Jak nazywa się rasa kotów domowych z szczotkami na uszach podobnych do lynx?

Ludzie, którzy chcą założyć zwierzaka, często wybierają koty. Te zwierzęta żyją obok człowieka od czasów starożytnych. Są kochani i doceniani za piękno, łaskę, czystość, przywiązanie. Wśród ogromnej różnorodności ras są zarówno losowe, jak i uzyskiwane w wyniku długotrwałej pracy hodowlanej.

Niektóre koty mają jasną i egzotyczną kolorystykę. Szczególnie popularne wśród ras kotów są podobne do dzikiego kłusa. Jakie są koty podobne do Lynx? Które z nich może mieszkać w mieszkaniu?

Wild Lynx: Grace i okrucieństwo drapieżnika

Lynx jest zwierzęciem drapieżnym, którego waga osiąga 30 kg, a wysokość na ulanie wynosi około 70 cm. Te wdzięczne dzikie koty żyją w wielu krajach. Znajdują się je w USA, Rosji, Kanadzie, Alasce, Półwyspie Skandynawii oraz w niektórych krajach europejskich.

Wszystkie rodzaje lynksów są przystosowane do życia w dzikiej przyrody. Ich charakterystyczne cechy obejmują:

• masywne i długie kończyny;
• Uszy z szczotkami;
• Skrócony ogon.

Ta struktura ciała pozwala kłusom poruszać się po śniegu, wspinać się na drzewa i grzbiety górskie, polować na ofiarę, pływać. Kolor wełny zależy od przynależności zwierzęcia do jednego lub innego gatunku. Niektórzy przedstawiciele rodziny mają brązowe włosy, inni mają dymny lub ruda. Niektóre gatunki charakteryzują się plamistą, co pozwala z powodzeniem ukryć się (patrz. zdjęcie).

Zwykle Lynx mieszka w Taiga, woli osiedlić się w lasach iglastych, ale czasami mieszka na gókowych, leśnych obszarach. Te drapieżniki tolerują niskie temperatury dzięki grubemu wełnie.

Podobne do przedstawicieli Lynx rodziny CAT, zdolnych do życia z osobą

Lynx nie jedyni przedstawiciele rodziny z długimi włosami na uszach i kamuflażu wełny. Wśród dzikich krewnych największe podobieństwo do słynnego drapieżnika ma Cruian i Reed Cats. Mieszkają również na wolności, ale mogą żyć z osobą. Jednak w przypadku ich treści konieczne jest stworzenie warunków zbliżonych do środowiska naturalnego.

Caracal - Steppe Lynx

Karakala nazywa się kłusem stepowym. Dzikie krucyfiksy znajdują się w krajach Afryki, Azji Środkowej, na Bliskim Wschodzie, w niektórych obszarach Turkmenistanu, Kirgistanu, Uzbekistanu i Dagestanu.

Karakals mają bardziej harmonijną sylwetkę, ich waga wynosi 11–12 kg. Ciemne długie włosy są wyraźnie wyrażane na wysokich prostych uszach. Wełna kłusaka stepowego jest gęsta, krótka, na łapach są twarde włosie. Charakterystyczną cechą bazgroczki jest czerwony odcień wełny bez plam. Ponadto zwierzę ma dość długi ogon, dorastając do 30 cm.

Kocięta urodzone w środowisku naturalnym nie będą mogły zostać zwierzętami domowymi. Tylko zwierzęta zrodzone z osób zawartych w niewoli mogą żyć z osobą. Lepiej jest zachować udomowione skale na terytorium domów wiejskich, gdzie będą mieli okazję swobodnie poruszać się na dużym terytorium.

Dzięki treści domowej bazgroły należy zwrócić szczególną uwagę na odżywianie. Surowe mięso, drobi, jaja muszą być obecne w diecie drapieżnika. Niektórzy właściciele tych egzotycznych zwierząt domowych karmią je suchym gotowym premium lub super-premium.

Nie zaleca się uruchamiania karakalów w domu, w którym są małe dzieci. Predator ma bardzo silne naturalne instynkty, więc z nieostrożnym leczeniem może szybko zmienić przestępcę.

Reed Cat - Swamp Lynx

Ludzie byli w stanie oswoić trzcinę 3 tysiące lat temu. Pierwszym, który to zrobił, byli mieszkańcy Egiptu. Nazywali go domem, co oznaczało „dom”, ponieważ zwierzęta żyły w domach ludzi. Kolejnym pseudonimem zwierzęcia jest lynx bagna. Te zwierzęta nie lubią jechać na otwarte obszary tego obszaru. Żyją w zaroślach trzciny, wśród krzewów rosnących na brzegach stawów, często polują na ryby i ptactwo wodne. Zwierzęta odwiedzają osady człowieka tylko z brakiem pokarmu. Napadają na monety z kurczaka.

Populacje tych drapieżników występują głównie w regionach o ciepłym klimacie. Mieszkają w Afryce w Azji Środkowej, na Kaukazie, również mieszkają w Indiach, Palestynie w Tajlandii. W Rosji zwierzęta można zobaczyć na wybrzeżu Wołgi i w Dagestanie.

Ten drapieżnik wygląda jak lynx z kolorem wełny, ale jest mniejszy. Długość ciała trzcinowego kota wynosi około 90 cm, waga największych osób osiąga 12 kg, wysokość usycha nie przekracza 0,5 m. Małe plamy na ciele są prawie niewidoczne u dorosłych, są jaśniejsze w kociąt.

Reed Cat staje się zwierzakiem tylko w wyjątkowych przypadkach. Rozwinięte naturalne instynkty sprawiają, że jest niebezpieczne nawet dla właściciela mieszkającego obok dzieciństwa.

Możesz zatrzymać lynx bagna na terytorium, na którym może swobodnie polować, pływać i chodzić. Sąsiedztwo innych zwierząt z dzikim kotem jest niedopuszczalne.

Domowe koty z kłusami szczotkami na uszach

Niewiele osób ryzykuje zabranie dzikiego przedstawiciela rodziny CAT. Jednak ludzie naprawdę lubią miejsca na ciele kotów i oryginalnych uszu kłusaków. Z tego powodu podjęto próby wycofania nowych ras poprzez przekroczenie dzikich kotów z domem, w wyniku czego pojawiło się potomstwo, na zewnątrz przypominającego lynx, o miękkim charakterze. Wśród zwierząt domowych istnieją również rasy podobne do kłusów, ale nie hybryd półwidiowych.

Kakaket - Karakala Hybrid i Home Cat

Przedstawiciele rasy karaket są na zewnątrz podobni do swoich dzikich przodków, ponieważ są hybrydami. W celu usunięcia zwierząt przeprowadzono krzyże skrawków i kotów o abisyńskiej. Hodowcy chcieli zdobyć skrzyżowanie pięknych końcówek uszu i zwykłym kolorem wełny. Wynik przekroczył oczekiwania ludzi.

Przedstawiciele nowej rasy byli niesamowicie piękni. Trumny ważą do 15 kg, długie włosy są obecne na ich uszach, a ekspresyjne oczy dekorują ładną twarz. Czerwony kolor instynktów wełny i polowań trafiła do nich ze łusek i przyjazne usposobienie, spokojne podejście do innych zwierząt, chęć skontaktowania się z osobą od zwierząt otrzymanych od kotów z Abisyńczyków.

Sukces w pracach hodowlanych osiągnięto dopiero w 2007 roku. Mieszanka dzikich i zwierząt domowych przez długi czas nie była w stanie odtworzyć potomstwa. Teraz na świecie jest około 30 przedstawicieli ras. Mała liczba wynika z trudności, które pojawiają się podczas pielęgniarki.

Maine-kun to największy kot domowy

Maine Coons pojawił się w wyniku selekcji naturalnej. To są największe koty krajowe. Dorośli ważą około 12 kg, a 40 cm może osiągnąć wysokość. Jednak duży rozmiar ciała nie uniemożliwia im wdzięku. Maine Coons ma dobrze rozwinięte mięśnie, co czyni je silnymi i zręcznymi.

Zwierzęta mają piękne, grube włosy, które chroni je przed mrozem. Charakterystyczną cechą rasy jest długi i puszysty ogon. Długa wełna rośnie również na głównych koonie na nogach Maine Coons, więc łatwo poruszają się na śniegu. Na dużych uszach pędzle są wyraźnie widoczne, co czyni je podobnymi do Lynx. Wygląd charakterystyczny dla dorosłych kotów, zwierzęta nabywają tylko w wieku 3-5 lat.

Maine Coons są doskonałymi towarzyszami, chętnie biorą udział w grach, znajdują wspólny język z dziećmi, innymi kotami, a nawet psami. Takie zwierzęta potrzebują systematycznej opieki wełny.

Elf Pixie-Bob-Tailed

Jest to rzadka rasa kotów, choć wydawała się stosunkowo niedawno. Miniaturowe drapieżniki domowe są potomkami kotów domowych i leśnych skrzyżowanych przez felinologów. Pixie-Bob-A zredukowana kopia Wild Lynx. Zwierzęta mają krótki i gęsty ogon, uszy z frędzlami, rozwinięte mięśnie. Niektóre osoby mają 6 palców na nogach.

Zwierzęta te są również nazywane elfami krótkoterminowymi. Wyróżniają się oddaną postać, łatwo się nauczyć. W rodzinie zwierzak zwykle wybiera jedną osobę, którą uważa za mistrza, jest bardzo tęskniący.

Norweski kota leśna

Ta rasa jest znana człowiekowi z XVI wieku. Koty osiedliły się w norweskich gospodarstwach gospodarskich, a potem zaczęły mieszkać w domach z ludźmi. Ich wełna ma grubą podkładkę, umożliwiając zwierzętom istnienie nawet w bardzo ostrym klimacie. Podobieństwo z kłusem objawia się również w wyraźnych szczotkach na uszach.

Te zwierzęta są niezwykle aktywne, rzadko zachowują się spokojnie. Koty mają dobrze rozwinięty instynkt polowania, więc lubią gry przypominające polowanie.

Siberyjski kot

Przodek syberyjskich kotów jest uważany za kota leśnego. Rasa ta w XVI wieku została przywieziona do Rosji z Azji Środkowej. Koty z puszystym futrem doskonale dostosowują się do ostrego klimatu syberyjskiego. Charakterystyczną cechą rasy, z wyjątkiem szczotek na końcówkach uszu, jest długa wełna między palcami. Włosy syberyjskich kotów dobrze odpychają wodę, więc nie zamarzają, gdy nadchodzi mokry śnieg. Zwierzęta te są uważane za hipoalergiczne, więc puszysty kot może zabrać nawet osobę skłonną do alergii.

Ta rasa ma niewielkie podobieństwo do kłusów. Wśród wspólnych cech wyglądu możesz odnotować szczotki i dłużej w porównaniu z przednimi kończynami tylnymi.

American Babtail

Ta rasa jest znana wielu, została zabrana w Ameryce, a następnie zarejestrowana w Tica w 1989 roku. Zwierzęta są duże, ich waga może osiągnąć 9 kg. Znak rasy to typowy kolor „lynx” z plamami lub paskami na wełnie, krótki ogon, którego długość nie przekracza 7 cm, szerokiego nosa i dużych oczu. Niektóre osoby mają czarny, kremowy lub czerwony odcień wełny. Szczotki douszne nie są obowiązkowe dla amerykańskich babtailów, ale ich obecność jest również możliwa.

Koty mają bardzo spokojny charakter, są czuły, umiarkowanie aktywne i dobrze się dogadują na tym samym terytorium z innymi zwierzętami. Przedstawiciele rasy żyją do 15 lat i nie mają chorób genetycznych.