Cechy rasy belgijskiego pasterza - treść i opieka

Przez setki lat psy pomagają w ustach owiec i ryzykować życie ze względu na ratowanie ludzi. Belgijski Pasterz, Hardy i oddany, jest jednym z czterech liderów.

Historia pochodzenia

Historia rasy rozpoczęła się w 1891 r. Spośród wielu gatunków psów pasterskich wybrano ten sam typ osób z wyprostowanymi uszami i wełną o różnym kolorze i długości.

Przy wsparciu ludu o podobnych, Riyul założył belgijski klub kochanków Shepherd, którego pierwszym wydarzeniem była wystawa w szkole weterynaryjnej w Kurgamie. 117 psów było reprezentowanych przez społeczeństwo, ale tylko 40 z nich było odpowiednich do hodowli. W 1892 r. Członkowie klubu opublikowali pierwszy standard rasy, który nie otrzymał oficjalnego potwierdzenia z powodu braku jednego typu.

W 1907 r. Wszystkie nieporozumienia zostały rozstrzygnięte, a 4 rodzaje Belgów wprowadziło do rejestru plemiennego:

1. Malinois. Nazwę odmiany zostało podane przez małe miasteczko Malin. Gładowłosy Pasterz z krótkim żółto-brązowym stosem.
2. Grushendal. Nazwany na cześć rodzinnego miasta hodowcy Nicholas Rose - Grushendal. Psy z tego gatunku są średnie w kolorze czarnym.
3. Torvyuren. Ta odmiana jest winna nazwa miastu, w którym mieszkał jego pierwszy hodowca. Długowłosy, jaskrawoczerwony pies z czarnymi plamami.
4. Lacquenoa. Widok otrzymał nazwę od nazwy zamku, w pobliżu którego pasterze hodowali pasterze gęstym, podobnym do włosia, wełniana okładka. Najmniejszy wygląd.

Wszystkie odmiany rasy są wynikiem żmudnej pracy hodowców psów, którym udało się nadać mu nowoczesne cechy w ciągu 14 lat.

Rodzaje owczarków belgijskich

Podczas selekcji pasterz prawie identyczny w planie morfologicznym, którego główną różnicą jest garnitur i długość wełny, uzyskano w trakcie selekcji.

Wszystkie odmiany są znane jako doskonałe pasterze i strażnicy, ponieważ mają podobne dane i umiejętności.

Grushendal

Najbardziej spektakularny przedstawiciel Belgów. Jego długa czarna wełna sprawia, że ​​pies jest podobny do mitycznego stworzenia. Zasubi ci ciało zwierzęcia, tworząc iluzję futra płaszcza. Ta funkcja powoduje zwiększenie popytu na szczeniaki Gruntilles.

Torvyuren

Torvyuren ma długie, jaskrawoczerwonić włosy z czarnymi wyspami. Często ten kolor jest porównywany z kolorem jelenia. Te podgatunki przypominają owczarka niemieckiego ze wspaniałym i gęstym stosem.

Turovery służą w policji od 1901 roku.

Shepherd Belgian Malinua

Krótki pies. Jest malowany w żółto-brązowych tonach. Na ciele znajdują się również czarne obszary. Pierwszą rzeczą, która przyciąga uwagę, jest grafitowa czarna maska ​​i brązowe żywe oczy z pomarańczowymi żyłami. Właściciele Malinois uważają ich za najbardziej oddanych i odpornych wśród Belgów.

Lacquenoa

Najmniejszy wygląd. Ich krótka wełna jest sztywna i pomalowana na jasnoczerwone lub modne moda. Kieprz, uszy i ogon pasterza. Jasne, prawie białe plamy mogą być obecne na palcach i klatce piersiowej. Cena szczeniąt Lacquinua jest tradycyjnie bardzo wysoka (z powodu niewielkiej liczby osób).

Standard rasy - wymiary

Fani belgijskich psów pasterzy udało się stworzyć silnego, wytrzymałego i jednocześnie wdzięcznego psa. Wymiary Belgów:

• Wysokość przy uniesieniach - 62 cm;
• Waga dorosłego psa wynosi 20-25 kg.

Opis rasy:

• silne, nie ważone ciało z dobrze rozwiniętym szkieletem i głębokim mostkiem;
• Głowa jest wydłużona, dobre proporcje, z lekko wybitnym pyskiem;
• Nos jest czarny, z szeroko otwartymi nozdrzami, grzbiet nosa jest prosty i długi;
• Usta są ciemne, z wyraźną pigmentacją, bez różowawych obszarów;
• potężna szczęka z dobrze rozwiniętymi zębami i ugryzieniem w kształcie nożyczki;
• Oczy są brązowe, średniej wielkości, lekko wydłużone wzdłuż krawędzi;
• trójkątne, stojące uszy z lekko zaokrąglonymi krawędziami;
• długa, muskularna szyja;
• silne proste kończyny z rozwiniętymi mięśniami;
• łapy okrągłego kształtu z gęstymi podkładkami i czarnymi pazurami;
• szerokie biodra;
• Mocny, zakrzywiony ogon średniej długości.

Struktura wełny zależy od określonego typu, ale powinna być gruba, trwała z miękkim podkładem. Parametry psów są znane z harmonii i tworzą okazały, szlachetny gatunek, zwierzę.

Postać

Pochodzenie rasy miało wielki wpływ na naturę Belgów i ich cechy pracy. Pasterze są często wykorzystywane do ochrony domów i obszarów mieszkalnych, a także w rolnictwie. Te psy są znane z wysokiego poziomu inteligencji: mogą analizować sytuację i podejmować własne decyzje. Belgijscy pasterze z powodzeniem zbierają owce w stadzie, rozwiązując problemy towarzyszące. Wyróżniają się niezależnym usposobieniem i pragnieniem wolności. Jednak osoba, która zasłużyła na szacunek, z łatwością sprawi, że Belgijczyk spełni każdą drużynę.

Te psy tolerują agresję i niezadowolenie właściciela, więc w żadnym wypadku nie powinny być pobite i bez potrzeby podniesienia głosu.

Belgijski potrzebuje wczesnej socjalizacji i odpowiedniego szkolenia. Jeśli zaniedbujesz te wymagania, zwierzę może stać się agresywne lub zbyt nieśmiałe. Z właściwą edukacją pasterz stanie się doskonałym obrońcą i oddanym przyjacielem. Ta rasa psów jest odpowiednia dla rodzin z dziećmi. Pomimo faktu, że Belg może nudzić aktywne gry, stanie się dobrą nianą i chroni w każdej sytuacji. Charakterystyczne jest przywiązanie pasterzy do jednego członka rodziny, ale to nie znaczy, że zignorują resztę. Nigdy nie odrzucą dodatkowego uczucia i przekazanego im polecenie.

Belgowie rodzą się obrońców, więc musisz dokładnie zapoznać zwierzę z nowymi ludźmi.

Aby pasterze mogli współistnieć spokojnie z innymi zwierzętami, właściciele będą musieli podjąć wiele wysiłków. Uwielbiają prowadzić koty i starać się zbierać wszystkich w paczkach. Na szczęście ta rasa jest łatwa do trenowania, Belgijczyka można nauczyć zasad zachowania.

Funkcje treści i opieki

Shepherd belgijski to duży pies z grubą wełnianą i jedwabiście podkładką, więc prawidłowa zawartość i opieka oparte są na regularnych procedurach higieny. Pierwszą rzeczą do zapamiętania jest to, że wełna belgijska ma właściwości powiązane z wodą, więc nie można jej się wykąpać. Nawet wyspecjalizowane kosmetyki spowodują jej poważną szkodę. Wełna tych psów jest matowa i z natury twarda. Szampony i klimatyzatory zapewnią jej niepotrzebną miękkość.

Aby schronisko miało zdrowy i dobrze zmartwiony wygląd. Ta procedura jest szczególnie ważna podczas trzonowania. Pies tonie dwa razy w roku: zimą i latem. Przeczesać pasterza ściśle pod względem wzrostu włosów z płynnymi zmierzonymi ruchami.

Szczenięta są czesane dwa razy w tygodniu.

Belgów kategorycznie nie można wyciąć. Fryzura uszkodzi strukturę włosów, wełna nie będzie już rosła do poprzedniej długości. Dozwolona jest tylko procedura higieniczna: przerzedzenie włosów między palcami i wokół łap. Należy zwrócić szczególną uwagę na przetwarzanie wełny z kleszczy, pcheł i innych pasożytów. Nie możemy zapominać o zmyciu lufy ciepłej wody, a także o przetwarzaniu oczu i uszu.

Pasterz belgijski to rasa, która wymaga ciągłego zatrudnienia i regularnego wysiłku fizycznego. Pies powinien być cały czas na wypadek, w przeciwnym razie nadmiar energii wywoła pragnienie zniszczenia i agresji. Jeśli właściciel nie może dostarczyć psu długotrwałego i wystarczającej przestrzeni na całe życie, lepiej rozważyć inne rasy. Szczególnie ważne są spacery dla Belgów mieszkających w mieszkaniu.

Co dziwne, istnieje wersja pokoju pasterza psa. Mini-Air nazywa się Shipperca (Schippperke) i jest zredukowaną kopią Grushendal. Jego waga wynosi od 3 do 9 kg, a wysokość na ulanie wynosi 30-33 cm.

Pierwszy dzianin odbywa się w trzecim rurze w wieku półtora wieku.

Jak karmić dorosłego psa i szczeniaka

Przed dokonaniem wyboru na korzyść dużego psa zaleca się nie tylko zbadanie informacji o rasie, ale także do zapytania o problem żywieniowy. Pasterz belgijski jest bardzo aktywny, więc wydaje dużo energii dziennie, na co będzie musiał skutecznie nadrobić.

Dieta psa powinna mieć zróżnicowany skład. Belgowie potrzebują:

• białka w postaci mięsa, ryb i produktów mlecznych o niskiej zawartości tłuszczu;
• Węglowodany zawarte w grzeczamkowej, ryżu, pszenicy i jęczmieniu perłowym;
• Tłuszcz do gromadzenia energii.

Mięso jest wybierane niskie tłuste, uzupełnia je zbożami i warzywami. Na śniadanie przydatne jest podawanie twarogu dietetycznego i innych produktów mlecznych.

Zieloni i świeże zioła są dodawane do letniego menu: mniszek lekarski, mokritsa, pietruszka, a nawet pokrzywy. Ponadto Belgowie uwielbiają świeże owoce i warzywa. Jajka podawane są 2 razy w tygodniu: duszone warzywami lub gotowane.

Zasilacz produktów naturalnych wymaga przyjmowania opatrunku witaminowych i minerałów.

Jeśli właściciel dokonał wyboru na korzyść suchej żywności, nie powinien być niższy niż klasa premium. Tanie marki wyróżniają się skromną kompozycją i są słabo wchłaniane przez ciało psa. Ponadto są źródłem alergii i przyczyniają się do otyłości. Bardzo ważne jest, aby pies zawsze miał miskę ze słodką wodą.

Belgowie nie mogą:

• Świeże produkty piekarni;
• Kości rurowe;
• Mięso tłuszczowe, na przykład jagnięcy i wieprzowina;
• Cukiernia;
• wędzone mięso;
• ogórki konserwowe;
• pikantne i doświadczone jedzenie.

Słodkie owoce, takie jak morele, brzoskwinie i winogrona, są podawane w ograniczonym.

Szczenięta potrzebują również zrównoważonej i różnorodnej diety. Różnice w racji dwóch -miesięcznych dzieci i dorosłych pasterzy nie są zbyt znaczące. Są karmione zarówno suchymi specjalistycznymi paszami, jak i daniami domowymi. Jeśli szczenięta są karmione wyłącznie przez naturalne, menu obejmuje:

• paśnięte mięso o niskiej zawartości tłuszczu;
• płatki ryżowe i gryki;
• Niski staż i produkty mleczne;
• Duszone warzywa (dynia i marchewka);
• jaja przepiórcze.

Przez maksymalnie cztery miesiące dzieci jedzą 4-5 razy dziennie, a następnie liczba karmienia zmniejsza się do 3.

Jak trenować

Charakterystyka rasy implikuje wczesne szkolenie, w przeciwnym razie dorosły pies słabo będzie przestrzegać poleceń, co może prowadzić do godnych ubolewania konsekwencji. Jeśli właścicielowi uda się nawiązać kontakt z psem, zdobędzie wiernego i miłego przyjaciela. Przed podjęciem ostatecznej decyzji w sprawie zakupu Belgijskiego zaleca się odwiedzenie doświadczonego przewodnika dla psów lub hodowcy psów, który zna wszystkie cechy rasy i będzie w stanie poprawnie umieścić akcenty. Zazwyczaj szczenięta są sprzedawane w wieku 10-16 tygodni. Wynika to z gotowości dziecka do pierwszych szczepień.

Wychowanie szczeniaka zaczyna się od pierwszych miesięcy życia. Przed przejściem na prawdziwe szkolenie właściciel musi nauczyć psa odpowiedzieć na pseudonim i toaletę. Nie ładuj dziecka długimi spacerami i aktywnymi grami. Na pierwszym etapie ważne jest, aby nauczył się chodzić w pobliżu i nie ciągnął smyczy. W okresie uczenia się pseudonimu szczeniak nie jest skarciony, zwracając się do niego po imieniu, w przeciwnym razie spowoduje to odrzucenie. Ponadto musisz dowiedzieć się, że każda agresja i przymus zawsze mają odpowiedź.

Po opanowaniu najprostszych zespołów najlepiej rozpocząć zajęcia grupowe lub indywidualne z profesjonalnymi pracownikami psów: aby pies mógł rozpoznać autorytet właściciela, musisz zrozumieć jego psychologię i nie popełniać nieodwracalnych błędów. Możesz spróbować sam wyszkolić Belg, ale ryzyko niepowodzenia jest duże. Dog psy często odmawiają, biedne zwierzęta wpadają na ulicę i w schronisku.

Jak wybrać szczeniaka

Najważniejszą rzeczą przy zakupie szczeniaka jest wybór dobrego pokoju dziecinnego. Musi mieć odpowiednią reputację i wiele pozytywnych recenzji. Odwiedzanie kilku instytucji jednocześnie nie będzie zbędne, aby podjąć zrównoważoną decyzję. W przypadku zakupu szczeniaka z ręki ryzyko patologii i niespójności ze standardami rasy są wysokie. Może to być krzyż z owczarka niemieckim lub nieznanym Mestizo. Sumienni hodowcy próbują śledzić los dziecka i odpowiedzieć na wszystkie interesujące pytania. Ponadto przeprowadzają wczesne testy, które mogą przewidzieć temperament psa.

Pasterz belgijski jest niesamowicie piękny, więc tradycyjnie uczestniczy w wystawach. Jeśli właściciel nabywa szczeniaka, aby wyhodować mistrza, powinien dokładnie przestudiować genealogię, a także wszystkie dokumenty rodziców. W każdym razie hodowca jest zobowiązany do dostarczenia karty szczepień i karty szczeniąt.

Po wybraniu żłobka musisz dokładnie zbadać szczeniaki. Powinny być umiarkowanie zabawne, a nie agresywne, bez widocznych patologii. Dzieci nie są sprawdzane przez obiekt wysypki, wyładowania z nosa i oczu, wzdęć, stan uszkodzenia wełny i powierzchni. Psy powinny mieć miejsce na gry, oddzielne miski i miejsce.

W Rosji najbardziej rozpowszechnione odmiany Malinua i Grushendal. Terwuren i Lakquenoa są dość rzadkie i są bardzo drogie.

Średnio szczeniak owczarka belgijskiego kosztuje 30-40 tysięcy. pocierać. Pielęgniarki zaangażowane w hodowlę:

• Alpha K9 (Saratov);
• Bella Mafia (Nizhny Novgorod);
• Alekster Hot (Ivanovo);
• Strzałka płomienia (cherepovets);
• Siberyjskie ekspansje (Novosibirsk);
• Mystic Ranger (Kazan);
• Perły z północy (Petersburg);
• Przedszkolenie z długimi stawami (Moskwa);
• Malinois Nursery z Chateau Bulgar (Moskwa).

Ta lista nie jest ostateczna. Pasterz belgijski jest dość popularny, więc odpowiednie szkółki istnieją nie tylko w dużych miastach.

Choroby i oczekiwana długość życia

Belgów nie można nazwać długimi literami. Średnio żyją w wieku 10-12 lat. Na szczęście rasa ta nie ma specjalnych problemów zdrowotnych, jakość życia psa zależy od odejścia i treści. Istnieje jednak wiele odchyleń genetycznych, których rozwój nie zależy od wysiłków właściciela:

• dysplazja stawów łokciowych i biodrowych;
• zaćma i atrofia siatkówki;
• volvulus;
• zaburzenia hormonalne;
• padaczka.

Można uniknąć alergii, urazów i problemów z nadwagą przy użyciu odpowiedniego odżywiania i monitorowania psa podczas chodzenia.

Owczarek niemiecki i belgijski: co jest lepsze

Przedstawiciele obu ras to popularne psy służbowe i domowe. Ich różnice dotyczą:

1. Zewnętrzny. Owczarek niemiecki ma bardziej masywną sylwetkę i latarnię.
2. Prędkość. Owczarek niemiecki ma gorszą prędkość i manewrowalność zręcznych i mobilnych malin.
3. Próg pobudliwości. Owczarek niemiecki znany jest z nerwów żelaza, jest łatwo towarzysko i bardziej cierpliwy. Gatunki belgijskie natychmiast reagują na źródło niebezpieczeństwa, ale podlegają zaburzeniu nerwowym.
4. Przewaga instynktów. Belgowie kierują się głównie instynktami, więc ich zachowanie jest bardziej przewidywalne. Jednocześnie mogą atakować bez ostrzeżenia.
5. Dziedziczne choroby. Owczarze niemieccy mają bardziej kruche zdrowie niż belgijscy „towarzysze”.
6. Manifestacje przywiązania. Malinois uwielbia kontakt dotykowy, a Niemcy są bardziej odłączeni.

Pomimo tych różnic, każdy pies ma indywidualny charakter, jego zachowanie może różnić się od oczekiwanych.

Owczarka belgijska - mądre i wolne zwierzę zwierzęta. Aby zdobyć jej szacunek, musisz podjąć wiele wysiłków, z których wynik będzie długa i silna przyjaźń.