Odmiany pozbawione kotów, oznaki choroby ze zdjęciami, cechy leczenia

Wielu słyszało o historii infekcji ludzi pozbawionych po kontakcie z kotami. Co to jest porost, jak się nazywa i która z jego odmian jest najbardziej niebezpieczna? Jak ta choroba się rozprzestrzenia, jakie są jej oznaki, co dzieje się z pacjentem z porostem pacjenta i jakie konsekwencje czekają na chorobę zwierzęcia, jeśli nie zaczniesz leczyć na czas?

Co jest porostem, niż może być niebezpieczne dla kotów?

W życiu codziennym pozbawiamy, prawie każde choroby kotów nazywane są, w których ich piękne futro zaczyna się targować, a na gołe obszary skóry pojawiają się różne oznaki podrażnienia w postaci zaczerwienienia, łuski, a także mokre lub suche skórki. Kot traci nieodłączny schludny wygląd, wełna wygląda matowo, a skóra przestaje wykonywać swoje funkcje ochronne.

W ciężkich przypadkach ogólna studnia zwierzęcia również się pogarsza. Trudno jest określić rodzaj porostu i zrozumieć przyczynę naruszenia z weterynarzem wobec osoby, t. do. Takie objawy są charakterystyczne dla różnych chorób skóry. Cat porost jest podzielony na kilka grup:

• Mokry porost lub egzema;
• Różowy porost;
• Czerwony płaski porost;
• liszaj obrączkowy;
• Lishen z wieloma klaworami (BRAN).

Każdy z rodzajów procesu patologicznego ma różne przyczyny i nie wpływa na ciało. Wyprost jest zasadniczo wariantem kontaktu (atopowego) zapalenia skóry. Główną rolą w występowaniu zwilżania jest alergia, która rozwija się w kontakcie z dowolną substancją lub pokarmem. Podobnie jak wszystkie procesy alergiczne, wyprysk rozwija się szybko, ale całkowicie bezpieczny dla innych.

Czerwony płaski porost jest przypisywany grupie chorób autoimmunologicznych z niejasną etiologią. Impulsem do wystąpienia choroby może być wcześniej przeniesiona infekcja, ciąża lub osłabienie organizmu o słabej zawartości i odżywianiu. Czerwony płaski porostek wyróżnia się przewlekłym kursem, a nie sprzeczny. W niektórych przypadkach czerwony płaski porosta przechodzi bez leczenia.

Udrożony porost jest najcięższym i trudnym do wyleczenia postaci choroby. Może to być spowodowane dwoma rodzajami grzybów - mikrosporum i trichophyton.

Dyszące zwierzęta są zwykle nosicielami grzybów, ale infekcja może wystąpić nie tylko bezpośrednim kontaktem z chorym kotem, ale także pośrednim sposobem: przez ściółkę lub inne zarażone obiekty.

Spory o ten grzyb są wyjątkowo stabilne i mogą utrzymywać się przez kilka miesięcy lub lat w środowisku zewnętrznym. Uduszający porost u kotów należy do grupy stref, to znaczy osoba może zarabiać od chorego zwierzęcia. .

Przyczyny porostu kota

Skąd pochodzi porostek? Różne rodzaje porostów mają nierówne pochodzenie. Ponadto należy rozróżnić same przyczyny choroby i czynników predysponujących, co sam w sobie nie prowadzi do choroby, ale czyni ciało kota bardziej podatne na chorobę. Główne patogeny i przyczyny patologii:

• grzyby patogenne (na przykład mikrosporum lub trichofit);
• warunkowo patogenne grzyby (ta grupa obejmuje mikroorganizmy podobnie jak drożdżowe żyjące na skórze);
• proces autoimmunologiczny (jak w przypadku czerwonego płaskiego porostu);
• Reakcja alergiczna na szampon lub pokarm (w przypadku wyprysku).

Czynniki, które zwiększają ryzyko pozbawienia u kotów, obejmują ogólne choroby somatyczne, pchanie, hipowitaminozę, zawartość zwierzęcia w brudnym miejscu, zmniejszona odporność u kotów starszych lub wciąż niezakłócone mechanizmy ochronne u nowonarodzonych kotków. Obecność pcheł, kleszczy skóry i innych pasożytów, niewielkie obrażenia skóry osłabiają naturalną barierę ochronną i ułatwia penetrację patogenów w ciele. Rasa kota jest również ważna, na przykład, zwierzęta domowe długie są bardziej narażone na chorobę niż osoby.

Odmiany i objawy choroby, lokalizacja

Jak objawia się porostów? Wszystkie rodzaje porostów kota powodują podobne objawy, różniąc się od siebie tylko z małymi niuansami. Na ciele chorego kota wydaje się niewielka zmiana w rozmiarze. Właściciel zauważa, że ​​zwierzę nagle przerzedzone lub wełna upadła, a skóra w tym miejscu ma niezdrowy wygląd. Ulubiona lokalizacja porostu - głowa, uszy, pagozę i przednie łapy. W miarę rozprzestrzeniania się choroby można zaobserwować łysienie w kręgosłupie, aw zaawansowanych przypadkach odcinki łysienia mogą spakować całe ciało.

W zależności od rodzaju deprywacji dotkniętej skóry, jest ona pokryta mokrymi ranami, skórkami lub suchymi łuskami. Zdrowie kota również się zmienia: staje się niespokojny, stale liże obolałe miejsce, swędzenie i barikuje skórę zębami. Przyczyną tego zachowania jest ciężkie swędzenie w miejscu zmian skóry. Jest tak intensywny, że zwierzę łowi skórę do krwi, narażając się na jeszcze większe cierpienie.

Na początkowym etapie ogólny stan kotów się nie zmienia, jedzą jak zwykle i prowadzą znajomy sposób życia. Z rozległymi ogniskami uszkodzeń cierpi cały organizm zwierząt, jego apetyt znika, wełniane matki, poczucie letargu lub zwiększonego lęku pojawia się.

Brak leczenia jest niebezpieczny nie tylko dla zdrowia, ale także przez całe życie kota, t. do. Pierwotna patogen lub wtórna infekcja, która połączona podczas choroby może przenikać do krwi i dotrzeć do naczyń narządów wewnętrznych. Wynikiem takiego uogólnionego rozprzestrzeniania się infekcji jest posocznica, niewydolność nerek i wątroby, zakrzepica.

Z porostem do skóry po okresie inkubacji pojawia się różowy punkt zaokrąglonego kształtu. Z tą formą włosy nie wypadają, ale odrywają się w odległości kilku milimetrów od korzeni. Ta funkcja została odzwierciedlona w nazwie „Strigeous”. Rosnący, grzyb wpływa na sąsiednie obszary skóry. Ból. Cząstki grzyba, zatykające się pod pazurami, prowadzą do ich infekcji, a następnie odkształcenia.

Choroba ze łupkowatym porostem w kształcie gałęzi zaczyna się od pojawienia się pojedynczej łyżki jasnoróżowej, pokrytych łuskami. W trakcie życia grzyb emituje substancje prowadzące do wybielania skóry. Ten typ charakteryzuje się przewlekłym, powolnym kursem, który może trwać miesiące i lata. Scaly Cuting Porisz nie jest zły, t. do. Grzyb powodujący go nie jest patogenny.

Metody diagnostyczne

Zewnętrzne podobieństwo wielu chorób skóry uniemożliwia pozbawionej specjalisty, który dokładnie zachorował zwierzak. Pierwszą rzeczą do zrobienia, gdy zwierzę pojawia się na skórze podejrzanych obszarów bez włosów, jest natychmiastowe pójście do kliniki weterynaryjnej, aby wyjaśnić diagnozę. Ile metod pomaga weterynarzom dokładnie rozpoznać przyczynę choroby? Istnieje kilka takich metod i różnią się one stopniem złożoności i częstotliwości zastosowania:

• Lampa drewniana. Jest to nazwa urządzenia, które promieniuje promieniami specjalnymi, pod wpływem, które niektóre zmiany skóry zaczynają fluoresotyzować, to znaczy emituj blask. Na przykład ogniska cięcia porostu w promieniach drewnianych z zielonkawym kolorem. Ta metoda jest atrakcyjna dla swojej prostoty, nieinwazyjności, dlatego jest szeroko stosowana w medycynie. Jednak uzyskany szybki wynik nie można nazwać bardzo dokładnymi, t. do. Fluorescencja może wystąpić w martwych skalach skóry lub sprayach lub maściach przyłożonych na skórę, aby wyjaśnić diagnozę, musisz użyć bardziej złożonych metod.
• Mikroskopia. Dzięki tej metodzie drukowany druk jest rozważany pod mikroskopem pobieranym z dotkniętego obszaru. Jest wykonany przy użyciu specjalnej lepkiej taśmy lub małego szklanki obiektowej. Zwiększając obraz, lekarz może szczegółowo rozważyć cząstki skóry, dotknięte włosy, pasożyty skóry, takie jak kleszcze. Na przykład mniejsze cząstki, spory grzybowe, są gorsze, a inne metody są potrzebne do ich identyfikacji.
• Test mikrobiologiczny. Aby go przeprowadzić, próbki włosów i skóry pobieranych na zwierzę. Za pomocą metody mikrobiologicznej możesz dokładnie określić rodzaj patogenu i ocenić jego wrażliwość na różne leki. Wadą metody jest to, że wyniki badania muszą czekać od kilku dni do tygodnia.
• Biopsja. Ten test jest najbardziej inwazyjny i technicznie złożony, t. do. Wymaga usunięcia kawałka dotkniętej skóry, która jest wysyłana do laboratorium w celu analizy mikroskopowej i histologicznej. Złożoność wykonania jest rekompensowana wysoką dokładnością wyniku.

Cechy leczenia w domu, w zależności od rodzaju porostu

Jak różne rodzaje porostów są traktowane u kotów domowych? Po rozpoznaniu weterynarza opracowuje plan leczenia, który w większości przypadków jest przeprowadzany w domu przez samych właścicieli. Jak pozbyć się koci porostu w domu? Standardowa lista procedur terapeutycznych:

• dieta nasycona witaminami i składnikami odżywczymi;
• Higieniczna opieka nad włosami i pazurami (koty są myte specjalnym szamponem, a pazury są cięte);
• ubieganie się do dotkniętego porostu miejsca leków (maści, spraye, roztwory);
• Przyjmowanie leków do środka (kapsułki, tabletki), jeśli wymaga choroby;
• Zapobieganie infekcji wtórnej;
• Czyszczenie i dezynfekcja śpiącego miejsca kota;
• Zapobieganie zakażeniu ludzi i innych zwierząt kontaktowych z chorym kotem.

Najlepsze leki

Najniebezpieczniejsza różnorodność choroby - porosty do cięcia - wymaga stosowania leków. Do zastosowania zewnętrznego stosuje się maści przeciwgrzybicze mykosolonu, mikoseptyny, grzybowate, 10%zawiesiny sasspeazolowe lub aerozol zoloomykolowy. Przed rozmazaniem skóry lekarstwem, dotknięte obszary są traktowane jednorazowe podkładki bawełniane zwilżone w 10%roztworze alkoholu salicylowego lub nalewki jodu. Ta procedura pomaga usunąć martwe cząstki i poprawić dostęp do leków do warstw skóry. Włosy wokół zmian są odcięte. Wszystkie zastosowane materiały i przycięta wełna musi zostać spalona.

Podczas korzystania z funduszy zewnętrznych należy pamiętać, że koty zwykle muszą się lizać, a połknięcie leków przeciwgrzybiczych może prowadzić do zatrucia. Weterynarze zalecają zamykanie smarowanego miejsca za pomocą niezawodnego bandażu lub tymczasowo umieszczając specjalny kołnierz zwierzęcy, który uniemożliwia kotowi docieranie do łap i innych części ciała.

W zaawansowanych przypadkach leczenie zewnętrzne uzupełnia leki do użycia doustnego. Należą do nich zawiesiny grisoofulvin i ketokonazol. Takie fundusze są zatem toksyczne, ich dawka jest wybierana indywidualnie, biorąc pod uwagę wagę ciała zwierzęcia, jego wiek i stan wątroby i nerek.

Koty z wyprysków można wyleczyć za pomocą maści Wisznevsky`ego, maści cynkowej i innych środków z efektem suszenia i antyprurytycznego. Oprócz lokalnego leczenia konieczne jest pomoc w oczyszczeniu organizmu i usunięciu z niego szkodliwych substancji. W celu detoksykacji można zastosować dietę hipoalergiczną i chłonność (zawiesina węgla aktywowanego)).

Czerwony płaski porost jest leczony przez stosowanie maści i roztworów zawierających hormony steroidowe do miejsc wysypki. Dodatkowo preparaty kwasu salicylowego, które rozpuszczają niepotrzebne złoża keratyny są stosowane z sterydami.

Terapia ludowa

Alternatywne zabiegi obejmują:

• jod;
• Sok Celandine;
• Popioły z płonącego papieru gazetowego;
• sok cytrynowy.

Takie metody mogą przynieść pewną ulgę, ale nie są w stanie zniszczyć grzyba i jego sporów. Weterynarze nie radzą zastąpienia oficjalnej terapii przeciwgrzybiczej leczniczymi środkami, t. do. Nie eliminują głównej przyczyny choroby.

Karma dla kotów i troska o to

Porost u kotów, zwłaszcza jego ciężkie stadia, słabo wpływa na studnię zwierzęcia i jego apetyt. Jeśli w tym samym czasie kot otrzymuje leki przeciwgrzybicze, może doświadczyć nudności i odmawiać żywności. Zadaniem właściciela jest zapewnienie podczas leczenia pełnego dostępu do ciała niezbędnego zestawu składników odżywczych, pierwiastków śladowych i witamin. Szczególnie przydatne w przypadku cynku skóry i witaminy A, T. do. Zwiększają odporność skóry na czynniki zewnętrzne i przyspieszają jego gojenie. Ze złym apetytem u zwierzęcia brak tych substancji musi zostać zrekompensowany za pomocą dodatków żywnościowych.

Jest niebezpieczny porost u zwierzęcia dla ludzi?

Wszystkich typów, porost dla ludzi jest najbardziej niebezpiecznym porostem do rozebrania. Jego patogen może być przenoszony zarówno z bezpośrednim kontaktem, jak i pośrednio przez obiekty, do których dotknął zainfekowany kot. Spory o mikrosporum i trichophyton w sprzyjających warunkach mogą pozostać bez szwanku przez kilka lat, a jeśli osoba lub zwierzę wejdzie na chorobę.

Aby chronić członków rodziny, obolały kot musi zostać odizolowany, całkowicie wykluczony jej kontakty z dziećmi. Wszystkie przedmioty zwierzęcia - kołnierz, ściółka, miski na jedzenie i wodę, a także jego miejsce do spania, muszą być leczone roztworem podchlorynu sodu (wybielacz gospodarstwa domowego) lub chlorheksydyny, które są szkodliwe dla grzyba. Po każdym kontakcie konieczne jest dokładne umycie rąk mydłem przeciwbakteryjnym i wytrzeć je roztworem lub sprayem chlorheksydyny.

Środki zapobiegawcze

Patogeny, w t. h. zaraźliwe formy porostów, zwykle są obecne zarówno w środowisku, jak i na skórze i włosach kotów, ale nie zawsze prowadzą do choroby. Jeśli jest niewiele patogenów, a zwierzę ma silną odporność, wówczas samo ciało radzi sobie z infekcją, która na nią spadła i pozostaje zdrowa. Osłabione koty lub kocięta należą do grupy ryzyka, której odporność jest nadal słabo rozwinięta. W jaki sposób możesz chronić swojego zwierzaka przed trudnymi chorobami skóry i samodzielnie uniknąć infekcji?

Istnieje kilka skutecznych środków zapobiegawczych:

• Wzmocnienie ogólnego stanu kota (dobre odżywianie, witaminy);
• Zmniejszenie ryzyka zakażenia zwierzęcia (właściwa higieniczna opieka wełny, stosowanie szamponów przeciwgrzybiczych, regularne czyszczenie miejsca do spania kota za pomocą dezynfekujących, z wyłączeniem kontaktu zwierzaka z kotami ulicznymi);
• Szczepienia (Wakerma, Polivak-TM).