Odmiany koloru tajskiego kota ze zdjęciem: siła, tabby, niebieski i czerwony punkt

Wielu myli tajskie koty z syjamskimi, ponieważ zwierzęta te są na zewnątrz podobne. Jednak tajskie koty zostały oficjalnie uznane za niezależną rasę. Te zwierzęta domowe zdobyły miłość do hodowców nie tylko zewnętrzna atrakcyjność. Mają bardziej spokojne usposobienie w porównaniu z krewnymi syjamskimi. Przedstawiciele tej rasy wyróżniają się chęcią komunikowania się z ludźmi, szukania uwagi właścicieli i ciesz się uczuciem z ich strony.

Kiedy pojawiła się ta rasa? Jakie kolory mają tajskie koty? Jaki jest kolor wełny jest uważany za klasyczny dla tajskiego kota? Jakie odcienie są uważane za najcięższe?

Thai Cat: Historia i opis rasy

Pierwsza wzmianka o tajskich kotach pochodzi z XIV Century, o czym świadczą obrazy i zapisy w kolekcji „Księga wierszy o kotach”. Ten manuskrypt jest przechowywany w bibliotece narodowej w Bangkoku. Tajlandia jest miejscem narodzin przedstawicieli tej rasy. Thai od dawna czytają te koty. W starożytnym rękopisie nazywano je „lśniącego diamentów”, a zwierzęta niebieskie żyły zwykle w pałacach z rodziną królewską. Koty te zostały uznane za święte, więc ich eksport poza Syjamą (Tajlandia) był surowo zabroniony, a morderca rasy Kota Thai czekał na karę śmierci.

Tylko w XIX wiek, dzięki pracownikowi brytyjskiego konsulatu Owen Gold, dwa kocięta zostały po raz pierwszy zabrane do Europy. Tajski mężczyzna i kobieta zostały mu przedstawione przez władcę jako znak przyjaźni. Dorosłe zwierzęta mają potomstwo. Te kocięta zostały zaprezentowane na wystawie w Londynie w 1885 roku. Tak więc tajskie koty stały się znane Europejczykom i uderzyły je pięknem i niezwykłym połączeniem kwiatów na zewnątrz.

Harrison Wair, jeden z przodków felinologii, opisał koty, które widział na wystawie. W 1892 r. Pojawił się pierwszy oficjalny standard rasy, który obejmował dwa rodzaje wyglądu. Niektóre królewskie koty syjamskie lub tajskie miały wydłużoną głowę, wydłużone eleganckie kończyny, wąską kość. Inni przedstawiciele rasy posiadali szerszy lufę i gęstą budowę ciała.

Brytyjscy hodowcy preferowali zwierzęta z wydłużonym i wyrafinowanym ciałem, więc aktywna praca zaczęła hodować koty z tego rodzaju wyglądem. Przeciwnie, Amerykanie i Niemcy starali się zachować oryginalny rodzaj wyglądu z szerokim lufą i normalnymi proporcjami. Przez kilka lat oba typy kotów uczestniczyły w wystawach jako przedstawiciele rasy syjamskiej.

W 1980 r. Starosiam Pets przestał uczestniczyć w najwyższych kategoriach. Jednak ich wielbiciele osiągnęli oddzielenie dwóch rodzajów kotów syjamskich na różne rasy. Thai Cats otrzymali oficjalne uznanie i standard w 1990 roku, a Tica została zatwierdzona przez Unified Standard w 2007 roku. Przedstawiciele rasy tajskiej rasy tajskiej można odróżnić następującymi znakami:

• Zaokrąglona głowa, lekko wypukły i zaokrąglony lufia z miękkimi konturami, bez charakterystyki krewnych syjamskich.
• Mały nos znajdujący się na linii oczu.
• Oczy są duże, w kształcie migdałów, szeroko umieszczone. Kolor oczu - niebieski.
• Ogon bez zagięć o średniej długości.
• Uszy znajdują się bliżej boku głowy. Końcówki uszu są lekko zaokrąglone.
• Ogromne ciało, średnie rozmiary o prawidłowych proporcjach. Tył jest prosty, szyja jest krótka, mięśnie są dobrze rozwinięte.
• Nogi są silne, a nie wydłużone. Okrągłe łapy w kształcie w kształcie.
• Wełna prawie bez podkładu, gładka, błyszcząca, krótka.
• Korpus o długości do 30 cm może mieć białe, kremowe, mleczne kolorowanki. Kolor wełny na uszach, kufie, ogonie i łapach jest znacznie ciemniejszy.
• Waga mężczyzn może osiągnąć 5 kg, kobiety zwykle ważą około 3,5 kg.

Dopuszczalne kolory tajskiego kota (opcje punktu koloru)

Kolor kotów tej rasy może mieć różne odcienie. Jedynym warunkiem jest kontrast między kolorem ciała a innymi częściami ciała. Ta kolorystyka w życiu codziennym nazywa się „syjamskimi”, ale profesjonaliści nazywają to punktem, himalajskim lub akromlanistycznym, przykład takiego kota można zobaczyć na zdjęciu.

Osobliwość kolorowania tajskich kotów jest nie tylko obecność wierszy. Nowonarodzone kocięta wyglądają inaczej niż dorosłe koty. Dzieci rodzą się białe. Łapy, uszy, lufia i ogon ciemnienia. Przedstawiciele rasy ze szczególnie wyraźnymi poanami często uczestniczą w wystawach.

Hodowcy podkreślają wiele różnych kombinacji odcieni wełny Thais. Niektóre z nich są tradycyjne, inne są nowe, niedawno otrzymane.

Punkt pieczęci (siła) -Cream-brązowy

Jedna z klasycznych opcji jest uważana za stymulację. Głównym odcieniem wełny na korpusie zwierząt w tym przypadku jest lekka krem, zamieniając się w lekko brązowawe. Marks-Dark Brown lub Black.

Oczy pontonów puntów są jasnoniebieskie, wyróżniają się na tle ciemnego pyska. Jeśli tęczowa skorupa oczu ma zielonkawy odcień, a plamy nie są wystarczająco ciemne lub mają lekkie kosmki, zwierzę nie może uczestniczyć w wystawach, ponieważ takie znaki prowadzą do dyskwalifikacji.

Niebieski punkt (niebieski) -blue kolor

Niebieski punkt należy również do tradycyjnych rodzajów kolorów Thais. Takie zwierzęta wyróżniają się obecnością niebieskawy odcień w białym futrze na ciele. Z reguły w tej części ciała płaszcz ma zimny odcień, który można połączyć z ciepłym subtelnym.

W ciemnych obszarach jest też niebieski odcień, więc u kotów, które mają kwiat, łapy, głowę, głowa szary z niebieskawym odcieniem. Bardzo ważne jest, aby uszy takich zwierząt nie były ciemniejsze niż reszta ciała.

Oczy powinny być szczególnie jasne, ponieważ blada tęczówka oprawiona przez szaro-niebieskie włosy będzie wyglądać nie tak pięknie na pysku. Łapy łapy i część nosa bez wełny są zwykle malowane w kolorze ciemnego łupku.

Czekoladowy punkt (czekolada) -Ckalolat

Kolejna klasyczna wersja kolorowania tajskich kotów jest punkt czekolady. Główna część ciała ma odcień kości słoniowej. Wełna na głowie, ogon, uszy i nogi jest pomalowane w kolorze mlecznej czekolady.

Niebieskie oczy u takich zwierząt czasami mają fioletowy odcień. Wyglądają bardzo ekspresyjnie na czekoladowym pysku. Ta wersja pojawienia się tajskich kotów została oficjalnie rozpoznana w 1950 roku.

Lylak lub mrozy

W 1945 roku oficjalnie zatwierdzono nowy kolor o nazwie Lyak Point. Tors w tej wersji jest pomalowany na zimną biel, która jest delikatnie zacieniona tonem z kości słoniowej.

Główna różnica między kotami tego koloru u Potantów. Mają odcień magnolia. Delikatny liliowy kolor znaków wygląda niesamowicie atrakcyjnie, pomimo braku ostrego kontrastu z głównym tonem futra. Podczas życia koty nie stają się ciemniejsze. Oczy zwierząt domowych są jasnoniebieskie, ale harmonijnie pasują do zewnętrznej części zwierząt.

Czerwony punkt-czerwony

Wśród współczesnych kolorów Thais czerwony punkt jest szczególnie interesujący. W tej kombinacji lekka wełna z delikatnym morelem jest otoczona nasyconymi plamami złotego czerwonego koloru. Małe paski mogą być obecne na łapach, ogonie i kufie, ale jest to uważane za minus zwierzę.

Badacze nos i poduszki zwierząt. Mogą mieć małe ciemne plamki, te same „piegi” znajdują się u kotów z tego rodzaju kolorem na uszach, powiekach i ustach. Iris oczu jest niebieska, jak reszta przedstawicieli rasy tajskiej.

Torte-punkt-Tortoise

Żółw występuje wyłącznie u kobiet. Aby ustalić, że mały kot będzie właścicielem tego niesamowitego koloru, jest prawie niemożliwe, ponieważ rozmiar plamek jest zbyt mały. Gdy koty rosną, pojawiają się kremowe lub lekkie plamki z kolorowymi przeplatanymi odcieniami czerni i czerwonego. Połączenie plam w każdym żółwia Tyika jest wyjątkowa. W rosnących kociąt cień i kształt plam może się zmienić.

Tabby-punkt-Striped

Opętany jest spektakularny wygląd. Wśród amerykańskich hodowców ta opcja jest znana jako Linx Point. Jego charakterystyczną cechą jest tworzenie znaków z pasków różnych odcieni. Koty nie są ciągłe. Jednocześnie kolor pasków Pointa jest zawsze podświetlany w imieniu koloru:

• Kolor z plamami składającymi się z czarnych pasków nazywa się darnią Tedobby;
• W Blo-Tebby znajdują się paski niebieskawo-szare odcienie;
• Red-Gold Paski Spoty definiują kolor jako Ed-Tebby.

Zwierzęta z tą opcją kolorów na czole mają rysunek w postaci litery „M”. Paski otaczają także oczy i nos. U podstawy anteny zauważalne są plamy. Na przednich kończynach plamy nabierają kształtu otwartych pierścieni, te same znaki znajdują się na całej długości ogona. Na bocznej powierzchni bioder paski są wyraźnie widoczne, a tył uda ma ciągły kolor, podobnie jak uszy. Na uszach zawsze jest miejsce jasnego odcienia. Nos jest różowy.

Rzadko spotykane kolory

Felinolodzy są teraz aktywnie zaangażowani w wybór tajskich zwierząt. Niektóre z nich wydedukowały nowe kolory. Są jednak dość rzadkie. Obejmują one następujące opcje:

• Zinnamon-punkt-cats z białym ciałem i ciemnymi częściami cienia cynamonu;
• Karamelowe-punktowe, którego głównym tonem wełny jest magnolia, a ciemne części ciała są brązowawo-szare;
• Fawn-Point-Białe z różowawym, liliowym lub beżowym łamaniem, futrzastym płaszczem z paste-różowymi krzemieniami;
• Szaro-brązowy punkt to najbardziej kontrastowa kombinacja kolorów na zewnątrz kota: absolutnie biała podstawa z jasnym, brązowawym tonem z fioletowym lub różowym odcieniem.

Istnieją również kolory wełny tajskich kotów, które nie otrzymały jeszcze oficjalnego uznania. Należą do nich Aprikot Point i Silver Point, na których pracują angielscy i holenderski. Teraz niezbędne odcienie są manifestowane spontanicznie, ale być może w przyszłości otrzymają uznanie, jeśli hodowcy będą mogli kontrolować manifestację wymaganych znaków.