Gissar hoduje owce

Gissar Breed Breeding (GISSARS) to dobra okazja do zarabiania pieniędzy i jednego z optymalnych sposobów zapewnienia sobie i swoim bliskim wysokiej jakości mięso.

Zwierzęta są bezpretensjonalne, różnią się szybkim wzrostem i są największymi przedstawicielami owiec domowych, więc są bardzo opłacalne, aby je rozwijać.

Aby uniknąć błędów, musisz zapoznać się z warunkami zawartości gissara, cech rasy, aby zbadać ich zalety i wady.

Historia pochodzenia

Rasa Gissar zawdzięcza swoje pochodzenie selekcji ludowej: mieszkańcy górskich regionów Azji Środkowej przekroczyli lokalne rasy owiec tłuszczowych, wybierając potomstwo z najlepszymi cechami.

Tak więc zwierzęta pojawiły się, posiadając wyjątkową wytrzymałość, bezpretensjonalność w jedzeniu i rodzaj wyglądu.

Ich najbliżsi krewni są uważani za owce Karakul, chociaż różnią się wieloma znakami.

Miejsce wydalania tych owiec są górskie stepy Uzbekistanu i Tadżykistanu, położone wzdłuż zasięgu Gissar, co jest spowodowane nazwą rasy.

Siedlisko w trudnym klimacie górskim przyczyniło się do rozwoju specjalnych cech u zwierząt: Idealnie tolerują zimno i ciepło, mogą jeść wyłącznie pastwisko, łatwo wytrzymać przejścia setek kilometrów, gdy stada są destylowane od zimowych pastwisk do lata do lata.

Opis rasy

Zdjęcie:

Uzbek Gissars należą do ras tłuszczowych, których charakterystyczna cecha są złogami tłuszczu w ogonie - Kurdyuki.

Wyglądają jak wybrzuszenia wolumetryczne w kaliformie, a w zależności od podgatunków rasy mogą mieć różne rozmiary:

• Owce ma typ kurczaka Depozyty tłuszczowe są największymi, a masy Kurducks mogą osiągnąć 55-60 kg, co jest prawie jedną trzecią całkowitej wagi samego zwierzęcia;
• Typ mięsa i twarogu Ma mniejszy zapas tłuszczu, Kurducks w takich owce jest stonowany i znajdują się na poziomie pleców;
• Rodzaj mięsa Owca Kurdyuki jest najmniejsza, bardzo sprawna, a zatem najmniej zauważalna.

Same owce mają raczej nieokreślony wygląd:

• Długi gęsty tułów, cienkie nogi, gruba krótka szyja.
• Masywna i garbowana głowa z zwisanym uszami.
• Twarde włosy są zwykle brązowe, chociaż w zależności od obszaru zamieszkania mogą się różnić w odcieniach. Jakość wełny jest bardzo niska i nie ma żadnej wartości towarowej, więc bardziej przecinają gissers z powodów higieny.
• U zwierząt nie ma rogów, w niektórych przypadkach bardzo małe rogi mogą pojawiać się u mężczyzn.
• Wysokość wichrów baranów wynosi średnio 85 cm, u kobiet około 80 cm.
• Sypika jest bardzo silna, dobrze rozwinięta kręgosłup, szeroka klatka piersiowa jest dobrze rozwinięta.
• Wymiary Kurdyuk u dorosłych owiec są zwykle w zakresie 30 x 40 cm, w Rams 40-50 cm.
• Średnia waga kobiety wynosi 80-90 kg, największa może osiągnąć 120 kg, u mężczyzn o około 50 kg więcej.
• Dzięki kompetentnej opiece dorosły, dobrze pokonany pamięć RAM może rosnąć do 190 kg.
• Ogon Baranów i Owców jest krótki, z reguły jego wymiary nie przekraczają 10 cm.
• Długie cienkie nogi;
• Płaski prosto;

Jest to rasa Gissar, wraz z rasą owiec Karakul, jest główną rzeczą w hodowli owiec w Uzbekistanie i Tadżykistanie.

Z powodu bezpretensjonalności i wytrzymałości owiec Gissar, nawet w zachodniej części Uzbekistanu, gdzie zamiast gór i pastwisk panują pustynie i stepy.

Również owce Gissar są powszechne w krajach takich jak: Turkmenistan, Afganistan, Kazachstan i Kirgistan.

W Rosji jest też niewielka liczba owiec z tej rasy, są one głównie sprowadzane przez mieszkańców Azji Środkowej.

Cena £

Możesz kupić RAM Gissar po cenie 6 000-9 000 rubli dla jednej osoby.

Opinie

Według rolników można przypisać plusom rasy:

• Bezpretensjonalność warunków treści. Spacery i wypasanie otarów mogą być prowadzone rok -podczas gdy na pastwisku wystarczy zorganizować baldachim, aby chronić przed złą pogodą.
• Brak specjalnych wymagań dotyczących diety. Każdy rodzaj roślin ziołowych jest odpowiedni do karmienia. Ponadto owce nawet pod śniegiem mogą łatwo znaleźć różne korzenie.
• Wytrzymałość. Gissars są początkowo przyzwyczajeni do życia koczowniczego. Dlatego przejście na odległości do 500 km dla nich nie wydaje się dla nich trudne.
• Wydajność treści.
• Wzrost młodych zwierząt. Średnio w ciągu 3-4 miesięcy życia jagnięta są gotowe do uboju.
• Wysoka jakość mięsa i uboju.
• Minimalny poziom cholesterolu w tłuszczu.
• Wysokie wskaźniki wydajności.
• Odporność na przeziębienia.

Od braków rasy należy wyróżnić następujące:

• Niska wartość runy. Szorstka i krótka wełniana okładka, w której panują martwe włosy, jest używana tylko do produkcji filcu i Koshmy.
• Niska płodność. Wskaźnik 115 % w porównaniu z innymi rasami nie osiąga nawet średniego poziomu.

Wydajność

Wydajność mięsa z rzeźą owiec gissar wynosi co najmniej 60% całkowitej masy, co jest bardzo wysokim wskaźnikiem.

Ponadto mięso ma świetny smak i wartość odżywczą, zawiera mniej cholesterolu niż wieprzowinę i wołowinę.

Jeśli weźmiemy pod uwagę, że takie owce rosną bardzo szybko, a po czterech miesiąca.

Zaboby zwierząt są praktykowane głównie w wieku 3-4 miesięcy, ponieważ w tym okresie ich mięso jest najsmaczniejsze.

Mięso

W oparciu o zewnętrzne cechy owiec Gissar można wyróżnić 3 opcje wydajności takich zwierząt.

• Mięso. Ich Kurdyuk jest słabo rozwinięty, dlatego praktycznie nie jest wizualizowany, czasem w ogóle jest całkowicie nieobecny. Takie owce są bardziej poszukiwane na rosyjskie gospodarstwa. Ich mięso charakteryzuje się soczystością i niskim tłuszczem, ponieważ warstwa tłuszczowa jest równomiernie rozmieszczona w ciele zwierzęcia.
• Mięso i owce Salle. Kurdyuk w takich sztukach sztucznych ma średni rozmiar, zwykle umieszczony wysoko z tyłu, więc nie uniemożliwia zwierzętom poruszania się. Wszystkich rodzajów takich owiec, najczęściej są hodowane. Wydajność mięsa i tłuszczu będzie prawie równoważna.
• Owce łojowe. Ten rodzaj rasy gissar jest wymawiany przez Kurdyuk, który jest bardzo podobny do torby. Jest w nim, że prawie jedna trzecia całkowitego zapasów tłuszczu w odniesieniu do masy ciała zwierzęcia jest w nim przełożona.

Najbardziej pyszne jest mięso pół -latu młodego zwierzęta. Z reguły nie ma zapachu, może przypominać młodą cielęc.

Wpływ na smak mięsa owiec Gissar ma:

• Minimalna liczba mieszków włosowych;
• niewielka liczba gruczołów;
• Brak tłuszczu w warstwach siatki skóry.

Mleczarnia

Wskaźniki produktywności wojskowej w owiec Gissar są średnio-104-122 litrami przez cały okres laktacji (120-170 dni). Aby uzyskać większą objętość mleka, jagnięta są odbierane matkom na 3-4 dni i sztucznie karmione.

Po piątej laktacji wydajność mleka stopniowo maleje do 100-200 ml dziennie, więc utrzymanie tych owców przez długi czas jest nierentowne dla mleka.

Wełna

Wyjście z wełny jest bardzo niskie - do 1,6 kg baranów i do 1,4 u kobiet na fryzurę. Wełna złej jakości, twarda, z dużą ilością OE, nieodpowiednia do drobnego ubierania się.

Wykonany jest z niego felt techniczny - Koshma, która jest używana do izolacji, tapicerka, jako śmieci i gaśni.

Wskazane jest tylko dla właścicieli dużego OTAR, aby zbierać i ubierać taką wełnę, z niewielką liczbą zwierząt gospodarskich, koszty wysiłków i czasu wcale się nie opłacają.

Kurdyuk

Oprócz mięsa każda owca otrzymuje od 25 do 40 kg tłuszczu tłuszczowego, który ma również swoją wartość.

Jest stosowany głównie wśród ludów Kaukazu i Azji Środkowej, ponieważ dla Europejczyków jego charakterystyka smaku jest nieco specyficzna.

Jednocześnie tłuszcz tłuszczowy zawiera wiele korzystnych substancji i jest łatwo wchłaniany, w przeciwieństwie do tłuszczu wieprzowego.

Jako zewnętrzne lekarstwo, jest szeroko stosowany w medycynie ludowej, ponieważ ma właściwości ocieplenia i regenerujące.

Pod względem płodności owce Gissar są również gorsze od innych ras - maksymalny wskaźnik wynosi 115%. Oznacza to, że nie więcej niż 115 jagniąt rodzi się na 100 macicy, to znaczy nawet dwa jagnięta kobiet rzadko ołowiu, a trzy - tylko w wyjątkowych przypadkach.

Hodowla

Nie więcej niż 2 barany pozostają dla całego Otaru, wybierając najsilniejszych i najbardziej zdrowych mężczyzn. Godowanie występuje w różnych momentach, a potomstwo pojawia się przez cały rok.

Dojrzewanie u kobiet występuje po około 7-8 miesiąca.

Pośpieszanie lub okres zamieszania trwa średnio 145 dni, a gdy tylko pojawią się pierwsze oznaki ciąży, kobiety są przenoszone na najlepsze odcinki pastwisk.

Czyszczenie jest czyszczone przed pokojem w pokoju, a ściółkę należy zmienić. Z reguły u zdrowej silnej kobiety Oster zajmuje nie więcej niż 30-40 minut i występuje bez komplikacji.

W przypadku ciąży wielokrotnej interwał przedłużenia jagnięciny wynosi 7-10 minut. Specjalna interwencja osoby w tym naturalnym procesie nie jest wymagana, z wyjątkiem czyszczenia noworodka z śluzu.

Następnie jagnięta są ułożone w pobliżu matki i pozostawione same.

Gissar Lambs mają wysokie przetrwanie, a jeśli nie było żadnych komplikacji podczas OLF, możesz pozwolić dzieciom na trawie piątego dnia.

Oczywiście należy wziąć pod uwagę warunki pogodowe: w zimny, wietrzny lub surowy dzień lepiej jest, aby jagnięta pozostały w stodole. Pierwsze pięć dni jedynego jedzenia dzieci to mleko matki.

W przypadku śmierci kobiet podczas porodu jagnięcy jest sadzone do innej owce lub przeniesione do sztucznego karmienia i daje mleko krowie.

.

W czwartym miesiącu liczba koncentratów powinna wynosić 300 g dziennie. Zimą do diety należy również dodać siano fasoli.

Dieta młodszych jagniąt:

Już po 3-4 miesiącach jagnięta można zdobyć, ale aby uzyskać większą wydajność mięsa, zaleca się je karmienie do sześciu miesięcy.

Karmienie implikuje osobną dietę:

• 700 g koniczyny lub hay-1 fasoli-1
• kg warzyw;
• 5 kg silosów;
• 450 g skoncentrowanej paszy.

W celu przyspieszonego budowy masy mięśniowej zaleca się stosowanie koncentratów, które najbardziej zawierają białko - kukurydzę, jęczmień, groszek.

Zwierzęta wybrane do tuczu są przenoszone do pasterza na kobiety w ciąży i laktacyjne i upewniają się, że podajniki są stale pełne.

Zimowe i zimowe warunki

Głównym warunkiem normalnego rozwoju takich owiec jest wolne wypasanie.

Rasy kurdyjskie są przystosowane do koczowniczego stylu życia, więc w zamkniętym korale, nawet przestronnym, nie można ich zatrzymać. Szopa dla gisserów powinna być sucha i bez przeciągów, tak ciepła, jak to możliwe.

Gruba wełna, szorstka skóra i warstwa podskórnego tłuszczu doskonale chronią zwierzęta przed najcięższymi mrozami, ale w okresie potomstwa lepiej jest zapewnić macicę wygodną temperaturę w odległości 10-16 stopni.

W Koshara musi być wentylacja wysokiej jakości. W zamkniętym pomieszczeniu zwierzęta uwalniają dużo ciepła, odparowuje z mokrej wełny i ruchów jelit, a wszystko to negatywnie wpływa na samopoczucie i zdrowie owczy.

Ponadto stodoła musi być regularnie czyszczona i całkowita dezynfekcja dwa razy w roku. Całe zwierzęta gospodarskie podlega corocznej szczepienia, ponieważ choroby owcze są znacznie łatwiejsze w zapobieganiu niż leczenie.

Okresowo weterynarz jest zapraszany do kontroli, a osoby o oznakach choroby są natychmiast oddzielone od reszty.

W ciepłym sezonie Otara może być na pastwisku przez całą dobę i jeść z jedną trawą, najważniejsze jest zabieranie zwierząt w czasie na podlewanie.

Niemożliwe jest przekazanie ras tłuszczowych w bagiennych wilgotnych obszarach, ponieważ nie tolerują takich warunków. Pastwisko powinno być suche, otwarte, pagórkowaty obszar jest idealny.

Cechą Gissara i innych ras tłuszczowych jest zwiększona nieśmiałość i brak lidera: każdy ostry dźwięk powoduje ich panikę, rozproszenie owce w różnych kierunkach, a następnie nie może znaleźć drogi do stada.

Sami nawet nie wchodzą do stodoły, dopóki właściciel tam nie wejdzie, którego zwierzęta uważają za przywódcę. Trudno jest zebrać Otaru zwolnione ze strachu, dlatego wielu rolników używa do tego wyszkolonych psów.

Strzyżenie

Rasy kurdyjskie tnące dwa razy w roku: pierwsze fryzury pod koniec maja i początek czerwca, druga z od 20 do 10 września.

Warunki te można dostosowywać w zależności od pogody, ponieważ zwierzęta zamarzają bez wełnianej osłony i są bardziej podatne na zimno.

Ciepła pogoda powinna pozostać przez co najmniej miesiąc po fryzurze, aby płaszcz miał czas na wyhodowanie.

Po raz pierwszy zwierzę jest cięte w wieku pięciu miesięcy lub nieco później, jeśli temperatura na ulicy nie przekracza 15 stopni.

Przed zabiegiem owce nie dają jedzenia i przez 12 godzin wody, ponieważ znacznie trudniej jest im znosić fryzurę z pełnym żołądkiem.

Wełna zwierząt musi być sucha, ponieważ wtedy bardzo trudno ją wysuszyć, a pasożyty szybko zaczynają się w mokrej runie.

Zwykle wycinają je maszynami, chociaż poszczególni specjaliści nadal używają nożyczek.

Ta procedura wymaga siły fizycznej, dokładności i doświadczenia, i wystarczy, aby początkujący poradzi sobie z nią. Po zakończeniu fryzury owce jest dokładnie badane, a cięcia leczono roztworami antyseptycznymi.

Karmienie

Rasa Gissar jest absolutnie bezpretensjonalna i może jeść wszelkiego rodzaju paszę. Kiedy trawa pojawia się na pastwiskach, dieta zwierząt składa się wyłącznie z ciasta, aw innych dodatkach owce nie potrzebują.

Wraz z nadejściem zimnej pogody trawa zastępuje siano (około 2 kg dziennie na głowie) i zmiażdżone ziarno (500 g/bramkę.). Zwierzęta chętnie jedzą uprawy korzeniowe, kapustę, dynię, słomkę i kiszonkę (zwłaszcza kukurydza).

Pamiętaj, aby podać sól stołową w wysokości 10 g dziennie na głowie.

Możesz to zrobić sam, aby owce z następujących komponentów:

• Pszenica - 25%;
• Owies - 25%;
• jęczmień - 25%;
• Ciasto słonecznika - 13%;
• Sól - 1%;
• Pasza paszowa Dycalcium - 1%.

Składniki są mieszane, przepuszczane przez kruszarkę i dodawane do zmiażdżonych warzyw w małych porcjach.

Bardzo przydatne są młode liściaste gałęzie z Acacia, Linden, brzozy i innych drzew przygotowanych z lata. Młode zwierzęta muszą mieszać otręby i nadawać mąkę fasolową jako paszę białka.

Ogromne znaczenie ma jakość jedzenia: Nie można dać mrożonek i zgniłych warzywach, dobre ziarno, siano z ziół bagiennych (turzycy, trzciny, podprzywiasty), jagnięcach nie można podać chleba.

Nie zaleca się karmienia zwierząt z burakami cukrowymi, co przy długotrwałym stosowaniu powoduje cukrzycę. Pasza jest wlewana do specjalnych podajników znajdujących się nad poziomem podłogi, aby owce nie deptały części żywności.

W przypadku siana podajnik powinien być osobno i znajduje się jeszcze wyżej - na poziomie klatki piersiowej zwierząt.

Aby jedzenie było lepsze do wchłaniania, rano dają mieszane soczyste i niegrzeczne paszki, podczas dnia koncentratów (dzienna objętość) i Swill, wieczorem tylko niegrzeczna karma.

Wskazane jest posiekanie i gotowanie na parowanie słomy, przydatne jest również okresowe drżenie. Na złych pastwiskach karmienia ziołowego owce mogą nie wystarczyć, więc nawet w lecie muszą być karmione ziarnem w tempie 300-400 gramów dziennie na zwierzę.

Choroby i ich leczenie

Gissars mają silną odporność, więc rzadko zachorują. A planowane szczepienie zapewnia dodatkową ochronę przed infekcjami.

Głównym problemem są pasożyty - robaki, kleszcze, pchły. Larwy robaków wnikają w ciało owce wraz z jedzeniem i wodą i przez długi czas nie pokazują się w żaden sposób.

Ale stopniowo zwierzęta tracą apetyt, laktacja maleje u kobiet, wełna wypada, biegunka często obserwuje się. Mięso takich owiec jest nieodpowiednie do konsumpcji, więc w żadnym wypadku nie można ich zdobyć na sprzedaż.

W leczeniu leki przeciw robakom stosowane są w postaci tabletek i proszków - Alben, Alvet, tetramizol, uniwersytet i inne. Aby uniknąć skutków ubocznych, konieczne jest ściśle przestrzeganie warunków dawkowania i leczenia określonych w instrukcjach.

Większość narkotyków nie może być podawana owce Suyagnic i pielęgniarki, a także zwierzęta w okresie godowym. Osoby fizyczne powinny być utrzymywane osobno od reszty, wcześniej dezynfekowane miejscem treści.

Owce cierpi na zewnętrzne pasożyty jeszcze bardziej. Jeśli środki nie są podejmowane na czas, zwierzęta mogą nawet umrzeć. Zapobieganie, które odbywa się regularnie 2-3 rocznie, ma tutaj ogromne znaczenie.

Główną miarą zapobiegawczą jest fryzura zwierząt, w której gęsta wełniana pokrywa jest usuwana wraz z pasożytami.

Ale to nie wystarczy, aby zniszczyć wszystkie szkodniki, więc cięte owce są traktowane środkami dezynfekującymi.

Najlepszy wynik daje pływanie Otara w specjalnej kąpieli z lekiem rozpuszczonym w wodzie, ale takie warunki są głównie w dużych gospodarstwach.

Właściciele niewielkiej liczby zwierząt gospodarskich mogą po prostu rozpylać zwierzęta roztworami deziniękowymi.

Przed przetworzeniem musisz upewnić się, że owce nie mają uszkodzenia skóry - ran, rany, zarysowania, ponieważ nie mogą pozwolić, aby leki wejdały do ​​krwioobiegu.

Po rozpyleniu owce pozostają w piórze, a ich wełna jest całkowicie sucha, dzięki czemu krople roztworu nie dostały się na trawę. Jednym z skutecznych leków jest nie -stomosan, który jest wytwarzany w postaci emulsji.

Porównanie z najbliższymi skałami

Rasa Gissar jest największa na świecie. W związku z tym w wskaźnikach mięsa i ankiety są nieco lepsze od Edilbaevsky Sheep.

Niemniej jednak ich wyjście wełniane jest znacznie niższe (1,2 kg w porównaniu z 3), a sama jest nawet niegrzeczna i heterogeniczna. Ponadto koszt utrzymania takich owiec jest znacznie wyższy.

Jaidara jest rasą, w przybliżeniu odpowiadającym Edilbaevskaya w wyjściu mięsa, tłuszczu i tłuszczu, ale znacznie gorsza w wskaźnikach wełny (zawartość martwych włosów w wełnie osiąga 15%).