleczyć.

Mycologiczna metoda diagnozy jest najbardziej skuteczna i pouczająca. Pozostałe metody są uważane za pomocne i są stosowane w kompleksie. Ponadto weterynarz przyjmuje krew, mocz i kał do analizy u zwierzęcia, aby ocenić ogólny stan zdrowia zwierzaka.

Leczenie trichofitozy

Jak wyleczyć trichofitozę? Metody leczenia zależą od stadium choroby. Na początkowych etapach znacznie łatwiej jest go wyleczyć niż zaniedbana choroba. Kiedy pojawią się pierwsze oznaki trichofitozy, musisz natychmiast skontaktować się z weterynarzem, a nawet w przypadku szybkiego odwołania, leczenie potrwa około 2 miesięcy. Trichofit mnoży bardzo szybko i jest odporny na działania niepożądane. Po diagnozie weterynarz przepisuje leki przeciwgrzybicze: szampony, spraye, żele, maści.

Tabela przedstawia leki do leczenia trichofitozy:

Przetwarzanie należy wykonywać w rękawiczkach, aby nie zarabiać. Kołnierz jest nakładany na kota, w przeciwnym razie zwierzę gryzie, drapie i lizać uszkodzone miejsca, a tym samym rozprzestrzenić infekcję. Dodatkowo możesz użyć ludowych metod leczenia. Zwierzęta od dawna traktowane są chrząknięciem popiołu i oleju roślinnego. Popiół jest wypalany z gałęzi porzeczek i malin, zmieszany z masłem i nakładany jako kompres.

Czy można podawać leki kociętom i ciężarnym kotom? Dawkowanie zwierząt domowych o osłabionej odporności jest obliczane indywidualnie przez weterynarza. Nie zaleca się podawania leków do podawania doustnego, antybiotyków, zamiast tego zwierzę powinno być leczone lokalnymi środkami.

W przypadku wykrycia porostu do cięcia należy przeprowadzić ogólne czyszczenie w całym mieszkaniu za pomocą środków dezynfekujących. Zwierzę izolująca i regularnie myje swoje miejsce. Podczas leczenia zwierzak powinien być ograniczony do innych pokoi i nie pozwolić na to dzieci.

Szczepienie i zapobieganie

Czy można zapobiec zakażeniu za pomocą porostu do cięcia? Szczepienia nie daje absolutnej gwarancji, więc nawet zaszczepiony kot może zostać zarażony w kontakcie z chorym zwierzęciem. Najpopularniejszą szczepionką jest Vilidd, może być stosowana do szczepienia kotów, psów i królika. Zwierzę rozwija odporność na dermatofity, które działają przez 1 rok. Szczepionkę podaje się 2 razy, wielokrotnie 25-30 dni po pierwszym wstrzyknięciu.

Trichofitoza jest łatwiejsza do zapobiegania niż leczenie. Środki zapobiegawcze:

• Ogranicz kontakt zwierząt domowych ze zwierzętami ulicznymi, które mogą być nosicielami infekcji;
• Regularnie czyszcz i dezynfekuj miejsce zwierzęcia;
• Monitoruj stan toalety i usuń ją w odpowiednim czasie;
• Comiesięczne czyszczenie całego mieszkania z środkami dezynfekującymi;
• Nie dotykaj bezpańskich kotów na ulicy, upewnij się, że dzieci nie bawią się z nimi;
• Nie pozwól zwierzakowi na buty uliczne i ubrania;
• Po spacerze dokładnie umyj łapy do kota;
• terminowo zaszczepiaj kota i zbadaj go przez weterynarza;
• Karmiesz tylko z kompleksami o wysokiej jakości i kompleksach witaminowych.

Trichofitoza to poważna choroba, której leczenie trwa kilka miesięcy. Jest to szczególnie niebezpieczne, ponieważ grzyb może łatwo przełożyć się na osobę. Jednak środki zapobiegawcze pomogą chronić zwierzaka przed usuwaniem porostu w celu utrzymania zdrowia.