Rasa tybetańskiego mastifa

Mastif tybetański to wyjątkowa, niesamowita rasa, której przedstawiciele są uważani za progenitorów wszystkich żywych psów typu Molos. Podczas swojego istnienia rasa ta niewiele się zmieniła: pierwotna zdolność do oporu chorób, zdolność dostosowywania się nawet do najtrudniejszych warunków, oddanie odróżnia te psy od innych.

Historia wystąpienia rasy tybetańskiej mastifu

Krew tybetańskich mastifów pozostała czysta po stuleciach dzięki odległej lokalizacji kraju, w którym ta rasa powstała. Zakłada się, że Mastiff jest potomkiem pierwszego Prasobaki, którego wzmianka pojawiła się ponad 5000 lat temu. Ogólnie przyjmuje się, że psy z długą i gęstą wełną i mezopotamian Molosses powstały z Prasobaki, z których później wystąpiły mastify.

Po raz pierwszy potomkowie żywych mastphs pojawili się w Tybecie. Pozostały jedyne purebrowane psy pozostające dalekie od cywilizacji i innych ras, z którymi może się wydarzyć mieszanie. Zwierzęta były mocne i odporne.

W kulturze asyryjskiej psy były czczone. Zabicie człowieka nie było tak wielkim grzechem, jak zabijanie tego zwierzęcia. Asyryjskie bazy przedstawiają sylwetkę psa, który naukowcy uważają za podobnie jak tybetański mastif.

Krąży wiele plotek, legend i różnorodnych mitów na temat rasy. Arystoteles i Marco Polo, a także inni autorzy chwalili mastphs za ich wygląd i nieodłączne cechy. Nawet głośna i tocząca się kora Mastify była uważana za dowód cennej rasy. Pierwszym powszechnie znanym tybetańskim mastphem do brzegów Europy Zachodniej był pies wysłany w 1847 roku przez Harding Queen Victoria.

Standard rasy

Rasa psa tybetańskiego mastifu lilitych z drugą grupą klasyfikacyjną. Również, zgodnie z klasyfikacją, sznauzery i szczypanie należą do tej kategorii. Ta klasyfikacja mastphs tybetańskich przewiduje oddzielną sekcję nr 2 - Molosses, w IT Zgłoszenie 2.2 - Psy górskie, które nie wymagają specjalnego wstępu do testowania.

Charakterystyka psów

Przedstawiciele wczesnej rasy byli wiernymi asystentami pasterzy, byli również uważani za dobrych strażników. Teraz cecha rasy mastifu tybetańskiego wskazuje, że są to przedstawiciele europejskich psów typu typu typu companion. Na wystawach sprawdzane jest podejście psa do ludzi: agresja nie powinna pojawiać się. Pies wyróżnia się adekwatnością i dobrą wolą, ale stanie się doskonałym obrońcą, jeśli właściciel będzie w niebezpieczeństwie.

Osobliwość mastifu tybetańskiego:

1. poświęcenie;
2. spryt;
3. niezależność;
4. zdolność do ochrony;
5. niedowierzanie dla osób z zewnątrz, ale nie agresywność.

Nie szczególnie gra, nie wymaga nadmiernej uwagi na siebie właściciela. Pies jest całkiem niezależny.

Wygląd i odmiany kolorów

Płaszcz jest szorstki, włóknisty, średniej długości i z grubym podkładem. Wynika to z historycznego pochodzenia psa w górach w trudnych warunkach pogodowych. Kolor może się różnić od jasnego czerwonego do czerwonego. Są też złote szczenięta. Opis mastifu tybetańskiego podkreśla również, że istnieją wyróżnienia na tylnych kończynach, krótkie włosy na uszach. Samiec ma skoki, a grzywa jest zwykle grubsza i dłuższa, ogon jest bardziej puszysty.

Waga i wzrost

Mastif tybetański ma wymiary i wagę. Wzrost mastifu tybetańskiego. Wysokość u zwłok mężczyzny wynosi co najmniej 66 centymetrów- na suce- co najmniej 61 centymetrów. Wszelkie odchylenie jest wadą. Waga mężczyzny - 65 kg, suki - 55 kg.

Postać

Mastiff - „Pies rodzinny”. Tybetański mastif ma miękki i elastyczny charakter. Jest to towarzyskie, cierpliwe, lojalne wobec członków rodziny rasy. Ale jednocześnie wszystkie mastify są niezależne i inteligentne, dlatego nie lubią nadmiernej ingerencji w swoją osobistą przestrzeń.

Działalność

Psy są bardziej aktywne w nocy, mają tendencję do szczekania rano i wieczorem. Niektórzy przedstawiciele uwielbiają odkrywać nowe terytoria, ponieważ szybko im przeszkadzają.

Nastolatek na trening

Mastif tybetański można łatwo zbadać, ale z niego nie musisz czekać na natychmiastowe niekwestionowane posłuszeństwo lub inne zorganizowane działania z powodu uporu. Tybetańskie mastphs nie zaleca się wystawy na zawodach treningowych, pomimo ich zdolności do nauki zespołów.

Postawa do członków rodziny i zwierząt domowych

Pies jest ciepło traktowany dla właściciela i tych, którzy mieszkają z nim w tym samym domu, ale nie pozwól, aby nieznajomi zbyt blisko, utrzymuje ich „na odległość”. Reszta zwierząt traktuje obojętnie, bez agresji. Inne psy często wykazują swoją wyższość, mogą wykazywać agresję z psami tej samej płci. Psy są wrażliwe na zmianę nastroju i emocji każdego członka rodziny.

Pies może być zdenerwowany i przejść na emeryturę, jeśli członkowie rodziny są w kłótnię lub ukochana osoba zwracają się do kogoś lub do niej w wysokich kolorach.

Cechy stróża

Strzegąc terytorium, tybetański mastif może nie pozwolić niektórym ludziom, którzy są mu nieprzyjemni lub nieznani. Jednak ta sytuacja jest łatwa do uniknięcia, jeśli zaczniesz trenować psa na czas.

Zalety i wady rasy

Główną zaletą rasy jest życzliwość i dobre umiejętności straży, zaszczepione w wielu latach historii rozwoju rasy. Zwierzęta tej rasy są bezpretensjonalne pod względem opieki, odżywiania, warunków treści. Psy są odporne i oddane.

Wada obejmuje ich duży rozmiar i bezprawie w małych pokojach. Zwierzę staje się pasywne i mniej zainteresowane.

Cechy treści mastiffa

Zawieranie psa z tej rasy powinno znajdować się na otwartym terenie, w prywatnym domu z sąsiednim terytorium. Psy mają dobre zdrowie, dlatego nie wymaga specjalnej opieki i częstych podróży do weterynarza.

Układ wolności

Wystronna powinna być duża i wysoka, aby pies nie mógł przeskoczyć przez ogrodzenie. Nie trzeba wiązać psa, dając jej możliwość samodzielnego biegania.

Dieta

Szczenięta są bezpretensjonalne w odżywianiu, ponieważ ich matka je karmi. 10 dnia ich życia, chipsy mięsne powinny być stopniowo wprowadzane do diety, a po 3 tygodniu specjalne jedzenie dla szczeniąt. Dorosłe indywidualne żywi się produkcją produkcyjną premium. Potrzebuje witamin i minerałów. Psy uwielbiają twarogowy ser, mięso, warzywa. Musisz karmić trzy razy dziennie.

Higiena i opieka wełny

Pies należy przeczesać, aby uniknąć tworzenia sztywności. Kilka razy dziennie. Podczas trzonu - codziennie.

Pieszy

Tybetański mastif pies jest żal wolności i niezależny. Potrzebuje codziennych spacerów. Pożądane jest, aby teren zmienił się. Kupując psa, musi uczynić ją przestronną wolą na ulicy, ponieważ gruba wełna nie zamarznie.

Główne punkty treningowe

Mastify można łatwo wyszkolić. Proste zespoły „siedzą”, „kłamstwo” i „miejsce” zwierzaka można nauczyć w wieku sześciu miesięcy. Ale nie powinieneś uczyć zespołu głosowego, tak jak ta umiejętność dla przedstawicieli rasy „we krwi”. Poinformują właściciela, czy terytorium lub on jest zagrożony.

Szczepienia i choroby Petamian

Psy z tej rasy są dobre zdrowie, ale nawet niektóre choroby są dla nich charakterystyczne. Tak jak:

1. Otyłość. Z powodu tej choroby serce cierpi przede wszystkim. Dlatego zwierzę nie powinno być przekarmione, ważne jest monitorowanie właściwego odżywiania i ustanowienie terminowej diety dla psa.
2. Pasożyty. PeTetles może niepokoić choroby grzybicze. Pies musi wyczyścić obniżone uszy.
3. Pchły i porost z powodu bujnej wełny.
4. Wzdęcia z powodu nadmiernej prędkości jedzenia.
5. Choroby oczu. Przedstawiciele rasy od przodków zostali przekazani na jaskrę oka.

Na drutach i ciąża

Dozwolone są tylko dorośli i suki opanowane. Ważne jest, aby nie pozwolić psom na krzyżowanie, które mają predyspozycje do podobnych chorób. Pierwszy dzianin jest dozwolony od 2 lat, ponieważ dorastanie ma miejsce później niż w innych rasach. W przypadku mężczyzny okres ten jest określany indywidualnie.

Potomstwo jest przenoszone od 59 do 64 dni, ale terminy mogą się różnić. Ostateczna liczba zależy od liczby szczeniąt, wieku psa i jego kondycji fizycznej. Jeśli jest wiele szczeniąt, ciąża jest zmniejszona do 54 dni.

Cecha - w czasie ciąży zauważana jest wyraźna zmiana zachowania suki. Pies staje się bardziej niedowierzający, często warczy, może się spieszyć, zacząć się bronić. Lepiej jest zminimalizować czas komunikacji z psem w tym okresie, aby uniknąć negatywnych konsekwencji.

Opieka nad potomstwem

Szczeniak musi zostać wychowany z małego wieku. Musisz natychmiast przyzwyczaić ich do życia w społeczeństwie, kontaktować się z ludźmi i innymi. Uparty i krnąbrny, dumny - chodzi o małe mastify. Ważne jest, aby wyjaśnić szczeniaka, że ​​osoba z nim jest na równi. Podczas komunikowania się szczeniak mastifa często otwiera usta, pokazując swoje uczucia.

Jeśli krzyczysz psa, będzie się bać, ale nie ufać. Jest to obciążone agresją, gniewem szczeniaka. Począwszy od 7 tygodni, należy pobrać małego zwierzaka na spacer po świeżym powietrzu. Po pierwsze, może mieć brak siły i energii.

Treść dużych psów - wszystkie zalety i wady

Duże psy dobrzy obrońcy i przewodnicy. Taki pies stanie się dobrym towarzystwem dla osób starszych i dużych rodzin z dziećmi. To jest niewątpliwy plus.

Ale z powodu wielkości potrzebuje dużo miejsca, częste spacery. Dla niektórych może to stać się problemem. Nie powinieneś kupować dużego psa, jeśli twój własny dom nie powinien mieć własnego domu, w którym możesz umieścić wolę wolę. Trudno będzie się dogadać w mieszkaniu psa.

Koszt szczeniaka w żłobkach

Dla szczeniaka z dokumentami o pochodzeniu średnia cena różni się w regionie 60 000-90000 rubli. Szkółki sprzedają tybetańskie mastfy pochodzenia europejskiego i chińskiego. Cena szczeniąt stale rośnie.

Recenzje właścicieli i zalecenia dotyczące opiekunów psów

Recenzje na temat tybetańskiego mastifa są w większości pozytywne:

1. Valera: „Nasz Max stał się pełnoprawnym członkiem rodziny. Dzieci uwielbiają to, początkowo był przeciwko psa, ale po przejęciu tybetańskiego mastifa zmienił opinię. To najlepszy pies ".
2. Ksenia: „Z dzieciństwa marzyłem o dużym psie. Mamy własny dom, więc natychmiast zorganizowaliśmy psa woliernego. Kiedy pies był szczeniakiem w domu, później - przeprowadził się na ulicę. Tybetański mastif naprawdę wierny i oddany pies ”.