Kolor czarno -białego kota: magia wzoru kontrastu

Natura hojnie przyznane koty o szerokiej gamie kolorów. Wśród szerokich kolorów czarno -białego koloru zajmuje godne miejsce. Kontrastowe plamy rozrzucone wokół wełny o dziwnych wzorach nadają zwierzęciu specjalną osobowość i urok.

Trochę genetyki

Za całą bogatą paletę kolorów kolorów kotów (z wyjątkiem białego) odpowiedzialne są dwa podstawowe kolory:

• czarny;
• czerwony.

Są one utworzone pod wpływem pigmentu melaniny, w tym dwóch odmian chemicznych:

• Zumlavin - daje czarną wełnę;
• Feomelamin - produkuje czerwony.

Geny odpowiedzialne za manifestację czerwonego (O-O-Orange) lub czarnego (O-not Orange) znajdują się na chromosomie X:

• Koty mają dwa chromosomy X (xx);
• Koty mają jeden chromosom X i jeden chromosom Y (XY).

Od każdego rodzica kotek dziedziczy jeden chromosom: od matki - x, od ojca - x lub y.

Oprócz ludzi, żeńska podłoga u kotów ma zestaw chromosomów XX i mężczyzn - XY

Trzy kolory, które może mieć kot:

• OO - czerwony;
• OO - czarny;
• OO - Turtle.

Jeśli oba chromosomy X zawierają O, kot będzie czerwony, jeśli O, czarny, a jeśli kot okaże się dwukolorowy

Dla kota, który nie ma genu OH ani OY na chromosomie Y. Odpowiednio koty mogą być tylko czerwone i czarne. Koty żółwiowe pojawiają się tylko w wyniku niewydolności genetycznej i prawie zawsze są sterylne.

Jeśli rodzicielski X-chromosom przenosi gen, wówczas kot będzie czerwony, a jeśli o-czarny

Biały kolor wyróżnia się. Raczej nie jest to nawet kolor, ale brak pigmentu.

Genetyka czarno -białego koloru

Czarno-biały kota futra nazywa się Black Bicolor (dwa kolory). Dwie -tone koty są czasami nazywane Meglai - z angielskiej „sroki”.

Kolor dwukoliny został rozpoznany przez stowarzyszenia europejskie w 1969 roku. Następnie rozpoczął się aktywny okres hodowli dwóch kotów. Wcześniej pitomits z podwójnym kolorem były uważane za małżeństwo genetyczne.

Dominujący gen jest odpowiedzialny za nierówne koty. Czasami działa tak aktywnie, że białe plamy na wełnie łączą się w jedno ciągłe miejsce, a zwierzę staje się całkowicie białe. Jeśli gen nie jest w pełnej sile, uzyskuje się dwa kolory.

Ciepło koloru jest dziedziczone, a lokalizacja i rozmiary plam są modyfikowane.

Nawet w jednym śmieciach nie rodzą się kocięta o tym samym kolorze dwukolorowym. Każdy wzór wełny jest indywidualny w taki sam sposób, jak wzór brodawkowy na poduszkach ludzkich palców.

Aby uzyskać kolor koloru Meadlas, hodowcy robią na drutach dwóch bikolorowych rodziców lub czarno -biały kot z kota „żółwia”.

Czarno -białe standardy

Istnieją trzy rodzaje czarno -białych kolorów zarejestrowanych w odpowiednich standardach.

Tabela: Klasyfikacja czarno -białych kolorów

Czasami poszczególne białe plamy na czarnych włosach kota pojawiają się bez udziału dominującego genu S. Ich manifestacja wynika z wpływu zarówno najbardziej recesywnej formy genu białego Oyness, jak i całkowicie niezależnego genomu.

Znaki objawiają się w postaci białych „medalionów”, „guzików” lub plam w pachwinie. Takie miejsca są dopuszczalne w przypadku rodzimych skał, ale dla hodowli są uważane za przyczynę dyskwalifikacji.

Galeria: rodzaje czarno -białego koloru

Koty bikolorowe

Kolor czarno -białego występuje zarówno w „Mongrelach”, jak i u zwierząt w pełnej krwi. Istnieje wiele ras, w których pojawienie się dwóch kociąt jest całkowicie zwyczajnym zjawiskiem.

British Cat

Kolor dwukolorowy wśród brytyjskich kotów jest dość rozpowszechniony i może mieć wiele różnych odmian. Czarno -biali przedstawiciele tej rasy wyglądają szczególnie imponująco. Kontrastujące smoking, nadaje im arystokratyczny wygląd.

Brytyjskie elastyczne powinny mieć na nogach biały kagupę, kołnierz, biodra i „kapcie”

W profesjonalnym języku felinologów białe plamy Brytyjczyków nazywane są Piebald Spotting.

Oprócz oficjalnie rozpoznanych kolorów dwukolorowych, Brytyjczycy mają kolor powrócony. Jego charakterystyczną cechą jest biały pasek, który biegnie od podbródka do klatki piersiowej, białą pachwinę i żołądek, czasem widać „skarpetki” białego koloru. Uważany jest uważany za wadę rodowodu.

Podstawowe wymagania dotyczące koloru dwóch kolorowych brytyjskich kotów:

• jednolity rozkład kolorowych plam;
• Niezbędne granice między kontrastującym wzorem;
• brak Muara i pechowej wełny;
• kolor oczu:

• Pomarańczowy;
• bursztyn;
• U kotów Van Color i Harlequin heterochromia jest dopuszczalna.

Charakter brytyjskich kotów motley jest tak samo kontrastujący, jak kolor ich futra. Te urocze stworzenia pozwalają robić wszystko, co nie upokorzy z nimi godności ich kota. Brytyjczycy szczerze i czule kochają swoich właścicieli, ale nigdy nie narzucą swojej miłości. Są zawsze tam, ale w pewnej odległości. Zwierzęta są nieznane, czyste i inteligentne. Koty cieszą się obecnością właścicieli, ale spokojnie tolerują ich nieobecność. Brytyjskie dwukoliny są dość tolerancyjne wobec zwierząt i małych dzieci, ale czasami potrzebują samotności.

Scottish Cat

Szkoci mają imponujące spektrum kolorów, w których kolor dwukoliny zajmował ich niszę. Ogólne wymagania dotyczące kolorów z białym chrzestnie Szkotów są takie same jak Brytyjczycy - prawidłowy rozkład obszarów białych i kolorowych. To prawda, że ​​Skotsh-Folds tracą trochę dla swoich brytyjskich krewnych w jasności granic i symetrii rysunku.

Czarno -biały wzór nadaje szkockiej kota niezwykłego uroku

Rodowód ma charakterystyczne dla dwukolorowych Szkotów:

• kolor oczu:

• miedź;
• nasycona pomarańcza;
• Heterochromia jest dopuszczalna.

Doświadczeni hodowcy zauważają, że charakter Szkocji jest nieco powiązany z kolorem wełny. Niebieskie osoby są raczej niejasne. Wynika to z faktu, że geny brytyjskie „szaleją” silniej w nich. A zwierzęta w kolorze czarno -białym są bardziej czułe i elastyczne.

Ogólnie rzecz biorąc, szkockie koty wyróżniają się stabilną psychiką, dżentelmeńską powściągliwością i głośnym, spokojnym charakterem. Są bezpretensjonalne w życiu codziennym, dobrze położone dla dzieci i zwierząt. Szkockie kobiety nie są agresywne, ale w razie potrzeby mogą walczyć. Niezależne w naturze, zwierzęta tej rasy nie lubią bliskich kontaktów dotykowych, a oznaki miłości pokazują się. Nie nudzą się sami, jeśli zostawiają im wszystko, czego potrzebujesz.

Kot perski

Perskie koty są znane nie tylko z luksusowej wełny, ale także bogatą paletą kolorów kolorów. Czarno -biali Persowie w żadnym wypadku nie zgubiają się na tej liście materiałów.

Do niedawna raczej surowe wymagania były prezentowane z dwoma kolorystykami. We współczesnym świecie istnieje jedyny niezbędny warunek dla Bicolor Persowie - że dwa kontrastujące kolory mają pewną proporcję.

Różnice rodowodu między perskim kotem koloru Megaju:

• Plamy nie powinny zajmować więcej niż 2/3 całkowitego obszaru, białej wełny - ponad 1/2;
• kolor oczu:

• miedź;
• ciemna pomarańcza;
• niebieski;
• Heterochromia jest dopuszczalna.

Black Bicolor Persowie są zasłużone wśród miłośników kotów

Flegmatyczne i siedzące koty perskie nie potrzebują częstych aktywnych gier, choć czasami i nie są niechętne do jazdy po domu. Zamiast tego mogą spoglądać przez okno przez wiele godzin lub pogrążyć się na kanapie. Persowie są absolutnie dobrzy i nie do zniesienia stworzenia, które idealnie pasują do towarzystwa ludzi i zwierząt żyjących na tym samym terytorium. Koty tej rasy wymagają ciągłej opieki, więc staną się wiernymi towarzyszami samotnych i niepozornych ludzi.

Maine Coon

Oprócz imponujących rozmiarów i niezapomnianego wyglądu, Maine Coons słynie z szerokiej gamy kolorów. Często znajdują się kolory dwukolorowe w tej rasie.

Maine-Kuna jest rodzimą rasą, dlatego istnieją znacznie bardziej dopuszczalne czarno-białe kombinacje niż inne koty.

Klasyfikacja czarno-białego koloru Maine-Kuna:

• Białe rękawiczki - obecność białych „skarpet” lub „kapci” na łapach;
• Śnieżna -biała medalion - obecność białych śladów na klatce piersiowej, która przypomina koszulę;
• Kolorowe przyciski - obecność małych okrągłych plam z zgodnie z ruchem wskazówek zegara;
• Bicolor - ciemne plamy dominują białe;
• Harlequin - White zajmuje nie więcej niż połowę obszaru;
• Van - wełna jest prawie biała, z wyjątkiem kilku miejsc i całkowicie pomalowanego ogona;
• Palenie to zestaw białych rękawiczek i biały medalion, wizualnie przypominający męski strój o tej samej nazwie.

Zewnętrzne różnice między Bicolor Main Coons:

• Wszelkie odcienie tęczówki oczu są dozwolone;
• Poduszki łapy i czubek nosa są zharmonizowane z cieniem zwierzęcia.

Pomimo dużych wymiarów charakter Maine Coons jest dość przyjazny, spokojny i czuły. Z łatwością znajdują wspólny język ze zwierzętami domowymi i dziećmi w dowolnej grupie wiekowej. Preferowane są jednemu właścicielowi, który dzięki ich szybkim rozumowi i uwagi są rozumiane na pierwszy rzut oka. Koty są niesamowicie mobilne i zabawne, więc potrzebują przestronnego pokoju do aktywnego życia.

Angora Cat

Wcześniej wszyscy przedstawiciele rasy tureckiej angory mieli wyłącznie śnieżną wełnę i niesamowite oczy koloru ultramaryny. Felinolodzy postanowili rozszerzyć spektrum kolorów angory i poprzez zadośćuczynienie krwi innych ras przyniosły koty różnych kombinacji kolorów, w tym czarny bikolor.

Czarno -białe angory wyglądają nie mniej imponująco niż ich monochromatyczni krewni

Cechy rasy czarno -białej angory:

• Obecność:

• światła odwrócona litera V między oczami;
• Śnieżne białe łapy, piersi, twarze (dozwolone są białe brzuch i koszule).

Angora Cat to bardzo przyjazne i niespokojne zwierzę. Koty mają subtelną organizację mentalną i nie tolerują niegrzeczności i przemocy. Są bardzo towarzyskie i czują się świetnie w towarzystwie innych zwierząt. Małe dzieci są traktowane z tolerancją, ale nie mają do nich dużo miłości. Zwierzęta charakteryzują się wrodzonym intelektem i szybkimi rozumami. Z szacunkiem traktuj wszystkich członków rodziny, ale preferują jednego właściciela.

Kanadyjski Sfinks

Kanadyjskie sfinkses, pomimo ich niezwykłego wyglądu, od dawna odczuwają wielbiciela. Delikatna pomarszczona skóra, urzekające oczy wyrazistych oczu i duże uszy, jak nietoperz, przyciągają szczególną uwagę na rasę.

Kanadyjskie sfinkses są malowane nie tylko przez ledwo zauważalne pokwitanie na ciele, ale także na skórę

Każdy stosunek kontrastujących kolorów rozpoznał kanadyjskie dwukolorowe w kolorze kanadyjskich sfinksów. Czarny odcień zamszowej skóry jest bliżej intensywnego szarego koloru, a biały do ​​jasnoróżowego lub kremowego.

Zewnętrzne cechy Bicolor Sfinx:

• Kolor tęczówki oczu kanadyjskiego sfinks nie jest związany z głównym kolorem wełny i może być wszystkim;
• Paws i lustrzane podkładki pokrywają się z głównym kolorem skóry (pigmentacja w postaci czarnych plam jest dopuszczalna).

Sfinkses mają wesołe i ciekawe usposobienie. Bardzo dobrze się czują z dziećmi i cierpliwie zburzą nawet mimowolną nieuprzejmość. Często wybierają swojego ukochanego właściciela i wolą spędzać z nim cały czas. Bez należytej uwagi zwierzęta domowe zaczynają cierpieć, mogą odmawiać jedzenia, a nawet zachorować. Sfinkses są jednym z najbardziej rozmownych zwierząt. Towarzyszą wszystkim swoim działaniom dźwiękami. Nie wskazane jest założenie zapracowanych ludzi takich zwierząt.

Siberyjski kot

Siberian Cat - prawdziwa duma rosyjskich felinologów. Najbardziej niesamowite kolory znajdują się w tej luksusowej rasie. Puszyste dwa -kolorowe piękności są dobrze zachowaną popularnością.

Główny wymóg podwójnych kolorów kota syberyjskiego:

• prawidłowy rozkład i stosunek obszarów białych i kolorowych;
• Kolor oczu czarnych bikolorowych Siberian:

• Zielony;
• żółty.

Siberyjskie czarne dwukolorowe mają najbardziej niesamowite, zabawne i ekspresyjne kolory

Siberyjskie koty mają dumny i niezależny charakter, ale z odpowiednim podejściem stają się najbardziej oddanymi i czuciowymi przyjaciółmi dla swoich właścicieli. Syberyjczycy zadziwiają ich intelekt - rozumieją członków rodziny dosłownie w połowie słowa, chociaż sami rzadko dają głos. Są to aktywne i towarzyskie zwierzęta domowe. Chętnie komunikują się z dziećmi i zwierzętami mieszkającymi pod jednym dachem. Siberyjskie koty nie lubią znajomości, więc możesz zdobyć ich miłość tylko dla delikatności i taktu.

Kuril Babtail

Kuril Babtails to stosunkowo młoda rasa, ale zwierzęta mogą konkurować z najczęstszymi „markami” kotów. Bobtilov jest łatwy do rozpoznania przez Kutsem, jak posortowany ogon, który ma kształt pompon.

Gra białych i czarnych kolorów tworzy najbardziej niezwykłe rysunki na wełnie Babtail

Prawie wszystkie kolory są dozwolone. Wielki dwukolor dla zwierząt nie jest rzadkim egzotycznym kolorem.

Różnice okręgowe w czarno -białych babtailach:

• Białe przeplatanie różnych rozmiarów są dozwolone w dowolnym obszarze ciała;
• Czarno -biały kolor oka dla zwierząt:

• Zielony;
• żółty;
• niebieski;
• Heterochromia jest dopuszczalna.

Kuril babtails nazywane są psami w postaci kota. Rzeczywiście, z ich zachowaniem przypominają psy. Zwierzęta są odważne, nieustraszone i mają wierność właścicielowi nietypowe dla kotów. Babtails łatwo znajdują kontakt i dobrze się dogadać ze zwierzętami i dziećmi. Według wielu stwierdzeń przedstawiciele tej rasy są w stanie złagodzić stres i zmęczenie swoją obecnością.

Manchec

MANTHCHKIN - najkrótsi przedstawiciele rodziny kotów. W standardach rodowodu Cat Taksa wszystkie kolory i kombinacje są dopuszczalne. To kolejna rasa hodowlana, w której czarno -biała dwukolorowa jest bardzo popularna.

Przodkiem Mancchkin był czarno -białym kotem, więc kolor bikoliny tej rasy jest bardzo powszechny

Charakterystyczne cechy czarnej bikoloriery Rosemen:

• Czarny dwukolorowy jest najczęściej reprezentowany w około tej samej kombinacji ciemnych i jasnych obszarów;
• W kolorze dwukolorowym pigment oczu nie zależy od koloru włosów zwierzęcia;
• Kolor poduszek łapy i lustro nosa zależy od głównego koloru kota.

Manthchkin - Wesołe, mobilne i dociekliwe zwierzęta. Koty mają niesamowite szybkie spryty, które pomagają im zająć się. Manthkins są bardzo lojalni wobec dzieci i zwierząt, przywiązani do wszystkich gospodarstw domowych, ale wybierz jednego właściciela dla siebie. Zwierzęta uwielbiają być w dużej i hałaśliwej firmie, ale absolutnie nie cierpią samotnie.

Wielu manthchkin ma ochotę na kleptomanię: oni, jak sroki, lubią ukrywać błyszczące i małe rzeczy w zacisznych miejscach, a następnie je i graj.

Murks

Manks - Aborygenowie mieszkańcy wyspy Maine. Ich główną cechą zewnętrzną jest brak ogona. Manks - właściciele puchonego płaszcza, delikatnego futra, w dotyku przypominający futro królika.

Wśród przedstawicieli tej rasy wszelkie kolory są możliwe, z wyjątkiem tych, które pojawiły się w wyniku wyboru. Czarny dwukolorowy jest uznawany za stowarzyszenie i jest bardzo poszukiwany wśród hodowców i miłośników rasy rasy Mads.

Rodowód ma charakterystyczne dla osób czarno -białych:

• Kolor oczu:

• żółty;
• herbata;
• Pomarańczowy;
• Zielony.

Czarno -biały bikolor podkreśla piękno puchonego futra płaszcza Madków

Manks - bardzo kontaktowe i społeczne zwierzęta. Znajdują wspólny język i doskonale komunikują się ze wszystkimi gospodarstwami domowymi. Koty kochają małe dzieci i chętnie uczestniczą w swoich grach. Przedstawiciele tej rasy są niezwykle czuli, pokojowi i nie do zniesienia. Murks jest najlepszą opcją dla tych, którzy potrzebują oddanego przyjaciela i niezawodnego towarzysza.

Rasy, w których czarny dwukolorowy jest uważany za niedopuszczalny

Istnieje wiele ras, w których kolor czarno -białego jest uważany za niedopuszczalny:

• Bombaj;
• Kao-Mani;
• Syjamski;
• Tajski;
• Abisyńczyk;
• Asher;
• Savannah.

Czarne i białe koty mają nie tylko wyjątkowy wygląd, ale także wyjątkową postać. Od czarnych przodków wzięli odwagę i niezależność, a także z białości i życzliwości. Właściciele zwierząt dwukolorowych uważają je za prawdziwe osobowości i twierdzą, że z takimi zwierzętami jest najłatwiejsze do pełnego zrozumienia.