Zdjęcia i nazwy dzikich kotów i przedstawicieli ras kotów domowych z szczotkami na uszach

Jakie dzikie i domowe koty nie istnieją w naturze! Są one oficjalnie łączone w rasy i typy. Ponadto przedstawiciele tej rodziny są warunkowo pogrupowani zgodnie z niektórymi znakami zewnętrznymi. Na uszach jest grupa kotów z frędzlami. Jakie zwierzęta są zawarte w tej kategorii? Jakie funkcje mają właściciele pędzli na uszach?

Maine-kun: największy właściciel domu Tassels na uszach

Przedstawiciele tej rodzimej rasy amerykańskich kotów mają imponujące rozmiary. Na wysokości osiągają od 25 do 41 cm. Samce ważą średnio 7-12 kg, kobiety - 4–7,5 kg. Maine-Kuna prowadzi ocenę najlepszych ras dla rodzin z dziećmi, i nie jest to zaskakujące, ponieważ mają świetny charakter, w którym wszystko jest doskonałe przyjaciele dla dorosłych i dzieci: życzliwość, równowaga, oddanie, wrażliwość na emocjonalny nastrój gospodarza, błyszczący.

Pomimo dobrej woli i miłości do gier, Maine Coons są dość poważne i nie tolerują patelni. Zamiast siedzieć na kolanach właściciela, jak wiele kotów lubi to robić, ci puszyste giganci wolą zdobyć bok lub u jego stóp. Ci właściciele śmiesznych pędzli na uszach z łatwością zakorzenią się w każdej rodzinie.

Ulubiony zawód Mian Raccoons (tak jest tłumaczenie nazwy tej rasy) jest DREM w przytulnym ciepłym miejscu, ale nie oznacza to, że nie są one zdolne do psikus. Shatted Maine-kun to głośny klatter i pełen sypialni w domu. Ogólnie rzecz biorąc, są to dyskretne, niezależne, nie kochające nadmierne przejawy uczuć, zwierzęta, które są dość zimne dla nieznajomych, są dość zimne.

„Strona główna lynx” -pixie-bob

Wielu Amerykanów uważa te koty ze skróconym ogonem w 1986 r. W 1986 roku za krajowy skarb. Na zewnątrz wyglądają jak lenx, w rzeczywistości takie zadanie zostało ustalone przez hodowców podczas tworzenia tej rasy. Za pomocą swojego imienia są winni kotka o nazwie Pixie, który jest tłumaczony z angielskiego oznacza „wróżkę” lub „elf”. To on był pierwszym udanym rezultatem po wielu latach nieudanych prób przekraczania kotów domowych z przedstawicielami leśnictwa tej rodziny mieszkających w lasach amerykańskich i kanadyjskich.

Zwierzęta te są często porównywane z psami i wszystko ze względu na fakt, że są one w stanie być bardzo przywiązani do swoich właścicieli i ogólnych rodzin, w których żyją. Nie cała ta jakość jest uważana za godność, ponieważ taki zwierzak jest całkowicie niemożliwy do zostawienia go przez długi czas. Samotność pixie-wiązek jest przeciwwskazana. Z długim brakiem ukochanej osoby, takie zwierzę może wpaść w głęboką depresję.

Przedstawiciele tej rasy to zginacze, czule i delikatne. Uwielbiają aktywnie spędzać czas - bawić się, biegać, skakać. Taki zwierzak stanie się świetnym przyjacielem dla dziecka. Agresywność i zemsta nie dotyczą fasoli pixie. Zwierzęta te dobrze dogadują się z innymi czterema mieszkańcami domu. Jednak prawdopodobieństwo, że będą próbować objąć stanowisko kierownicze, jest wysokie.

Koty z tej rasy mogą chwalić się dobrym zdrowiem, jednak zwierzęta z nadmiarem palców czasami się rodzą. Bezprecyzyjność w jedzeniu to kolejna godność pixie-beans.

Norweski kota leśna

W przeciwieństwie do krajów europejskich, w Rosji jest to dość rzadka rasa. Jego przedstawiciele niesamowicie łączą wygląd arystokratyczny i imponujące wymiary (waga dorosłych osób może osiągnąć 10 kg). Norweskie koty leśne, które są również nazywane Stogkatts, mają następujące funkcje:

• Zrównoważone i przyjazne usposobienie. Zwierzęta te wolą unikać konfliktów. Okazują życzliwość wszystkim: zarówno członkom rodziny, jak i nieznajomym. Pomimo tej jakości „Norwegowie” nie tolerują naruszeń osobistych granic.
• Niemożność przeniesienia samotności. Pomimo faktu, że koty te wymagają szacunku dla swojej przestrzeni osobistej, czują się nieswojo, gdy w domu są tylko w domu.
• Możliwość dostosowania się do wszelkich warunków treści. Stogatta czuje się świetnie zarówno w małym mieszkaniu, jak i w prywatnym domu. Jednak ze względu na fakt, że przez długi czas żyli w dzikich warunkach, nadal mają silne pragnienie wolności, więc czują się najlepiej, jeśli mają okazję codziennie chodzić po ulicy, doskonaląc swoje umiejętności polowań.

• Tendencja tendencji, jeśli istnieje możliwość swobodnego chodzenia na ulicy. Nie martw się, czy na spacerze zwierzak przez kilka godzin, a nawet cały dzień zniknie z pola widzenia. To normalne zachowanie przedstawicieli tej rasy.
• Dobre podejście do dzieci. „Norwegowie” dobrze się dogaduje z młodszymi członkami rodziny. Taki zwierzak nie będzie obrażony, jeśli dziecko przypadkowo go obraża. W odpowiedzi na zbyt natrętną uwagę woli przejść na emeryturę, czekając na nieprzyjemną sytuację w zacisznym rogu.
• Zdolność do znalezienia wspólnego języka z innymi czterema mieszkańcami domu.
• Niskie uczenie się. Nie wynika to z niskich cech intelektualnych tych zwierząt. „Norwegowie” doskonale rozumieją, co chcą osiągnąć za pomocą czuły słów i delikatności. Po prostu nie lubią posłuchać kaprysów innych ludzi, woląc podejmować decyzje same.
• Ciekawość.
• Piękna pamięć.
• Całkiem cichy głos, którego koty używają tylko w skrajnych przypadkach.
• Figlarność. Ta jakość jest nieodłączna nie tylko niewielka, ale także dla starszych stogatów.
• Dobre zdrowie.
• Potrzeba codziennego wysiłku fizycznego i własnego miejsca samotności.
• Niechęć do nadmiernej manifestacji uwagi.

Syberiańscy przystojni ludzie

To jedna z najpopularniejszych ras kotów w Rosji. Zdobyła popularność dzięki następującym cechom:

• Świetna gruba wełna.
• Wysoka inteligencja.
• Równowaga, za którą ukrywa pewność siebie i siłę.
• Delikatność, wrażliwość, tkliwość, niezależność.
• Figlarność.
• Niesamowite oddanie.
• Wystarczająco kompaktowe wymiary, dzięki które Siberian Cat jest odpowiedni do utrzymania w małym mieszkaniu i przestronnym prywatnym domu.
• Długa oczekiwana długość życia. Średnio przedstawiciele tej rasy żyją około 17–20 lat.

• Doskonałe zdrowie.
• Energia.
• Życzliwość. Pomimo przyjaznego usposobienia koty te są dość podejrzliwe wobec nieznajomych.
• Dyskretny. Taki zwierzak nigdy nie będzie ścigał właściciela po piętach.
• Zdolność docierania na tym samym terytorium z innymi zwierzętami. Ta jakość nie zakłóca Syberyjczyków w celu odstąpienia nad dywanami.
• Czystość. Te zwierzęta zawierają czysty płaszcz futra, ale nie anuluje potrzeby dodatkowej opieki.
• Szeroka gama kolorów.
• Małomówność.
• Niewezwanianie się do warunków treści.
• Wymawiane cechy polowań. Ten czteropasmowany myśliwy uratuje dom przed gryzoniami.

Z minusów tej rasy możesz podkreślić:

• Przypisanie nastrojów;
• wyrażona samoocena;
• miłość do wysokości;
• Potrzeba zwiększonej aktywności fizycznej.

Rzadka bestia - kakaket

Ta rzadka rasa jest wynikiem przekroczenia Karakal z kotem bengalskim. Narodziny tych egzotycznych zwierząt zawdzięczają Irinę Nazarovę, w żłobku, którego w latach 2013–2017. Otrzymano 2 pokolenia tych kotów. Niskie zapotrzebowanie na karaquet wiąże się nie tylko z ich niedawnym wyglądem, ale także dość wysokim kosztem, a także potrzebą tworzenia dla nich specjalnych warunków.

Jak wygląda to zwierzę z mocnym ciałem, długimi łapami, elegancką futrzaną warstwą piasku lub srebrnego odcienia i uszu z szczotkami, jak step lynx, można zobaczyć na zdjęciu. Cechy tej rasy:

• Duże rozmiary. W wysokości koty te rosną do 45 cm, długość ich ciał wynosi około 90 cm. Waga dorosłego - 15 kg.
• Energia.
• Wymawiane instynkty polowań.
• Umiejętność skakania na znaczną wysokość.
• Nocny styl życia. Ta jakość nie jest nieodłączna dla wszystkich osób.
• Wysokie zdolności intelektualne.
• Czuły, delikatne, zrównoważone usposobienie.
• Niezależność i upór.
• Dobre zdrowie.

• Niestety do odżywiania z suchą żywnością. Zaleca się karmienie takiego zwierzaka naturalnym pokarmem.
• Potrzeba dużego obszaru do życia.
• Zdolność docierania na tym samym terytorium z innymi zwierzętami. Jednocześnie lepiej nie pozwolić na kontakt karaquet z gryzoniami i ptakami.
• Brak agresji. Mimo to lepiej nie zostawiać dzieci w spokoju z tym zwierzakiem z tym zwierzakiem.

Chauszy: pędzle są pożądane, ale nie są wymagane

To jedna z najdroższych i egzotycznych ras z USA. Ci potomkowie dzikich trzciny i krajowych kotów Abisyńskie są godne uwagi dla wszystkiego: wygląd, niezmienny zestaw genów, zachowanie. Kończyki ich uszu są ukoronowane schludnymi frędzlami. Ich obecność jest mile widziana, ale jest obowiązkowa. Cechy Chausti (dom):

• Wesołe i towarzyskie usposobienie.
• Miłość do przywiązania. Przyjemność głaskania takich zwierząt wyrażających delikatne dudnienie.
• Poświęcenie.
• Tendencja do objawiania nieposłuszeństwa i uporu.
• Zależność od właściciela. Pomimo tej jakości Chauszi okresowo wykazuje niezależność.
• Musisz składać zapasy żywności.
• Doskonała intuicja.
• Rozwinięta inteligencja.
• Wrażliwość na stan emocjonalny właściciela.
• Energia.
• Przyjemność.
• Wysoka zdolność do dogadania się z dziećmi.
• Podatność na szkolenie.
• Bezpretensjonalność w odejściu.
• Podatność systemu trawiennego. Chausie ma skrócony przewód jelitowy, który negatywnie wpływa na zdolność trawienia włókien i produktów roślinnych.

Potrzebne są filiżanki, więc najlepszym domem będzie wiejski domek z rozległym ogrodzonym dziedziną lub wolontariuszem wyposażonym w kompleks gier. Te zwierzęta uwielbiają pływać, aby można je było zabrać na spacer do zbiorników.

Dziki właściciele pędzli - Lynx i Cruciifix

Lynx jest najbardziej wysuniętym na północ przedstawicielem rodziny CAT. Zwierzęta te wielkość siedliska siedliska wybierają głównie głuche lasy skóry ciemnych i tagi. Pływają doskonale, wspinają się na drzewa i skały. Z mnóstwem bazy paszowej zwierzęta te prowadzą tryb życia siedzącego, z brakiem koczowniczego. Karmi się białymi zającymi zającymi, czarną cietrzewem, małymi gryzoniami, małymi nieciosłością. Czasami atakują domowe psy i koty, lisy, psy szopa i inne małe zwierzęta. Ci dzicy właściciele pędzli na uszach polują w nocy.

Karakal wygląda jak mały lynx, nie jest to nic, co nazywa się również kłusem stepowym. Jeśli chodzi o kolorystykę, tutaj bardziej przypomina pum z Ameryki Północnej. Tylna powierzchnia uszu tych zwierząt jest czarna, z tej cechy ich nazwa jest powiązana, co tłumaczy się z tureckiego jako „czarnego ucha”. Na terytorium Rosji Karakal - rzadkość. Te koty można znaleźć tylko u podnóża i pustyni Dagestan. Baza paszowa tych drapieżników składa się z gryzoni, zając tolai, małych antylopów, jelan, czasami jeżów, jeżozwierzy, gadów, owadów, małych zwierząt drapieżnych.