Zadowolony
Myśląc o nabyciu szczeniaka, przyszły właściciel powinien zrozumieć odmiany istniejące w rasie. Klasyczny typ gładki i rosyjski długowłosy zabawkowy terier mają charakterystyczne cechy w swoim wyglądzie, ale podobne zachowanie i charakter.
Według rodzaju wełny
Zgodnie z zatwierdzonym standardem rasy, 2 rodzaje rosyjskiego tostera wyróżniają się naturą wełnianej okładki:
- Krótkowłosy.
- Długowłosy.
Krótko mówiąc, stos jest gruby i błyszczący, bez podkładu. Ta odmiana spełnia klasyczne cechy rasy. Wygląd przypomina Manchester Terrier, który stał się progenitorem całego kierunku.
Manchester był hodowany na wyspach brytyjskich i był przeznaczony do łowienia ryb w warunkach miejski. Aby ścigać energiczne zwierzęta, psy musiały mieć miniaturowe wymiary i gładką wełnę, umożliwiając poruszanie się w lukach podziemnych. W ten sposób Terrierów nabyli swój tradycyjny wygląd.
Angielskie korzenie mają również amerykańską fox zabawkę. To mały pies z dobrze rozwiniętymi mięśniami i cechami łowcy. Oficjalnie jego wygląd został zapisany w Międzynarodowym Towarzystwie Pogation w 1936 roku.
Rosyjski oddział w rodzinie Terrierów pojawił się w 1957 roku. W przeciwieństwie do swoich krewnych, rosyjski był wydalany jako dekoracyjny pies kompigerowy.
Tylko nazwa zwierząt wskazuje na historię rasy. Przetłumaczone z francuskiego słowo „terrier” oznacza „psa dla ani”. Prefiks „Toy” („Toy”) podkreśla miniaturę osób i ich nowy cel w roli partnera domowego.
Krótkie habiczne rosyjskie teryki mają znaczącą przewagę - prawie się nie topią i nie pachną. Kompaktowe wymiary - wzrost do 28 cm i waga około 3 kg, pozwalają łatwo je utrzymać w małym mieszkaniu.
Długa odmiana w swoich parametrach nie różni się od braci. Różnica w wyglądzie wynika z większej długości stosu pokrywającego ciało psa. Wełna rośnie stopniowo i osiąga maksymalnie 5 cm w ciągu 2-3 lat.
Rodzaj pamiętnej sylwetki Rosjanina jest zobowiązana do liczenia na uszach, ogonie i łapach trzymających się w górę. Villi mogą być lekko faliste lub proste.
Puszystą odmianę uzyskano przez wysiłki moskiewskich hodowców, ponieważ nazywa się ją również moskiewską zabawką.
Według koloru
W oficjalnym opisie rasy jeden możliwy kolor został pierwotnie wspomniany czarno-opalenizny. Stopniowo paleta kolorów rozszerzyła się. Obecnie lista kolorów zawiera 11 tonów. Wśród nich są różne odmiany czołgów:
- Brown-tan;
- Lilac-tan;
- Szary-niebieski upadł.
W filmach zwyczajowo nazywa światło w kolorze wełny, które są wydawane na ogólnym tle i mają stałą lokalizację,. W palcach broń jest najczęściej zauważalna nad brwiami i na pysku, klatce piersiowej i łapach.
Na zdjęciu gładowłosy rosyjski ten liliowy kolor
Jednym z najczęstszych kolorów jest czerwony z dodatkiem czarnego, brązu, czekolady, kremu, fioletu i niebieskiego. W każdej kombinacji tonacja koloru powinna być nasycona. Kolor Śnieżki i białe plamy są uważane za małżeństwo zwierzęcia.
Inne gatunki
Oddzielną kategorią jest mini rosyjski toast-teast. Ta odmiana obejmuje zwierzęta, które waży 2-1,5 kg i wzrosły nie wyższe niż 20 cm. Są one również nazywane karłami. Miniki są teraz u szczytu popularności. Zainteresowanie nimi jest spowodowane wdzięcznymi wdzięcznymi formami ciała. Mały rozmiar pozwala łatwo umieścić psa w małej torebce i zabrać ze sobą na spacer lub na wycieczkę.
Bable nie zajmują dużo miejsca w domu, spożywają ograniczoną ilość jedzenia. Nie są zobowiązani do spaceru. Naturalne potrzeby psów radzą sobie z tacą wypełniającą.
Jednocześnie małe psy mają wady, które utrudniają ich treść.
- Dzieci mają słabe zdrowie. Podlegają chorobom i często cierpią na patologie dziedziczne.
- Struktura szkieletu jest wyjątkowo krucha. W rezultacie wszelkie obciążenia i ostre ruchy są przeciwwskazane do minics, na przykład skakanie. Obsługuj okruchy niezwykle ostrożnie i ostrożnie, aby nie uszkodzić zwierzęcia. Z tego powodu rodziny z małymi dziećmi nie powinni założyć miniaturowych. Dziecko przez przypadek może zranić zwierzaka.
- Podobnie jak inne palce, karły są nadwrażliwe na zmianę reżimu temperatury. Aby nie zamrozić właściciela, muszą dostarczyć totemy ze specjalną garderobą, w tym buty. Konieczne jest chodzenie mini-dens z wielkimi środkami ostrożności, uważnie monitorować, że zwierzak nie zostaje zraniony i nikt go nie skrzywdzi.
- Kolejną wadą karłowatego Toychiksa jest ich charakter. Dzieci są słabo wyszkolone, są często absurdalne, kapryśne. Może szczekać bez powodu głośno.
- Szczeniaka należącego do miniaturowej odmiany można znaleźć w wieku 5-6 miesięcy. W tym okresie zabawkowe terriery przestają rosnąć i osiągnąć parametry dorosłych.
- Jeśli pies waży mniej niż 1,5 kg, należy do rzadkiej grupy super-mini. Zazwyczaj takie osoby pojawiają się z powodu awarii na tle hormonalnym.