Azjatyckie podkład wrzeciona limnodromus semipalmatus

Różnice od podobnych gatunków


Kilik średnie rozmiary, długość 30-36 cm, waga 170-300 g, skrzydło 17,4-18,8 cm, rozpiętość skrzydeł 55-60 cm. Kobiety są nieco większe niż mężczyźni. Piersi i brzuch u dorosłych mężczyzn w stroju małżeńskim są zardzewiałe, górne, z przodu tylnej czerni. Tył pleców i Nadia są motley. Wadowobrązowy, sterujący białymi i czarno-brązowymi paskami. Nogi są ciemne, dziób jest długi prosty i ciemny. Samica jest wyraźnie wiertła i nudna, ale wciąż jasnoczerwona. W stroju zimowym pióra górnej strony ciała są ciemnobrązowe z szeroko białymi wiązkami. Z daleka ptaki wyglądają na szare. Dolna strona jest biała, szyja i strona klatki piersiowej z wąskimi skośnymi ciemnobrązowymi paskami.

Różnice od podobnych gatunków

Dziób jest nieco krótszy niż dziki amerykańskiego wrzeciona, a sam azjatycki tyłek jest większy. Gniazdowanie biotopów, śladów migracji i większości zimowych u tych gatunków nie nakładają się.

Azjatyckie wrzeciono podkładowe w dużej mierze przypomina, ale nieco mniejszy rozmiar małego wrzeciona, dziób wernitynów w kształcie błędu prosto, potężny i czarny, jest lekko spłaszczony i rozszerzony u podstawy, dziób jest lekko uniesiony o wysokości mała wigia. Nadkhness z filmami nie stanowi ostrego kontrastu z ogonem (w małych nadadach jest biały, a ogon jest również z paskami poprzecznymi). Ponadto te dwa gatunki są znacznie różne w diecie, zaplecze wrzeciono charakteryzuje się skrzypiącymi okrzykami, które dobrze je rozróżniają w stadach innych typów.

Rozpościerający się

SEV wchodzi do Rosji. Obrzeżnie obszaru gniazdowania. Znajduje się w strefie stepowej. Syberia i południe. Transbaikalia. W basenie Minusinsk, Tyu, Predbaikalia, siew. Części transbaikalia i na Dalekim Wschodzie zajmują sekcje reliktów stepów lub ich analogów. Największy skupienie znajduje się w zap. Syberia. Gniazdowanie tego niezależnego, odizolowanego od głównego zasięgu, grupy ptaków są całkowicie związane z terytorium Rosji. Na wschód. obszar obszaru małych ognisk ciągłego gniazdowania gatunku jest dostępny u ujścia. Irkut, delta r. Selenges, usta r. Upper Angara, Torey Lake. i o. Hanka. W połowie lat 70. Odnotowano pojawienie się nowych małych ognisk w Bajkalii, Transbaikalia i Dalekim Wschodzie. Gniazdowanie w dorzeczu Minusinsky i Tuva nie zostało udowodnione. Główny powód ekspansji zasięgu ze znacznym postępem na północ. (do 55-57 ° C.Cii.) - Suszenie zbiorników wodnych z powodu długoterminowego trendu ocieplenia klimatu i wzrostem częstotliwości powtarzalności ekstremalnych suszy w głównych obszarach zasięgu poza Rosją (siewę (siew. Mongolia i siew. Chiny).

Artykuły na ten temat