Bengal cat - opis rasy, zdjęcie, opieka i treść, charakter, standardy

krótka informacja

• Nazwa rasy: Bengal Cat
• Kraj pochodzenia: USA
• Czas hodowli: 1983
• Waga: 4-9 kg
• Długość życia: 12-15 lat, czasem do 21 lat

Podstawowe chwile

• Koty bengalskie - przedstawiciele elitarnej rasy.
• Wyróżniają się zewnętrzną atrakcyjnością, wdziękiem i rozpoznawalnym kolorowaniem.
• Są to lojalne i responsywne zwierzęta, które łatwo dostosowują się do zasad życia w stałej rodzinie i nie wykazują niezmotywowanej agresji.
• Idealnie odpowiednie dla doświadczonych właścicieli, którzy są gotowi zwrócić uwagę na kota i być przyjacielem aktywnych gier i spacerów.
• Wyróżniają się między innymi z ostrym umysłem, potencjałem szkolenia i rozwiniętych umiejętności komunikacyjnych.
• Czystość, doceń komfort i przyjazną atmosferę.
• Zwierzęta tej rasy są bardzo doceniane przez ekspertów w międzynarodowych wystawach. Tak więc, w pierwszej 25 ogólnych oceny „najlepszych kotów” według Międzynarodowego Asotiation w 2016 r.

Bengal Cat - dość rzadka, a zatem szczególnie cenna kopia. Piękno, siła i łaska dużych drapieżników są naprawdę fascynujące, ale oczywiście niewielu pomyślałoby o trzymaniu tygrysa lub pantery w mieszkaniu ludzkości i podstawowym bezpieczeństwie. Ale mały dom „lamparda” jest bardzo prawdziwą alternatywą. Najlepsze cechy przodków były połączone w rasie Bengalskiej: nie tylko atrakcyjny wygląd, ale także inteligencja, ciekawość, aktywność, życzliwość.

Charakterystyka rasy

• Działalność
• Wysoka (ocena 4/5)
• Bardzo czuły (ocena 5/5)
• Niski (ocena 2/5) potrzeba opieki
• Minimum (ocena 1/5) Zdrowie
• Średnia (ocena 3/5) towarzyskość
• Wysoka (ocena 4/5) zabawność
• Bardzo zabawna (ocena 5/5) Przyjaźń
• Bardzo przyjazny (ocena 5/5) intelektu
• Bardzo inteligentny (ocena 5/5)*Charakterystyka rasy kotów bengalskich jest oparta na ekspertach ekspertów Lapkins.Ru i recenzje właścicieli kotów.

Historia rasy Bengalski kot

Jak wiecie, nowe rasy kotów domowych pojawiają się głównie w wyniku dokładnej selekcji, zaprojektowane w celu uzyskania zwierząt z pożądanymi oznakami rodziców różnych sztucznie utworzonych gatunków lub w celu konsolidacji wyniku naturalnej mutacji. Wygląd kota bengalskiego, W rzeczywistości wynik trwałej pracy jednego entuzjasty, działający wbrew niekorzystnym okolicznościom i uprzedzeniom kolegów. Imię tej celowej kobiety to Jane Mill. Nawet podczas studiów na University of California w Davis student Genetik zainteresował się możliwością stworzenia nowej rasy, przekraczając królewskie osoby syjamskie i perskie. Ale przełożony rozważył taki temat badań za „frywolny”, doradzając, aby skoncentrować się na wyborze czegoś bardziej praktycznego, zdolnego do zainteresowania gospodarstw wiejskich lub zwierząt gospodarskich. Pomysł został pozostawiony, ale nie zapomniany. W 1961 r. Tam zszokowany Amerykanin odkrył, że istnienie gatunku jest zagrożone polowaniem na ich niezwykłe futro. Aby uratować przynajmniej jeden zauważony przystojny mężczyzna, kupiła i przyniosła Malezji do domu, gdzie mieszkał już czysty czarny kot. Hostess nie miała żadnych planów uzyskania ogólnego potomstwa, a narodziny Kin-Kin były prawdziwą niespodzianką. Z kolei „hybrydowy” kot miał dwa kocięta, ale nie było możliwe kontynuowanie linii: dziewczyna nie odziedziczyła charakterystycznego koloru kotów z daleka wschodniego i wyróżniał się złym charakterem, a chłopiec zmarł tragicznym tragicznym szansa. Kin-Kin sama, nie przynosząc innego potomstwa, zmarła na zapalenie płuc.

Eksperymenty felinologa mogłyby jednak zatrzymać się na radosnym zbiegu w centrum medycznym Uniwersytetu Loma-Linda na badania białaczki CAT, ALC (azjatyckie kota lamparta) uzyskano od kotów domowych i mężczyzn opornych na tę chorobę. Dr Willard Senderwall, który poprowadził projekt, szczęśliwie przeniósł pierwszego pokolenia na opiekę Jane o opiekę nad Jane. Nowym problemem był wybór partnerów do dalszej hodowli - pani Mill była pewna, że ​​brytyjskie, abisyńskie lub inne popularne gatunki mają genetycznie osłabione linie, a zatem nie nadają się do hodowli nowej rasy. Rozwiązanie znaleziono po wycieczce do New Delhi, gdzie przypadkowo zobaczyła plamistę Złotego Kotka. Kolor brązu i specjalny blask wełny Tori zostały przekazane potomkom. Później dostarczono kilka kolejnych kotów z Indii do USA dla Jane, dziś uznane przez „linię indyjską”. Wielu lokalnych hodowców zwykłego egipskiego Mau i Ocicts podjęło inicjatywę wrogości i rozpoczęło kampanię przeciwko rejestracji hybrydów. Nie wiadomo, czy obawiali się niekontrolowanego manifestacji „dzikiej krwi”, czy po prostu próbowali zapobiec pojawieniu się konkurentów plamistów. W rezultacie Bengal Cats od dłuższego czasu nie uznały autorytatywnego stowarzyszenia Fanciers `Cat, chociaż Tica zarejestrowała pierwszą osobę nowej rasy w 1983 r. W 1983 roku. Od 1985 roku Pets Jane Mill aktywnie uczestniczył w wystawach krajowych, podbijając ekspertów i widzów z genialną wełną o kontrastowym wzorze, dodatku sportowym i naturalnej wdzięku.
W latach 80. i 90. twórca Bengals kontynuował selektywne prace i otrzymał kilka kolejnych linii produktywnych, w tym z udziałem nowych mężczyzn kota lamparta. Dziś hodowcy nazywają główne cele poprawy oczyszczania rasy „śmieci genetycznych”, która objawia się w kociętach jednym kolorem, długą wełną, niepożądanym Tiking.

Wygląd rasy

Koty bengalskie mają średnie lub duże rozmiary, ale są gorsze od największych domowych ras, takich jak Main-Kun lub Savannah. Waga dorosłego zwierzęcia może znajdować się w zakresie od 4 do 9 kg, wysokość na splasy 26-32 cm, długość od nosa do końcówki ogona wynosi 65-100 cm. Jednocześnie mężczyźni są znacznie większe niż kobiety i osiągają maksymalny rozmiar o 2 lata. Koty praktycznie przestają rosnąć po 9 miesiącach.
Główną cechą wyróżniającą zewnętrznej części kota bengalskiego jest niewątpliwie jego „dziki” kolor, to ta cecha od samego początku określiła kierunek pracy selekcji. Z czasem standard rasy został opracowany i zatwierdzony, co obejmuje główne cechy.

Wełna

Wełna kota bengalskiego jest krótsza niż średnia (średnia długość jest dopuszczalna dla kociąt), grube, w sąsiedztwie ciała. Charakterystyczną różnicą od innych ras jest niezwykła jedwabistość i specjalny „wewnętrzny” połysk zwany brokatem. Ten ostatni jest dziedziczony po dzikich przodkach i jest niezwykle doceniany.

Kolor

Głównym wymogiem koloru kota bengalskiego jest najbardziej wyraźny kontrast między wzorem plamistym lub marmurowym a tłem. Rysunek może mieć odcień od czarnego do zinnamonu, a tło powinno być w przedziale między Złotą Orange i Kości Słoniową. Autorytatywni hodowcy (na przykład Gene Dakot) nalegają, aby preferencje nie powinny być przekazywane „czerwonym” Benganom, w którym, gdy dorastają, wylot i paski prawie łączą się z bazą, ale koty z bladym tłem i ciemnym tłem i ciemnym tłem i ciemnym tłem i ciemnym wzór. Z powodu genów „dzikich” kocięta bengalskie mają cechę koloru unikalnego dla kotów domowych: urodzony z jasnym, z wyraźnym wzorem, o 3-4 tygodnie nagle zanikają. Wyjaśnia to fakt, że w tym wieku potomstwo kota z daleka wschodniego zaczyna opuszczać bezpieczne schronienie i bez takiego „fragmentacji” stanie się łatwą ofiarą drapieżników. Takie fazy (z angielskiego rozmycia - niewyraźne, niepewne) trwają około dwóch miesięcy, to znaczy, zanim nabył kotka, ponownie staje się atrakcyjny. Jednak ostateczny kolor kota jest ustanowiony znacznie później, po 8-10 miesiącach.
Wzór plamistów jest bardziej powszechny niż marmur. Wyróżniają się lokalizacją (i nie w poprzek) ciała lub po przekątnej od zwykłych dla innych ras koloru „makrele”. Kształt miejsc może się znacznie różnić, najważniejsze są ich jasne kontury, podczas gdy prosty pojedynczy jest uważany za niepożądany. Wzór marmuru - dziwacznie wijąc się w poziomym kierunku kontrastujące. Znaczącą wadą dowolnego koloru są białe plamy - „medaliony” w dowolnej części ciała. Brzuch jest najlepiej lekkim, a brak plam jest wystarczającym warunkiem dyskwalifikacji kota bengalskiego na wystawie.
Do tej pory oficjalnie zaakceptowane opcje to Brown Tabby, Silver Tabby, siły Sepia Tabby, siły Mink Tabby, siły Linx Point i zatwierdzone tylko w 2013 r., A zatem rzadki niebieski Tabby.

Głowa

Struktura czaszki kota bengalskiego należy do typu „dzikiego” SO -. Ma kształt zmodyfikowanego klina, raczej wydłużony niż szeroki, kontury są miękkie, zaokrąglone. Linia części potylicznej jest kontynuacją dekoltu. W odniesieniu do ciała ma mały, ale ogólnie rozmiar proporcjonalny. Jeśli chodzi o profil, istnieją rozbieżności w amerykańskim i europejskim standardzie. Pierwsza implikuje ściśle prostą linię tworzącą pojedynczy łuk z poziomu powyżej, podczas gdy drugi pozwala na możliwość małego zakrętu w miejscu przejścia na czoło do nosa.
Szczęki są potężne. Kości policzkowe są wysokie, wyraźnie zdefiniowane. Podbródek jest zaokrąglony, położony na tej samej linii z końcem nosa. Dorośli mogą mieć wymawiane policzki. Nos jest duży i szeroki. Wąsy są wypukłe.

Uszy

Kontynuują linię klinową, charakteryzującą się niewielkim rozmiarem w stosunku do głowy, szerokiej podstawy i zaokrąglonych końcówek (w większości innych ras pików skierowanych).

Oczy

Oczy kota bengalskiego są duże i ekspresyjne. Kształt jest owalny, ale blisko rundy. Umieszczone całkiem szeroko i mają głębokie lądowanie. Kolor jest jasny i bogaty, najczęściej zmienia się od jasnozielonej do złotego. Koty mają pochylenie, stosy, kopalnia - odcienie niebieskiego i niebieskiego od Aqua do Sapphire. W ciemności świecą bardzo jasno.

Szyja

Odpowiada proporcjom głowy i ciała. Długi, silny, muskularny.

Ciało

Ma rozwinięte mięśnie, potężne, wydłużone (ale nie wschodni typ charakterystyczny dla orientali). Kręgosłup jest dokładny i silny. Spłaszczona lub słabo rozwinięta klatka piersiowa jest dyskwalifikującą wadą.

Odnóża

Średnia długość, silne, mięśnie są opracowywane proporcjonalnie do ogólnej konstytucji ciała, kości są szerokie. Tylne są nieco dłuższe niż z przodu. Podkładki są duże, okrągłe, stawy palców są lekko wydawane.

Ogon

Ogon kota bengalskiego ma średnią długość, grubość, stuknie do końca i ma zaokrągloną końcówkę. Rozdzierane przez ciemne paski lub (rzadziej) pokryte małymi obcasami.

Charakter bengalskiego kota

Wielu potencjalnych właścicieli jest przerażonych możliwością niekontrolowanych cech charakteru, które mogą trafić do Bengalów z dzikich kotów. Muszę powiedzieć, że takie obawy są bezpodstawne, jeśli zwierzak nie należy do pierwszych trzech pokoleń hybrydy. Koty F4 - F7, uprawiane w warunkach stałego kontaktu z osobą, niezmiennie charakteryzują się zrównoważonym i przyjaznym usposobieniem. Z treścią wolierową w pokoju dziecinnym i brakiem uwagi hodowcy, kocięta pędzą, ale ta wada jest łatwa do zidentyfikowania, kiedy pierwsza znajomość z dziećmi.
Bengalowie są bardzo towarzyskie. Z łatwością znajdują wspólny język ze wszystkimi gospodarstwami domowymi, podobnie jak w przypadku innych zwierząt, a następnie z kotami innych ras, które współistnieją spokojnie, i często przyjaźnią się z psami. Nie możemy jednak zapominać, że koty bengalskie mają wyjątkowo rozwinięte instynkty myśliwskie, więc pozostawienie ich w spokoju z potencjalną ofiarą jest pełne tragedii. Ochrona jest wymagana nie tylko przez ptaki i gryzonie, ale także ryby akwariowe, ponieważ podobnie jak azjatyccy przodkowie, lamparty domowe nie cierpią na hydrofobię. Co więcej, lubią procedury wodne i mogą bezceremonialnie zanurzyć się w wypełnionej wannie lub wchodzić do pracującej kabiny prysznicowej.
Przedstawiciele rasy bengalskiej (zwłaszcza panie) nie narzekają szczególnie inwazji na ich osobistą przestrzeń. Nie, nie znajdziesz agresji w odpowiedzi na próbę „zwolnienia”, ale zbyt bliski kontakt sprawia, że ​​czują się nieswojo. Lepiej poczekaj, aż Bengal będzie miał odpowiedni nastrój, a on sam zbliża się do uczucia. Ale zwierzęta spełniają komunikację werbalną z wielkim entuzjazmem i entuzjastycznie „wspierają rozmowę”. Istnieje wiele konkretnych dźwięków i intonacji w arsenale tych kotów, za kilka tygodni możesz zrozumieć, co oznacza większość tych „fraz”.
Ale być może główną cechą postaci należy uznać za niesamowitą energię i zabawę, która pozostaje przez całe życie. Należy zauważyć, że przy braku wysiłku fizycznego znudzony kot bengalski może zaszkodzić twoim meble i wnętrza, więc warto natychmiast zapewnić znaczną ilość różnych zabawek i codziennie poświęcić wystarczającą ilość czasu na rozrywkę mobilną.

Edukacja i trening

Dobrze znanym faktem jest wysoka inteligencja bengalskich kotów. Naturalny umysł, przebiegłość i zdolność adaptacji zapewniły swoim przodkom przetrwanie na wolności, aw domu są potężnymi podstawą nauczania interesujących sztuczek. Wiedzą, jak wykonywać proste polecenia, przynieść opuszczone obiekty (często używając zębów, ale zręcznych łapów przednich). Obserwacja i szybkie spryty Bengalów prowadzą do faktu, że bez wysiłku gospodarzy uczą się używać przełączników, otwierają zatrzaski na drzwiach, spłukują wodę w toalecie.
Koty bengalskie opanują zasady korzystania z toalety szybko i bez problemów, ale lubią dokładnie kopać, więc zaleca się upewnienie się, że poziom wypełniacza jest zawsze dość wysoki.

Wyjechać

Przyjemną niespodzianką dla właścicieli będzie nieuzasadnianie bengalskich kotów do opieki. Cechy wełny wykluczają poważne zamieszanie, wystarczy używać specjalnych rękawiczek lub gumowego pędzla co dwa do trzech dni. Jeden lub dwa razy w miesiącu, zaleca się odcięcie pazurów 2-3 mm. Oczywiście koty z amputowanymi pazurami do uczestnictwa w wystawach są niedozwolone.
Wskazane jest od czasu do czasu mycie zębów specjalną pastą. Uszy należy dokładnie leczyć, gdy pojawiają się zanieczyszczenia. Umyć kota, który kocha wodę, nie będzie trudna. Najważniejsze jest nie robić tego zbyt często (ale oczywiście po każdym spacerze) i korzystanie z funduszy zatwierdzonych przez weterynarzy. Zalecenia dotyczące żywienia bengalskiego nie różnią się od przyjętych standardów. Najlepszą opcją jest premium przemysłowy, który obserwuje idealną równowagę składników odżywczych, witamin i pierwiastków śladowych. Łączenie ich z innym jedzeniem nie powinno być. Naturalna dieta, jeśli jesteś jej zwolennikiem, powinna składać się z 80-85% mięsa (kurczaka, cielęcy, królika, jagnięciny) i podroby. Należy pamiętać, że potrawy ze stołu mistrza mogą wywoływać poważne problemy z przewodem przewodu pokarmowego.
Koty bengalskie wolą świeżą bieżącą wodę, więc lepiej jest natychmiast kupić specjalną „fontannę”.

Zdrowie i choroba kota bengalskiego

Porównawcza młodzież rasy i obecność silnej „dzikiej” krwi pozwalają na stwierdzenie dobrego zdrowia kotów bengalskich, które rosły w normalnych warunkach. Jedyne słabe miejsce jest uważane za żołądek, ale zrównoważona dieta łatwo rozwiązuje ten problem.

Jak wybrać kotka

Przypomnij sobie jeszcze raz: Bengal Cat jest elitarną, co oznacza drogą rasę. Nie szukaj reklam do sprzedaży kociąt na losowych stronach, a zwłaszcza, kup zwierzę na „rynku ptaków”. Tylko wiarygodne szkółki lub hodowcy o doskonałej reputacji mogą zagwarantować, że Twoim ulubionym będzie prawdziwy Bengal z wiarygodną genealogią!
Kupując kotka, zwróć uwagę na:

• Dokumenty rejestracyjne, rodowód i pokolenie wskazane w nim (optymalny wskaźnik F4-F7);
• Odpowiedzialny hodowca wieku nie oferuje klientom kocięta poniżej 10-12 tygodni;
• Waga - we wskazanym wieku normalnie rozwijające się dziecko waży około kilograma;
• Żarność - zdrowe zwierzę w żadnym wypadku nie powinno być powolne;
• Kontakt - Mały Bengals powinien być przyzwyczajony do rąk, w przeciwnym razie ryzykujesz zdobycie dzikiego zwierzaka;
• czyste i czyste oczy, brak kataru i oznaki biegunki;
• dokumenty szczepień;
• Stan wełny i brak widocznych wad kolorów (ważne jest, aby bengalski kot na wystawach jest planowany).

Ile kosztuje kot bengalski

Cena purebrowanych kocięta bengalskiego w rosyjskich żłobkach zaczyna się od 15 000 rubli i może osiągnąć 150 000 rubli. Konkretna figura zależy od rodowodu i koloru. Rzadkie i dlatego najdroższe są być może kocięta niebieskiego tebby.
Ponadto każde zwierzę na podstawie oceny eksperckiej jest przypisywane określonej klasie:

• Petrass-tak zwane „zwierzęta domowe”, z powodu silnych odchyleń od standardu, nie są dozwolone dla hodowli i wystaw, koszt wynosi od 15 do 30 tysięcy rubli;
• Animale klasy brontowej z niewielkimi odchyleniami od standardowych, z 30 do 40 tysięcy rubli bez możliwości hodowli i 60-70 tysięcy, jeśli chcesz uzyskać takie prawo;
• Klasa show jest elitą wśród elitarnych, takie koty są uznawane za obiecujące dla wystaw, ponieważ ich koszt zaczyna się od 50 tysięcy rubli bez możliwości rozcieńczenia i od 80 000.