Struktura szkieletu kota, kota i kotka: zdjęcie z nazwą i opisem kości

Ilu właścicieli kotów myśli o tym, jak ułożony jest szkielet ich zwierząt? Tymczasem ma znaczące różnice w stosunku do człowieka. Badanie tych informacji nie ma praktycznego celu. Jednak struktura szkieletu kota jest zła, aby znać zarówno dorosłą, jak i dziecko, szczególnie jeśli jest pasjonatem zwierząt lub w przyszłych marzeniach o zostaniu weterynarzem.

Zaleca się zbadanie opisu anatomii kota ze szczegółowymi zdjęciami wraz z młodszymi członkami rodziny, którzy nie leczą szczególnie ostrożnie zwierzęcia. Dowiedzą się, jak kruche jest dla tych zwierząt i jak łatwo jest je zaszkodzić podczas aktywnych gier.

Ogólna struktura i funkcje szkieletu kota

Szkielet kota wygląda jak pies, z wyjątkiem niektórych charakterystycznych cech. Charakteryzuje się większą liczbą segmentów odpowiedzialnych za plastyczność i mobilność zbioru przedstawicieli tej rodziny.

Poziome układ całości kości ciała kota określa specjalną pozycję i kształt każdego elementu, który tworzy aparat kostny. Czynniki te odróżniają koty od wymazujących stworzeń, na przykład osoby.

Szkielet przedstawicieli rodziny CAT obejmuje 40 segmentów więcej niż człowiek. Średnia liczba kości tworzących go - od 244 do 250 sztuk. To są liczby orientacyjne. Wiele źródeł wskazuje, że liczba kości różni się w ciągu 230–236. Ta różnica w tych danych jest wyjaśniona przez fakt, że niektóre z zginających kości są uważane za pojedynczy element.

Długość ogona ogona zwierzęcia zależy od liczby kości w szkielecie kota. Prawie 1/10 wszystkich kości ciała kota znajduje się w tym organie. Średnio zawiera około 26 kręgów. Totość kości organizmu przedstawicieli rodziny CAT ma 2 oddziały: osiowe i peryferyjne. Pierwszy obejmuje czaszkę, kręgosłup i klatkę piersiową, do drugiej kończyny.

Struktura czaszki: pudełko czaszki i przednia część, zęby, różnice w czaszce kota i kota

Czaszka kotów składa się z 2 działów. Pierwszy, mózg, tworzy 11 kości, drugi, przód, w tym jamy nosowe i ustne - 13 kości. W sumie pudełko czaszkowe tych zwierząt składa się z 29 kości. W porównaniu do twarzy różnią się znacznie większą rozmiarem.

W przeciwieństwie do innych drapieżników, koty mają znacznie mniej zębów. Z powodu tej funkcji czaszka kota ma zaokrąglony kształt (patrz. zdjęcie). Rozmiar i kształt skrzynki czaszkowej są określone przez zwierzę należące do określonej rasy lub istniejących znaków dziedzicznych.

Tak więc Persowie, egzotowie i przedstawiciele rasy Himalajów są przypisywane brachycephalom. Termin ten nazywa się właścicielami skróconej skrzynki czaszkowej, a w wyniku tej nienormalnej struktury nieba, krtani i tchawicy. To cechy anatomii są spowodowane problemami oddychania nosa, chrapania, nietolerancji na wysiłek fizyczny i wysokie temperatury, które są powszechne u zwierząt wymienionych.

Charakterystyczne cechy czaszki kot. Potężna szczęka przedstawicieli tej rodziny, mającą prosty i kleszczowy ugryzienie, jest wyposażona w różne rodzaje zębów. Ich liczba u osoby dorosłej wynosi 30 sztuk. W kociąt, po 3-4 tygodniu, już rośnie 26 ostrych zębów. Całkowicie mleczne jednostki zmieniają się na rdzennych w ciągu 5-6 miesięcy.

Na czaszce możesz łatwo ustalić, do kogo dokładnie należy - kot lub kot. Mężczyzna ma skrzynkę czaszki znacznie większą i szerszą niż kobieta.

Kręgosłup zwierzęcia

W strukturze szkieletu kota najdłuższym elementem jest kręgosłup. Ma niesamowitą elastyczność ze względu na obecność najmniejszych ruchomych kości. Ta część szkieletu kota powstaje z wielu kręg. Każdy z nich ma pewne cechy i zasługuje na szczególną uwagę.

Warto zauważyć, że ogon jest uważany za integralną część kręgosłupa kota. Ten organ jest odpowiedzialny za utrzymanie równowagi zwierzęcia podczas skoków i podczas upadków.

Departament szyjki macicy

Departament ten powstaje przez większe 7 kręgów, które są odpowiedzialne za wsparcie i mobilność głowy zwierzęcia. Dwa z nich, które mają nazwy epistrofii (osi, oś) i atlant, są obdarzone unikalną zdolnością do skręcenia 180 stopni. Te kręgi są połączone.

Ze względu na zwiększoną kruchość takiego elementu łącznego, epistrofia i atlant są uważane za najbardziej wrażliwe obszary ciała kota, t. do. Gdy traumatyczne (uderzenia, spadające z dużej wysokości) istnieje duże prawdopodobieństwo uszkodzenia przetwarzania ich procesu, co prowadzi do złamania kręgów szyjnych i śmierci zwierzęcia.

Z tego powodu eksperci nie zalecają użycia paska we wskazanej części ciała ciała kota. Pomimo swojej elastyczności szkielet kot. W normalnych warunkach szyja zwierzęcia jest w pełni bezpieczeństwa. W przeciwieństwie do paska kołnierz przeciwbabski jest całkowicie bezpieczny dla takiego zwierzaka.

Region klatki piersiowej i żebra

Ten dział suma obejmuje 13 kręgów. 24 kości żebra są przymocowane do obu stron. Pierwsze 5 par żeberka nazywa się true, t. do. Są przymocowane kością klatki piersiowej. Pozostałe żebra o łukowym kształcie są powszechnie nazywane false (false). Dzięki podobnej strukturze wstążków, zapewniana jest elastyczność ciała zwierzęcia i jego zdolność do rozwijania się, nawet w warunkach wysoce ograniczonej przestrzeni.

Wydziały lędźwiowe i krzyżowe

Lędźwia kręgosłupa kota obejmuje 7 największych kręgów. Gdy zbliża się do ogona, ich rozmiar wzrasta. Te elementy mają specjalne półki po bokach. Są one zaprojektowane do mocowania mięśni i narządów wewnętrznych jamy brzusznej. Osiągnięto wysoki stopień mobilności tego działu ze względu na fakt, że elastyczne uszczelki chrzęstne są przymocowane do jego kręgów.

W przeciwieństwie do elastycznej krzyżówki lędźwiowej, powstaje ona z 3 stopionych kręgów, między którymi występuje sztywne połączenie międzykręgowe. Ta funkcja wynika z faktu, że tylne nogi kota są przymocowane do tego obszaru, które uwzględniają główne obciążenie w procesie jego ruchu, szczególnie podczas skoków.

Kręgi ogona

Odcinek ogonowy kręgosłupa szkieletu kota przypisuje się jedną z głównych ról w utrzymywaniu równowagi zwierzęcia podczas skoków i upadku z wysokości. Idealne skoki u kotów zapewnia silne więzadła mięśniowe i możliwość nieokreślonego wdrożenia złożonych ruchów (zakręty i obrotu) - międzykręgowcowych uszczelków chrzęstnych.

Liczba kręgów w tym dziale bezpośrednio zależy od cech rasy przedstawicieli rodziny CAT. Istnieją rasy kotów, w których są całkowicie nieobecne. Średnie zwierzę ma około 20–25 kręgów ogonowych. Ogon jest rodzajem urządzenia sterującego kota. Pomaga mu zrównoważyć podczas chodzenia i upadku. To wyjaśnia fakt, że większość krótkich lub wolnych przedstawicieli tej rodziny jest bardziej niezdarna w porównaniu do ich braci z pełnym ogonem.

Nie ogranicza się to do funkcji tego ciała. Nie tylko pomaga w równowadze kota, ale także służy jako rodzaj lakmusu papieru z jej nastroju. Jeśli zwierzę gwałtownie bije ogon na podłodze lub energicznie macha go z boku na bok, wówczas przebywa w stanie podrażnionym lub agresywnym i lepiej nie podchodzić do niego.

Jeśli zwierzak trzyma ogon do tylnych nóg, najprawdopodobniej jest bardzo przestraszony i powinien zostać uspokojeni.

Pasek i przednie kończyny

Szkielet kończyn tego zwierzęcia jest reprezentowany przez 2 oddziały: ramię lub pas przedniej kończyn i pasy tylnych kończyn. Osobliwość pierwszego jest elastyczne przywiązanie łap, które pozwala kotom bezpiecznie skakać i wygodne lądowanie. Składa się z następujących elementów:

• łopatka;
• Kość ramienna;
• tworząc przedramię promieniowania i kości łokciowych;
• szczotka.

Dystalna część kończyn górnych obejmuje:

• nadgarstki;
• obcasy;
• Paliczki palców, które znajdują się na przednich łapach tego zwierzęcia 5 sztuk.

Kolejną wyjątkową cechą całości kości organizmu kota jest brak pełnego obojczyka. Ten element składa się z 2 niefunkcjonalnych kości, nie przywiązanych do stawu barkowego, ale swobodnie zlokalizowanego w przestrzeni domięśniowej. Ostrza ramion są przymocowane do kręgosłupa dzięki mięśniom, więzadłom i ścięgien. W wyniku tak mocowania ramiona kota praktycznie nie są ograniczone ruchami.

Z powodu tej cechy szkieletu przedstawiciele tej rodziny są obdarowani możliwością wspinania się nawet w najwęższych miejscach. Najważniejsze jest to, że ich głowa jest tam umieszczona, t. do. Jest to najbardziej obszerna część ich ciała, która nie jest w stanie zmienić formy.

Pas tylnych kończyn

Główną różnicą między tym pasem a poprzednim jest to, że jest on mocno i nieruchomy przymocowany do kości krzyżowej. Oprócz kubka na kolan składa się z następujących rodzajów kości:

• miednicowy;
• udowy;
• Big Bersova;
• Malaya Bersova;
• przewidywanie;
• Plus.

Paliczki palców są przymocowane do ostatniej kości. W przeciwieństwie do przedniej miednicy kończyn tylnych, mają większą długość i rozwój. Jednocześnie kości śródstopia są bardziej masywne, ze względu na cechy ruchu przedstawicieli tej rodziny, w szczególności tendencję do skakania.

Ze względu na specjalną strukturę łapy zwierzęta są wyposażone w zdolność do szybkiego poruszania się zarówno wzdłuż poziomej powierzchni, jak i w pionowym. Dlatego doskonale wspinają się na drzewa.

Wsparcie dla tylnych kończyn kotów są palcami phalanx 4. Podobnie jak inne ssaki, łokcie przedstawicieli tej rodziny mają zdolność zginania się z tyłu i kolan z przodu. Część łapy, którą można zabrać za wygięte kolano, jest w rzeczywistości pięta, a prawdziwe kolano znajduje się w dolnej części brzucha kota.