Jak przetrwać śmierć ukochanego kota lub kota i poradzić sobie z winą: rada psychologa i księdza

Każdy kot umiera wcześniej czy później. Dla większości właścicieli nie jest łatwo zaakceptować śmierć ich ukochanego przyjaciela ogona. Jeśli nie możesz samodzielnie poradzić sobie z bólem utraty, możesz skorzystać z porady psychologa i księdza. Jak przetrwać naturalną lub przedwczesną śmierć czterokierunkowanego ulubionego? Jak pomóc dziecku przetrwać utratę zwierzaka? Czy słuszne jest założenie nowego zwierzęcia natychmiast po odejściu poprzedniego?

Jak przetrwać naturalną śmierć zwierzaka ze starości?

Kot, który mieszka w domu od ponad dziesięciu lat, staje się pełnoprawnym członkiem rodziny, więc jej odejście staje się okropnym ciosem dla właścicieli. Ludzie inaczej reagują na śmierć zwierząt, ale nie pozostawia nikogo obojętnego. Charakter doświadczeń zależy od wielu czynników, wiek i charakter osoby wpływają. Wrażliwe dzieci i ludzie są znacznie silniejsi niż dorośli i właściciele stabilnej psychiki. Cierpienie samotnej osoby zwiększa utratę emocjonalnego wsparcia ukochanego kota.

Wiek i okoliczności śmierci zwierzaka mają ogromne znaczenie. Śmierć zwierząt ze starości jest oczekiwanym wydarzeniem. Stare koty rzadko umierają nagle. Zwykle poprzedzają to dobrze zdefiniowane objawy, które przygotowują właściciela do nieuniknionej straty.

Niektórzy eksperci psychologiczni uważają, że zanim dana osoba powróci do normalnego życia, doświadcza kilku etapów: zaprzeczenia, gniewu, winy i akceptacji nieuniknionego. Inni uważają, że proces ten trwa ekscytujący: uczucia spalania albo osłabiają, albo stają się pogarszane. Nie można wpłynąć na szybkość tego procesu, każdy ma swój termin. Ktoś wraca do pełnego życia w ciągu kilku tygodni lub miesięcy, niektórzy mają bolesną stratę przez kilka lat.

Nie próbuj jak najszybciej zapomnieć o zmarłym czteroosobowym ulubieńcu. Pamięć o nim powinna żyć. Ważne jest, aby uzyskać cierpliwość w tym trudnym okresie i dać sobie tyle czasu na wyleczenie rany psychicznej, zgodnie z wymaganiami. Nie powinieneś codziennie zmieniać zdjęć zmarłego zwierzaka, ale nie musisz też unikać wspomnień o nim w rodzinie.

Proces pokonywania żalu powinien być stopniowy i naturalny. Musimy wyraźnie zdać sobie sprawę, że śmierć starszego kota była nieunikniona i raduje się, że żył długim i szczęśliwym życiem, a wszystko to dzięki kochającemu panu.

Jak pogodzić się z przedwczesną śmiercią kotka lub dorosłego kota?

Najtrudniejsze jest pogodzenie się z przedwczesną śmiercią kotka lub dorosłego zwierzaka. Zaskoczenie w tej sytuacji jest bardziej traumatycznym czynnikiem niż przewidywalność tego smutnego zdarzenia, t. do. W tym drugim przypadku właściciel zwierzęcia ma możliwość moralnego przygotowania się na to. Jeśli młody kot umarł, najprawdopodobniej tak się stało z powodu choroby lub niezgodnej kontuzji z życiem, na przykład podczas zderzenia z samochodem podczas spaceru lub spadającego z wielkiej wysokości.

Najbardziej niewłaściwą rzeczą, jaką może zrobić właściciel zmarłego zwierzaka, jest obwinianie się za to, że nie patrzył na ogon -heaet lub nie uratował przed śmiertelną chorobą. Rzeczywiście, w większości sytuacji zwierzęta można uratować przed przedwczesną śmiercią: nie pozwól balkonowi na balkonowi niezgrabnym, chodź po uprzęży, regularnie przeprowadzać badania zapobiegawcze, uważnie monitoruj stan kota i natychmiast zacznij leczyć podejrzane objawy .

Ludzie nie są wszechmocni i nie są w stanie przewidzieć wszystkich zagrożeń, ponieważ zwierzę może umrzeć, po prostu bawić się i upuszczać ciężki wazon z półki. Ważne jest, aby uświadomić sobie o tym i nie obwiniać się po śmierci czterokrotnego ulubieńca. Żył, choć nie tak długie, ale szczęśliwe życie, pełne opieki, uwagi, przywiązania i miłości. Musisz pozwolić swojego ulubionego kota na tęczy, zachowując ciepłe wspomnienia o tym w moim sercu. Jest to bardziej poprawne niż nieskończenie wyrzucanie się za śmierć ogona przyjaciela.

Jeśli nagle umarł czterokierunkowy faworyt, przetrwanie bólu związanego z utratą jest łatwiejsze, porzucanie nastroju trybu łączącego. „Gdybym nie zostawił zwierzaka bez opieki”, „Gdybym rozpoznał oznaki choroby na czas”, „Gdybym nieco później poprowadził kota na spacer” ... to niepotrzebne udręczenie, które nie mogłyby skrócić czasu i wskrzesić zwierzę. Jeśli wydarzyło się okropne wydarzenie, to właśnie miało być.

Ekrabitacja zwierząt i winy

Większość ludzi po uśmierceniu swoich zwierząt domaga się poczucie poczucia winy. Wierzą, że z własnymi rękami przerwał życie przyjaciela ogona. To zniekształcone postrzeganie sytuacji. Eutanazja nie jest przeprowadzana bez poważnych powodów. Gdyby weterynarz zasugerował utratę zwierzęcia, oznacza to, że dalsze życie spowodowałoby, że tylko cierpi.

Euthangage ma na celu przerwanie udręki zwierzęcia. Należy to zapamiętać i zrealizować, decydując o tak trudnym kroku, ale decydując o nim, nie obwinić się śmierci czteroosobowej ulubionej. Zobacz, jak twoje ulubione stworzenie jest dręczone, gorsze i bardziej niemoralne niż powstrzymanie jałowych i niekończących się udręki.

Pomoc psychologa

Jeśli nie możesz samodzielnie poradzić sobie z żalem, psycholog przyjdzie na ratunek. Nie jest konieczne osobiste odwiedzenie gabinetu specjalistę praktycznej psychologii. Po pierwsze, możesz spróbować zastosować techniki psychologiczne, które pozwalają szybko powrócić do normalnego życia po utracie zwierzaka:

• Nie zachowaj w sobie negatywnych emocji. Negatywność gromadzona w środku tylko pogarsza żal. Tylko poprzez to, że go rozluźniając, możesz poczuć długą ulgę. Różni ludzie robią to inaczej. Jeden trzeba płakać, drugi, aby krzyczeć, trzeci - aby pokonać potrawy, czwarte - aby podać swoje uczucia na papierze. To, czego nie należy zrobić, aby zrelaksować się, to przyjmowanie alkoholu lub kojących narkotyków.

• Opuścić. Pomimo faktu, że ludzie są odpowiedzialni za osoby oswojone, nie są wszechmocni i nie mogą chronić wszystkich kłopotów oswoionych przed absolutnie. Ważne jest, aby zrealizować dwie rzeczy. Po pierwsze, życie zwierzęcia nie zawsze zależy od osoby, a żaden z nich nie jest bezpieczny przed śmiercią. Po drugie, dla faworytów z czworonożnymi, wszystko zostało zrobione, aby poczuł się ukochany i szczęśliwy. Jest wiele kotów, które nie miały szczęścia, by doświadczyć uczuć i opieki.
• Usuń wszystko, co może przypomnieć martwego ogona przyjaciela z pola widoczności: miski, fotografie, leżenie, zabawki, pazur. Te przedmioty nie będą już potrzebne, tylko znów zakłócają ranę psychiczną.

• Podziel się swoim żalem z tymi, którzy są w stanie go podzielić. Możesz porozmawiać o smutnym wydarzeniu na forum miłośników kotów, mówić o swoich doświadczeniach z bliskimi krewnymi lub przyjaciółmi, umówić się na spotkanie z psychologiem, jeśli istnieje poczucie, że nie ma wewnętrznych zasobów, aby samodzielnie pokonać utratę zwierzaka.
• Kieruj doświadczeniami w użytecznym kierunku, Na przykład zacznij karmić lub przywiązać bezdomne zwierzęta, pomagając schroniskom zwierząt w darowiznach, lekach, żywności lub sprzątaniu, zapewniając moralne wsparcie innym osobom, które są w podobnej sytuacji, aby opiekować się samotnymi starszymi ludźmi, sierotami i innymi osobami w niekorzystnej sytuacji. Robiąc dobry uczynek, możliwe będzie poczuć twoją potrzebę, przypływ siły psychicznej i wyzdrowienia po szoku moralnym.

Porady księdza

Kościół filozoficznie odnosi się do śmierci, biorąc pod uwagę to nieuniknione i postrzegane jako koniec ziemi i początek życia duchowego. Cierpienie na zmarłego stworzenia - grzech. Zapobiegają mu tylko odpoczynku ze światem. Duchowni zalecają nie zasmucenie śmierci zwierzaka, ale cieszyć się, że został wysłany i przyniósł właścicielom wiele szczęśliwych chwil.

Łzy dla zmarłego czteroosobowego zwierzaka są zjawiskiem dopuszczalnym i normalnym, ale nie należy go za bardzo długo smucać. W duszy konieczne jest zwolnienie przestrzeni od smutków, aby uzyskać jasne wspomnienia i myśli.

Jak pomóc dziecku przetrwać nieszczęście?

Dzieci, ze względu na nieokreśloną psychikę i odrzucenie śmierci, są trudniejsze do utraty utraty zwierząt domowych. Dorośli będą musieli pomóc młodszemu członkom rodziny poradzić sobie z żalu. Przyjęcia, które pozwalają dzieciom uświadomić sobie fakt śmierci czteropasmowanego zwierzaka i zmienił ich uwagę:

• Porozmawiaj z dzieckiem o nieuchronności śmierci wszystkich żywych rzeczy na ziemi, w tym zwierząt domowych. Jeśli kot jest śmiertelnie chory i stary, konieczne jest delikatne przygotowanie dziecka do faktu, że wkrótce pójdzie do tęczy, gdzie będzie ciepły i wygodny.
• Wyjaśnij dziecku, że zwierzę żyło szczęśliwym życiem i odegrał w tym ważną rolę.
• Daj dziecku możliwość płakania nad zmarłym kotem. Wspólne doświadczenie straty ułatwi jego cierpienie.
• Przypomnij sobie z zabawnymi dziecięcymi przypadkami związanymi z umarłymi czterokrotnie upośledzonymi ulubieńcami rodziny.
• Nie skarcie dziecka za złe stopnie i nieposłuszeństwo po raz pierwszy po śmierci zwierzaka.
• Aby urzekać dziecko jakimś czynnością: sport, chodzenie do cyrku lub kina, wycieczka do natury.

Nowy zwierzak po śmierci tego pierwszego: za i przeciw

Weź lub nie nowy kot bezpośrednio po śmierci poprzedniej jest niejednoznacznym pytaniem. Niektórzy z zamordowanych właścicieli, którzy zostali zabici przez pojawienie się nowego ogona mieszkającego w domu, pozwalają przetrwać ból z powodu straty. Ich doświadczenia dbają o czteropasmowane dziecko, które wymaga dużej uwagi. Radość z gier z zabawnym kotkiem i jego wzruszające podejście do właściciela dosłownie przywraca go do życia.

Istnieje kategoria ludzi, dla których ten krok może być lekkomyślny. Nowe stworzenie, w przeciwieństwie do martwego zwierzaka, nieustannie przypomina im poważną stratę i tylko po to, by zająć się raną psychiczną. Aby temu zapobiec, psychologowie najpierw polecają przetrwanie żalu, a dopiero wtedy pomyśl o zdobyciu nowego kota.

Gotowość do pojawienia się kota w rodzinie mówi na widok kotka, a nie gorzkie łzy i wspomnienia z czasów spędzonych z martwym przyjacielem ogona. Jeśli dana osoba jest dręczona przez silne poczucie winy z powodu śmierci zwierzęcia, możesz zabrać kota z ulicy, dając mu szczęśliwe życie.